Η ιστορία του γυαλιού από τον Πέτρο Α΄ έως σήμερα

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 12:57

Πόσο πρέπει να ρίξετε σε ένα ποτήρι, ώστε να υπάρχει μια ζώνη Marusin

Το πολύπλευρο γυαλί είναι σταθερά εγκατεστημένο στη Σοβιετική Ένωση. Κάθε μέρα αυτής της ώρας συνδέεται μαζί του. Είτε ήταν καντίνα σε εργοστάσιο, σχολική καντίνα ή μηχανή νερού σε δρόμο της πόλης, θα μπορούσατε να δείτε το γκρανάκ παντού. Μύθοι και θρύλοι κυκλοφόρησαν γύρω του, και πολλές εκφράσεις εμφανίστηκαν λόγω του εγγενούς χαρακτηριστικού της ΕΣΣΔ.

Που είναι το μέρος

Αρχαϊκοί τεχνίτες έφτιαξαν κύπελλα από σφιχτά τοποθετημένους ξύλινους καμβάδες. Τα σημεία επαφής σχηματίζουν φυσικά άκρα. Με βάση αυτόν τον μύθο, το χείλος ενός σύγχρονου γυαλιού - "Marusin Belt" επαναλαμβάνει το βραχίονα των αρχαίων πιάτων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να τραβήξουν τις σανίδες. Τα νέα γυαλικά ποικίλλουν σε όγκο. Έτσι, εάν ο όγκος ενός πλήρους ποτηριού είναι 200 ml και ο όγκος του υγρού που χύνεται κατά μήκος του κατώτερου περιθωρίου μιας λείας λωρίδας είναι 167 ml, τότε πρέπει να γεμίσουμε πολλά ώστε να υπάρχει ιμάντας σύμφωνα με τον Marusin. Εάν το granchak είναι 250 ml, τότε σύμφωνα με το Marusin η ζώνη θα εισέλθει στα 200.

Ο Πέτρος ο Πρώτος και ένα ποτήρι

Υπάρχουν πολλές εκδοχές για το πώς συνέβη η «γνωριμία» του Ρώσου αυτοκράτορα και του γυαλιού. Σύμφωνα με έναν από αυτούς, ήταν ένα δώρο από δασκάλους από την Ολλανδία κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Πέτρου στο εξωτερικό, σύμφωνα με έναν άλλο, το δοχείο εφευρέθηκε από μια μηχανή γυαλιού από την περιοχή του Βλαντιμίρ, ως άθραυστο. Η περαιτέρω ουσία και των δύο εκδόσεων είναι η ίδια, ο αυτοκράτορας άρεσε την Tara. Συνειδητοποίησε ότι ο γκρανάκ δεν θα μπορούσε να πέσει στο πλοίο όταν ήταν ανώμαλος, και αν συνέβαινε, δεν θα σπάσει. Ο κυρίαρχος το κουβαλούσε πάντα μαζί του σε μια μαλακή σακούλα - ένα καπιτονέ σακάκι και έπινε δυνατά αλκοολούχα ποτά από αυτό.

Πώς εμφανίστηκε η έκφραση "think for three"

Το Granchak ήταν ένα απαραίτητο στοιχείο για τους πότες, γιατί θα μπορούσατε να πάρετε πιάτα για συγκεντρώσεις σε οποιοδήποτε ίδρυμα ή ακόμα και στο δρόμο με ένα μηχάνημα αυτόματης πώλησης. Και δεδομένου ότι το ποτήρι που χύθηκε σύμφωνα με τη "ζώνη Marusin" περιείχε 167 ml, που είναι ακριβώς το 1/3 μιας φιάλης μισού λίτρου, αυτό επέτρεψε στους συντρόφους να το χωρίσουν χωρίς προσβολή. Εξ ου και η έκφραση "να το καταλάβω για τρία."

Σχεδιασμός από τη Vera Mukhina

Σύμφωνα με τους ιστορικούς, ο σχεδιασμός του πολύπλευρου γυαλιού πραγματοποιήθηκε από τον σοβιετικό γλύπτη - μνημειώδη Βέρα Μουχίνα, δημιουργό του διάσημου μνημείου της σοβιετικής εποχής "Εργαζόμενη και Συλλογική Γυναίκα Αγρόκτημα". Ως καλλιτέχνης, ηγήθηκε μιας ομάδας εργασίας και έδωσε εντολές από την κυβέρνηση. Είχε ανατεθεί ένα σκίτσο από ένα ποτήρι που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε καταστήματα τροφίμων. Τα πιάτα έπρεπε να είναι ανθεκτικά, όμορφα και εργονομικά. Ο σχεδιασμός, που αναπτύχθηκε από την Mukhina, υπονοούσε την παρουσία ενός ομαλού χείλους. Έδωσε δύναμη, οπότε το γκρανάκ θα μπορούσε να πλυθεί σε πλυντήρια πιάτων, τα οποία έχουν ήδη εμφανιστεί σε μεγάλα μέρη τροφοδοσίας. Η λεία λωρίδα του γυαλιού ήταν σφιχτά στερεωμένη στα χείλη, γεγονός που το καθιστά εύκολο στη χρήση.

Το πιο κοινό γυαλί 16 όψεων. Ο αριθμός των προσώπων σχετίζεται με τον αριθμό των δημοκρατιών της ΕΣΣΔ. Υπάρχουν πιάτα με 12, 14, 18, 20 και ακόμη και 17 πρόσωπα, αν και ένας περίεργος αριθμός περιπλέκει την παραγωγή.

Και σήμερα, οι νοικοκυρές θέλουν να χρησιμοποιούν ένα πολύπλευρο γυαλί για τη μέτρηση των προϊόντων. Σύντομα, αυτά τα γυάλινα σκεύη μπορεί να γίνουν σπάνια, επειδή πολλές εταιρείες το έχουν αφαιρέσει από την παραγωγή.