Pear Cathedral: περιγραφή και χαρακτηριστικά της ποικιλίας, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, χαρακτηριστικά φύτευσης και φροντίδας + φωτογραφίες και κριτικές

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Pear Cathedral: περιγραφή της ποικιλίας και συστάσεις για καλλιέργεια

Πολλοί κηπουροί θέλουν να καλλιεργήσουν αχλαδιές, αλλά δυσκολεύονται να επιλέξουν μια ποικιλία. Κάθε ποικιλία απαιτεί διαφορετικές τεχνικές συντήρησης και είναι ευαίσθητη σε ασθένειες, παράσιτα και κλιματολογικές καταστάσεις με διαφορετικούς τρόπους. Για όσους θέλουν να καταναλώνουν νόστιμα φρέσκα αχλάδια το καλοκαίρι και να μην ανησυχούν ιδιαίτερα για το δέντρο τους το χειμώνα, η ποικιλία Cathedral είναι κατάλληλη.

Περιεχόμενο

• 1 Περιγραφή και χαρακτηριστικά της ποικιλίας
• 2 Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ποικιλίας - πίνακας

• 3 Χαρακτηριστικά προσγείωσης

  3.1 Βίντεο: οι αποχρώσεις της φύτευσης αχλαδιών

• 4 Φροντίδα δέντρων

  • 4.1 Πότισμα
  • 4.2 Φροντίδα εδάφους

  • 4.3 Περικοπή

    4.3.1 Τεχνικές περικοπής - Βίντεο

  • 4.4 Γονιμοποίηση
  • 4.5 Προετοιμασία για το χειμώνα

• 5 Παράσιτα και ασθένειες και ο έλεγχός τους

  • 5.1 Πίνακας: Ασθένειες και μέτρα ελέγχου

    5.1.1 Φωτογραφίες: Ειδικές ασθένειες για τον καθεδρικό ναό

  • 5.2 Πίνακας: παράσιτα και έλεγχος

    5.2.1 Φωτογραφίες: Παράσιτα που επιτίθενται στον καθεδρικό ναό

• 6 Συλλογή, αποθήκευση και χρήση καλλιεργειών
• 7 κριτικές

Περιγραφή και χαρακτηριστικά της ποικιλίας

Η ποικιλία "Καθεδρικός Ναός" στα μέσα του καλοκαιριού αποκτήθηκε από τους κτηνοτρόφους S. P. Potapov. και Chizhov S. T. στη Γεωργική Ακαδημία της Μόσχας. Αυτό το αχλάδι αρχικά προοριζόταν για καλλιέργεια στην Κεντρική ζώνη, αλλά η αντοχή του στον παγετό αρκεί για να αντέξει το κλίμα ψυχρότερων περιοχών.

Ένα δέντρο μεσαίου ύψους, με πυκνή κωνική κορώνα. Τα κλαδιά με λείο γκρι φλοιό αναπτύσσονται ευθεία και είναι σχετικά αραιά. Οι ίσιοι βλαστοί έχουν κόκκινο-καφέ χρώμα. Τα ωοειδή φύλλα είναι πράσινα και μεσαίου μεγέθους, με λεία επιφάνεια. Το φρούτο από ξύλο είναι, κατά κανόνα, απλές μπούκλες και νεαροί βλαστοί. Το αχλάδι ανθίζει με μεγάλα λευκά άνθη.

Μπορείτε να ξεκινήσετε τη συγκομιδή όταν τα φρούτα γίνονται κιτρινωπά.

Τα φρούτα είναι πράσινα-κίτρινα, μεσαίου μεγέθους (μέσο βάρος 110-130 g), με γυαλιστερό λείο δέρμα, ελαφρώς ανώμαλη επιφάνεια. Όταν είναι πλήρως ώριμα, τα αχλάδια αποκτούν ανοιχτό κίτρινο χρώμα με αχνό κόκκινο ρουζ.

Τα πλήρως ώριμα αχλάδια φαίνονται πολύ ορεκτικά

Ο πολτός του φρούτου είναι λευκός, γλυκός και ξινός, έχει μέτρια πυκνότητα, ελαφρά λιπαρότητα και ήπιο άρωμα. Η περιεκτικότητα σε ζάχαρη στους καρπούς του καθεδρικού ναού δεν είναι πολύ υψηλή - 8,5%.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ποικιλίας - πίνακας

Πλεονεκτήματα	μειονεκτήματα
πρώιμη ωριμότητα (τα πρώτα 2-3 δεκάδες αχλάδια μπορούν να ληφθούν από 3-4 χρόνια μετά τη φύτευση) κανονική καλή απόδοση - 35-40 κιλά ανά δέντρο. υψηλή αντοχή στον παγετό - αντέχει σε πτώση της θερμοκρασίας στους -30 o С. ανθεκτικότητα στα ψώρα.	μικρό μέγεθος φρούτων? μη ικανοποιητική ποιότητα διατήρησης (μόνο περίπου 2 εβδομάδες). μέση δυνατότητα μεταφοράς.

Χαρακτηριστικά προσγείωσης

Ο καθεδρικός ναός είναι πολύ απαιτητικός για την ποιότητα του εδάφους. Αισθάνεται καλύτερα από όλα σε γόνιμο αμμώδες αργιλώδες έδαφος και chernozem. Εάν το κυρίαρχο υπόστρωμα στην περιοχή σας είναι άμμος ή άργιλος, πρέπει να λάβετε μέτρα για να το βελτιώσετε και να εφαρμόσετε οργανικά λιπάσματα.

Μην φυτεύετε σε υγρές περιοχές. Εάν ο ιστότοπος είναι χαμηλός, βρείτε έναν λόφο για το αχλάδι. Μπορεί επίσης να εφαρμοστεί αποστράγγιση.

Τα αχλάδια σπανίως είναι γόνιμα και ο καθεδρικός ναός χρειάζεται επίσης ένα δέντρο επικονίασης που μεγαλώνει κοντά. Με αυτή την ικανότητα, οι ποικιλίες είναι κατάλληλες:

• Λάδα;
• Παιδιά
• Τσιτζόφσκαγια.

Η φύτευση αχλαδιών μπορεί να γίνει τόσο την άνοιξη όσο και το φθινόπωρο. Η ανοιξιάτικη φύτευση συνιστάται για περιοχές με παγετούς στις αρχές του φθινοπώρου και πραγματοποιείται τον Απρίλιο - αρχές Μαΐου. Το φθινόπωρο, το φυτό πρέπει να είναι 25-30 ημέρες πριν από την έναρξη του παγετού, συνήθως τον Οκτώβριο.

Το λάκκο φύτευσης που προετοιμάστηκε το φθινόπωρο πρέπει να γεμίσει με οργανικά λιπάσματα (2-3 κουβάδες χούμους, σάπια κοπριά ή λίπασμα) και ορυκτά (140-150 g θειικού καλίου ή 0,8-0,9 kg ξύλου τέφρας, 75-85 g νιτρική αμμωνία, 0,9-1 kg υπερφωσφορικού). Αυτή η παροχή του δενδρυλλίου με θρεπτικά συστατικά αυξάνει την αντοχή του στις ασθένειες, προάγει την επιτάχυνση της εισόδου σε καρποφόρα και καθιστά δυνατή την καθυστέρηση της εφαρμογής λιπασμάτων τα επόμενα 2-3 χρόνια μετά τη φύτευση. Ένα ποντάρισμα πρέπει να οδηγηθεί στο κέντρο του λάκκου.

Αγοράστε μόνο ένα υγιές δενδρύλλιο - με εύκαμπτους κλαδίσκους, ζωντανά μπουμπούκια, ολόκληρο και λαμπερό φλοιό, άθικτες ρίζες και κολάρο ρίζας.

Η περαιτέρω ανάπτυξη του δέντρου εξαρτάται από τη σωστή φύτευση.

Ακολουθία φύτευσης:

1. Τοποθετήστε το δενδρύλλιο στην τρύπα. Βεβαιωθείτε ότι οι ρίζες είναι απλωμένες.
2. Καλύψτε το δενδρύλλιο με χώμα. Ανακινήστε ελαφρά το δέντρο έτσι ώστε το χώμα να γεμίζει όλα τα κενά μεταξύ των ριζών. Ταυτόχρονα, συμπιέστε το χώμα γεμίσματος με το πόδι σας. Προσέξτε να μην σκίσετε τον φλοιό από τον κορμό.
3. Δέστε το σπορόφυτο χαλαρά στο στοίχημα, ρίξτε τρεις κουβάδες νερό πάνω του. Αυτό συμβάλλει στη σωστή φύτευση του εδάφους και στην στενή προσκόλληση του εδάφους στις ρίζες.
4. Ξανασυνδέστε το δέντρο σφιχτά με 8 βρόχους. Αυτή η δέσμευση εμποδίζει το δέντρο να τρίβεται από το πάσσαλο του ανέμου.

Βίντεο: οι αποχρώσεις της φύτευσης αχλαδιών

Φροντίδα δέντρων

Για φυσιολογική ανάπτυξη και ανάπτυξη του αχλαδιού και για την εξασφάλιση υψηλών αποδόσεων, απαιτείται βέλτιστη ποσότητα υγρασίας στο έδαφος. Επίσης, το φυτό πρέπει να σχηματιστεί και να τροφοδοτηθεί.

Πότισμα

Η περίσσεια ή η έλλειψη νερού επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση του φυλλώματος και ολόκληρου του δέντρου. Τα δέντρα χρειάζονται τη μέγιστη ποσότητα υγρασίας πριν και κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, καθώς και όταν εμφανίζονται φύλλα. Εάν δεν είναι αρκετό στην περίοδο της πρώιμης άνοιξης, τα περισσότερα μπουμπούκια δεν ανοίγουν και παραμένουν αδρανή. Η ανάπτυξη νεαρών φύλλων είναι αργή, η ανάπτυξη των βλαστών είναι αδύναμη. Εάν η έλλειψη υγρασίας την περίοδο άνοιξης-καλοκαιριού συνοδεύεται από υπερβολική θερμότητα, τότε η γενική κατάσταση των δέντρων επιδεινώνεται. Στην καλοκαιρινή ξηρασία, η έλλειψη παροχής υγρού στο ριζικό σύστημα προκαλεί την εξάλειψη των ριζών αναρρόφησης. Εάν η απαιτούμενη ποσότητα νερού δεν συσσωρευτεί το φθινόπωρο, το ξύλο και οι ρίζες αρχίζουν να στεγνώνουν και μειώνεται η αντίσταση στον παγετό.

Το αχλάδι πρέπει να υγραίνεται τακτικά, αλλά με μέτρο, ανάλογα με την ποσότητα και τον όγκο της άρδευσης με τις καιρικές συνθήκες. Συνήθως, τα ώριμα δέντρα ποτίζονται 4-6 φορές το καλοκαίρι, ξοδεύοντας 50-70 λίτρα νερού ανά δέντρο. Τα νεαρά δέντρα υγραίνονται πιο συχνά: τον πρώτο χρόνο - μία φορά την εβδομάδα και μετά μία φορά κάθε δύο εβδομάδες με κατανάλωση 20-30 λίτρων νερού ανά δέντρο. Η άρδευση με ψεκαστήρα δίνει καλά αποτελέσματα, αλλά το υγρό μπορεί επίσης να χυθεί σε μικρά προσωρινά αυλάκια.

Φροντίδα εδάφους

Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά τη φύτευση, το χώμα στους κορμούς και τους διαδρόμους πρέπει να διατηρείται υπό μαύρη αγρανάπαυση. Από το δεύτερο έτος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το χώμα ανάμεσα στα δέντρα για να καλλιεργήσετε λαχανικά, μουστάρδα, φαγόπυρο. Δεν πρέπει να φυτεύετε καθυστερημένες ποικιλίες λάχανου, εξαιτίας αυτών, καθυστερεί το φθινοπωρινό σκάψιμο της γης. Δεν μπορείτε να φυτέψετε καλαμπόκι - στεγνώνει πολύ το υπόστρωμα και αναστέλλει την ανάπτυξη του αχλαδιού.

Οι κορμοί θα πρέπει να διατηρούνται χαλαροί, τα ζιζάνια πρέπει να ξεπλένονται τακτικά και να μαλακώνουν. Η τύρφη ή το λίπασμα τύρφης (20-25 κιλά ανά 1 m ²) χρησιμοποιείται ως στρώμα, το οποίο τοποθετείται με πάχος στρώσης 6-8 cm.

Κλάδεμα

Το κλάδεμα είναι απαραίτητο για την απομάκρυνση των ξηρών και ασθενών κλαδιών, τη βελτίωση του φωτισμού της κορώνας και τη διαμόρφωση ενός δέντρου. Για τα αχλάδια, το διαμορφωτικό κλάδεμα δεν είναι απαραίτητο καθώς τείνουν να σχηματίζονται φυσικά καλά.

Το κλάδεμα μπορεί να βοηθήσει στη διαμόρφωση μιας ευρύτερης κορώνας

Συνιστάται να πραγματοποιείτε κλάδεμα υγιεινής και αραίωσης τον Μάρτιο-Απρίλιο, πριν από το σπάσιμο των οφθαλμών ή το φθινόπωρο μετά την πτώση των φύλλων. Τα κλαδιά πρέπει να κοπούν στη βάση, χωρίς να αφήνουν κολοβώματα (παρεμβαίνουν στην κανονική επούλωση τραυμάτων). Κατά το κλάδεμα, δεν πρέπει να αφαιρείται περισσότερο από το ένα τέταρτο του συνολικού όγκου της κορώνας.

Εκτός από το κανονικό κλάδεμα, μπορεί να απαιτείται διαίρεση των ωοθηκών. Συχνά ο αριθμός των ωοθηκών που σχηματίζονται στο δέντρο είναι υπερβολικός.

Το δέντρο ξοδεύει μια μεγάλη ποσότητα θρεπτικών συστατικών σε επιπλέον φρούτα, τα περισσότερα από τα οποία δεν αποκτούν το απαιτούμενο μέγεθος και ποιότητα. Ως αποτέλεσμα, η ετήσια ανάπτυξη είναι πολύ αδύναμη, σχηματίζεται ανεπαρκής αριθμός μπουμπουκιών (η συγκομιδή του επόμενου έτους θα είναι μικρή), η χειμερινή ανθεκτικότητα του δέντρου μειώνεται. Ο καλύτερος χρόνος για τη διατροφή φρούτων είναι ο Ιούνιος (στο τέλος της φυσικής πτώσης της ωοθήκης). Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να αφαιρέσετε τις υποανάπτυκτες και τις κατεστραμμένες ωοθήκες, σε κάθε ταξιανθία πρέπει να αφήσετε 1 φρούτο, ώστε να παρέχεται επαρκής διατροφή. Κατά μέσο όρο, μετά την αραίωση, θα πρέπει να αφήσετε 1 φρούτο ανά 20-30 φύλλα.

Σε περίπτωση κακής συγκομιδής, δεν πραγματοποιείται κατανομή των φρούτων. Για να διευκολύνετε αυτήν την εργασία, πρέπει πρώτα να ανακινήσετε τα κλαδιά για να αφαιρέσετε τις νεκρές ωοθήκες που δεν έχουν πέσει ακόμη.

Το καλοκαίρι, μπορεί να πραγματοποιηθεί ένας ειδικός τύπος κλαδέματος - τσίμπημα, σχεδιασμένος για να τονώσει την ανάπτυξη των βλαστών. Θα πρέπει να πραγματοποιηθεί στα μέσα Ιουνίου, έως ότου οι βλαστοί είναι ξυλώδεις.

Το τσίμπημα ονομάζεται επίσης καλοκαίρι τσίμπημα, συνίσταται στην απομάκρυνση του σημείου ανάπτυξης από έντονα αναπτυσσόμενους βλαστούς πάνω από το 3ο-6ο καλά αναπτυγμένο φύλλο. Ως αποτέλεσμα της διαδικασίας, η ανάπτυξη του βλαστού σταματά, αλλά μετά από 2-3 εβδομάδες, ο βλαστός αρχίζει να μεγαλώνει ξανά από τον πλευρικό οφθαλμό, ο οποίος θα πρέπει να τσιμπήσει ξανά.

Τεχνικές περικοπής - Βίντεο

Λίπασμα

Για να εξασφαλιστεί η κανονική γενική κατάσταση του δέντρου και των υψηλής ποιότητας καλλιεργειών, το έδαφος πρέπει να εμπλουτιστεί με οργανικά και ανόργανα λιπάσματα.

Ξεπερασμένη τύρφη, λίπασμα τύρφης με την προσθήκη πολτού, χούμου, ημι-σάπιας κοπριάς πρέπει να προστεθεί στους κορμούς. Συνιστάται η χρήση όχι μόνο οργανικής ύλης, αλλά και του μείγματος με μέταλλα. Για να το προετοιμάσετε:

1. Τοποθετήστε ένα οργανικό στρώμα 12-15 cm.
2. Χλωριούχο κάλιο και υπερφωσφορικό χύνονται στην κορυφή, στη συνέχεια οργανική ύλη και πάλι, και ούτω καθεξής, έως ότου τοποθετηθούν 4-6 στρώσεις.
3. Για να διασφαλιστεί ο εμποτισμός της οργανικής ύλης με ένα διάλυμα ορυκτών, ολόκληρη η μάζα αναμιγνύεται και αφήνεται για 4–5 ημέρες.
4. Το μείγμα εφαρμόζεται μία φορά κάθε 2-3 χρόνια, ξεκινώντας από τον τρίτο χρόνο μετά τη φύτευση (μέχρι τότε, η διατροφή των νεαρών δέντρων παρέχεται με λιπάσματα που εφαρμόζονται κατά τη φύτευση). Ο ρυθμός λίπανσης ανά τετραγωνικό μέτρο του κύκλου του κορμού: 3-5 κιλά κοπριάς, χούμο ή λίπασμα, 100-120 g υπερφωσφορικού και 20-30 g χλωριούχου καλίου.

Τα λιπάσματα αζώτου χρησιμοποιούνται κάθε άνοιξη με ρυθμό 20-30 g νιτρικού αμμωνίου ανά 1 m ². Μπορεί να εφαρμοστεί ξηρά - διάσπαρτα πάνω στην επιφάνεια του εδάφους και να επισκευαστεί κατά το σκάψιμο του εδάφους.

Οργανικά υλικά και ανόργανα λιπάσματα εφαρμόζονται για σκάψιμο

Εάν εφαρμοστεί επικάλυψη σε υγρή μορφή, τότε τοποθετείται αυλάκι κατά μήκος του εξωτερικού τμήματος του κύκλου του κορμού και χύνεται διάλυμα σε αυτό (2-3 g αλάτι ανά 1 λίτρο νερού). Εκτός από το saltpeter, γίνεται υγρή λίπανση με αραιωμένο πολτό και περιττώματα πουλερικών. Η κοπριά πρέπει να αραιώνεται με νερό 3-4 φορές και περιττώματα - 10 φορές (ξηρό - 20 φορές). 1-1,5 κάδοι διαλύματος εφαρμόζονται σε 3-4 m από το αυλάκι. Εάν το έδαφος είναι στεγνό, πρέπει πρώτα να το ποτίσετε με καθαρό νερό. Το άζωτο δεν πρέπει να προστίθεται στη διατροφή του φθινοπώρου

Εάν καλλιεργούνται λαχανικά ανάμεσα στα δέντρα, ο ρυθμός λιπάσματος ανά 1 m ² είναι:

• 6-7 κιλά χούμους και λίπασμα τύρφης.
• 50-60 g υπερφωσφορικού.
• 25-30 g χλωριούχου καλίου.
• 100-110 g τέφρας ξύλου.
• 35-40 g νιτρικού αμμωνίου.

Προετοιμασία για το χειμώνα

Ο Καθεδρικός Ναός Αχλαδιού έχει υψηλή αντοχή στον παγετό και δεν χρειάζεται μόνωση για το χειμώνα. Ωστόσο, τα νεαρά δέντρα (τα πρώτα 2–4 χρόνια) πρέπει να προστατεύονται από το κρύο.

Όταν πλησιάζει ο κρύος καιρός, το στέλεχος του δενδρυλλίου πρέπει να δένεται με κλαδιά ερυθρελάτης και η επιφάνεια του εδάφους κοντά στο δέντρο πρέπει να καλύπτεται με στρώμα κοπριάς. Θα πρέπει να τοποθετηθεί σε κάποια απόσταση από το στέλεχος για να αποφευχθεί η σήψη του φλοιού. Τα κλαδιά ερυθρελάτης προστατεύουν όχι μόνο από τον κρύο καιρό, αλλά και από ποντίκια και λαγούς.

Δεν πρέπει να συσσωρεύετε τους μίσχους των νεαρών αχλαδιών, καθώς αυτό μειώνει τη σκληρότητα του χειμώνα. Οι σωληνώσεις κατά των τρωκτικών πρέπει να πραγματοποιούνται μόνο στα τέλη του φθινοπώρου, όταν η θερμοκρασία μειώνεται στους -2-3 ^του C όταν το ξύλο έχει σκληρύνει.

Τα αχλάδια ενηλίκων προστατεύουν επίσης από τρωκτικά χρησιμοποιώντας κλαδιά ερυθρελάτης ή άλλα ακανθώδη και μη βρώσιμα υλικά.

Ένας πλαστικός σωλήνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προστασία από ποντίκια και λαγούς

Παράσιτα και ασθένειες και ο έλεγχός τους

Ο καθεδρικός ναός είναι ανθεκτικός στην ψώρα και σχετικά ανθεκτικός σε άλλες μυκητιακές ασθένειες, αλλά υπάρχουν ορισμένες ασθένειες που είναι επικίνδυνες για αυτό το αχλάδι.

Πίνακας: ασθένειες και μέτρα ελέγχου

Όνομα της νόσου	Σημάδια ασθένειας	Μετρα ελεγχου
Μονολίωση	χαρακτηριστικά καφέ κηλίδες σήψης στα φρούτα, στα οποία αναπτύσσονται οι δακτύλιοι σπορίων	Αφαίρεση των προσβεβλημένων φρούτων από το δέντρο και από το έδαφος. Ψεκασμός με διάλυμα 5-7% ουρίας (ή θειικού σιδήρου ή χαλκού, υπερμαγγανικού καλίου ή υγρού Bordeaux) πριν από το σπάσιμο των οφθαλμών.
Κυτοσπόρωση	πολλές τραχιές μαύρες κουκκίδες στο φλοιό	Συμμόρφωση με την αγροτεχνολογία αχλαδιών. Κλάδεμα και κάψιμο όλων των ασθενών κλαδιών. Επεξεργασία με διάλυμα χαλκού (2% συγκέντρωση) ή θειικού σιδήρου (3% συγκέντρωση).
Μαύρος καρκίνος	ταχέως αναπτυσσόμενα κοκκινωπά σημεία στα φύλλα και το φλοιό. ξήρανση και πτώση χαλασμένων φύλλων. σκουραίνοντας και σπάσιμο του φλοιού.	Ψεκασμός με μείγμα Μπορντό μετά την ανθοφορία. Απολύμανση με θειικό χαλκό ή σίδηρο. Κλάδεμα και καταστροφή ασθενών κλαδιών, φύλλων, φρούτων.

Φωτογραφίες: χαρακτηριστικές ασθένειες του καθεδρικού ναού

Η μονιλίωση ή η σήψη των φρούτων εξαπλώνεται με επαφή μεταξύ φρούτων και κλαδιών

Τα προσβεβλημένα δέντρα πεθαίνουν χωρίς θεραπεία

Ο μαύρος καρκίνος είναι μια από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες

Πίνακας: παράσιτα και έλεγχος

Ονομα	Εκδήλωση παρασίτων	Μετρα ελεγχου
Η Καλιφόρνια κλιμακώθηκε	γκρι ή μαύρα χτυπήματα που απελευθερώνουν καφέ χυμό όταν πιέζονται. στέγνωμα από μολυσμένα κλαδιά.	Αραίωση κορωνών, κοπή κλαδιών που έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές, αφαίρεση νεκρού φλοιού από τους σπόρους και κλαδιά. Έλεγχος επιβλαβών οργανισμών φύτευσης. Ψεκασμός με παρασκευάσματα πυρεθροειδούς ή οργανοφωσφόρου.
Λευκάγκαθα	τρύπες στα φύλλα. χειμωνιάτικες φωλιές από φύλλα κολλημένα μαζί με ιστούς αράχνης.	Ψεκασμός με BA-2000 ή Bitoxi-Bacillin κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου κάθε 7-8 ημέρες. Ψεκασμός με Bicol κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου με διάλυμα 0,6-1% (φάση «ροζ μπουμπούκι» και αμέσως μετά την ανθοφορία).
Ψείρα των φυτών	παραμόρφωση φύλλων, μίσχων, μίσχων στέγνωμα από νεαρούς βλαστούς. αποικίες εντόμων στα προσβεβλημένα μέρη του δέντρου.	Ενιαίος ψεκασμός κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου με διάλυμα Fitoverm 0,2%. Διπλός ψεκασμός πριν και μετά την ανθοφορία με BI-58 Novy, Danadim, Kemedim.

Φωτογραφίες: παράσιτα που επιτίθενται στον καθεδρικό ναό

Η μαζική προσβολή από καβούρι είναι πολύ επικίνδυνη, ειδικά για νεαρά δέντρα

Μετά την εισβολή των κάμπιων, δεν μένει τίποτα από τα φύλλα

Τα προσβεβλημένα φύλλα κυλούν σε σωλήνες

Συλλογή, αποθήκευση και χρήση καλλιεργειών

Οι καρποί του καθεδρικού ναού ωριμάζουν στα μέσα Αυγούστου, συνήθως συγκομίζονται μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τα φρούτα θεωρούνται κατάλληλα για συγκομιδή όταν το χρώμα τους γίνεται πρασινωπό-κίτρινο. Αρχίζουν να αφαιρούν τα αχλάδια από το εξωτερικό μέρος της κορώνας, πρώτα απ 'όλα από το κάτω μέρος, καθώς όταν συλλέγονται από τα άνω κλαδιά, μπορούν να σπάσουν και να καταστρέψουν τα κάτω. Πρέπει να προσέχετε κατά το χειρισμό για να αποφύγετε την πτώση ή σύνθλιψή τους. Πρέπει επίσης να είστε πιο προσεκτικοί με το μίσχο, πρέπει να λυγίσει προς τα πάνω μέχρι να σπάσει από το κλαδί και να μην τραβηχτεί προς το μέρος σας.

Είναι καλύτερο να βάζετε τα αχλάδια για συγκομιδή σε μια σακούλα συγκομιδής και ένα πλαστικό καλάθι. Ένα τέτοιο δοχείο μπορεί να κρεμαστεί βολικά στα κλαδιά ενός δέντρου και ο καρπός μπορεί να αφαιρεθεί και με τα δύο χέρια.

Δεδομένου ότι τα αχλάδια της ποικιλίας Kafedralnaya αποθηκεύονται ελάχιστα, πρέπει είτε να τρώγονται γρήγορα φρέσκα, είτε να μεταποιούνται σε αποξηραμένα φρούτα, κομπόστες, μαρμελάδες, ζαχαρωμένα φρούτα, χυμούς.

Με τη βοήθεια ενός φρέσκου αχλαδιού, μπορείτε να διακοσμήσετε το κέικ με έναν πολύ πρωτότυπο τρόπο.

Κριτικές

Το καθεδρικό αχλάδι έχει καλή γεύση, είναι ανθεκτικό στο κρύο και στις ασθένειες, αλλά οι καρποί του δεν αποθηκεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ποικιλία μπορεί να καλλιεργηθεί από κηπουρούς της Κεντρικής Ρωσίας.