Ποια προγράμματα της δεκαετίας του '90 αξίζει να παρακολουθήσετε

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 12:57

7 ξεκαρδιστικά αστείες παραστάσεις από τη δεκαετία του '90 που λείπουν τόσο

Πόσο συχνά η γενιά ενηλίκων είναι νοσταλγική για τα τελευταία 90 και τα προγράμματα που κυκλοφόρησαν εκείνη τη στιγμή. Αν τώρα η τηλεόραση είναι γεμάτη με εκατοντάδες κανάλια και reality show, τότε πριν από μερικές δεκαετίες, στους θεατές προσφέρθηκαν μόνο λίγα. Θα συζητηθούν τα πιο αστεία και πιο αξιολογημένα έργα του τέλους του ΧΧ αιώνα.

Πόλη

Η λαμπρή δημιουργική ένωση των Yuri Stoyanov και Ilya Oleinikov παρακολούθησαν οι θεατές από το 1993 έως το 2012, όταν εμφανίστηκε ο Gorodok στις οθόνες. Το κοινό ερωτεύτηκε με χιουμοριστικές μινιατούρες στο πνεύμα των παλαιών αστείων τόσο πολύ που το πρόγραμμα ήταν πολύ δημοφιλές τόσο για τη νέα γενιά όσο και για την ενήλικη γενιά.

Ηθοποιοί από σειρά σε σειρά μετενσαρκώθηκαν σε νέες εικόνες που προσωποποίησαν τους απλούς ανθρώπους της πόλης. Η εκπομπή ήταν στην τηλεόραση κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης στη χώρα, και παρέμεινε σχετική κατά τη διάρκεια του σκληρού ανταγωνισμού στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Το έργο θα συνέχιζε να ενθουσιάζει το κοινό εάν το 2012 ένας από τους κύριους καλλιτέχνες του Gorodok, η Ilya Oleinikov, δεν είχε πεθάνει.

Σύμφωνα με τον συνάδελφό του Γιούρι Στόγιανοφ, η παράσταση δεν θα είναι ποτέ η ίδια, οπότε η μαγνητοσκόπηση της σταμάτησε. Όμως οι θεατές θυμούνται ακόμα το θρυλικό σόου, καθώς και το τραγούδι τίτλου που ερμήνευσε η Angelica Varum

Εμφάνιση μάσκας

Το 1992, ένα νέο πρόγραμμα για τη ζωή και το χιούμορ των πολιτών της Οδησσού εμφανίζεται στο κοινό. Δεν υπάρχουν αντίγραφα στη σειρά, είναι χτισμένο μόνο με μουσική συνοδεία και καταπληκτική υποκριτική. Οι παντομίμες που εκτελούνται από αυτούς εξακολουθούν να θεωρούνται αερόμπικ της τέχνης του τσίρκου. Σχεδόν όλες οι σκηνές γυρίστηκαν σε αστικές περιοχές.

Ο σκηνοθέτης αποφεύγει σκόπιμα περίπτερα και αφύσικο περιβάλλον για να κάνει την τελική εικόνα πιο ζωτική. Το "Masks Show" γυρίστηκε σε νοσοκομείο, τράπεζα, τροχαία, σε γάμους και ακόμη και στη φυλακή. Με αυτό το πρόγραμμα ξεκίνησε η Evelina Bledans την καριέρα της, παίζοντας μια σαγηνευτική νοσοκόμα. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το πρόγραμμα έχασε κάποιες από τις βαθμολογίες του λόγω πολλού ανταγωνισμού και εμφάνισης νέων παραστάσεων.

Λογοπαίγνιο

Το τηλεοπτικό περιοδικό "Kalambur" αποτελούνταν από αρκετές βασικές επικεφαλίδες που προβλήθηκαν σε κάθε νέο τεύχος. Το κοινό αγαπούσε ιδιαίτερα το "Village of Fools" και το "Steep Pike". Σχεδόν κάθε κάτοικος της χώρας μας γνώριζε έναν κλόουν με ένα μακρύ κόκκινο μουστάκι, τη σύζυγό του με μια μακριά πλεξούδα, καθώς και έναν τρελό πιλότο, τον νεαρό βοηθό του και μια αδιατάρακτη αεροσυνοδός.

Οι φωνές των καλλιτεχνών υποβλήθηκαν σε επεξεργασία σε έναν υπολογιστή, κάνοντας τα επεισόδια ακόμα πιο αστεία. Η μουσική συνοδεία παρέμεινε επίσης στη μνήμη του κοινού για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο οποίος αναγνώρισε την αγαπημένη τους εκπομπή από τις πρώτες νότες. Το έργο διήρκεσε 5 χρόνια και έκλεισε με τη γενική συμφωνία του σκηνοθέτη και των κύριων καλλιτεχνών του προγράμματος.

Προσοχή, μοντέρνο

Πολύ πριν από τη φρενήρη δημοτικότητά του, ο Ντμίτρι Ναγκίεφ, μαζί με τον Σεργκέι Ροστ, ήταν οι κύριοι χαρακτήρες της παράστασης "Beware, modern!" Οι καλλιτέχνες μεταμορφώθηκαν αριστοτεχνικά σε μια ποικιλία ρόλων, μερικές φορές έπρεπε ακόμη και να παίξουν γυναίκες. Κάθε εικόνα ήταν πρωτότυπη και μοναδική με τον δικό της τρόπο. Οι καθημερινές και οικογενειακές χιουμοριστικές καταστάσεις που εμφανίζονται στην τηλεοπτική εκπομπή ανάγκασαν κάθε θεατή να χαμογελάσει. Όλοι θα μπορούσαν να δουν οικείες εικόνες και σκηνές από τη ζωή τους στην εκπομπή.

Η διαφορά μεταξύ αυτού του έργου από άλλους στην τηλεόραση ήταν ότι ο ηθοποιός θα μπορούσε να παίξει σε διάφορους ρόλους, παίζοντας σε μια σκηνή χάρη στο αριστοτεχνικό έργο των καλλιτεχνών μακιγιάζ και των καμεραμάν. Αν και δεν υπήρχαν ειδικά εφέ και γραφικά υπολογιστών στο πρόγραμμα, είχε υψηλές βαθμολογίες. Μετά από αυτό έγινε διάσημος ο Ντμίτρι Ναγκίεφ, προσκλήθηκε να εμφανιστεί σε άλλα δημοφιλή έργα και τηλεοπτικές σειρές.

Και τα δύο

Στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν οι χιουμοριστικές συναυλίες και οι συγκεντρώσεις των μαθητών θεωρήθηκαν ιδιαίτερα δημοφιλείς, εμφανίστηκε η τηλεοπτική εκπομπή Oba-na. Οι Valdis Pelsh, Nikolay Fomenko και Igor Ugolnikov ήταν ένας από τους ιδρυτές της. Ο σκοπός της παράστασης ήταν να διασκεδάσει τις πιο συζητημένες καταστάσεις στη χώρα μέσω αφρώδεις αστεία και μουσικές σκηνές.

Οι νέοι δεν φοβήθηκαν να γράψουν αριθμούς για την έλλειψη φαγητού, τη συνάντηση της Κρατικής Δούμας και ακόμη και για την εγκληματική κατάσταση. Παρά την αγάπη του κοινού για την παράσταση, προσπάθησαν να το κλείσουν περισσότερες από μία φορές. Αυτό συνέβη μετά από 5 χρόνια εργασίας, όταν οι συνθήκες του κύριου τηλεοπτικού καναλιού της χώρας σχετικά με αστεία και χιούμορ έγιναν πολύ σκληρές.

Ο δικός μου σκηνοθέτης

Το 1992, όταν δεν υπήρχαν ακόμη σύγχρονα smartphone και κοινωνικά δίκτυα, όλα τα οικογενειακά βίντεο γυρίστηκαν σε βιντεοκάμερες και στη συνέχεια ηχογραφήθηκαν σε κασέτες. Οι πιο αστείες στιγμές στάλθηκαν στο σόου, όπου ο παρουσιαστής Alexey Lysenkov τους έδειξε σε όλη τη χώρα. Οι δημιουργοί των καλύτερων βίντεο απονεμήθηκαν βραβεία, διάσημα εκείνη την εποχή.

Ιδιαίτερα δημοφιλής ήταν η στήλη «Είστε αδύναμοι;», όπου οι κάτοικοι της χώρας έδειξαν τις εξαιρετικές τους ιδιότητες και δεξιότητες. Απολύτως όλοι τραγούδησαν τους στίχους του τραγουδιού «Πάντα παίρνω μια βιντεοκάμερα μαζί μου» μόλις μεταδόθηκε στην τηλεόραση την Κυριακή. Το έργο έκλεισε το 2019 όταν άρχισε να χάνει το κοινό του. Οι άνθρωποι άρχισαν να παρακολουθούν περισσότερα βίντεο στο Διαδίκτυο και στα κοινωνικά δίκτυα.

KVN

Το Merry and Resourceful Club εμφανίστηκε στην τηλεόραση το 1961. Ήταν τη δεκαετία του '90 που κέρδισε ιδιαίτερη δημοτικότητα μεταξύ των θεατών, οι οποίοι, χάρη στο KVN, αποσπάστηκαν από τους σκληρούς καιρούς. Οι κύριοι χιουμοριστές εκείνη τη στιγμή θεωρούνταν μέλη των ομάδων "Οδησσοί Κύριοι", οι οποίοι, μετά την εκκωφαντική νίκη τους, οργάνωσαν το δικό τους έργο "Gentleman Show".

Και επίσης, στη δεκαετία του '90, η Τατιάνα Λαζαρέβα, οι Γκάρικ Μαρτιροσάν και ο Γρηγόριος Μαλίγιν έλαμψαν στη σκηνή του KVN. Τότε άρχισαν να κυκλοφορούν ολόκληρες μουσικές και χιουμοριστικές συναυλίες. Αν και το Club of the Merry and Resourceful εξακολουθεί να έχει υψηλή βαθμολογία μεταξύ των θεατών, το κοινό θεωρεί ότι η τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα είναι η πιο επιτυχημένη στιγμή.