Πράσινο λίπασμα: πώς να προετοιμάσετε οργανική επικάλυψη από γρασίδι, συμπεριλαμβανομένης της τσουκνίδας, να το χρησιμοποιήσετε σωστά, σχόλια

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 12:57

Λίπασμα πράσινων ζιζανίων: πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, συνταγές, χρήσεις

Οι γεωπόνοι ονομάζουν πράσινη κοπριά πράσινη κοπριά και οι κηπουροί ονομάζουν την έγχυση οποιουδήποτε βοτάνου με αυτόν τον τρόπο, αλλά δίνουν ιδιαίτερη προτίμηση στην τσουκνίδα. Είναι εύκολο να φτιάξετε ένα τέτοιο λίπασμα, έχει διπλό όφελος: τόσο τα ζιζάνια ξεριζώνονται όσο και οι καλλιέργειες τρέφονται. Αλλά είναι αυτό το κορυφαίο ντύσιμο τόσο καλό; Μπορεί πάντα να γονιμοποιεί τα πάντα;

Περιεχόμενο

• 1 Τι είναι το πράσινο λίπασμα και για ποια φυτά είναι κατάλληλο
• 2 Πότε και πώς να ταΐζετε

• 3 Πώς να προετοιμάσετε και να αραιώσετε την πράσινη κοπριά

  3.1 Βίντεο: πώς να φτιάξετε λίπασμα από ζιζάνια

Τι είναι το πράσινο λίπασμα και για ποια φυτά είναι κατάλληλο

Το πράσινο λίπασμα είναι μια ζυμωμένη έγχυση ζιζανίων, πράσινης κοπριάς, τσουκνίδας, χλοοτάπητα. Οποιαδήποτε πρώτη ύλη ή μείγμα σε αυθαίρετες αναλογίες χύνεται με νερό και διατηρείται για αρκετές ημέρες. Η άγρια μαγιά που ζει στην επιφάνεια οποιασδήποτε λεπίδας γρασιδιού ξεκινά τη διαδικασία ζύμωσης, ζύμωσης.

Εκτός από τη μαγιά, το βάκιλο σανού και άλλα βακτήρια και μύκητες που ζουν στο έδαφος και στην επιφάνειά του περιλαμβάνονται στο έργο. Τρέφονται με υπολείμματα φυτών, ως αποτέλεσμα, αμινοξέα, ενώσεις φωσφόρου, καλίου, αζώτου περνούν από πρώτες ύλες στο νερό. σύνθετα στοιχεία χωρίζονται σε απλά.

Πλεονεκτήματα του πράσινου λιπάσματος:

• Εντελώς δωρεάν.
• Θεωρείται φιλικό προς το περιβάλλον και φυσικό.
• Είναι σε προσιτή μορφή για τα φυτά, απορροφάται αμέσως από τις ρίζες και τρέφει. Το αποτέλεσμα (ενεργή ανάπτυξη) είναι αισθητό μέγιστο μετά από 5-7 ημέρες.
• Παραπλανά πολλά παράσιτα με τη μυρωδιά του: καρότο, κρεμμύδι, μύγες λάχανου, πεταλούδες λευκής πεταλούδας, κουτάλα κ.λπ.
• Έχει μια αλκαλική αντίδραση που είναι επιζήμια για τους παθογόνους μύκητες.

Μειονεκτήματα:

1. Η διαδικασία ζύμωσης συμβαίνει αυθόρμητα. Η ακριβής σύνθεση και η αναλογία των θρεπτικών ουσιών είναι άγνωστη. Ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιείτε μείγμα βοτάνων, αλλά μόνο τσουκνίδες, η σύνθεση θα παραμείνει ασταθής λόγω διαφορετικών συνθηκών μαγειρέματος: είναι ζεστό ή κρύο έξω.
2. Εκτός από τα ευεργετικά βακτήρια, η έγχυση μπορεί να περιέχει μύκητες που είναι επικίνδυνοι για τα φυτά και τα μικρόβια για τον άνθρωπο.
3. Μια αηδιαστική μυρωδιά δεν είναι το μεγαλύτερο κακό, αλλά γίνεται αισθητή αμέσως. Θα είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να δουλεύετε με την έγχυση και στη συνέχεια θα πρέπει να πλένετε τα ρούχα σας και να πάτε στο ντους.

Το πράσινο λίπασμα αλκαλοποιεί το έδαφος, κατάλληλο για τις περισσότερες καλλιέργειες, εκτός από εκείνα που προτιμούν όξινα εδάφη. Για παράδειγμα, απαγορεύεται αυστηρά η προσθήκη οργανικής ύλης για βατόμουρα, το ίδιο ισχύει και για τα κωνοφόρα, αγαπούν το όξινο χώμα: βελανιδιά, ακακία, σφενδάμι, viburnum, ορτανσίες κ.λπ.

Πότε και πώς να ταΐζετε

Η επικάλυψη με πράσινο λίπασμα ισοδυναμεί με την εισαγωγή κοπριάς, κομπόστ ή χούμου, περιέχει κυρίως άζωτο. Αυτό το στοιχείο είναι απαραίτητο στις αρχές της καλλιεργητικής περιόδου για τη δημιουργία των πράσινων τμημάτων του φυτού (κορυφές, φύλλα, βλαστοί). Και κατά τη διάρκεια της περιόδου ανθοφορίας και καρποφορίας, χρειάζονται άλλα λιπάσματα - με επικράτηση του καλίου και του φωσφόρου.

Όσον αφορά τις δοσολογίες, ο ρυθμός έγχυσης πρέπει να είναι ο ίδιος με το πότισμα με καθαρό νερό. Αλλά μπαίνει σε υγρό έδαφος.

1. Εάν το έδαφος είναι στεγνό, νερό ώστε ολόκληρο το στρώμα της γης, στο οποίο βρίσκονται οι ρίζες τροφοδοσίας, να βραχεί. Σε σχεδόν όλα τα φυτά, το μεγαλύτερο μέρος των μικρών ριζών αναρρόφησης βρίσκεται στο πάνω μέρος των 30 εκ. Για δέντρα και θάμνους, θα πρέπει να φτιάξετε δακτυλίους σε τέτοιο βάθος κατά μήκος της περιφέρειας της κορώνας και να ρίξετε κατά μήκος τους.
2. Εφαρμόστε το επάνω σάλτσα, χρησιμοποιώντας την ίδια ποσότητα με το κανονικό πότισμα με καθαρό νερό. Για παράδειγμα, 0,2-0,5 λίτρα αρκούν για ένα σπορόφυτο αγγουριού με 2-3 φύλλα, 1,5-2 λίτρα για έναν ενήλικο θάμνο φράουλας και έναν κάδο ανά τρέχον μέτρο μιας τάφρου κάτω από ένα δέντρο.
3. Αφού ταΐσετε τα κρεβάτια, ρίξτε ελαφρά καθαρό νερό ξανά, έτσι ώστε το λίπασμα να φτάσει στις ρίζες και να μην παραμείνει στην επιφάνεια. Θάψτε αυλάκια γύρω από δέντρα και θάμνους.

Συχνότητα εφαρμογής:

• Για σπορόφυτα, αγγούρια, ρίζες, λάχανο πριν από την ανθοφορία, την αρχή της πλήρωσης των κονδύλων, κεφαλές λάχανου - κάθε 7-10 ημέρες.
• Κάτω από θάμνους, δέντρα, φράουλες - μία φορά πριν την ανθοφορία, όταν υπάρχει ενεργή ανάπτυξη πρασινάδας.
• Με άνηθο, κρεμμύδια, μαϊντανό, οξαλίδα, σαλάτες στην αρχή της ανάπτυξης των φύλλων και μετά από κάθε πλήρη κοπή. Κατά τη διάρκεια των περιόδων συλλογής χόρτων, δεν πρέπει να ποτίζετε με ένα δυσάρεστο άρωμα λιπάσματος.

Μπορείτε να εναλλάσσετε τη διατροφή ρίζας και φυλλώματος.

Πώς να προετοιμάσετε και να αραιώσετε την πράσινη κοπριά

Βήματα για την παρασκευή πράσινου λιπάσματος:

1. Γεμίστε ένα πλαστικό δοχείο (δεν είναι κατασκευασμένο από σίδερο) με κομμένο γρασίδι, ή μόνο τσουκνίδες, κατά προτίμηση ψιλοκομμένο, με ρίζες και συστάδες γης, αλλά χωρίς χονδροειδείς μίσχους. Μπορείτε να προσθέσετε χλοοτάπητα. Όλες οι πρώτες ύλες τοποθετούνται σε αυθαίρετες αναλογίες. Πιέστε ελαφρά, η μάζα πρέπει να γεμίσει το δοχείο κατά περίπου 3/4.

   

   Εάν δεν υπάρχει πλαστικό δοχείο, μια μεγάλη και ισχυρή τσάντα για απορρίμματα κατασκευής θα βοηθήσει.

2. Γεμίστε με βρόχινο νερό ή νερό βρύσης, κατά προτίμηση θερμαινόμενο στον ήλιο, αλλά όχι μέχρι το χείλος, λάβετε υπόψη ότι ο πολτός θα ζυμώσει και θα φουσκώσει.

3. Για να αποτρέψετε το γρασίδι να αιωρείται προς τα πάνω, πιέστε προς τα κάτω με καταπίεση, για παράδειγμα, με τούβλο. Καλύψτε με ένα χαλαρό καπάκι.

   

   Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τούβλα ως καταπίεση

4. Φυλάσσετε το δοχείο σε εξωτερικούς χώρους ή σε θερμοκήπιο. Ανακατέψτε κάθε μέρα για να διασφαλίσετε ότι όλο το γρασίδι αποσυντίθεται ομοιόμορφα.

   

   Ανακατεύετε το λίπασμα κάθε μέρα

5. Όταν η μάζα μετατραπεί σε εναιώρημα του εμβρύου, μόνο τα τραχιά τμήματα των στελεχών θα παραμείνουν ανέπαφα, μπορείτε να ξεκινήσετε τη σίτιση.

Βίντεο: πώς να φτιάξετε λίπασμα από ζιζάνια

Σε ποια αναλογία αραιώνουμε αυτόν τον πολτό με νερό, κανείς δεν θα πει με σιγουριά. Το Διαδίκτυο προσφέρει αναλογίες: 1: 8, 1:10, 1:20 και ακόμη και ένα ποτήρι προς έναν κάδο. Ο καθένας μιλά για τη δική του ή την εμπειρία κάποιου άλλου, επειδή η συγκέντρωση των θρεπτικών ουσιών, όπως ήδη αναφέρθηκε παραπάνω, είναι πάντα διαφορετική για κάθε κηπουρό. Συνήθως παίρνω 2 λίτρα έγχυσης για ένα ποτιστήρι 10 λίτρων, το υπόλοιπο είναι νερό. Ρίχνω το ίδιο διάλυμα πάνω στα φύλλα. Έβαλα τα παχιά κάτω από θάμνους και κολοκυθάκια. Κανένα φυτό δεν υπέστη ζημιά.

Οι κηπουροί εκσυγχρονίζουν την κλασική συνταγή κατά την κρίση τους, προσθέστε:

1. Ξύλινη τέφρα για εμπλουτισμό της έγχυσης με κάλιο, φώσφορο και μικροστοιχεία - ένα ποτήρι 10 λίτρων.
2. Ένα καρβέλι ψωμί σίκαλης ανά βαρέλι (200 λίτρα) για ταχύτερη και πιο ενεργή ζύμωση. Για τους ίδιους σκοπούς, προσθέστε παλαιά μαρμελάδα που έχει υποστεί ζύμωση (έως 3 λίτρα ανά βαρέλι), πιεσμένη μαγιά (100-300 g ανά 200 λίτρα).
3. Βαλεριάνα ρίζες για την εξάλειψη της οσμής.
4. Κελύφη αυγών για εμπλουτισμό του λιπάσματος με ασβέστιο. Δεν έχει καθοριστεί συγκεκριμένη ποσότητα.
5. Μερικά φτυάρια κοπριάς ή κλινοσκεπάσματα από το πουλερικό σπίτι για 200 λίτρα νερού.

Όλες αυτές οι συνταγές είναι κατά προσέγγιση, "από μάτι", η επιστήμη δεν έχει αποδείξει τα οφέλη τους. Ορισμένες επιλογές, κατά τη γνώμη μου, έχουν περισσότερα μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα, γιατί να προσθέσετε τεχνητή μαγιά όταν τα φυτά έχουν φυσική μαγιά; Για να γίνει καλύτερο αφρό; Από τα μαθήματα της βιοχημείας, θυμάμαι ότι η ζύμωση παρουσία ζάχαρης, μαρμελάδας, μούρων, φρούτων, ψωμιού είναι αλκοολική. Οδηγεί στο σχηματισμό δηλητηριωδών ορυκτελαίων.

Το πράσινο λίπασμα είναι μια φυσική έγχυση ζιζανίων ή τσουκνίδας μόνο. Η σύνθεσή του αλλάζει ανάλογα με το σύνολο των βοτάνων, τις αναλογίες τους και τον καιρό. Σε κάθε περίπτωση, ο επίδεσμος κορυφής θα περιέχει περισσότερο άζωτο, το οποίο προκαλεί την ανάπτυξη κορυφών, φύλλων, νεαρών βλαστών. Ένα τέτοιο λίπασμα εφαρμόζεται στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου, από τη στιγμή της ανθοφορίας, είναι απαραίτητο να στραφούν σε ειδικά λιπάσματα με καλά επιλεγμένη αναλογία καλίου, φωσφόρου, αζώτου και ιχνοστοιχείων.