Plum Stanley: περιγραφή και χαρακτηριστικά της ποικιλίας, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, χαρακτηριστικά φύτευσης και φροντίδας + φωτογραφίες και κριτικές

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Το δαμάσκηνο Stanley είναι ένα αποδεδειγμένο κλασικό

Το Plum είναι μια διακόσμηση τόσο για τον κήπο όσο και για το τραπέζι φαγητού. Αλλά δεν είναι κάθε ποικιλία κατάλληλη για το κρύο ρωσικό κλίμα. Ως εκ τούτου, οι κηπουροί που πρόκειται να φυτέψουν ένα δαμάσκηνο στον κήπο τους και που είναι εξοικειωμένοι με τις περιγραφές των ποικιλιών πρέπει να επιλέξουν προσεκτικά από την ποικιλία τους όχι μόνο καρποφόρα, αλλά και ανθεκτικά στο χειμώνα. Το δαμάσκηνο Stanley θα ικανοποιήσει και τις δύο αυτές απαιτήσεις.

Περιεχόμενο

• 1 Περιγραφή ποικιλίας

  1.1 Βίντεο: ποικιλία Stanley

• 2 Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

• 3 Χαρακτηριστικά προσγείωσης

  3.1 Βίντεο: φύτευση δαμάσκηνου

• 4 Φροντίδα δέντρων

  • 4.1 Γονιμοποίηση
  • 4.2 Περικοπή
  • 4.3 Φροντίδα εδάφους
  • 4.4 Πότισμα
  • 4.5 Προετοιμασία για το χειμώνα

• 5 παράσιτα

  • 5.1 Πίνακας: επιβλαβή έντομα και έλεγχος
  • 5.2 Συλλογή φωτογραφιών: παράσιτα δαμάσκηνων

• 6 Ασθένειες

  • 6.1 Πίνακας: κύριες ασθένειες δαμάσκηνων και μέθοδοι ελέγχου αυτών
  • 6.2 Φωτογραφίες: ασθένειες δαμάσκηνων
• 7 Συλλογή, αποθήκευση και χρήση καλλιεργειών
• 8 Κριτικές των κηπουρών: υπέρ και μειονεκτήματα

Περιγραφή της ποικιλίας

Το δαμάσκηνο Stanley που είχε ωριμάσει πολύ καιρό εκτράφηκε - το 1912 στις ΗΠΑ.

Κατά τύπο ανήκει στα ουγγρικά δαμάσκηνα.

Τα δέντρα είναι μεσαίου μεγέθους, έχουν μια μάλλον αραιή στρογγυλή κορώνα. Το στέλεχος και ο κορμός είναι ευθεία, καλύπτονται με ένα μέσο φλοιό, ελαφρώς ραγισμένο φλοιό σκούρου γκρι χρώματος. Οι βλαστοί είναι βαμμένοι σε πορφυρό-μοβ χρώμα, έχουν σπάνιες αγκάθια. Τα πράσινα φύλλα με γυαλιστερή επιφάνεια και οδοντωτές άκρες είναι μεσαίου μεγέθους. Η άνθηση εμφανίζεται μεσοπρόθεσμα (μέσα Απριλίου). Κάθε μπουμπούκι λουλουδιών παράγει 1-2 πολύ μεγάλα άνθη (διάμετρος 30-31 mm) σε ένα πολύ μακρύ μίσχο. Οι σχηματισμοί φρούτων σχηματίζονται σε κλαδιά μπουκέτο και ανάπτυξη του προηγούμενου έτους.

Τα φρούτα του Stanley είναι καθολικά, είναι καλά σε οποιαδήποτε μορφή

Τα φρούτα του δαμάσκηνου Stanley είναι πολύ μεγάλα (μέσο βάρος - 40-45 g, μέγιστο - 50 g), άνισα, ανώμαλα και καλύπτονται με ένα παχύ επίστρωμα κεριού. Το κύριο χρώμα είναι πράσινο, το βασικό χρώμα είναι σκούρο μοβ. Το φλοιό είναι μεσαίου πάχους, δύσκολο να διαχωριστεί. Ο πολτός είναι κίτρινος, αρωματικός, μέσος-ζουμερός, πυκνός, με κοκκώδη-ινώδη σύσταση. Η γεύση είναι γλυκιά με ελαφριά ξινή. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα - περίπου 13,8%, ασκορβικό οξύ - 8,9 mg ανά 100 g. Η μεγάλη πέτρα (μήκους 3 cm) διαχωρίζεται ελεύθερα από τον πολτό.

Βίντεο: ποικιλία Stanley

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Το δαμάσκηνο Stanley έχει πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα από τα μειονεκτήματα.

Πλεονεκτήματα:

• πρόωρη ωριμότητα (καρποφορία από 4-5 ετών)
• μερική αυτογονιμότητα
• υψηλή απόδοση (50-60 kg ανά δέντρο) ·
• τακτική καρποφορία?
• καλοί δείκτες ανθεκτικότητας του χειμώνα (ανέχεται μείωση της θερμοκρασίας στους -34 ^o C).
• μεγάλο μέγεθος και καλή γεύση των φρούτων?
• υψηλή αντοχή στην πολυστυμία και τον καρχαρία.

Μειονεκτήματα:

• μέτρια αντίσταση στην ξηρασία;
• αδύναμη αντίσταση στη μονολίωση.

Χαρακτηριστικά προσγείωσης

Οι επικονιαστές για την ποικιλία Stanley δεν είναι τόσο απαραίτητοι, αλλά παρόλα αυτά, για την αύξηση των αποδόσεων, συνιστάται να φυτέψετε τα δαμάσκηνα Empress, Chachakskaya, Bluefri σε κοντινή απόσταση.

Το δαμάσκηνο ανθίζει νωρίς. Εάν δεν μπορούσατε να βρείτε έναν επικονιαστή ή υπήρχαν πολύ λίγα έντομα κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, μπορείτε να καταφύγετε στην επικονίαση των χεριών. Παρασκευάζεται το απόγευμα μετά από 2-3 ημέρες ξηρού καιρού. Χρησιμοποιήστε ένα μαλακό πινέλο ή στρογγυλό σπίρτο.

Ελλείψει επικονιαστικών εντόμων, η χειροκίνητη επικονίαση μπορεί να βοηθήσει

Το δαμάσκηνο αναπτύσσεται καλύτερα σε εύφορο, ουδέτερο έδαφος που είναι καλά αεριζόμενο και αρκετά υγρό. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η στασιμότητα της υγρασίας δεν ανέχεται την αποστράγγιση. Για φύτευση, επιλέξτε φυτά 1-2 ετών. Ο φλοιός πρέπει να είναι λείος, χωρίς ρωγμές, ρίζες και κλαδιά - άθικτος και σταθερός. Μην πάρετε φυτά με ανοιχτά φύλλα.

Τα δαμάσκηνα μπορούν να φυτευτούν τον Απρίλιο ή τα μέσα Σεπτεμβρίου - αρχές Οκτωβρίου. Κατά τη φύτευση το φθινόπωρο, στο δενδρύλλιο πρέπει να δοθεί χρόνος για ριζοβολία (1-1,5 μήνες πριν από την έναρξη του παγετού). Όταν φυτεύετε την άνοιξη, μην τραβάτε πολύ - η καθυστερημένη φύτευση έχει κακή επίδραση στο ποσοστό επιβίωσης και στην περαιτέρω ανάπτυξη του δέντρου. Τα δενδρύλλια πρέπει να φυτεύονται στην αρχή της διόγκωσης των οφθαλμών.

Επιλέξτε ένα μέρος προστατευμένο από τους βόρειους ανέμους και ζεστό από τον ήλιο για τα δαμάσκηνα. Για παράδειγμα, μπορεί να φυτευτεί στη νότια πλευρά ενός φράχτη. Το δαμάσκηνο δεν ανέχεται σκίαση από άλλα δέντρα ή κτίρια - τα φύλλα του γίνονται χλωμό όταν υπάρχει έλλειψη φωτός και τα φρούτα γίνονται ξινά και ασθενώς χρωματισμένα. Η απόσταση από άλλα δέντρα πρέπει να είναι τουλάχιστον 3–3,5 m.

Δεν μπορείτε να φυτέψετε δαμάσκηνα σε μέρη όπου ο κρύος αέρας σταματά.

Η οπή φύτευσης πρέπει να έχει βάθος 40-50 cm και διάμετρο 65-70 cm. Θα πρέπει να προετοιμάζεται τουλάχιστον 1,5-2 εβδομάδες πριν από τη φύτευση και το καλύτερο από όλα - από το φθινόπωρο. Οδηγήστε ένα ποντάρισμα 1,5 μέτρων στο μέσο του λάκκου και δίπλα του, γεμίστε έως και τα 2/3 του ύψους του λάκκου με το επάνω χώμα αναμεμειγμένο με λιπάσματα.

Ως λιπάσματα, προσθέστε στο μείγμα εδάφους:

• κομπόστ ή χούμο (12–20 kg).
• νιτρικό αμμώνιο (100-200 g)
• υπερφωσφορικό (500 g);
• χλωριούχο κάλιο (200-300 g).

Για να βελτιώσετε την αποστράγγιση, προσθέστε 1,5 κουβάδες χονδροειδούς άμμου ποταμού. Είναι καλύτερα να μην φέρετε ασβέστη στην οπή φύτευσης. Εάν το έδαφος είναι όξινο, τότε ο ασβέστης εισάγεται εκ των προτέρων για σκάψιμο, με ρυθμό 0,6-0,8 kg ανά 1 m ².

Η σωστή φύτευση είναι το κλειδί για τη σωστή ανάπτυξη του δέντρου

Ακολουθία φύτευσης:

1. Ένα δενδρύλλιο δαμάσκηνου τοποθετείται από ένα μανταλάκι σε ένα ανάχωμα εδάφους, οι ρίζες ισιώνονται προσεκτικά.
2. Αρχίζουν να γεμίζουν την τρύπα με χώμα (πιθανώς άγονο), συνθλίβοντας κάθε στρώμα με τα χέρια σας. Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η διατήρηση της κατακόρυφης θέσης του δενδρυλλίου και της θέσης του κολάρου ρίζας 4–5 cm πάνω από το επίπεδο του εδάφους, διαφορετικά οι συνθήκες ανάπτυξης των δέντρων θα επιδεινωθούν.
3. Σχηματίστε μια τρύπα και ποτίστε το δέντρο με 3-4 κουβάδες νερού.
4. Δέστε το δενδρύλλιο στο μανταλάκι με έναν οκτώ σχήματος βρόχο. Συνιστάται η χρήση μαλακών υλικών (τυλιγμένο ύφασμα) για την καλτσοδέτα.

Βίντεο: φύτευση δαμάσκηνου

Φροντίδα δέντρων

Η φροντίδα των δαμάσκηνων Stanley είναι παραδοσιακή. Το κυριότερο είναι να μην το ξεχνάμε, να κάνουμε τα πάντα προσεκτικά, στο σωστό χρονικό πλαίσιο.

Λίπασμα

Κάθε οπωροφόρο δέντρο χρειάζεται γονιμοποίηση. Για τα πρώτα δύο χρόνια μετά τη φύτευση, το δέντρο διαθέτει θρεπτικά συστατικά που εισάγονται στο λάκκο φύτευσης και μπορεί να παραλειφθεί επιπλέον λίπανση. Από το τρίτο έτος, εισάγονται οργανικά υλικά και μέταλλα. Εάν το δέντρο αποδίδει άφθονα και τακτικά καρπούς, θα πρέπει να γονιμοποιείται κάθε χρόνο · σε ένα άπαχο έτος, η γονιμοποίηση δεν χρειάζεται καθόλου εφαρμογή και το επόμενο θα πρέπει να δίνει μόνο καλοκαιρινό ντύσιμο.

Ο συνήθης ρυθμός λιπάσματος ανά 1 m ² είναι:

• 10–12 kg χούμου ή σάπια κοπριά (κατά την περίοδο πλήρους καρποφορίας 15–20 kg).
• 25-30 g ουρίας;
• 30-35 g διπλού υπερφωσφορικού (ή 60-65 g απλού).
• 20–35 g θειικού καλίου (μπορεί να αντικατασταθεί με τέφρα - 200–250 g).

Όλες αυτές οι ουσίες, εκτός από την ουρία, εισάγονται για το φθινόπωρο σκάψιμο του εδάφους. Η ουρία (ή αλάτι) χρησιμοποιείται καλύτερα την άνοιξη.

Ένα καλό αποτέλεσμα δίνεται από την ταυτόχρονη εφαρμογή οργανικών και ανόργανων λιπασμάτων για το σκάψιμο του εδάφους

Τα δαμάσκηνα είναι πολύ ευαίσθητα στην έλλειψη αζώτου, ποτάσας και ενώσεων μαγνησίου. Το δέντρο ανταποκρίνεται στην έλλειψη αζώτου με χλώρωση των φύλλων (τα οποία πρώτα γίνονται ανοιχτό πράσινο και στη συνέχεια ανοιχτό κίτρινο) Σε αυτήν την περίπτωση, το δέντρο ψεκάζεται με διάλυμα ουρίας (20-25 g ανά 5 l νερού) ή νιτρικού αμμωνίου (10-12 g ανά 5 l νερού). Η περίσσεια αζώτου είναι επίσης επιβλαβής - προκαλεί την ενεργό ανάπτυξη λιπαρών βλαστών, επιβραδύνει την προετοιμασία του δέντρου για το χειμώνα, το οποίο, κατά συνέπεια, οδηγεί σε κατάψυξη και την εμφάνιση ρωγμών παγετού.

Τις περισσότερες φορές, η ουρία χρησιμοποιείται για διατροφή φυλλώματος.

Η λιμοκτονία του καλίου εκδηλώνεται στην αμαύρωση των άκρων των φύλλων. Με έλλειψη μαγνησίου, οι φλέβες των φύλλων γίνονται καφέ. Οι ελλείψεις καλίου και μαγνησίου εμφανίζονται συχνά ταυτόχρονα. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να προσθέσετε 35-40 g / m ² κόκκων Kalimag στο έδαφος.

Με ασθενή ανάπτυξη βλαστών και σημάδια καταπίεσης του δέντρου, είναι απαραίτητο στις αρχές της άνοιξης να τροφοδοτείται επιπλέον το δέντρο με λιπάσματα αζώτου με ρυθμό 20 g ανά 1 m ².

Τα οργανικά ή ανόργανα λιπάσματα πρέπει να εφαρμόζονται πριν από την ανθοφορία. 10 κιλά οργανικής ύλης (κοπριά ή κοπριά) αραιώνονται σε 9 κουβάδες νερού και 4-6 κουβάδες διαλύματος χύνονται κάτω από κάθε δέντρο. Αντί για οργανικά λιπάσματα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε υγρά ορυκτά λιπάσματα: μισή κουταλιά της σούπας αλάτι διαλύεται σε 5 λίτρα νερού, 2-3 κουβάδες διαλύματος εφαρμόζονται κάτω από νεαρά δέντρα και 4-6 κουβάδες κάτω από ενήλικες. Μετά τη σίτιση, πρέπει να σκουπίσετε το έδαφος με τύρφη ή πριονίδι.

Το καλοκαίρι τρέφονται με οργανικά λιπάσματα - κοπριά αραιωμένη με νερό (1:10) ή περιττώματα πουλιών (1:20). Τα υγρά λιπάσματα εφαρμόζονται σε κυκλικές αυλακώσεις που τοποθετούνται κατά μήκος των συνόρων του κύκλου κοντά στον κορμό, ο οποίος στη συνέχεια σκουπίζεται.

Κλάδεμα

Το κλάδεμα - διαμόρφωση, αραίωση, υγιεινή - πρέπει να γίνεται στις αρχές της άνοιξης ή του φθινοπώρου, όταν το δέντρο βρίσκεται σε ηρεμία. Εάν είναι απαραίτητο, το κλάδεμα υγιεινής μπορεί να πραγματοποιηθεί το καλοκαίρι.

Ένα πρόσφατα φυτευμένο δέντρο δεν χρειάζεται να κλαδεύεται - οι ρίζες του έχουν κλαδευτεί τόσο πολύ στο φυτώριο και το περιττό κλάδεμα μειώνει τις πιθανότητες ανάκαμψης του δενδρυλλίου.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων 3-4 ετών, οι βλαστοί δαμάσκηνων αναπτύσσονται έντονα (μερικές φορές έως 1,5-2 m ανά σεζόν) και το καλοκαίρι, όταν φτάνουν σε μήκος 40-45 cm, πρέπει να τσιμπήσουν. Διαφορετικά, η κορώνα θα γίνει "αστράγαλος", η καλλιέργεια θα μετακινηθεί στην περιφέρειά της.

Το σωστό κλάδεμα βοηθά στη ρύθμιση της ανάπτυξης νεαρών δέντρων

Ένας από τους κύριους τρόπους σχηματισμού δαμάσκηνου στέμμα είναι η μέθοδος ηγέτης.

Το στέμμα οδηγού αποτελείται από τον κεντρικό αγωγό και πολλά κύρια κλαδιά διατεταγμένα σε 2-3 επίπεδα. Όταν το δέντρο φτάσει σε ύψος 2–2,5 m, συνιστάται να κόψετε τον αγωγό σε ένα μόνο πλευρικό κλαδί. Κατά το πρώτο κλάδεμα (τον επόμενο χρόνο μετά τη φύτευση), σχηματίζεται ένα στέλεχος. Για το σκληρό χειμώνα Stanley δαμάσκηνο, το ύψος του στελέχους πρέπει να είναι 40-60 εκ. Οι βλαστοί στο στέλεχος κόβονται σε δαχτυλίδι. Εάν το δέντρο έχει μακριά κλαδιά (65-90 cm), θα πρέπει να μειωθεί κατά το ένα τρίτο για να ενισχυθεί η διακλάδωση. Τα κλαδιά μήκους μικρότερου των 50 cm δεν χρειάζεται να συντομευθούν και δεν πρέπει επίσης να συντομεύσετε πολύ τους ετήσιους βλαστούς, διαφορετικά η κορώνα θα πυκνωθεί έντονα.

Τα παλιά, τα κακώς αναπτυσσόμενα δέντρα χρειάζονται ισχυρό κλάδεμα κατά της γήρανσης για ξύλο 3-5 ετών.

Για αναζωογόνηση, πρέπει να αφαιρέσετε όλα τα αδύναμα, πυκνά αναπτυσσόμενα κλαδιά

Σε περίπτωση μεγάλων αποδόσεων, συνιστάται να αραιώσετε τα φρούτα για να αποφύγετε την κατάρρευση. Η αραίωση πραγματοποιείται δύο φορές: την πρώτη φορά - όταν οι ωοθήκες φτάσουν στο μέγεθος ενός φουντουκιού, τη δεύτερη φορά - όταν διπλασιάζονται, αφήνοντας απόσταση 3-5 cm μεταξύ των φρούτων.

Όταν αραιώνετε τα φρούτα, χρησιμοποιήστε ένα μαχαίρι ή ψαλίδια κλαδέματος, μην σπάτε τις ωοθήκες με τα χέρια σας

Φροντίδα εδάφους

Το έδαφος κάτω από τα δαμάσκηνα πρέπει να είναι χωρίς ζιζάνια και να διατηρείται χαλαρό. Για να χαλαρώσετε είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσετε ένα γουρουνόπουλο - λιγότερες πιθανότητες βλάβης ρίζας. Το βάθος της επεξεργασίας στην περιφέρεια του κύκλου του κορμού είναι 15-20 cm και κοντά στον κορμό - 8-10 cm. Για να μειωθεί η εξάτμιση της υγρασίας, οι κύκλοι του κορμού πρέπει να είναι μαλακοί.

Το έδαφος του κύκλου κοντά στον κορμό πρέπει να χαλαρώσει και να απαλλαγεί από ζιζάνια

Εάν δεν θέλετε να χαλαρώνετε συνεχώς το έδαφος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χορτονομή. Σε αυτήν την περίπτωση, το γρασίδι πρέπει να κοπεί 3-5 φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και να αφεθεί στη θέση του - θα λειτουργήσει ως στρώμα. Η κούρεμα σταματά τον Αύγουστο - Σεπτέμβριο.

Ενώ τα δέντρα είναι μικρά, μπορείτε να φυτέψετε θάμνους μούρων (σταφίδες, φραγκοστάφυλα) μεταξύ τους. Μετά από 6-7 χρόνια (όταν τα δαμάσκηνα αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς), αυτές οι καλλιέργειες θα έχουν ήδη την κύρια συγκομιδή, μπορούν να συγκομίζονται και αντ 'αυτού, φράουλες ή φυτά μελιού μπορούν να φυτευτούν στους διαδρόμους.

Πότισμα

Το δαμάσκηνο Stanley είναι ευαίσθητο στην ξηρασία και χρειάζεται τακτική υγρασία του εδάφους. Να θυμάστε ότι οι ρίζες ενός δαμάσκηνου είναι σχετικά κοντά στο έδαφος και στεγνώνουν εύκολα. Τα νεαρά δέντρα χρειάζονται 5-6 ποτίσματα ανά σεζόν με ρυθμό 20-40 λίτρα νερού ανά δέντρο. Τα ώριμα δέντρα πρέπει να ποτίζονται 4-5 φορές το καλοκαίρι, 40-60 λίτρα ανά δέντρο. Το φθινόπωρο (τέλη Οκτωβρίου - αρχές Νοεμβρίου), συνιστάται η χρήση άρδευσης φόρτισης νερού με ρυθμό 60-80 λίτρα νερού ανά δέντρο για κορεσμό του εδάφους με υγρασία και αύξηση της θερμικής του ικανότητας, γεγονός που βελτιώνει το χειμώνα.

Το φυτικό πότισμα πρέπει να πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας και της ανάπτυξης των βλαστών, κατά το σχηματισμό ωοθηκών και κατά τη διαδικασία της ανάπτυξης των φρούτων. Εάν κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων η παροχή υγρασίας είναι ανεπαρκής, τότε η ανάπτυξη του δέντρου εξασθενεί, οι ωοθήκες καταρρέουν, οι καρποί γίνονται μικρότεροι. Σε ιδιαίτερα ζεστό και ξηρό καιρό, ενδέχεται να απαιτείται επιπλέον πότισμα (4-5 κουβάδες ανά δέντρο). Η επιφάνεια του εδάφους μπορεί να καλυφθεί με κρούστα όταν στεγνώσει, επομένως, μετά το πότισμα, το έδαφος πρέπει να χαλαρώσει και να ξεφλουδίσει με τύρφη ή άχυρο.

Μετά το πότισμα, το χώμα πρέπει να λειασθεί με τύρφη ή πριονίδι

Το νερό πρέπει να τροφοδοτείται με ψεκασμό ή σε αυλάκια άρδευσης που κόβονται κατά μήκος των συνόρων του κύκλου κοντά στον κορμό.

Φροντίζοντας το πότισμα, δεν πρέπει να πηγαίνετε στα άκρα: με υπερβολική υγρασία του εδάφους, ο αριθμός των μυκητιακών ασθενειών αυξάνεται, οι βλαστοί μεγαλώνουν και ακόμη και το δέντρο ανθίζει το φθινόπωρο. Όλα αυτά οδηγούν σε αποδυνάμωση του δέντρου και μείωση της ανθεκτικότητας του χειμώνα.

Προετοιμασία για το χειμώνα

Το δαμάσκηνο Stanley είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό το χειμώνα, οπότε δεν χρειάζεται μόνωση για το χειμώνα. Πρέπει να προσέχετε μόνο την προστασία από τα τρωκτικά. Για να το κάνετε αυτό, δέστε τον κορμό και τα κύρια κλαδιά με τραχύ υλικό (κλαδιά ερυθρελάτης, γυάλινο μαλλί, μεταλλικό πλέγμα). Παρουσία τρυπών τρωκτικών, δηλητηριώδη δολώματα μπορούν να διασκορπιστούν κοντά σε δέντρα.

Παράσιτα

Τυπικά παράσιτα για την ποικιλία Stanley είναι το ερύτωμα (σκώρος δαμάσκηνου), ο σκώρος δαμάσκηνου και η γλοιώδης πριονόλατα.

Το Ευρυτόμα (δαμάσκηνο οξύρρυγχος) είναι επικίνδυνο επειδή επηρεάζει το οστό, διακόπτοντας την ανάπτυξη του εμβρύου και στη συνέχεια αδρανοποιεί στην πέτρα για δύο ακόμη χειμερινές περιόδους. Όταν μολυνθεί μαζικά, ο σκώρος δαμάσκηνου μπορεί να καταστρέψει ολόκληρη τη σοδειά. Η γλοιώδης πριονόλατα επηρεάζει όχι μόνο τα δαμάσκηνα, αλλά και τα κεράσια, τα δαμάσκηνα κερασιών και τα μαύρα αγκάθια, καταστρέφοντας εντελώς τον πολτό των φύλλων.

Πίνακας: επιβλαβή έντομα και έλεγχος

Όνομα παρασίτου	Σημάδια ήττας	Τρόποι για να πολεμήσετε
Δαμάσκηνο Eurytoma	Στα τέλη Ιουνίου - τον Ιούλιο, οι ωοθήκες καταρρέουν μαζικά λόγω παρασίτων που έχουν εισβάλει στα οστά	Επεξεργασία με karbofos ή metaphos (0,3%) στο τέλος της ανθοφορίας (συμπίπτει με την έναρξη της πτήσης του παρασίτου) και μετά επαναλάβετε μετά από 10-12 ημέρες. Χάραξη εδάφους με σκόνη HCH (25%) με ρυθμό 45-50 g ανά 1 m 2. Συλλογή και απομάκρυνση (καύση, ταφή) κατεστραμμένων φρούτων και σπόρων από κλαδιά και από το έδαφος. Σκάψιμο κύκλων κοντά σε κορμό και διαχωριστικών γραμμών σε βάθος τουλάχιστον 10-15 cm
Σκώρος δαμάσκηνου	Σκούρα σημεία με ραβδώσεις των ούλων είναι ορατά σε πράσινα δαμάσκηνα. Τα σοβαρά κατεστραμμένα φρούτα γίνονται μοβ και πέφτουν	Ψεκασμός με χλωροφόρο (0,25%) 1,5-2 εβδομάδες μετά την ανθοφορία και στη συνέχεια επαναλαμβάνεται μετά από 2-3 εβδομάδες. Εγκατάσταση ζωνών κυνηγιού στα μέσα Ιουνίου. Χαλάρωση του εδάφους σε κύκλους κοντά στον κορμό με διάστημα 10 ημερών, ενώ οι κάμπιες φεύγουν για αναπαραγωγή. Συστηματικός καθαρισμός εθελοντών, καθαρισμός και καταστροφή του φλοιού που πεθαίνει
Λεπτή πριονίδι	Στα φύλλα, εμφανίζονται περιοχές με φαγωμένο πολτό, που αναπτύσσονται σταδιακά. Μερικές φορές ορατά μαύρα παράσιτα που μοιάζουν με γυμνοσάλιαγκες μήκους 5-10 mm	Βαθιά χαλάρωση και σκάψιμο του εδάφους. Ψεκασμός πριν από την ανθοφορία ή μετά τη συγκομιδή με Karbofos (70-80 g ανά 10 l νερό), Tryfos (10%), Rovikurt (10-12 g ανά 10 l νερού)

Φωτογραφίες: παράσιτα δαμάσκηνων

Το δαμάσκηνο tolstostozh μολύνει ενεργά τα φρούτα, διεισδύοντας στους σπόρους

Οι κάμπιες του σκώρου δαμάσκηνου ροκανίζουν τα περάσματα του δέντρου, χαλούν την εμφάνιση και τη γεύση των φρούτων και τους προκαλούν να πέσουν

Αυτές οι προνύμφες, παρόμοιες με τις μικρές γυμνοσάλιαγκες, καταστρέφουν τα φύλλα πολλών λίθινων φρούτων, καταστρέφοντας εντελώς τη σάρκα του φύλλου.

Ασθένειες

Από τις ασθένειες για το δαμάσκηνο Stanley, η μονιλίωση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη - το δέντρο δεν έχει επαρκή αντίσταση σε αυτό. Επιπλέον, η ποικιλία μπορεί να επηρεαστεί από τη σκουριά.

Πίνακας: κύριες ασθένειες δαμάσκηνων και μέθοδοι αντιμετώπισής τους

Όνομα της νόσου	Σημάδια της νόσου	Μέθοδοι ελέγχου
Σκουριά	Η εμφάνιση στα φύλλα καφέ κηλίδων με πούδρες σπόρων, τα οποία αναπτύσσονται σταθερά και διογκώνονται. Τα σοβαρά προσβεβλημένα φύλλα στεγνώνουν και πέφτουν	Πλήρης συλλογή και καταστροφή των πεσμένων φύλλων. Δύο ή τρεις ψεκασμοί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού με μείγμα Μπορντό (1%). Αφαίρεση κοντινών κεντρικών χρηστών
Μονολίωση (σήψη φρούτων)	Ξαφνική αμαύρωση και ξήρανση των λουλουδιών, στη συνέχεια μαραίνοντας φύλλα και νεαρά κλαδιά φρούτων Όταν τα φρούτα έχουν υποστεί ζημιά, εμφανίζονται καφέ κηλίδες σήψης, καλυμμένα με μικρά γκρι σπόρια. Στα προσβεβλημένα κλαδιά, οι ρωγμές του φλοιού και τα ούλα απελευθερώνονται	Κλαδέψτε τα προσβεβλημένα κλαδιά σε υγιές ξύλο και κάψτε τα. Ψεκάστε με νιτραφένη (2%) στις αρχές της άνοιξης ή πέστε μετά την πτώση των φύλλων. Επεξεργαστείτε πριν και μετά την ανθοφορία με χλωριούχο χαλκό (75-80 g σκόνης ανά κάδο νερού) ή 1% μείγμα Bordeaux. Φθινόπωρο σκάψιμο εδάφους με ενσωμάτωση φύλλων

Φωτογραφίες: ασθένειες δαμάσκηνων

Η σκουριά είναι μια μυκητιακή ασθένεια, ο κύριος ξενιστής της οποίας είναι ο άρκευθος. Η χειμερινή ανθεκτικότητα του δέντρου μειώνεται

Το μονιλιακό έγκαυμα μπορεί να επηρεάσει νεαρά κλαδιά που ξαφνικά στεγνώνουν

Η μονιλίωση μπορεί να επηρεάσει τα δαμάσκηνα, τα οποία αρχίζουν να σαπίζουν στον κλάδο.

Συλλογή, αποθήκευση και χρήση καλλιεργειών

Το δαμάσκηνο Stanley ωριμάζει το πρώτο μισό του Σεπτεμβρίου.

Συνιστάται η συγκομιδή φρούτων σε 2-3 στάδια, καθώς ωριμάζει. Πρέπει να αρχίσετε να αφαιρείτε φρούτα από το εξωτερικό μέρος της κορώνας, από κάτω προς τα πάνω. Φροντίστε να διαλέξετε τα δαμάσκηνα μαζί με τους μίσχους, διαφορετικά τα φρούτα θα είναι πολύ λίγα αποθηκευμένα. Επίσης, προσπαθήστε να μην αφαιρέσετε τα αποθέματα κεριού.

Είναι καλύτερα να χρησιμοποιείτε ξύλινα ή ψάθινα δοχεία για τη συγκομιδή φρούτων.

Μπορείτε να αποθηκεύσετε δαμάσκηνα για 2-3 εβδομάδες σε θερμοκρασία + 5 … + 7 ^o C.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη σοδειά με οποιονδήποτε τρόπο - φάτε τη φρέσκια, στεγνώστε την, παγώστε την, ετοιμάστε χυμούς, κομπόστες, κονσέρβες, μαρινάδες. Στις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες, το Stanley plum είναι η κύρια πρώτη ύλη για την παραγωγή δαμάσκηνων.

Η μαρμελάδα δαμάσκηνου είναι ιδανική για σάντουιτς και πίτες

Κριτικές για κηπουρούς: υπέρ και μειονεκτήματα

Οι κριτικές από έμπειρους κηπουρούς συχνά παρέχουν ακόμη πιο πολύτιμες πληροφορίες από μια γενική περιγραφή της ποικιλίας.

Το δαμάσκηνο Stanley έχει καλή σκληρότητα χειμώνα και χαρακτηριστικά απόδοσης και είναι ανθεκτικό σε ορισμένες ασθένειες. Είναι αλήθεια ότι αυτή η ποικιλία δεν ανέχεται καλά την ξηρασία, είναι επιρρεπής σε μονολίωση και βλάβες από παράσιτα. Αλλά με τη σωστή φροντίδα, αυτό το δαμάσκηνο ευχαριστεί τους ιδιοκτήτες του με άφθονες και νόστιμες συγκομιδές.