Λευχαιμία (ιογενής λευχαιμία) σε γάτες: αιτίες, κύρια συμπτώματα της νόσου, θεραπεία και πρόγνωση επιβίωσης, συστάσεις κτηνιάτρων

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Η ιογενής λευχαιμία της γάτας: η καλύτερη μάχη είναι αυτή που αποφεύχθηκε

Η ιογενής λευχαιμία των αιλουροειδών είναι μια από τις θανατηφόρες λοιμώξεις, καθώς δεν υπάρχουν φάρμακα που καταστρέφουν αποτελεσματικά τον ιό και είναι εγγυημένα ότι θα σώσουν τη γάτα. Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας δεν ξεπεράσει τον ιό κατά την πρώτη επαφή, τότε τόσο το ζώο όσο και το άτομο θα αντιμετωπίσουν μια άνιση μάχη για το κατοικίδιο ζώο και την ποιότητά του. Ωστόσο, υπάρχει ένας τρόπος να κερδίσετε αυτόν τον πόλεμο χωρίς να μπείτε σε αυτόν.

Περιεχόμενο

• 1 Τι είναι ο ιός της λευχαιμίας της γάτας

  • 1.1 Διαφορά από τον ιό ανοσοανεπάρκειας
  • 1.2 Λόγοι για την ανάπτυξη της νόσου

• 2 τρόποι μόλυνσης των γατών

  • 2.1 Ομάδες κινδύνου
  • 2.2 Παράγοντες που συμβάλλουν στην εξάπλωση της νόσου
  • 2.3 Βίντεο: Λευχαιμία γάτας

• 3 Πώς εκδηλώνεται η ιογενής λευχαιμία των αιλουροειδών

  • 3.1 Περίοδος επώασης και έναρξη της νόσου

  • 3.2 Τα κύρια συμπτώματα της λευχαιμίας

    3.2.1 Συλλογή φωτογραφιών: Συμπτώματα λευχαιμίας αιλουροειδών

  • 3.3 Πότε πρέπει να δείτε επειγόντως έναν κτηνίατρο
  • 3.4 Βίντεο: Σημάδια λευχαιμίας γάτας

• 4 Διάγνωση της ιογενούς λευχαιμίας

  4.1 Πώς να ερμηνεύσετε τα αποτελέσματα

• 5 Θεραπεία της ιογενούς λευχαιμίας

• 6 Βοηθώντας το κατοικίδιο ζώο σας στο σπίτι

  • 6.1 Πρώτες βοήθειες για κατοικίδιο
  • 6.2 Φροντίδα για μολυσμένη γάτα

  • 6.3 Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της κατάστασης της γάτας

    • 6.3.1 Πίνακας: φάρμακα για συμπτωματική θεραπεία της ιογενούς λευχαιμίας
    • 6.3.2 Φωτογραφίες: φάρμακα για τη βελτίωση της κατάστασης ενός ζώου με ιογενή λευχαιμία
  • 6.4 Χαρακτηριστικά της θεραπείας εγκύων γατών και γατακιών
• 7 Πρόγνωση επιβίωσης και πιθανές συνέπειες
• 8 Προληπτικά μέτρα
• 9 Κτηνιατρικές συστάσεις

Τι είναι ο ιός της λευχαιμίας της γάτας

Ο ιός της λευχαιμίας της γάτας είναι ένας ρετροϊός με ευρεία, αλλά άνιση κατανομή. Ο ιός προσβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας, διαταράσσοντας τη λειτουργία του και καθιστώντας την ευαίσθητη στην ανάπτυξη δευτερογενών καθώς και ευκαιριακών λοιμώξεων (εκείνες που η υγιής ανοσία καταστέλλει συνήθως τον εαυτό της). Επιπλέον, ο ιός έχει ογκογόνο δράση, προκαλώντας ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό κυττάρων που επηρεάζονται από αυτόν με την ανάπτυξη λεμφωμάτων και λευχαιμίας.

Είναι η ήττα του ανοσοποιητικού συστήματος που παρέχει μια μεγάλη ποικιλία κλινικών εκδηλώσεων στην ιική λευχαιμία. Τα σημεία της νόσου είναι ιδιαίτερα έντονα στα όργανα και τα συστήματα που εκτελούν τη λειτουργία φραγμού - το πεπτικό και αναπνευστικό σύστημα, καθώς και το δέρμα.

Ο ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών είναι ασταθής στο εξωτερικό περιβάλλον και καταστρέφεται εύκολα από απολυμαντικά, θεραπεία με διαλύματα σαπουνιού, καθώς και στέγνωμα ή θέρμανση.

Διαφορά από τον ιό ανοσοανεπάρκειας

Ο ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών συχνά συγχέεται με τον ιό ανοσοανεπάρκειας επειδή και οι δύο είναι ρετροϊοί και επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα. Υπάρχουν όμως διαφορές μεταξύ αυτών των παθογόνων:

• Ο ιός της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών μολύνει μόνο ώριμα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που κυκλοφορούν στο αίμα, ενώ ο ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών μολύνει το αιματοποιητικό όργανο - μυελό των οστών, προκαλώντας την παραγωγή ανώμαλων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, τα οποία δεν μπορούν να εκτελέσουν προστατευτικές λειτουργίες και εμπλέκονται από μόνα τους κατά τη διάρκεια της νόσου, σχηματίζοντας όγκους … Έτσι, οι ανοσολογικές διαταραχές στην ιική λευχαιμία είναι πολύ πιο περίπλοκες και σοβαρές από ότι στην ιική ανοσοανεπάρκεια.
• Στην ιική λευχαιμία των γατών, τα λεμφώματα αναπτύσσονται συχνά λόγω της δραστηριότητας των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που μεταβάλλονται από τον ιό, ενώ στην ιική ανοσοανεπάρκεια υπάρχει μείωση ή απώλεια των λειτουργιών των ανοσοϊκανών κυττάρων. Τα κακοήθη νεοπλάσματα δεν είναι τυπικά γι 'αυτόν.
• Ο ιός της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών έχει μια μεγάλη ποικιλία υποειδών, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη δημιουργία εμβολίου. Ωστόσο, έχει δημιουργηθεί ένα εμβόλιο, αλλά χρησιμοποιείται μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η προφύλαξη εμβολίων έχει αναπτυχθεί και είναι ευρέως διαθέσιμη για προστασία από ιογενή λευχαιμία.
• Στην κτηνιατρική, είναι γνωστές περιπτώσεις πλήρους ανάρρωσης από ιογενή λευχαιμία. Δεν έχουν αναφερθεί τέτοια δεδομένα σχετικά με μια ιογενή νόσο ανοσοανεπάρκειας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ομοιότητα των συμπτωμάτων αυτών των δύο ασθενειών είναι τόσο έντονη που είναι δυνατόν να προσδιοριστεί με ακρίβεια το παθογόνο μόνο με τη χρήση εργαστηριακών διαγνωστικών μεθόδων.

Ο ιός της λευχαιμίας αιλουροειδών μολύνει ταχέως διαιρούμενα κύτταρα

Οι λόγοι για την ανάπτυξη της νόσου

Η πηγή της λοίμωξης είναι γάτες με ιογένεια - μια κατάσταση κατά την οποία ο ιός κυκλοφορεί στο αίμα τους και απεκκρίνεται ενεργά μέσω του σάλιου, των περιττωμάτων, του φλέγματος και επίσης μέσω του γάλακτος κατά τη διάρκεια της γαλουχίας.

Η ιογενής λευχαιμία, εκτός από τις κατοικίες, επηρεάζει τις μεγάλες άγριες γάτες. Αυτό το παθογόνο δεν είναι επικίνδυνο για ανθρώπους, σκύλους και άλλα κατοικίδια ζώα.

Τρόποι μόλυνσης των γατών

Ο αιτιολογικός παράγοντας της ιογενούς λευχαιμίας χαρακτηρίζεται από πολλούς τρόπους μόλυνσης:

• επαφή - με τσιμπήματα, καθώς και με αμοιβαίο γλείψιμο.
• προφορική - όταν χρησιμοποιείτε κοινόχρηστα μπολ.
• αερογενής - εισπνέοντας μικρά σταγονίδια μολυσμένου σάλιο ή πτύελα.
• σεξουαλικός;
• ενδομήτρια λοίμωξη
• ιατρογενής - μεταγγίζοντας μολυσμένο αίμα ή χρησιμοποιώντας μη επεξεργασμένα όργανα.

Η μόλυνση μπορεί να πραγματοποιηθεί με στενή κοινωνική αλληλεπίδραση

Ομάδες κινδύνου

Οι ομάδες κινδύνου περιλαμβάνουν ζώα με ορισμένα χαρακτηριστικά:

• ηλικία:

  • πιο συχνά η ασθένεια διαγιγνώσκεται σε ηλικία 3 ετών.
  • το χρονικό διάστημα από 1 έως 6 ετών θεωρείται επικίνδυνο.
  • Τα γατάκια είναι πολύ ευάλωτα.
• δωρεάν πρόσβαση μιας γάτας στο δρόμο, καθώς και έναν ευρύ και ανεξέλεγκτο κύκλο επικοινωνίας της.

• υψηλή πυκνότητα του πληθυσμού των γατών - ο ιός είναι ασταθής έξω από το σώμα και η μετάδοσή του διευκολύνει τη στενή συγκατοίκηση και την κοινωνική αλληλεπίδραση των γατών, ειδικά όταν ένας ή περισσότεροι έχουν πρόσβαση στο δρόμο.

  

  Οι γάτες του δρόμου που ζουν σε ομάδες κινδυνεύουν να προσβληθούν από ιογενή λευχαιμία

• κακή υγιεινή - διευκολύνει τη μόλυνση με έναν περιβαλλοντικά ασταθές ιό, για παράδειγμα, όταν χρησιμοποιείτε κοινόχρηστα μπολ ή εργαλεία περιποίησης.
• αρσενικό - η αναλογία των μολυσμένων γατών προς τις γάτες είναι 1: 1,7, καθώς οι γάτες, ειδικά οι μη ευνουχισμένες γάτες, τείνουν να συμμετέχουν σε μάχες.

Παράγοντες που συμβάλλουν στην εξάπλωση της νόσου

Ως παράγοντες που συμβάλλουν στην εξάπλωση της νόσου, υπάρχουν:

• μεγάλο αριθμό αδέσποτων ζώων που είναι δεξαμενές και φορείς λοίμωξης ·
• παραμέληση του εμβολιασμού ·
• έλλειψη εξέτασης και καραντίνας κατά την εισαγωγή νέων ζώων σε έναν κλειστό πληθυσμό γάτας (φυτώριο, καταφύγιο) ·
• μη προσβασιμότητα εργαστηριακών διαγνωστικών σε ορισμένους οικισμούς ·
• η έλλειψη ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για κτηνιάτρους, τα οποία είναι απαραίτητα, καθώς αυτή η ασθένεια δεν έχει χαρακτηριστικές εξωτερικές εκδηλώσεις που επιτρέπουν την επίτευξη μιας σωστής διάγνωσης χωρίς τη χρήση εργαστηριακών διαγνωστικών μεθόδων.

Βίντεο: λευχαιμία αιλουροειδών

Η ιογενής λευχαιμία των αιλουροειδών

Τα κλινικά σημάδια της ιογενούς λευχαιμίας στις γάτες ποικίλλουν πολύ από την πλήρη απουσία τους σε περίπτωση ασυμπτωματικής μεταφοράς, έως τις πιο σοβαρές μορφές της νόσου με πολλαπλή βλάβη οργάνων, μια εκτεταμένη νεοπλαστική διαδικασία και την ενεργή συμμετοχή δευτερογενούς λοίμωξης.

Περίοδος επώασης και έναρξη της νόσου

Μετά τη μόλυνση, ο ιός αναπτύσσεται ως εξής:

1. Αναπαραγωγή του ιού στις αμυγδαλές, οπισθοφαρυγγικοί λεμφαδένες.
2. Διείσδυση σε μακροφάγα και Β-λεμφοκύτταρα αίματος, δημιουργώντας έτσι συνθήκες για την εξάπλωση μιας ιογενούς λοίμωξης.
3. Τακτοποίηση και έναρξη της αναπαραγωγής στον λεμφοειδή ιστό του αδένα του θύμου αδένα, στις κρύπτες του επιθηλίου και των μπαλωμάτων του Peyer του εντέρου, καθώς και στον μυελό του κόκκινου οστού με μόλυνση προγονικών κυττάρων.
4. Η απελευθέρωση μολυσμένων ουδετερόφιλων και αιμοπεταλίων από το μυελό των οστών στην κυκλοφορία του αίματος.
5. Η διείσδυση του ιού στα κύτταρα του επιθηλίου και των αδένων, όπου πολλαπλασιάζεται και απεκκρίνεται σε μεγάλες ποσότητες με βιολογικά υγρά και περιττώματα.

Στα στάδια 2 και 3, κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της νόσου, λαμβάνει χώρα καταστολή προστατευτικών ανοσολογικών αποκρίσεων, η οποία αντιστοιχεί σε περίοδο 1-2 μηνών μετά τη μόλυνση. Τα στάδια 4 και 5 χαρακτηρίζονται από την ανάπτυξη μόνιμης (μόνιμης) ιοιμίας - αυτή είναι μια κατάσταση συνεχούς παρουσίας ιικών σωματιδίων στο αίμα, για την ανάπτυξή του διαρκεί 1-3 μήνες μετά τη μόλυνση.

Με επαρκή ανοσοαπόκριση, η ιοιμία καταστέλλεται και η ασθένεια δεν αναπτύσσεται περαιτέρω. Μια γάτα που ξεπερνά τη ιοιμία μολυνθεί λανθάνουσα (λανθάνουσα) και είναι δυνατή η επανενεργοποίηση της λοίμωξης σε περίπτωση κατάστασης ανοσοανεπάρκειας. Η ενεργή ανοσία της γάτας δεν επιτρέπει τον ιό να πολλαπλασιαστεί, και η τελευταία προσδιορίζεται μόνο με τη μορφή ιού DNA που ενσωματώνεται στο DNA του κυττάρου ξενιστή, του λεγόμενου προϊού. Αυτό σημαίνει ότι, διατηρώντας παράλληλα τις ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης, αυτή η γάτα είναι σε θέση να ζήσει μέχρι ένα ώριμο γήρας.

Εάν στραφούμε στα στατιστικά αποτελέσματα που ελήφθησαν κατά την εξέταση μολυσμένων γατών σε καταφύγια τη δεκαετία του '80 του περασμένου αιώνα και τα χρησιμοποιούσαμε ως πρόγνωση για την ανάπτυξη της νόσου, αποδεικνύεται ότι:

• 30-40% των ζώων θα αναπτύξουν επίμονη (μόνιμη) ιοιμία και κλινικές εκδηλώσεις μολυσματικής λευχαιμίας.
• στο 30-40% των γατών, η ιοιμία θα είναι διαλείπουσα, διαλείπουσα. Αυτή η κατάσταση αντικατοπτρίζει τη μερική ικανότητα της ανοσίας της γάτας να συγκρατεί την επιθετικότητα του ιού, ενώ ο ιός μπορεί σταδιακά να αποικίσει τον μυελό των οστών και τον λεμφικό ιστό και τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να εμφανιστούν μετά από αρκετά χρόνια και είναι επίσης πιθανό να περάσει σε λανθάνουσα λοίμωξη εάν το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας κερδίσει.
• 20-30% των γατών δεν έχουν ιοιμία, αλλά υπάρχουν αντισώματα - αυτή είναι μια λανθάνουσα λοίμωξη όταν το ανοσοποιητικό σύστημα διατηρεί τον ιό υπό έλεγχο.
• στο 5% των γατών, η πορεία είναι άτυπη, όταν ανιχνεύονται αντιγόνα ιού στο αίμα απουσία ιοιμίας.

Επομένως, η περίοδος επώασης για αυτήν την ασθένεια μπορεί να διαρκέσει από αρκετές εβδομάδες έως αρκετά χρόνια, και είναι επίσης δυνατή η ασυμπτωματική μεταφορά.

Η καλή περιποίηση είναι σημαντική για την ασυλία μιας ισχυρής γάτας.

Τα κύρια συμπτώματα της λευχαιμίας

Οι πιο συχνές κλινικές εκδηλώσεις της ιογενούς λευχαιμίας των αιλουροειδών είναι:

• ανοσοκαταστολή (καταστολή της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος) και προδιάθεση για την ανάπτυξη διαφόρων λοιμώξεων, που εκδηλώνεται από:

  • χρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες, χαρακτηριστικές της εξασθένησης των λειτουργιών φραγμού του ανοσοποιητικού συστήματος, η θεραπεία των οποίων είναι δύσκολη λόγω της κατάστασης ανοσοανεπάρκειας

    • ιγμορίτιδα - φλεγμονή των βλεννογόνων των παραρρινικών κόλπων.
    • ρινίτιδα - φλεγμονή του ρινικού βλεννογόνου.
    • ουλίτιδα - φλεγμονή των ούλων.
    • περιοδοντίτιδα;
    • την εμφάνιση αποστημάτων (αποστήματα) στο δέρμα.

  • την ανάπτυξη βακτηριακών, μυκητιακών και ιογενών λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος και των εντέρων, οι οποίες συνοδεύονται από επίμονο πυρετό και αυξανόμενη εξάντληση:

    • υπάρχει προδιάθεση για λοίμωξη από ιογενή περιτονίτιδα των γατών, καθώς και με αιμοβαρτονέλλωση
    • μολύνσεις στις οποίες οι γάτες είναι συνήθως ανθεκτικές μπορεί να εμφανιστούν, όπως η σαλμονέλωση
  • η εμφάνιση του συνδρόμου πανλευκοπενίας, τυπική της νόσου με το ίδιο όνομα, εμφανίζεται σε γάτες εμβολιασμένες κατά του παθογόνου της πανλευκοπενίας και είναι απολύτως θανατηφόρος.
• αναιμία - προφανώς, ο ιός διαταράσσει τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης και αναστέλλει επίσης τον μυελό των οστών, η αναιμία επιδεινώνει σημαντικά την κατάσταση των γατών, την αδυναμία και την αναπνοή, με έντονη μείωση στον αριθμό των ερυθροκυττάρων, η γάτα σταματά να τρώει

• λέμφωμα - αναπτύσσεται σε περίπου 20% των περιπτώσεων σε γάτες με επίμονη ιομία, όλες οι μορφές λεμφώματος χαρακτηρίζονται από λήθαργο, ανορεξία και σπατάλη:

  • διατροφική μορφή - εκδηλώνεται από έλλειψη όρεξης, διάρροια, έμετο, μάζες όγκου συλλαμβάνουν το λεπτό και το παχύ έντερο, καθώς και τους λεμφαδένες της κοιλιακής κοιλότητας.
  • πολυκεντρική μορφή - το λεμφοσάρκωμα επηρεάζει το ήπαρ, τα νεφρά, τον σπλήνα και τους λεμφαδένες. Αυτή η μορφή ροής είναι χαρακτηριστική για τις νέες γάτες.
  • θυμικός - ο θύμος αδένας επηρεάζεται, ενώ υπάρχουν παραβιάσεις κατάποσης, αναπνοής, με μεγάλα μεγέθη όγκου, μπορεί να υπάρχει κυάνωση, καθώς και έκχυση στην υπεζωκοτική κοιλότητα.
  • λεμφοειδής λευχαιμική μορφή - εμφανίζεται πρωταρχική βλάβη στον μυελό των οστών, η οποία συνοδεύεται από την απελευθέρωση μεγάλου αριθμού κακοήθων λεμφοκυττάρων στο αίμα, το ήπαρ, ο σπλήνας, οι λεμφαδένες εμπλέκονται δευτερεύοντα, εκδηλωμένοι από πυρετό, αναιμία, ίκτερο.
  • μυελοειδής λευχαιμία - χαρακτηρίζεται επίσης από πρωτογενή βλάβη στο μυελό των οστών, μυελοειδή κύτταρα, με ταχεία εξελισσόμενη αναιμία και απώλεια βάρους, επιθέσεις πυρετού και δευτερογενή εμπλοκή του ήπατος, του σπλήνα και των λεμφαδένων.

Λιγότερο κοινό:

• αυτοάνοσες εκδηλώσεις:

  • πολυαρθρίτιδα
  • αιμολυτική αναιμία;
  • σπειραματονεφρίτιδα
• χρόνια εντερίτιδα, που συνοδεύεται από νέκρωση των κρύπτων της βλεννογόνου μεμβράνης.

• ασθένειες του αναπαραγωγικού συστήματος, που εκδηλώνονται σε:

  • απορρόφηση των φρούτων
  • άμβλωση;
  • νεογνικός θάνατος και μειωμένη βιωσιμότητα των απορριμμάτων.
  • αγονία;

• βλάβη στα περιφερικά νεύρα με το σχηματισμό νευροπάθειας, η οποία εκδηλώνεται από:

  • μερική παράλυση;
  • παράλυση;
  • αλλάζοντας το κλίμα της φωνής.

  • παραβίαση της ενυδάτωσης των ματιών:

    • διαφορετικά μεγέθη μαθητών ·
    • διεσταλμένες κόρες οφθαλμών;
    • άλλα συμπτώματα των ματιών.

Φωτογραφίες: συμπτώματα λευχαιμίας αιλουροειδών

Μια γάτα με λευχαιμία έχει εξαντληθεί

Στη λευχαιμία, μια δευτερογενής λοίμωξη, όπως μια οφθαλμική λοίμωξη, συχνά προστίθεται στη σπατάλη.

Το τελικό γλαύκωμα είναι μία από τις οφθαλμικές εκδηλώσεις της λευχαιμίας

Όταν πρέπει να δείτε επειγόντως έναν κτηνίατρο

Παρά την απουσία κλινικών συμπτωμάτων ειδικά για αυτήν την ασθένεια, υπάρχουν σημάδια που αντιμετωπίζονται συνεχώς με αυτήν την ασθένεια:

• περιοδικός πυρετός
• λήθαργος, έλλειψη επιθυμίας για παιχνίδι
• δερματικές παθήσεις, καθώς και ασθένειες του πεπτικού και αναπνευστικού συστήματος, επαναλαμβανόμενες ή επίμονες.
• σάλιασμα ως αποτέλεσμα ενός ιού στους σιελογόνους αδένες.
• αναιμία - ωχρότητα των βλεννογόνων, αδυναμία, δύσπνοια
• απώλεια βάρους.

Μπορεί να υπάρχουν άλλα σημάδια που δεν συναντώνται πάντα, αλλά συχνά:

• αποχρωματισμός των ούρων - ρουζ.
• λιποθυμία
• σπασμωδικό σύνδρομο
• εξασθενημένος συντονισμός κινήσεων ·
• κακή πήξη του αίματος, αιμορραγία.

Βίντεο: σημάδια λευχαιμίας αιλουροειδών

Διάγνωση ιογενούς λευχαιμίας

Όλες οι γάτες πρέπει να ελέγχονται για πιθανή μεταφορά του ιού της λευχαιμίας, ειδικά:

• σε ζώα που κινδυνεύουν ·
• παρουσία σημείων ασθένειας, καθώς η ιογενής λευχαιμία χαρακτηρίζεται από ποικιλία συμπτωμάτων.
• σε γάτες που λαμβάνονται από το δρόμο ή από καταφύγιο, ειδικά όταν υπάρχουν ήδη γάτες στο σπίτι.
• πριν από τον προφυλακτικό εμβολιασμό κατά της ιογενούς λευχαιμίας.

Διαγνωστικές μέθοδοι:

• ELISA (ενζυμική ανοσοπροσροφητική δοκιμασία) - προσδιορίζει το ιικό αντιγόνο σε περίπτωση βλάβης στα αιμοπετάλια, λευκοκύτταρα, λεμφοκύτταρα, διαγνωστική ευαισθησία 90%.
• PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης) - καθορίζει το DNA του προϊού (όταν το ιικό DNA είναι ενσωματωμένο στο γονιδίωμα του κυττάρου ξενιστή), την πιο αξιόπιστη διαγνωστική μέθοδο.
• Τα διαγνωστικά PCR που στοχεύουν στην ανίχνευση του RNA του ιού είναι αξιόπιστα στοιχεία της ιοιμίας, τα οποία μπορούν ακόμη και να χρησιμοποιηθούν για τη μελέτη συγκεντρωτικών δειγμάτων με σκοπό την εξοικονόμηση χρημάτων, για παράδειγμα, κατά την εξέταση βρεφικών σταθμών
• ανοσοχρωματογραφία - καθορίζει επίσης το ιικό αντιγόνο στα κύτταρα του αίματος, η διαγνωστική ευαισθησία είναι 90%.
• RIF (αντίδραση ανοσοφθορισμού) - ανιχνεύει ιικά συστατικά σε επιχρίσματα αίματος, η διαγνωστική ευαισθησία είναι πολύ χαμηλότερη από αυτή των διαγνωστικών PCR, ένα θετικό αποτέλεσμα συνήθως υποδηλώνει επίμονη ιοιμία.
• η καλλιέργεια του ιού είναι η πιο ευαίσθητη μέθοδος, ειδικά στα αρχικά στάδια της νόσου, τώρα χρησιμοποιείται σπάνια στην ρουτίνα.

Πώς να ερμηνεύσετε τα αποτελέσματα

Λίγες μέρες μετά τη μόλυνση, οι διαγνωστικές εξετάσεις PCR για DNA προϊού και RNA ιού έγιναν θετικές και αργότερα για ELISA. Εάν η γάτα έχει σταθερή παρουσία του ιού στο αίμα, θα δώσει θετικά αποτελέσματα σε όλες τις εξετάσεις.

Οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες είναι ανοσοχρωματογραφικές ταχείες δοκιμές. Τα θετικά αποτελέσματα σε μια κλινικά υγιή γάτα πρέπει πάντα να επιβεβαιώνονται, κατά προτίμηση με PCR. Εάν η γάτα εμφανίζει σημάδια μολυσματικής ασθένειας, τα αποτελέσματα θεωρούνται πιο αξιόπιστα επειδή ο ιός αναμένεται να εξαπλωθεί ευρύτερα, διασφαλίζοντας την ακρίβεια της μεθόδου δοκιμής.

Η ανοσία μιας γάτας είναι σε θέση να ξεπεράσει τη ιοιμία εντός 2-16 εβδομάδων, οπότε όλες οι γάτες χωρίς σημάδια ασθένειας, αλλά με θετικά αποτελέσματα δοκιμών, θα πρέπει να τεθούν σε καραντίνα και να επανεξεταστούν μετά από μερικές εβδομάδες. Μια γάτα, της οποίας το σώμα έχει ξεπεράσει τη ιοιμία, θα δώσει αρνητικά αποτελέσματα σε ELISA, RIF, ανοσοχρωματογραφική ανάλυση, διαγνωστικά PCR για RNA του ιού, αλλά τα αποτελέσματα της PCR για την ανίχνευση του ιού DNA θα είναι θετικά. Αυτή είναι μια κατάσταση λανθάνουσας λοίμωξης.

Στο 2-3% των περιπτώσεων σε γάτες, σχηματίζονται εστίες μόλυνσης εκτός του μυελού των οστών, θα δώσουν θετικά αποτελέσματα σε εξετάσεις ELISA και ανοσοχρωματογραφία. Αυτές οι γάτες είναι μια πιθανή πηγή μόλυνσης.

Μια υγιής γάτα θεωρείται αυτή της οποίας το αποτέλεσμα επαναλαμβάνεται αρνητικά μετά από 12 εβδομάδες.

Τις περισσότερες φορές, η ιογενής λοίμωξη λευχαιμίας εμφανίζεται σε μια μάχη.

Θεραπεία με ιογενείς λευχαιμίες

Δεν υπάρχει αιτιολογική θεραπεία έναντι του αιτιολογικού παράγοντα της νόσου. Με τη βοήθεια της συμπτωματικής και υποστηρικτικής θεραπείας, η πορεία της νόσου μπορεί να μετριαστεί και το προσδόκιμο ζωής μπορεί να αυξηθεί. Τα ζώα με ιοιμία χρειάζονται ιατρική βοήθεια, εμφανίζονται:

• υποστηρικτική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της ενδοφλέβιας έγχυσης - εάν ενδείκνυται.
• καλή φροντίδα;
• αποφυγή κορτικοστεροειδών, τα οποία καταστέλλουν τη λειτουργία του μυελού των ερυθρών οστών και της ανοσίας, σε ειδικές περιπτώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολύ προσεκτικά υπό την επίβλεψη κτηνιάτρου.

• έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία δευτερογενών λοιμώξεων χρησιμοποιώντας αντιβακτηριακά φάρμακα:

  • αμοξικιλλίνη;
  • φθοροκινολόνες;
  • κεφαλοσπορίνες;
  • δοξυκυκλίνη;
• ανοσορυθμιστές - το βακτηριακό πεπτίδιο SPA του Staphylococcus aureus, σας επιτρέπει να αποκαταστήσετε τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος που εξασθενεί από τον ιό και βοηθά στον έλεγχο του ιικού φορτίου. εφαρμόζεται για 10 εβδομάδες 10 mcg / kg δύο φορές την εβδομάδα. η ανοσοποιητική κατάσταση δεν αλλάζει, αλλά οι ιδιοκτήτες σημειώνουν υποκειμενικά μια βελτίωση στην υγεία της γάτας.

• αντιιικά φάρμακα:

  • Το Virbagen Omega είναι ένα γαλλικό φάρμακο, που δεν είναι εγγεγραμμένο στη Ρωσική Ομοσπονδία, που συνήθως εισάγεται από το εξωτερικό.
  • Αζιδοθυμιδίνη - υπάρχει μεγάλη πιθανότητα παρενεργειών, 5-10 mg / kg χρησιμοποιείται υποδόρια ή από του στόματος κάθε 12 ώρες υπό την επίβλεψη ιατρού.
  • acemannan - ένας βλεννοπολυσακχαρίτης από τα φύλλα της Αλόης βέρα, ο οποίος έχει αντιιικά, αντικαρκινικά αποτελέσματα, διατίθεται προς το παρόν στην Κίνα, ο ποιοτικός έλεγχος είναι αμφισβητήσιμος.
  • ανασυνδυασμένη άλφα ιντερφερόνη;
• μεταγγίσεις αίματος - μπορεί να αυξήσει το προσδόκιμο ζωής, σε περίπτωση σοβαρής αναιμίας, πραγματοποιούνται μία φορά κάθε 2-3 εβδομάδες.
• κυτταροστατική θεραπεία για λεμφώματα: βινκριστίνη, κυκλοφωσφαμίδη σε κύκλους 3-4 μηνών. η ύφεση επιτυγχάνεται για αρκετούς μήνες, η πρόγνωση για λεμφώματα είναι κακή.
• χειρουργική φροντίδα σύμφωνα με ενδείξεις.

• ειδική διατροφή για:

  • νεφρική βλάβη
  • καχεξία;
  • διάρροια.

Ενδέχεται να χρειαστεί θεραπεία εσωτερικών ασθενών από γάτες με:

• σοβαρή πορεία δευτερογενούς λοίμωξης
• σοβαρή αναιμία
• σοβαρή εξάντληση (καχεξία)
• που χρειάζονται χειρουργική φροντίδα.

Βοηθώντας το κατοικίδιο ζώο σας στο σπίτι

Στο σπίτι, πραγματοποιείται ο διορισμός κτηνιάτρου και είναι πολύ σημαντικό να φροντίζετε μια μολυσμένη ή άρρωστη γάτα.

Πρώτες βοήθειες για κατοικίδιο

Οι πρώτες βοήθειες στο κατοικίδιο συνίστανται στην παράδοση στον κτηνίατρο και στη διεξαγωγή μιας ολοκληρωμένης εξέτασης, καθώς τόσο η ίδια η ιογενής λευχαιμία όσο και οι ασθένειες που αναπτύσσονται στο πλαίσιο του χρειάζονται γρήγορη και ακριβή διάγνωση. Είναι επιθυμητό η κλινική να έχει συσσωρευμένη εμπειρία στη διαχείριση τέτοιων ασθενών.

Εάν υποψιάζεστε λευχαιμία, η γάτα πρέπει να μεταφερθεί επειγόντως στην κλινική

Φροντίδα για μολυσμένη γάτα

Εάν η γάτα είναι μολυσμένη αλλά κλινικά υγιής, τότε:

• δύο φορές το χρόνο, για λόγους προφύλαξης, δείξτε τη γάτα στον κτηνίατρο, κατά τις εξετάσεις που πρέπει να πραγματοποιήσουν:

  • έλεγχος της ζύγισης μιας γάτας με επακόλουθη σύγκριση των αποτελεσμάτων της δυναμικής, καθώς η απώλεια βάρους μπορεί να υποδηλώνει την έναρξη της νόσου.
  • πλήρη εξέταση του ζώου, με ιδιαίτερη προσοχή στους λεμφαδένες, τα μάτια και το στόμα.

• 1-2 φορές το χρόνο για εκτέλεση:

  • γενική και βιοχημική εξέταση αίματος ·
  • γενική ανάλυση ούρων
  • ανάλυση κοπράνων
• εμβολιάστε τη γάτα με μόνο απενεργοποιημένα εμβόλια χρησιμοποιώντας το συνηθισμένο πρόγραμμα.
• αποστειρώστε μια μολυσμένη γάτα, μην το χρησιμοποιείτε για αναπαραγωγή.
• κρατήστε τη γάτα μόνο σε εσωτερικούς χώρους.
• σε κτηνιατρική κλινική - να φυλάσσεται σε ξεχωριστό κλουβί μακριά από άλλα ζώα, ειδικά εκείνα με αναπνευστικές λοιμώξεις.
• Μην ταΐζετε ωμό κρέας για να αποφύγετε βακτηριακές λοιμώξεις και παρασιτικές προσβολές.

Εάν η γάτα εμφανίσει σημάδια ασθένειας, τότε ορισμένα από τα μέτρα θεραπείας, για παράδειγμα, λαμβάνοντας χάπια, ενδομυϊκές ενέσεις, πλύσιμο των ματιών, εφαρμογή αλοιφών, πραγματοποιούνται στο σπίτι.

Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της κατάστασης της γάτας

Για τη συμπτωματική θεραπεία της ιογενούς λευχαιμίας σε γάτες, χρησιμοποιούνται φάρμακα από διαφορετικές θεραπευτικές ομάδες.

Πίνακας: φάρμακα για τη συμπτωματική θεραπεία της ιογενούς λευχαιμίας

Ένα φάρμακο	Δομή	Λειτουργική αρχή	κατά προσέγγιση κόστος
Sinulox	αμοξικιλλίνη; κλαβουλανικό οξύ.	Αντιβακτηριακό φάρμακο ευρέος φάσματος	235 ρούβλια για 10 δισκία των 50 mg
Τσιπροβέτ	Σιπροφλοξασίνη	Αντιβακτηριακό φάρμακο ευρέος φάσματος	125 ρούβλια για 10 δισκία των 15 mg
Υδροχλωρική δοξυκυκλίνη	Δοξυκυκλίνη	Ένα αντιβακτηριακό φάρμακο ευρέος φάσματος με αντιπρωτοζωική δράση. χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της αιμοβαρτονέλλωσης	από 18 ρούβλια
Metrogyl Denta	Μετρονιδαζόλη	Αντιβακτηριακό φάρμακο για τοπική θεραπεία της στοματίτιδας, της ουλίτιδας	από 195 ρούβλια
Interferal; Realdiron.	Ανθρώπινη ανασυνδυασμένη ιντερφερόνη άλφα-2b	Αντιιικά, αντικαρκινικά αποτελέσματα. διεγείρει την κυτταρική ανοσία	1248 ρούβλια 3 mln IU 1 ml No. 5
Τιμαζίδη; Ζιδοβουδίνη; Ζιδοβιρίνη; Ρετροβίρη.	Αζιδοθυμιδίνη	μπλοκάρει την αντίστροφη μεταγραφάση των ρετροϊών. καταστέλλει την αναπαραγωγή τους. μειώνει το ιικό φορτίο.	2800 ρούβλια για 200 mg / 20 ml Νο. 5
Βινκριστίνη	Βινκριστίνη	Κυτταροστατικό, αναστέλλει την ανάπτυξη του όγκου	209 ρούβλια για 1 mg Νο. 1
Ενδοξάνη; Κυκλοφωσφαμίδη; Αλκεράν.	Κυκλοφωσφαμίδη	Κυτταροστατικό, αναστέλλει την ανάπτυξη του όγκου	700 ρούβλια για 50 δισκία των 50 mg
Ωμέγα Virbagen	Feline Omega Ιντερφερόνη	αυξάνει το προσδόκιμο ζωής και μειώνει τα συμπτώματα. σε εργαστηριακές συνθήκες καταστέλλει την αντιγραφή του ιού. ενισχύει την κυτταρική ανοσία.	525 € για παραγγελία από Γερμανία (θα είναι φθηνότερο να παραγγείλετε αφήνοντας φίλους)

Φωτογραφίες: φάρμακα για τη βελτίωση της κατάστασης ενός ζώου με ιογενή λευχαιμία

Το Sinulox για γάτες είναι ένας αποτελεσματικός βακτηριοκτόνος παράγοντας, ένα αντιβιοτικό της ομάδας πενικιλλίνης

Το Ciprovet είναι ένα αντιβακτηριακό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαφόρων λοιμώξεων σε γάτες

Η δοξυκυκλίνη είναι ένα ημι-συνθετικό αντιβιοτικό της ομάδας τετρακυκλινών ευρέος φάσματος δράσης

Το Metrogyl Denta είναι ένα OTC φάρμακο με τη μορφή γέλης, ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται για μολυσματικές και φλεγμονώδεις ασθένειες της στοματικής κοιλότητας

Η βινκριστίνη είναι ένας κυτταροστατικός παράγοντας (καταστολή της ανάπτυξης του όγκου)

Η κυκλοφωσφαμίδη είναι ένα αντινεοπλασματικό φάρμακο

Χαρακτηριστικά της θεραπείας εγκύων γατών και γατακιών

Η πορεία της εγκυμοσύνης σε μια άρρωστη γάτα είναι απελπιστική, καθώς τα έμβρυα απορροφούνται, οι αμβλώσεις, τα γατάκια που γεννιούνται πεθαίνουν τις πρώτες ημέρες της ζωής, η γάτα αναπτύσσει στειρότητα. Τα μολυσμένα και άρρωστα ζώα αποστειρώνονται, δεν είναι πλέον κατάλληλα για αναπαραγωγή. Η θεραπεία μιας άρρωστης εγκύου γάτας είναι αποκλειστικά προς το συμφέρον της γάτας, πραγματοποιώντας ολόκληρο το σύμπλεγμα συμπτωματικής και υποστηρικτικής θεραπείας σύμφωνα με την κατάστασή της.

Πρόγνωση επιβίωσης και πιθανές συνέπειες

Η πρόγνωση για γάτες με επίμονη (επίμονη) ιοιμία είναι δυσμενής: έως και 70-90% πεθαίνουν εντός 18 μηνών έως 3 ετών. Οι πρόσφατα μολυσμένες γάτες που δεν έχουν τον ιό στο αίμα τους ζουν σε πολύ μεγάλη ηλικία ή έχουν άλλες αιτίες θανάτου.

Μέτρα πρόληψης

Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν:

• Εμβολιασμός γατών. Μόνο γάτες χωρίς κρυφό φορέα μπορούν να εμβολιαστούν. Τα γατάκια εμβολιάζονται από 12 εβδομάδες μετά τον προκαταρκτικό έλεγχο για τον ιό της λευχαιμίας. Μετά από 2-3 εβδομάδες, επανεμβολιάστε με την επόμενη ετήσια εισαγωγή του εμβολίου. Η αποτελεσματικότητα αυτού του εμβολίου είναι σημαντικά χαμηλότερη, για παράδειγμα, από εκείνη του εμβολίου κατά της λύσσας, επομένως συνιστάται η συμπλήρωσή του με εξαίρεση τις επαφές με αδέσποτα ζώα. Τα γατάκια που γεννιούνται από εμβολιασμένες γάτες έχουν ανοσοποιητικό σύστημα έως και 6-12 εβδομάδες. Η ίδια η διαδικασία δεν είναι υποχρεωτική, αλλά είναι καλύτερα να την εκτελέσουμε, καθώς τα αναμενόμενα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων. Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται:

  • Merial;
  • Solvay;
  • Φορτ Ντότζ
  • Πίτμαν Μουρ
• Έγκαιρη αναγνώριση και απομόνωση ασθενών ζώων και φορέων.

• Φροντίζοντας τις γάτες σας:

  • απολύμανση πιάτων και ειδών περιποίησης.
  • υγρός καθαρισμός των χώρων με διαλύματα σαπουνιού.
  • έλλειψη συνωστισμού.
• Αποκλεισμός επαφής με αδέσποτα ζώα, ειδικά εάν η επιδημιολογική κατάσταση για ιογενή λευχαιμία είναι δυσμενής.

Κτηνιατρικές συστάσεις

Έτσι, ο εμβολιασμός είναι υψίστης σημασίας για την προστασία μιας γάτας από τον ιό της λευχαιμίας. Είναι επίσης σημαντικό να φροντίζετε καλά τη γάτα, διατηρώντας μια υψηλή λειτουργική κατάσταση του ανοσοποιητικού της συστήματος, η οποία μπορεί να περιορίσει την επιθετικότητα του ιού. Ένα επιπλέον μέτρο περιορίζει την επαφή με αδέσποτα ζώα.