Raspberry Phenomenon: περιγραφή και χαρακτηριστικά της ποικιλίας, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, χαρακτηριστικά φύτευσης και φροντίδας + φωτογραφίες και κριτικές

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Φαινόμενο σμέουρων: πώς να φυτέψετε και να μεγαλώσετε μια καλή συγκομιδή

Τα μούρα Phenomenon έχουν έντονη γεύση και άρωμα βατόμουρου, έχουν καθολικό σκοπό. Μεταξύ άλλων, υπό ίσες συνθήκες καλλιέργειας, η ποικιλία ξεχωρίζει για την καλή της απόδοση, ανθεκτικότητα σε ασθένειες, δεν επηρεάζεται από το κύριο παράσιτο της καλλιέργειας.

Περιεχόμενο

• 1 Περιγραφή ποικιλίας

  • 1.1 Βίντεο: καρποφόρα σμέουρα Φαινόμενο στον κήπο
  • 1.2 Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ποικιλίας - πίνακας

• 2 Χαρακτηριστικά προσγείωσης

  • 2.1 Πότε να φυτέψετε σμέουρα;
  • 2.2 Επιλογή τοποθεσίας
  • 2.3 Προετοιμασία εδάφους
  • 2.4 Επιλογή φυταρίων
  • 2.5 Παραδοσιακή μέθοδος φύτευσης - σειρές
  • 2.6 Βίντεο: φύτευση σμέουρων σε ξεχωριστούς θάμνους

• 3 Αποχρώσεις φροντίδας

  • 3.1 Επίστρωση και επίστρωση
  • 3.2 Πότισμα
  • 3.3 Περικοπή
  • 3.4 Προετοιμασία για το χειμώνα
  • 3.5 Δέσμευση σε πέργκολα

• 4 Ασθένειες και παράσιτα

  • 4.1 Πίνακας: Ειδικές ποικιλίες ασθενειών
  • 4.2 Συλλογή φωτογραφιών: σημάδια ασθένειας
  • 4.3 Πίνακας: Φαινόμενο παρασίτων σμέουρων
  • 4.4 Συλλογή φωτογραφιών: παράσιτα βατόμουρου
• 5 Συγκομιδή και αποθήκευση
• 6 Κριτικές των κηπουρών για την ποικιλία του φαινομένου

Περιγραφή της ποικιλίας

Το φαινόμενο μπορεί να εκπλήξει πολλούς με μια πλούσια συγκομιδή μεγάλων μούρων με γεύση επιδόρπιο. Αυτή η ποικιλία αξίζει να καλλιεργηθεί σε κάθε κήπο.

Ο θάμνος σμέουρων εξαπλώνεται, χρειάζεται μια καλτσοδέτα. Οι βλαστοί είναι ψηλοί, μπορούν να μεγαλώσουν έως και τρία μέτρα, καλυμμένοι με αγκάθια. Το φαινόμενο παράγει βλαστούς σε επαρκή ποσότητα για γρήγορη αναπαραγωγή. Οι βλαστοί αντικατάστασης αναπτύσσονται επίσης ενεργά. Τα φύλλα του φυτού είναι μεγάλα, σκούρα πράσινα, υπόλευκα, εφηβικά κάτω.

Τα μούρα είναι έντονα κόκκινα, μεγάλα, επιμήκη

Η ποικιλία ανήκει στα μέσα της σεζόν. Η ανθοφορία ξεκινά τον Μάιο, τα πρώτα μούρα ωριμάζουν το δεύτερο μισό του Ιουνίου, ο μαζικός καρπός εμφανίζεται τον Ιούλιο. Τα μούρα του φαινομένου είναι επιμήκη, κωνικά, αλλά τον πρώτο χρόνο μετά τη φύτευση μπορούν να είναι στρογγυλά. Το βάρος των πρώτων μεγάλων φρούτων μπορεί να φτάσει τα 12 g, το μέσο βάρος είναι 5-10 g.

Τα μούρα είναι πυκνά, αλλά ζουμερά, οι σπόροι γίνονται αισθητοί στο drupes. Η γεύση είναι γλυκιά με ξινή, το άρωμα είναι έντονο βατόμουρο.

Βίντεο: καρποφόρα σμέουρα Φαινόμενο στον κήπο

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ποικιλίας - πίνακας

Πλεονεκτήματα

μειονεκτήματα

Τα δενδρύλλια ριζώνουν εύκολα και γρήγορα. Το φυτό ανέχεται καλά το ζεστό καλοκαίρι (ανθεκτικό στην ξηρασία) και τον έντονο χειμώνα. τα πυκνά μούρα διατηρούν την παρουσίασή τους κατά την αποθήκευση και τη μεταφορά. ο σκοπός των μούρων είναι καθολικός: για την αγορά και την προσωπική κατανάλωση φρέσκα, σε σπιτικά παρασκευάσματα. η ποικιλία είναι ανθεκτική σε μυκητιασικές ασθένειες και δεν επηρεάζεται από το κύριο παράσιτο των σμέουρων - χοληδόχος κύστη.

Ευπαθή σε επίθεση από σκαθάρι σμέουρων, ακάρεα αράχνης, υφάδι.

Χαρακτηριστικά προσγείωσης

Για να καλλιεργήσετε μια εξαιρετική συγκομιδή σμέουρων, πρέπει να επιλέξετε και να προετοιμάσετε τον ιστότοπο για φύτευση σωστά.

Πότε να φυτέψετε σμέουρα

Τα σμέουρα φυτεύονται την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Όλα εξαρτώνται από τη συγκεκριμένη κλιματική ζώνη. Εάν η άνοιξη είναι μικρή στην περιοχή σας, οι ζεστές μέρες έρχονται γρήγορα, τότε η φύτευση είναι καλύτερα να αναβληθεί μέχρι το φθινόπωρο. Στις βόρειες περιοχές, η άνοιξη είναι παρατεταμένη, το καλοκαίρι είναι σύντομο, το φθινόπωρο υπάρχουν ήδη χιονοπτώσεις τον Σεπτέμβριο, πράγμα που σημαίνει ότι η καλύτερη στιγμή για φύτευση είναι η άνοιξη.

Για να διατηρήσετε το δέντρο βατόμουρου καθαρό, πρέπει να ανακαλύψετε τα βλαστάρια ρίζας και αυτό είναι ένα εξαιρετικό υλικό φύτευσης. Για αυτόν τον λόγο, τα σμέουρα φυτεύονται επίσης το καλοκαίρι. Ωστόσο, το φθινόπωρο θεωρείται το πιο ευνοϊκό για φύτευση, ειδικά επειδή το φαινόμενο ριζώνει πολύ γρήγορα, είναι ανθεκτικό στον παγετό. Το φυτό ξεχειλίζει καλά, και την άνοιξη θα αναπτυχθεί πολύ νωρίς, θα αναπτύξει έναν ισχυρό θάμνο και θα δώσει μια απτή συγκομιδή τον πρώτο χρόνο.

Επιλογή τόπου

Όταν επιλέγετε μια τοποθεσία, μην ξεχνάτε ότι το ύψος του φαινομένου είναι έως 3 μέτρα. Η σκιά και η υπερανάπτυξη από τις φυτεύσεις θα επηρεάσουν την ανάπτυξη άλλων φυτών. Είναι καλύτερα να τοποθετήσετε ένα βατόμουρο κατά μήκος περιφράξεων, κτιρίων, στα σύνορα των οπωρώνων. Οι ρίζες των σμέουρων καταπιέζουν ακόμη και τους φραγκοστάφυλους, για να μην αναφέρουμε τις φράουλες και τα λαχανικά. Οι καλύτεροι γείτονες του Phenomenon είναι οι μηλιές, τα αχλάδια και τα δαμάσκηνα και οι προκάτοχοί τους είναι φραγκοστάφυλα, μαύρα chokeberries, φραγκοστάφυλα και λαχανικά, εκτός από τις ντομάτες και τις πατάτες.

Βατόμουρο Το φαινόμενο είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, αγαπά τα ηλιόλουστα μέρη, δεν ανέχεται υγρασία. Δεν αξίζει να φυτέψετε σε βαλτώδεις ή πάντα υγρές περιοχές, οι ρίζες μπορεί να σαπίσουν.

Προετοιμασία εδάφους

Για φύτευση την άνοιξη, συνιστάται η προετοιμασία του εδάφους το φθινόπωρο, για φύτευση φθινοπώρου - σε 1,5,5 μήνες. Η πλοκή έχει σκάψει, αφαιρώντας προσεκτικά τις ρίζες των πολυετών ζιζανίων.

Τιμές λιπασμάτων για σμέουρα ανά 1 m²:

• 10-30 kg χούμου ή κομπόστ, ανώτερο όριο (30 kg) για αμμώδη και αργιλώδη εδάφη
• 40-50 g άλατος καλίου
• 60-80 g υπερφωσφορικού.

Επιλογή δενδρυλλίων

Το ύψος ενός τυπικού δενδρυλλίου είναι 30-40 cm, το πάχος του στελέχους είναι από 1 cm. Μην επιλέξετε τα ψηλότερα και παχύτερα φυτά με μεγάλο αριθμό φύλλων, δεν θα ριζώσουν καλά. Στην περίπτωση των σμέουρων, η παρουσία φύλλων και μπουμπουκιών στο στέλεχος δεν αποτελεί ένδειξη της ποιότητας του υλικού φύτευσης. Τα μπουμπούκια ανανέωσης βρίσκονται στο ρίζωμα, από εκεί θα εμφανιστούν νέοι θάμνοι, οι οποίοι θα φέρουν τη συγκομιδή. Δώστε λοιπόν μεγαλύτερη προσοχή στη ρίζα. Θα πρέπει να είναι καλά αναπτυγμένο, ισχυρό, διακλαδισμένο. Οι λεπτές ρίζες στεγνώνουν γρήγορα στον αέρα · πρέπει να τυλιχτούν με ένα υγρό πανί και πολυαιθυλένιο.

Τα «σωστά» σπορόφυτα σμέουρων έχουν ανεπτυγμένη ρίζα και 1-2 βλαστοί ύψους όχι περισσότερο από 30-40 cm

Η παραδοσιακή μέθοδος φύτευσης είναι σε σειρές

Τα σμέουρα εξαπλώνονται σε ολόκληρο τον ιστότοπο όχι λόγω της φυσικής τους βλάβης, αναζητούν τις καλύτερες συνθήκες για τον εαυτό τους. Επομένως, πρέπει να τα δημιουργήσετε ακριβώς στο μέρος που προορίζεται για το βατόμουρο. Διαφορετικά, το φαινόμενο σας θα πάει στους γείτονές σας και θα τους ευχαριστήσει με το μούρο, όχι εσείς.

1. Σε μια περιοχή που έχει σκαφτεί προηγουμένως, γονιμοποιημένη και χωρίς ζιζάνια, κατασκευάζουμε χαρακώματα βάθους 40 cm και πλάτους 60 cm. Το μήκος της τάφρου είναι το μήκος του μελλοντικού δέντρου βατόμουρου σας, ο αριθμός των χαρακώματος είναι ο αριθμός σειρών σε αυτό.
2. Στο κάτω μέρος βάζουμε μικρά κλαδιά, κομμάτια ξύλου, πεσμένα φύλλα, μοσχεύματα γρασιδιού χωρίς σπόρους κ.λπ. Εάν δεν εφαρμόζονταν λιπάσματα εκ των προτέρων, τότε προσθέτουμε χούμο ή κομπόστ (1-2 κουβάδες ανά μετρητή λειτουργίας), καθώς και υπερφωσφορικό (100 g) και λιπάσματα ποτάσας (20-30 g).
3. Καλύπτουμε ξανά την τάφρο με τη γη. Λόγω του στρώματος αποστράγγισης, το έδαφος θα αυξηθεί κατά περίπου 10 cm, αλλά σε 1-2 χρόνια θα επιστρέψει στο προηγούμενο επίπεδο.
4. Ισοσταθμίζουμε και συμπιέζουμε την τάφρο (ποδοπατήστε προς τα κάτω).
5. Κάνουμε τρύπες. Το βάθος και το πλάτος πρέπει να ταιριάζουν με το μέγεθος των ριζών. Το κολάρο της ρίζας δεν μπορεί να θάβεται, τοποθετείται στο επίπεδο του εδάφους, δηλαδή: καθώς το βατόμουρο μεγάλωσε στην ίδια περιοχή, πρέπει να φυτευτεί στο ίδιο βάθος.
6. Η απόσταση μεταξύ των οπών είναι 50 cm, μετά από δύο χρόνια, αυτό το κενό θα ξεπεραστεί με νέους βλαστούς.
7. Αφήνουμε 2 μέτρα μεταξύ των σειρών (χαρακώματα), έτσι ώστε να είναι βολικό να μαζεύουμε μούρα, να κόβουμε ζιζάνια και να αφαιρούμε βλαστοί που αναπτύσσονται στους διαδρόμους.
8. Συμπιέζουμε το χώμα γύρω από κάθε σπορόφυτο και σχηματίζουμε τρύπες για άρδευση. Η τάφρος μας θα μετατραπεί σε τάφρο: στο κέντρο υπάρχουν φυτά, και στις δύο μεγάλες πλευρές της τάφρου - προφυλακτήρες από γη.
9. Νερό, ακόμη και αν το έδαφος είναι υγρό. Το νερό θα βοηθήσει το έδαφος να γεμίσει τυχόν κενά γύρω από τις ρίζες.
10. Στρώνουμε τις φυτεύσεις με άχυρο, πριονίδι και άλλα αναπνεύσιμα υλικά για να διατηρήσουμε την υγρασία και την ευθρυπτότητα.

Βίντεο: φύτευση σμέουρων σε ξεχωριστούς θάμνους

Οι αποχρώσεις της φροντίδας

Το πρώτο έτος μετά τη φύτευση, θα πρέπει να προσέχετε περισσότερο από τη φροντίδα. Θα υπάρξουν λίγα βλαστάρια ρίζας και βλαστάρια αντικατάστασης. Δεν υπάρχουν ακόμη παλιά ξυλώδη στελέχη για να κοπούν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο έδαφος, πρέπει να είναι καθαρό από ζιζάνια, υγρό και χαλαρό.

Κορυφαία σάλτσα και επίστρωση

Προσέξτε για νεαρούς βλαστούς που εμφανίζονται. Εάν είναι αδύναμα και αναπτύσσονται αργά, τότε έχετε λιπαίνει άσχημα το έδαφος πριν από τη φύτευση. Πρέπει να εφαρμόζεται επικάλυψη: για 10 λίτρα νερού, 30 g νιτρικού αμμωνίου, 40 g άλατος καλίου και 60 g υπερφωσφορικού. Ρίξτε 1 λίτρο σε έναν θάμνο.

Το ριζικό σύστημα των σμέουρων βρίσκεται στο ανώτερο στρώμα, οπότε είναι δυνατό να το χαλαρώσετε μόνο σε βάθος 8-10 εκ. Και είναι καλύτερο να τοποθετείτε συνεχώς φρέσκο στρώμα, ζιζάνια που ζιζανιοποιούνται πριν από την ανθοφορία είναι κατάλληλα. Στη συνέχεια, το έδαφος θα είναι πάντα χαλαρό, επιπλέον, θρεπτικά συστατικά από το σάπιο κατώτερο στρώμα του σάκου θα αρχίσουν να ρέουν σε αυτό.

Το λίπασμα που εφαρμόστηκε πριν από τη φύτευση θα είναι αρκετό για το φαινόμενο για 2-4 χρόνια. Πρέπει να ταΐσετε εάν παρατηρήσετε ότι τα στελέχη έχουν γίνει πιο λεπτά και η απόδοση μειώνεται. Στη συνέχεια, την άνοιξη ή το φθινόπωρο προσθέστε έναν κάδο κομπόστ ή χούμους, 100 g υπερφωσφορικού και 150 g τέφρας για κάθε 1 m².

Πότισμα

Το φαινόμενο είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, επομένως δεν απαιτεί συχνό πότισμα. Οι πιο σημαντικές περίοδοι: άνοιξη (ανάπτυξη βλαστών), καλοκαίρι (άνθηση και ανάπτυξη μούρων), φθινόπωρο (πτώση φύλλων). Νερό μόνο όταν δεν υπάρχει βροχή.

Βρέξτε με άρδευση ή κάτω από τη ρίζα, τοποθετώντας τρύπες ή αυλάκια. Το φθινόπωρο, το έδαφος πρέπει να ισοπεδωθεί έτσι ώστε το νερό να μην συσσωρεύεται κοντά στους θάμνους και οι ρίζες να μην σαπίζουν.

Κλάδεμα

Εάν τα σμέουρα αναπτύσσονται σε ανεξάρτητους θάμνους, αφήστε 5-7 από τα πιο ισχυρά βλαστικά αντικατάστασης σε κάθε ένα. Όταν μεγαλώνει σε σειρές, η βέλτιστη απόσταση μεταξύ των βλαστών είναι 7-10 cm για να σχηματιστεί ένας συμπαγής πράσινος τοίχος. Όλα τα άλλα πρέπει να κοπούν. Όσο πιο γρήγορα αφαιρέσετε την περίσσεια βλαστών, τόσο περισσότερα θρεπτικά συστατικά θα λάβουν οι υπόλοιποι βλαστοί, τόσο πιο ανθεκτικό θα είναι το φαινόμενο σε αντίξοες συνθήκες και όσο πιο πλούσιος θα έχετε τη συγκομιδή.

Οι παλιοί βλαστοί διακρίνονται εύκολα από τους νεαρούς, ξυλώδεις και στεγνώνουν

Ρυθμίστε το ύψος της φυτείας βατόμουρου στο ύψος σας για εύκολη φροντίδα και συλλογή. Επιπλέον, το κλάδεμα των κορυφών διεγείρει την ανάπτυξη πλευρικών κλαδιών στο στέλεχος και οι βούρτσες θα μεγαλώνουν. Μπορείτε να κόψετε τις κορυφές των κεφαλιών το φθινόπωρο, την άνοιξη και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μόλις το βατόμουρο έχει ξεπεράσει το επιτρεπόμενο ύψος του.

Το φθινόπωρο, πρέπει να κόψετε τους βλαστούς που φέρουν καρπούς. Μέχρι τότε, θα ξεχωρίζουν καλά στο γενικό πλαίσιο. Τα παλιά στελέχη είναι ξυλώδη, γίνονται ξηρά, εύθραυστα και αποκτούν σκούρο χρώμα. Τα άρρωστα και αδύναμα φυτά αφαιρούνται επίσης. Μόνο υγιείς, καλά αναπτυγμένοι, ετήσιοι βλαστοί πρέπει να παραμένουν στο δέντρο του βατόμουρου.

Προετοιμασία για το χειμώνα

Οι δραστηριότητες ξεκινούν μετά τον πρώτο παγετό.

1. Καλύψτε τις ρίζες με ένα νέο στρώμα ή ένα άλλο στρώμα στρώματος.
2. Αφαιρέστε τα φύλλα από το βατόμουρο, για να το κάνετε αυτό, πιάστε κάθε στέλεχος από το κάτω μέρος με το χέρι σας στην κορυφή ή γάντι και σύρετε το προς τα πάνω. Δεν μπορείτε να οδηγήσετε προς την αντίθετη κατεύθυνση (από πάνω προς τα κάτω), θα βλάψετε τα νεφρά. Αφαιρέστε τα φύλλα έτσι ώστε, ενώ βρίσκονται στο καταφύγιο, να μην σιγήσουν, να σαπίσουν και να μην μολύνουν το βατόμουρο με μυκητιακές ασθένειες.
3. Λυγίστε κάθε σουτ όσο το δυνατόν πιο κοντά στο έδαφος. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να στερεώσετε τα στελέχη: με τη βοήθεια συρμάτινων πείρων, ψεκασμός των κορυφών των κεφαλών με γη, συμπίεση με κάτι βαρύ κ.λπ.
4. Εάν τα σμέουρα αναπτύσσονται σε θάμνους και όχι σε σειρές, τότε γείρετε προς το άλλο και δέστε τα μεταξύ τους. Ο σκοπός αυτής της λειτουργίας είναι να βεβαιωθείτε ότι τα σμέουρα βρίσκονται κάτω από το χιόνι το χειμώνα.

Οι θάμνοι σμέουρων κάμπτονται στο έδαφος και δένονται μεταξύ τους

Την άνοιξη, μόλις λιώσει το χιόνι, τα σμέουρα πρέπει να απελευθερωθούν από αγκύλες και σχοινιά, αλλά μην βιαστείτε να τα δέσετε στην πέργκολα. Είναι απαραίτητο να αφήσετε τα φύλλα να ανθίσουν, τότε θα καταστεί σαφές ποιοι βλαστοί έχουν χειμώνα με ασφάλεια, και ποιοι έχουν παγώσει και πρέπει να κοπούν.

Garter για πέργκολα

Ένα σμέουρο πέργκολα αποτελείται από κολώνες και σχοινιά ή σύρματα τεντωμένα μεταξύ τους. Οι ξύλινες κολόνες σκάβονται, μερικές φορές η βάση χύνεται στο έδαφος με σκυρόδεμα έτσι ώστε να μην γέρνουν. Το δέντρο πρέπει πρώτα να λουστραριστεί ή να αντιμετωπιστεί με ειδικό εμποτισμό που προστατεύει από τη σήψη.

Είναι πιο εύκολο να εργαστείτε με μεταλλικά στηρίγματα όπως παλιούς σωλήνες νερού. Πρέπει να βαφτούν και να οδηγηθούν στο έδαφος. Μεταξύ των πυλώνων, το νήμα ή το σύρμα τραβιούνται παράλληλα κάθε 50 cm, ξεκινώντας από το έδαφος. Κάθε βλαστός συνδέεται με την πέργκολα ξεχωριστά χρησιμοποιώντας συνδετήρες, σφιγκτήρες, σχοινιά κ.λπ. Αυτές οι συσκευές δεν πρέπει να τραυματίζουν τον κορμό του φυτού.

Ένας άλλος τρόπος για να δέσετε το καλτσοδέτα είναι μεταξύ παράλληλων τεντωμένων σχοινιών. Για αυτό:

1. Πρώτα, δέστε το ένα άκρο στη θέση.
2. Στη συνέχεια, το σχοινί τραβιέται μέχρι τον δεύτερο πυλώνα, τυλίγεται γύρω του, επιστρέφει στον πρώτο πυλώνα και δένεται το δεύτερο άκρο στο ίδιο μέρος με το πρώτο.
3. Τα κλαδιά σμέουρων τυλίγονται μεταξύ των σειρών των σχοινιών και είναι σταθερά.
4. Εάν το βατόμουρο μεγαλώνει ως θάμνος, τότε οι βλαστοί κατανέμονται στην πέργκολα σε έναν ανεμιστήρα, εάν σε σειρές, τότε κάθε ένα είναι κάθετο.

Ασθένειες και παράσιτα

Το φαινόμενο είναι ανθεκτικό σε ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις. Ωστόσο, αυτή η ποικιλία μπορεί επίσης να αρρωστήσει εάν:

• επιλέχθηκε το λάθος μέρος για τη φυτεία (υγρό, σκιερό).
• τα μολυσμένα φυτά μεγαλώνουν κοντά.
• το καλοκαίρι είναι κρύο και βροχερό.
• το φυτό δεν φροντίζεται σωστά.

Πίνακας: χαρακτηριστικές ασθένειες της ποικιλίας

Συμπτώματα	Διάγνωση	Αιτίες	Πρόληψη και θεραπεία
Οι θάμνοι δεν μεγαλώνουν, μαραίνονται και πεθαίνουν. τα φύλλα πριν από αυτό κιτρινίζουν, γίνονται κόκκινα ή στεγνώνουν, ξεκινώντας από τις άκρες.	Καθυστερημένη σήψη της ρίζας	βαριά εδάφη, κακή αποστράγγιση, υδάτινη περιοχή	Χρησιμοποιείτε μόνο υγιές φυτικό υλικό. Επιλέξτε το σωστό μέρος για το βατόμουρο, όπου το νερό δεν θα σταματήσει. Σκάψτε και κάψτε αποξηραμένα φυτά. Επεξεργαστείτε το έδαφος με το μυκητοκτόνο Ridamil Gold.
Καφέ κηλίδες εμφανίζονται πρώτα στα μούρα και, στη συνέχεια, ένα γκρι αφράτο επίστρωμα.	Γκρι σήψη	υγρός καιρός, πυκνά φυτεύματα	Κρατήστε το χώμα χαλαρό και απαλλαγμένο από ζιζάνια. Για πρόληψη, κάντε θεραπεία με Hom πριν από την άνθηση (σύμφωνα με τις οδηγίες). Ξεβιδώστε και κάψτε τους άρρωστους θάμνους. Μετά τη συγκομιδή, κόψτε τα υπόλοιπα φυτά, βγάλτε τα ζιζάνια, κάψτε όλα αυτά. Σταματήστε το πότισμα.
Πολλά λεπτά και κοντά κλαδιά αναπτύσσονται από ένα σημείο. μειώνεται η απόδοση, μερικές φορές τα σμέουρα σταματούν να παράγουν καρπούς εντελώς.	Θάμνος, υπερβολική ανάπτυξη, περιέργεια, "Witch's Broom"	ο ιός μεταφέρεται από έντομα: αφίδες και ακάρεα αράχνης. Μπορείτε επίσης να μολύνετε με ένα εργαλείο κατά τη διάρκεια του κοπής	Καταπολέμηση παρασίτων. Απολυμάνετε εργαλεία. Τα νοσούντα φυτά ξεριζώνονται και καίγονται.

Φωτογραφίες: σημάδια ασθένειας

Με καθυστερημένη όραση, ο ιστός κάτω από την επιδερμίδα του κολάρου της ρίζας είναι καφέ τούβλο

Όταν μολυνθούν με γκρίζα σήψη, τα μούρα καλύπτονται με γκρι επίστρωση

Από ένα σημείο έχει αναπτυχθεί πολλή υπανάπτυκτη ανάπτυξη

Πίνακας: Φαινόμενο παρασίτων σμέουρων

Σημάδια	Λοιμός	Μέθοδοι ελέγχου
Τα φύλλα γίνονται κίτρινα και πέφτουν. ένας ιστός αράχνης είναι ορατός στην κάτω πλευρά, και καφέ ή πορτοκαλί κουκκίδες πάνω του. οι εξασθενημένοι βλαστοί δεν ανέχονται το χειμώνα καλά, παγώνουν	Αράχνη αράχνης	Αφαιρέστε την περίσσεια βλαστών και βλαστών εγκαίρως, το τσιμπούρι πολλαπλασιάζεται γρήγορα σε ζεστό καιρό σε πυκνές φυτεύσεις. Μετά τη συγκομιδή, επεξεργαστείτε με παρασκευάσματα Aktelik ή Akrex (σύμφωνα με τις οδηγίες). Ψεκάστε το Fufanon την επόμενη άνοιξη (σύμφωνα με τις οδηγίες).
Ο μαύρος σκαθάρι μήκους 2-3 mm ροκανίζει τρύπες σε μπουμπούκια, γεννά αυγά εκεί και ροκανίζει στο στέλεχος στη βάση. μετά από λίγο το μπουμπούκι γίνεται καφέ και πέφτει στο έδαφος. τα σμέουρα μοιάζουν με κομμένα από μούρα.	Μαμούνι	Για να απομακρύνετε τους σκαθάρια στο χαρτί ή το πανί, για να μαζέψετε πεσμένα μπουμπούκια από το έδαφος. Ψεκάστε τους θάμνους για να τρομάξετε με έγχυση σκόρδου: 150 γραμμάρια σκόρδου, συνθλίψτε και επιμείνετε σε 10 λίτρα νερό για μια ημέρα. Αντιμετωπίστε με παρασκευάσματα Fufanon-nova πριν και μετά την ανθοφορία, Iskra M και Kemifos - πριν από την ανθοφορία και μετά τη συγκομιδή. Το φθινόπωρο, αφαιρέστε το παλιό στρώμα και τοποθετήστε ένα νέο.
Ο σκαθάρι είναι γκρι, λιγότερο συχνά κόκκινο, με πυκνές τρίχες. Το μήκος του εντόμου είναι περίπου 4 mm. Το παράσιτο τρέφεται με νέκταρ και γύρη ζιζανίων την άνοιξη και στη συνέχεια γεννά αυγά σε σμέουρα. Τα σκουλήκια γεννιούνται όταν τα σμέουρα είναι ώριμα, ζουν μέσα στα μούρα και τρέφονται με αυτά.	Σκαθάρι σμέουρων	Στα τέλη Μαΐου, απολαύστε με παρασκευάσματα Fitoverm ή Fufanon (σύμφωνα με τις οδηγίες). Πριν από την ανθοφορία, ψεκάστε με διάλυμα Inta-Vir (σύμφωνα με τις οδηγίες).

Φωτογραφίες: παράσιτα βατόμουρου

Τα φύλλα καλύπτονται με ιστούς αράχνης, στα σημεία που είναι ορατά - τσιμπούρια

Ο μαύρος σκαθάρι αναγνωρίζεται εύκολα από τη μακριά μύτη του - την προβοσκίδα

Οι προνύμφες σκαθαριών σμέουρων τρέφονται με ώριμα μούρα

Συγκομιδή και αποθήκευση

Όλα τα ώριμα σμέουρα Το φαινόμενο μπορεί να συλλεχθεί σε 5-6 δείγματα. Η απόδοση ενός θάμνου είναι 6-8 κιλά. Τα μούρα τοποθετούνται σε ένα ευρύ και χαμηλό δοχείο: κουτιά, λεκάνες, μπολ. Ο πολτός είναι πυκνός, τα φρούτα διαχωρίζονται εύκολα από τα φρούτα. Τα σμέουρα διακρίνονται από υψηλές εμπορικές ιδιότητες, μπορούν να αποθηκευτούν σε θερμοκρασίες από 0 ºC έως +3 ºC για 5 ημέρες το πολύ, ανέχονται τη μεταφορά πολύ καλά. Από αυτήν την άποψη, το φαινόμενο μπορεί να αναπτυχθεί τόσο για την αγορά όσο και για τον εαυτό σας.

Η μαρμελάδα βατόμουρου της ποικιλίας Phenomenon αποδεικνύεται όμορφη και αρωματική

Το μούρο είναι αποξηραμένο, κατεψυγμένο, κρασί, λικέρ και λικέρ παρασκευάζονται από αυτό. Αλλά το πιο διάσημο προϊόν από αυτό το μούρο είναι η μαρμελάδα βατόμουρου. Τα φρούτα σε σιρόπι διατηρούν την ακεραιότητά τους, δεν διαλύονται. Η μαρμελάδα αποδεικνύεται όμορφη, νόστιμη και αρωματική.

Κριτικές των κηπουρών για την ποικιλία Phenomenon

Παρά το όνομα, το Raspberry Phenomenon δεν είναι μοναδικό. Αλλά αν της παρέχεται απλή φροντίδα, τότε η ποικιλία θα σας εκπλήξει με την ομορφιά των θάμνων κατά τη διάρκεια της καρποφορίας, και με μια πλούσια συγκομιδή, και τη γεύση των μούρων. Οι καλλωπισμένες φυτείες σπάνια μολύνονται με παράσιτα και ασθένειες.