Βερίκοκο Red-cheeked: περιγραφή και χαρακτηριστικά της ποικιλίας, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, χαρακτηριστικά φύτευσης και φροντίδας + φωτογραφίες και κριτικές

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Βερίκοκο Κόκκινο μάγουλο: Πώς να καλλιεργήσετε γλυκά φρούτα στον κήπο

Το βερίκοκο Red-cheeked είναι ένας διάσημος επισκέπτης στους κήπους μας, ο οποίος είναι δημοφιλής λόγω της ανεπιτήδευτης, των υψηλών χαρακτηριστικών γεύσης και της άφθονης καρποφορίας. Αλλά για να αποκτήσετε μια υψηλής ποιότητας συγκομιδή, είναι απαραίτητο να παρέχετε στο φυτό ορισμένες προϋποθέσεις για άνετη ανάπτυξη.

Περιεχόμενο

• 1 Περιγραφή της ποικιλίας βερίκοκου Κόκκινο μάγουλο
• 2 Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

• 3 Χαρακτηριστικά προσγείωσης

  • 3.1 Βήμα προς βήμα διαδικασία
  • 3.2 Κανόνες για τη φύτευση βερίκοκων - βίντεο

• 4 Φροντίδα φυτών

  • 4.1
  • 4.2 Πότισμα
  • 4.3 Λιπάσματα

  • 4.4 Περικοπή

    4.4.1 Πρακτικές συμβουλές για κλάδεμα ξύλου - βίντεο

  • 4.5 Καταφύγιο για το χειμώνα

• 5 Ασθένειες και παράσιτα

  • 5.1 Τυπικές ασθένειες και μέθοδοι θεραπείας - πίνακας

    5.1.1 Οι κύριοι τύποι νόσων του βερίκοκου στη φωτογραφία

  • 5.2 Τυπικά παράσιτα και μέτρα ελέγχου - πίνακας

    5.2.1 Ειδικά παράσιτα στη φωτογραφία

• 6 Συγκομιδή
• 7 κριτικές για κηπουρούς

Περιγραφή των ποικιλιών βερίκοκου Κόκκινο-μάγουλο

Κόκκινο μάγουλο - μια γλυκιά και ανεπιτήδευτη ποικιλία βερίκοκου

Η ποικιλία είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς των Κριμαίων κτηνοτρόφων, εκτράφηκε το 1947 στον Βοτανικό Κήπο Nikitsky. Στη συνέχεια, αυτό το βερίκοκο έγινε η βάση για τη δημιουργία νέων υβριδίων. Αυτές περιλαμβάνουν ποικιλίες όπως ο κόκκινος μάγουλος, γιος του Krasnoshekiy, Krasnoshekiy Nikitsky, Krasnoshekiy Salgirskiy.

Παρά την κοινή τους προέλευση, καθένα από αυτά έχει ξεχωριστά χαρακτηριστικά:

1. Αργά κόκκινα μάγουλα αποδίδει μια συγκομιδή μόνο στα τέλη Ιουλίου - αρχές Αυγούστου. Αν και όσον αφορά τις άλλες ιδιότητες, δεν είναι κατώτερο από τον προκάτοχό του.
2. Ο γιος του κόκκινου προσώπου διακρίνεται από την καλύτερη αντοχή του χειμώνα και τη χαμηλή ευαισθησία στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Επομένως, φυτεύεται συχνότερα στη μεσαία λωρίδα, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής της Μόσχας.
3. Το υβρίδιο Nikitsky διαφέρει από το γονέα στο επιμήκη και πλευρικά συμπιεσμένο σχήμα του φρούτου. Τα βερίκοκα έχουν μια πιο λεπτή σάρκα, η οποία ξεπερνά επίσης τον πρόγονο με γλυκύτητα.
4. Το Salgirsky διακρίνεται για την υψηλή παραγωγικότητα του δέντρου και τις καλές τεχνικές ιδιότητες του καρπού.

Το κόκκινο μάγουλο δέντρο φτάνει σε μεγάλα μεγέθη, μπορεί να μεγαλώσει έως και 12 μ. Η κορώνα είναι αραιά, απλώνεται, τα κλαδιά είναι μακριά. Η διάρκεια ζωής του είναι 50-60 χρόνια. Τα φρούτα έχουν ωοειδές σχήμα. Στη βάση του καθενός υπάρχει ένα βαθύ κοιλιακό ράμμα. Το χρώμα είναι χρυσό πορτοκαλί. Υπάρχει επίσης μια κοκκινωπή απόχρωση, χάρη στην οποία η ποικιλία πήρε το όνομά της. Ο καρπός καλύπτεται με βελούδινο πυκνό δέρμα. Ο πολτός είναι ανοιχτό πορτοκαλί και έχει χαρακτηριστικό άρωμα βερίκοκου.

Η γεύση των φρούτων είναι γλυκιά και ξινή, περιλαμβάνουν:

• 13,70% ξηρή ύλη.
• 9,72% σάκχαρα
• 1,37% οξέα
• 13,7 mg / 100 g ασκορβικού οξέος.

Η πέτρα είναι μεγάλη, το βάρος της φτάνει το 6,30% της συνολικής μάζας του καρπού. Χωρίζει εύκολα από τον πολτό, έχει γλυκιά γεύση. Διακριτικά χαρακτηριστικά της ποικιλίας είναι η πρώιμη ωρίμανση και ωρίμανση των φρούτων σε διάφορα στάδια.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Το κόκκινο μάγουλο ευχαριστεί με πρώιμη ωριμότητα, αλλά δεν ανέχεται τον παγετό

Τα πλεονεκτήματα αυτής της ποικιλίας βερίκοκου περιλαμβάνουν πτυχές όπως:

• αντίσταση στην ξηρασία και τις χαμηλές θερμοκρασίες
• αυτογονιμότητα
• ικανότητα αντοχής σε ασθένειες
• πρόωρη ωριμότητα
• υψηλή παραγωγικότητα
• απαίτηση στο έδαφος ·
• υψηλή γεύση.

Το μειονέκτημα της καλλιέργειας είναι η ευαισθησία του σε ξαφνικές αλλαγές θερμοκρασίας. Η πιο επικίνδυνη περίοδος για το κόκκινο βερίκοκο είναι η άνοιξη, όταν η απόψυξη εναλλάσσεται με τον παγετό. Τέτοιες διακυμάνσεις επηρεάζουν αρνητικά τα μπουμπούκια ανθέων, τα οποία μπορούν ακόμη και να πεθάνουν από ασταθείς θερμοκρασίες.

Χαρακτηριστικά προσγείωσης

Το βερίκοκο φυτεύεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη

Το βερίκοκο είναι μια καλλιέργεια που αγαπά το φως. Αυτός ο παράγοντας πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την επιλογή ενός ιστότοπου προορισμού. Η απόσταση μεταξύ των υπόγειων υδάτων και της επιφάνειας της γης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 2,5 μ. Το έδαφος δεν πρέπει να είναι πυκνό. Ελαφριά αργιλώδη, αργιλώδη ή ελαφρώς ανθρακικά εδάφη με επίπεδο pH 7,0 έως 8,0 είναι κατάλληλα για βερίκοκο.

Ο ιστότοπος πρέπει να βρίσκεται σε έναν λόφο. Είναι επιθυμητό το μέρος να είναι περιφραγμένο από ριπές ανέμου, για παράδειγμα, με ψηλό φράχτη ή δασική ζώνη. Μια σκιασμένη περιοχή που βρίσκεται σε πεδινά, όπου η υγρασία μπορεί να σταματήσει, δεν είναι κατάλληλη για καλλιέργεια. Ως προστατευτική δομή, μια ασπίδα από ξύλινες σανίδες μπορεί να εγκατασταθεί στην ανατολική ή βόρεια πλευρά, η οποία θα αποτρέψει τον άνεμο να επηρεάσει το δενδρύλλιο. Όταν το δέντρο φτάσει την ηλικία των 3-4 ετών, η ανάγκη για μια τέτοια δομή θα εξαφανιστεί.

Τα χαρακτηριστικά της διαδικασίας είναι τα εξής:

1. Μπορείτε να φυτέψετε βερίκοκα την άνοιξη (τέλη Απριλίου) ή το φθινόπωρο - στα μέσα Οκτωβρίου.
2. Δεν συνιστάται η εκτέλεση της διαδικασίας κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.
3. Ανεξάρτητα από το χρόνο φύτευσης, το λάκκο πρέπει να προετοιμαστεί εκ των προτέρων. Αυτό θα επιτρέψει στο έδαφος να συρρικνωθεί, καθιστώντας ευκολότερη τη θέση του φυτού.
4. Κατά τη φύτευση το φθινόπωρο, η τρύπα προετοιμάζεται 1-2 εβδομάδες πριν από τη διαδικασία · εάν το δέντρο φυτευτεί την άνοιξη, η τρύπα σκάβεται το φθινόπωρο (τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο).
5. Το βερίκοκο πρέπει να απέχει 3-5 μέτρα από τα άλλα δέντρα. Η ίδια απόσταση πρέπει να παρατηρείται κατά τη φύτευση πολλών φυταρίων.

Βήμα προς βήμα διαδικασία

Για προσγείωση, πρέπει να κάνετε τους ακόλουθους χειρισμούς:

1. Σκάψτε μια τρύπα πλάτους 70 cm και βάθους 70-80 cm.
2. Στο κάτω μέρος, πρέπει να τοποθετήσετε την αποχέτευση σε στρώμα περίπου 10 εκ. Για το σκοπό αυτό, είναι κατάλληλα χαλίκια, κλαδιά ή κλαδιά.
3. Στη συνέχεια ρίχνουμε 15 κιλά χούμους, 500 g υπερφωσφορικού, 2 κιλά τέφρας, 100 g άλατος καλίου, 1 κιλό ασβέστη και 200 g νιτρικού αμμωνίου στο λάκκο. Ανακατέψτε ίσα μέρη λιπάσματος με χώμα.
4. Γεμίστε την τρύπα με το μείγμα, σχηματίστε μια ανύψωση από αυτήν.
5. Πρέπει να φυτέψετε ένα βερίκοκο σε έναν λόφο. Τοποθετήστε το φυτό σε όρθια θέση, απλώστε το ριζικό σύστημα και πασπαλίστε με χώμα. Είναι πιο βολικό να εκτελείτε αυτή τη διαδικασία μαζί.
6. Είναι αδύνατο να πασπαλίσετε το κολάρο της ρίζας με τη γη, πρέπει να είναι 3 cm πάνω από το έδαφος.
7. Στη συνέχεια συμπιέστε καλά το χώμα. Ποτίστε το δέντρο με 2-3 κουβάδες νερού και σκουπίστε το χώμα κοντά στον κορμό με στρώμα κοπριάς ή τύρφης 10 cm.

Μπορείτε επίσης να καλλιεργήσετε βερίκοκα από το σπόρο. Το υλικό φύτευσης προ-εμποτίζεται σε νερό σε θερμοκρασία δωματίου για 24 ώρες. Οι σπόροι τοποθετούνται σε τρύπες βάθους 6 cm κάθε 10-15 cm. Όταν το φυτό φτάσει σε ηλικία δύο ετών, μεταμοσχεύεται.

Κανόνες φύτευσης βερίκοκου - βίντεο

Φροντίδα φυτών

Επίστρωση

Το προστατευτικό στρώμα προστατεύει το δέντρο από παγετό και παράσιτα

Τα πρώτα 2 χρόνια μετά τη φύτευση, ο κύκλος του κορμού του δέντρου έχει στρώσει με κομμένο γρασίδι ή τύρφη, το οποίο τοποθετείται σε στρώμα 10 εκ. Αυτό βοηθά στην προστασία του δέντρου από τον παγετό, τα ζιζάνια και τον άνεμο. Κατά το τρίτο έτος, το στρώμα πρέπει να αφαιρεθεί. Εάν παραμείνει το προστατευτικό στρώμα, το βερίκοκο δεν θα εξαγάγει υγρασία στα βαθιά στρώματα του εδάφους. Το ριζικό του σύστημα θα βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια του εδάφους και μπορεί να παγώσει.

Πότισμα

Το βερίκοκο Κόκκινο μάγουλο είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, αλλά πρέπει να ποτίζεται για να έχει υψηλή απόδοση. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, το δέντρο υγραίνεται 4 φορές σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:

1. Το πρώτο πότισμα γίνεται πριν από την ανθοφορία ή κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
2. Το δεύτερο - τον Μάιο, όταν υπάρχει έντονος σχηματισμός βλαστών.
3. Το δέντρο υγραίνεται για τρίτη φορά την πρώτη δεκαετία του Ιουλίου. Για κάθε άρδευση χρησιμοποιήστε 20-30 λίτρα νερού.
4. Το Νοέμβριο, το βερίκοκο ποτίζεται για τέταρτη φορά και ταυτόχρονα χρησιμοποιούνται 50-60 λίτρα νερού ανά 1 m² του κύκλου κορμού.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι ποτίσματος:

1. Το πρώτο από αυτά περιλαμβάνει τη χρήση δακτυλιοειδών αυλακώσεων. Η διάμετρος τους πρέπει να είναι ίση με τη μισή διάμετρο της στεφάνης βερίκοκου.
2. Ο δεύτερος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε ειδικές συσκευές - ψεκαστήρες, οι οποίες είναι εγκατεστημένες κάτω από το στέμμα της εγκατάστασης. Κατά το πότισμα, το νερό ψεκάζεται και υγραίνει όχι μόνο το έδαφος, αλλά και τον αέρα. Δεν ξεπλένει το εύφορο στρώμα του εδάφους, το οποίο αποτελεί πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου.
3. Ο τρίτος τρόπος είναι να ποτίσετε σε μπολ. Κάτω από το στέμμα, πρέπει να σκάψετε μια κατάθλιψη, η διάμετρος της οποίας αντιστοιχεί στο μέγεθος της προβολής του. Τοποθετήστε έναν κύλινδρο εδάφους ύψους 20 έως 25 cm κατά μήκος των άκρων ενός τέτοιου μπολ. Σκάψτε ένα αυλάκι πλάτους 20-30 cm, συνδέστε το στο μπολ και τροφοδοτήστε το νερό μέσω αυτού.

Λιπάσματα

Ταυτόχρονα με το πότισμα, το δέντρο γονιμοποιείται επίσης. Κατά το πρώτο πότισμα, χρησιμοποιήστε νιτρικό αμμώνιο. 10 λίτρα νερού απαιτούν 0,5 κιλά αυτού του λιπάσματος. Όταν το δέντρο ποτίζεται για τρίτη φορά, χρησιμοποιήστε θειικό κάλιο, υπερφωσφορικό ή άλας καλίου σε παρόμοιες αναλογίες.

Στα 4-5 χρόνια, εισάγονται οργανικά λιπάσματα: λίπασμα, κοπριά πουλιών ή αγελάδων. Ένα δέντρο απαιτεί 1-2 κουβάδες τέτοιας σίτισης. Το λίπασμα εφαρμόζεται στον κύκλο του κορμού κατά το σκάψιμο.

Κλάδεμα

Το κλάδεμα είναι απαραίτητο για την αύξηση των αποδόσεων

Τα βερίκοκα δεν ρίχνουν μόνοι τους τις ωοθήκες τους, επομένως χρειάζονται τακτικό κλάδεμα. Διαφορετικά, το δέντρο θα υπερφορτωθεί με φρούτα, γεγονός που θα οδηγήσει σε εξάντληση και θραύση των κλαδιών.

Το κλάδεμα γίνεται τρεις φορές τη σεζόν:

1. Την άνοιξη, η διαδικασία εκτελείται στα τέλη Μαρτίου ή στις αρχές Απριλίου, πριν από το σπάσιμο των οφθαλμών και την έναρξη της ροής του χυμού.
2. Το καλοκαίρι, το δέντρο κλαδεύεται τον Ιούνιο.
3. Το φθινόπωρο, η διαδικασία πραγματοποιείται στα μέσα Οκτωβρίου.

Το κλάδεμα ξεκινά ένα χρόνο μετά τη φύτευση. Η ίδια η διαδικασία έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

1. Την άνοιξη, συντομεύστε το δέντρο στα 90-100 εκ. Εάν η διακλάδωση είναι άφθονη, κόψτε 2 κλαδιά από την κύρια σειρά στο μισό μήκος. Συντομεύστε άλλους βλαστούς σε ένα δακτυλιοειδές σφαιρίδιο, το οποίο βρίσκεται στη βάση κοντά στον κορμό.
2. Τα κλαδιά στη δεύτερη βαθμίδα πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση 35-40 cm το ένα από το άλλο.
3. Το επίπεδο περιποίησης εξαρτάται επίσης από τον αριθμό των βλαστών. Εάν το δέντρο είναι πολύ διακλαδισμένο, τα ετήσια κλαδιά μήκους άνω των 60 cm συντομεύονται κατά το ήμισυ και σε ένα ασθενώς διακλαδισμένο φυτό - κατά 2/3
4. Οι βλαστοί μήκους 40-60 cm κόβονται κατά 1/3. Τα μικρά κλαδιά αφήνονται να αναπτυχθούν. Οι καρποφόροι βλαστοί δεν κλαδεύονται.
5. Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, αφαιρούνται τα ξηρά και κατεστραμμένα κλαδιά. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ψαλίδια κλαδέματος, μαχαίρι ή αρχείο για περικοπή.

Πρακτικές συμβουλές για το κλάδεμα ξύλου - βίντεο

Καταφύγιο για το χειμώνα

Το βερίκοκο πρέπει να τυλίγεται για το χειμώνα

Το βερίκοκο πρέπει να προετοιμαστεί για τη χειμερινή περίοδο. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να κάνετε τους ακόλουθους χειρισμούς:

1. Σκάψτε έναν κύκλο κοντά στον κορμό σε ακτίνα 1-2 m και τοποθετήστε τα φύλλα, το χούμο ή την τύρφη σε στρώμα πάχους 10-20 cm.
2. Για να προστατέψετε το λαιμό της ρίζας από αλλαγές θερμοκρασίας, τυλίξτε το με πολλά στρώματα λινάτσα.
3. Το χειμώνα, τα κλαδιά μπορεί να καταστραφούν από τον άνεμο. Ως αποτέλεσμα, οι μπουμπούκια δεν θα ανθίσουν και οι βλαστοί θα πεθάνουν. Για να αποφύγετε τέτοιες συνέπειες, οδηγήστε 4 μανταλάκια γύρω από το φυτό, το ύψος των οποίων πρέπει να είναι ελαφρώς μικρότερο από το επίπεδο στο οποίο αρχίζουν να αναπτύσσονται τα κάτω κλαδιά.
4. Τεντώστε μια μεμβράνη πάνω από το δέντρο και τυλίξτε το βερίκοκο, δέστε τα άκρα στα μανταλάκια.
5. Σχεδιάστε έναν χωμάτινο τοίχο γύρω από την περίμετρο του κορμού έτσι ώστε να φτάσει στην ταινία. Αυτό θα σχηματίσει ένα είδος κουκούλας πάνω από το δέντρο, το οποίο θα αποτρέψει τις αρνητικές επιπτώσεις των ανέμων στο φυτό.

Επίσης, ο φλοιός καλύπτεται με ασβέστη για την αποφυγή παρασίτων. Η διαδικασία εκτελείται το φθινόπωρο μετά την καρποφορία. Αραιώστε 0,5 κιλά ασβέστη σε 10 λίτρα νερό και ασβέστε το στέλεχος και τα σκελετικά κλαδιά χρησιμοποιώντας πινέλο.

Ασθένειες και παράσιτα

Τυπικές ασθένειες και μέθοδοι θεραπείας - πίνακας

Ασθένειες	Συμπτώματα	Τρόποι για να πολεμήσετε
Γκρι σήψη (μονολίωση)	Αλλαγή του χρώματος των κλαδιών που γίνονται καφέ. Η εμφάνιση των αναπτύξεων και των ρωγμών στο φλοιό, από το οποίο ρέει το κόμμι. Διάσπαση φρούτων.	Ψεκασμός με Decis (1 g ανά 10 l νερό, κατανάλωση 3-4 l), Fufanon (10 ml ανά 10 l νερό, κατανάλωση - 3-5 l ανά δέντρο).
Σημείο τρύπας (ασθένεια clasterosporium)	Η εμφάνιση στο δέντρο με ανοιχτό καφέ σημεία με κόκκινο περίγραμμα, η διάμετρος του οποίου φτάνει τα 3 mm Σχηματίζονται τρύπες στα φύλλα. Τα φρούτα, οι βλαστοί και τα μπουμπούκια καλύπτονται με καταθλιπτικά, αυξανόμενα σημεία. Η εμφάνιση των αναπτύξεων με ρέοντας κόμμι.	Επεξεργασία με 1% υγρό Bordeaux (100 g ασβέστη, 100 g θειικού χαλκού ανά 10 λίτρα νερού, κατανάλωση για ένα φυτό έως τρία χρόνια - 2 λίτρα διαλύματος, για ένα οπωροφόρο δέντρο - 10 λίτρα).
Καφέ κηλίδα (ονομασία)	Εμφάνιση κίτρινων-καφέ κηλίδων στις πλάκες φύλλων, συστροφή και θάνατο των φύλλων. Αλλαγή στο σχήμα του καρπού, η πρόωρη απόρριψή τους.	Επεξεργασία με υγρό Bordeaux (100 g ανά 10 λίτρα νερού, κατανάλωση - 2-3 λίτρα). Ο ψεκασμός πραγματοποιείται κατά το σπάσιμο των οφθαλμών, μετά την ανθοφορία, 3 εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή.

Οι κύριοι τύποι ασθενειών βερίκοκων στη φωτογραφία

Η γκρίζα σήψη καταστρέφει τις καλλιέργειες

Ο εντοπισμός τρυπών μειώνει την απόδοση

Το καφέ σημείο προκαλεί πρώιμη πτώση φρούτων

Τυπικά παράσιτα και μέτρα ελέγχου - πίνακας

Παράσιτα	Σημάδια	Μέθοδοι ελέγχου
Κίτρινο πριονίδι	Η πεταλούδα έχει μήκος 5 mm. Οι κάμπιες έχουν μέγεθος 9 mm. Υπερβολή σε μπουμπούκια και μπουμπούκια.	Επεξεργασία 30 ημέρες πριν από τη συγκομιδή με Karbofos (60 g ανά 10 λίτρα νερού, κατανάλωση - 2-10 λίτρα ανά δέντρο).
Ανατολικός σκώρος	Μια πεταλούδα με γκρι φτερά, η έκταση της οποίας φτάνει τα 15 mm. Οι κάμπιες είναι κόκκινες με καφέ κεφαλή. Το μήκος τους είναι 1,3 cm. Oviposition σε βλαστούς και έξω από τα φύλλα.	Ψεκασμός με Karbofos σύμφωνα με τις οδηγίες.
Αφίδα δαμάσκηνου	Παραμόρφωση του άνω μέρους των βλαστών και των φύλλων.	Ψεκασμός με 0,2% διάλυμα Fazalol.
Τρωκτικά (αρουραίοι, ποντίκια, λαγοί)	Παραβίαση της ακεραιότητας του φλοιού.	Τοποθέτηση 3-4 μπρικετών της προετοιμασίας καταιγίδας κοντά στο δέντρο. Δέσιμο του κορμού και των κάτω κλαδιών με χοντρό χαρτί. Επικάλυψη του δέντρου με ένα μείγμα πηλού και μουλεϊνίου, συνδυασμένο σε ίσα μέρη με την προσθήκη 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. φαινικό οξύ. Πλύσιμο λευκών κορμών.

Παράσιτα που χαρακτηρίζουν την ποικιλία στη φωτογραφία

Ο Hares ροκανίζει το φλοιό βερίκοκου

Οι αφίδες δαμάσκηνων μεταναστεύουν μέσω οπωροφόρων δένδρων

Το κίτρινο πριονίδι τρώει φύλλα, μειώνοντας τις αποδόσεις

Συγκομιδή

Το κόκκινο μάγουλο αποθηκεύεται τέλεια και μεταφέρεται

Οι καρποί της ποικιλίας Krasnoshekiy ωριμάζουν τη δεύτερη δεκαετία του Ιουλίου. Από ένα δέντρο, μπορείτε να μαζέψετε περίπου 70 κιλά της σοδειάς. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, το δέντρο αποδίδει φρούτα 2-3 φορές. Το βάρος κάθε φρούτου είναι από 35 έως 50 g. Ο καρπός συνιστάται να μαζεύεται με το χέρι, καθώς το κούνημα του δέντρου μπορεί να τους προκαλέσει βλάβη.

Αποθηκεύστε τη σοδειά σε κουτιά από χαρτόνι ή σε ξύλινα κουτιά. Τα βερίκοκα πρέπει να διατηρούνται στους 0 ° C και σε υγρασία 90%. Τα φρούτα μπορούν να αποθηκευτούν για 6-8 ημέρες. Χρησιμοποιούνται για την παραγωγή κομπόστες, μαρμελάδες, κονσέρβες, κονσέρβες, στέγνωμα, ως γέμιση για ψήσιμο. Επίσης τρώγονται φρέσκα βερίκοκα.

Κριτικές για τους κηπουρούς

Elol

https://indasad.ru/forum/2-plodoviy-sad/2150-vyrashchivanie-abrikosa?start=10

Nadine

https://www.tomat-pomidor.com/newforum/index.php?topic=51.0

maqari w

https://www.forumhouse.ru/threads/1322/σελίδα-5

Οι ποικιλίες βερίκοκου Krasnoshekiy δεν απαιτούν το έδαφος, μπορούν να αναπτυχθούν σε άνυδρες περιοχές. Αλλά για να επιτευχθούν υψηλές αποδόσεις, το δέντρο πρέπει να τρέφεται, να ποτίζεται εγκαίρως και να κλαδεύεται. Τα φρούτα μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο για δική τους κατανάλωση, αλλά και για πώληση. Αυτά τα βερίκοκα δεν χάνουν τη γεύση και την εμφάνισή τους ως αποτέλεσμα της μεταφοράς.