Pear Talgar Beauty: περιγραφή και χαρακτηριστικά της ποικιλίας, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, χαρακτηριστικά φύτευσης και φροντίδας + φωτογραφίες και κριτικές

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Talgar Beauty - ένα γενναιόδωρο δώρο από το Καζακστάν

Έχετε αποφασίσει να φυτέψετε ένα αχλάδι; Πάρτε το χρόνο σας - υπάρχουν πολλές ποικιλίες και συμπεριφέρονται διαφορετικά σε διαφορετικές κλιματολογικές και εδαφικές συνθήκες. Μερικά δέντρα είναι ιδιότροπα και απαιτούν συνεχή φροντίδα, ενώ άλλα, αντίθετα, είναι ανεπιτήδευτα. Αυτές περιλαμβάνουν την ποικιλία ομορφιάς Talgar.

Περιεχόμενο

• 1 Περιγραφή ποικιλίας

  1.1 Βίντεο για την ομορφιά Talgar

• 2 Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

• 3 Χαρακτηριστικά προσγείωσης

  • 3.1 Διαδικασία φύτευσης βήμα προς βήμα:
  • 3.2 Φύτευση αχλαδιών σε βίντεο

• 4 Φροντίδα δέντρων

  • 4.1 Πότισμα
  • 4.2 Κλάδεμα και διαμόρφωση της κορώνας

  • 4.3 Επάνω σάλτσα

    4.3.1 Πώς να γονιμοποιήσετε ένα αχλάδι - βίντεο

• 5 παράσιτα - τραπέζι

  • 5.1 Παράσιτα αχλαδιών στη φωτογραφία
  • 5.2 Ασθένειες
• 6 Συλλογή, αποθήκευση και χρήση καλλιεργειών
• 7 κριτικές

Περιγραφή της ποικιλίας

Η ποικιλία αχλαδιών Talgarskaya krasavitsa αποκτήθηκε στο Καζακστάν βάσει των ποικιλιών Lesnaya krasavitsa. Στη Ρωσική Ομοσπονδία, αυτή η ποικιλία έχει διαδοθεί στις περιοχές Καμπαρντίνο-Μπαλκαρία, Κρασνοντάρ και Σταυρόπολη.

Αυτή είναι μια ποικιλία περιόδου φθινοπώρου ωρίμανσης. Τα δέντρα είναι μεσαίου μεγέθους. Η φαρδιά πυραμιδική κορώνα έχει μεσαίο πάχος, τα κλαδιά κρέμονται Το χρώμα του φλοιού του κορμού και τα κύρια κλαδιά είναι γκρι, οι βλαστοί είναι καφέ. Τα μπουμπούκια είναι μεγάλα, τα φύλλα είναι επίσης μεγάλα, λεία, σκούρα πράσινα, με μακριά μίσχους. Ανθίζει μεσοπρόθεσμα. Οι ωοθήκες εμφανίζονται συχνότερα σε δακτυλίους. Για την ομορφιά Talgar, χρειάζονται επικονιαστές - αχλάδια συνεδρίων, Goverla, Kucheryanka, Lyubimitsa Klappa.

Αχλάδι Talagarskaya ομορφιά - μεσαίου μεγέθους δέντρο

Τα φρούτα είναι αρκετά μεγάλα, επιμήκη, κατά μέσο όρο 160–170 g, ενώ επίσης υπάρχουν αχλάδια βάρους 250 g. Το δέρμα δεν είναι παχύ, λαμπερό και λείο, κυρίως κιτρινοπράσινο, με έντονο κόκκινο ρουζ στην ηλιόλουστη πλευρά. Ο πολτός του φρούτου είναι λευκός με κρεμώδη σκιά, μάλλον πυκνό, λεπτόκοκκο, πολύ ζουμερό και τραγανό.

Η ιδιαιτερότητα της ποικιλίας είναι η υψηλή «αντοχή στον άνεμο» των φρούτων - ακόμη και σε ώριμη κατάσταση, δεν καταρρέουν με αρκετά ισχυρές ριπές ανέμου

Οι καρποί της ομορφιάς Talagar συγκρατούνται πολύ καλά στο κλαδί

Η ποικιλία είναι σχετικά ταχέως αναπτυσσόμενη: η κανονική καρποφορία αρχίζει στα 4-5 χρόνια και τα πρώτα 3-4 φρούτα μπορεί να εμφανιστούν ήδη 2-3 χρόνια από τη ζωή του δέντρου. Η απόδοση της ομορφιάς Talgar είναι υψηλή (80-95 kg από 1 δέντρο, μερικές φορές έως 150 kg), αποδίδει καρπούς ετησίως. Τα δέντρα είναι πολύ ανθεκτικά στον παγετό (ανέχεται παγετούς έως -34 βαθμούς), ξηρασία, καθώς και παράσιτα και μυκητιασικές ασθένειες. Δεν απαιτεί ειδική φροντίδα. Είναι καλά εμβολιασμένο στο κυδώνι.

Βίντεο για την ομορφιά Talgar

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Κάθε ποικιλία έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Η ομορφιά Talgar, ίσως, έχει ακόμα περισσότερα πλεονεκτήματα. Για κάποιο λόγο, μερικές φορές ένα από τα μειονεκτήματά του ονομάζεται τραγανή σάρκα, αν και αρέσει σε πολλούς ανθρώπους.

Πλεονεκτήματα:

• υψηλή αντοχή στην ξηρασία και τον παγετό.
• ανοσία στην ψώρα και άλλες μυκητιακές ασθένειες
• μακροζωία και υψηλή παραγωγικότητα ·
• ανεπιτήδευτη φροντίδα και αυξανόμενες συνθήκες
• όμορφη εμφάνιση και ευχάριστη γεύση των φρούτων.
• καλή αποθήκευση των καλλιεργειών, σταθερότητα κατά τη μεταφορά.

Το μειονέκτημα είναι το σκουρόχρωμα του πολτού όταν συλλέγεται αργά.

Χαρακτηριστικά προσγείωσης

Όταν επιλέγετε ένα μέρος για φύτευση, θυμηθείτε ότι η ομορφιά Talgar δεν είναι πολύ απαιτητική σε συνθήκες καλλιέργειας, αν και, όπως όλα τα αχλάδια, προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη. Δεν χρειάζεται προστασία από τον άνεμο, καθώς οι καρποί αυτής της ποικιλίας είναι πολύ ανθεκτικοί στη ρίψη.

Το αχλάδι λατρεύει ένα ηλιόλουστο μέρος

Εάν δεν πρόκειται να φυτέψετε αμέσως, προστατέψτε το δενδρύλλιο από το στέγνωμα. Για να γίνει αυτό, το ριζικό τους σύστημα πρέπει να υγραίνεται και να τυλιχτεί σε λινάτσα ή πολυαιθυλένιο, τα υπάρχοντα φύλλα πρέπει να αφαιρεθούν. Εάν τα φυτά αρχίσουν να στεγνώνουν κατά τη μεταφορά, τοποθετούνται σε νερό για 24-48 ώρες για να αποκαταστήσουν τη βιωσιμότητά τους, και όχι μόνο οι ρίζες, αλλά και το στέλεχος βυθίζονται στο νερό. Αφού παραδώσετε τα φυτά στο χώρο, σκάψτε τα αμέσως, ακόμα κι αν η φύτευση έχει προγραμματιστεί για τις επόμενες ώρες. Πριν από αυτό, εξετάζονται τα φυτά και κόβονται τυχόν σπασμένες ή κατεστραμμένες ρίζες και κλαδιά με ένα κλαδέμα ή ένα μαχαίρι κήπου. Το κόψιμο στις ρίζες πρέπει να «κοιτάζει» προς τα κάτω, έτσι θα έρθει σε επαφή με το έδαφος. Στον κήπο, τα αχλάδια τοποθετούνται σε απόσταση τουλάχιστον τριών μέτρων το ένα από το άλλο.

Ένα δενδρύλλιο αχλαδιού απαιτεί διάμετρο 1-1,5 m και βάθος 0,6-0,7 m. Σε πεδινά και για πυκνά εδάφη, μην σκάβετε μια τρύπα βαθύτερα από 0,4 m, έτσι ώστε να μην συσσωρεύεται νερό. Είναι καλύτερο να προετοιμάσετε το λάκκο στις αρχές Σεπτεμβρίου (ανεξάρτητα από το αν πρόκειται να φυτέψετε το φθινόπωρο ή την άνοιξη) και να το γεμίσετε αμέσως με ένα μείγμα εδάφους και λιπασμάτων - αυτό θα επιταχύνει την έναρξη του καρποφόρου πόρου και θα αυξήσει τις αποδόσεις. Πάρτε χώμα μόνο από το επιφανειακό στρώμα, εάν δεν υπάρχει αρκετό χώμα, προσθέστε το από τις σειρές.

Για να στηρίξετε το δενδρύλλιο, μετακινήστε ένα πάχος μήκους 130-150 cm στο κάτω μέρος της τρύπας σε βάθος 12–15 cm. Βεβαιωθείτε ότι δεν φτάνει στο κάτω μέρος του δενδρυλλίου. Στη συνέχεια προσθέστε ένα μείγμα εδάφους και λιπασμάτων (ανόργανα και οργανικά).

Εάν το λάκκο γεμίσει 5-6 μήνες πριν από τη φύτευση, εφαρμόστε οποιαδήποτε οργανική ύλη (εκτός από φρέσκια κοπριά). Εάν απομείνει λιγότερο από 1 μήνα πριν από τη φύτευση, πάρτε κομπόστ ή χούμο (3-4 κουβάδες), τύρφη (6-10 κουβάδες) ή σάπια κοπριά (25-30 κιλά). Κατά τη χρήση τύρφης, πρέπει πρώτα να κομποστοποιείται με μικρούς όγκους οργανικής ύλης ταχείας αποσύνθεσης (πολτός, κόπρανα). Από ανόργανα λιπάσματα, πρέπει να προστεθούν κάλιο, φώσφορο και άζωτο. Τα λιπάσματα αζώτου προάγουν την ανάπτυξη (σε δόση 70-100 g). Το υπερφωσφορικό (1 kg) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εμπλουτισμό φωσφόρου. Κατά τη φύτευση σε όξινα εδάφη, πάρτε 2 κιλά μείγματος 1 μέρους υπερφωσφορικού με 2 μέρη αλεύρι φωσφορίτη (δόση ανά δέντρο). Το κάλιο εισάγεται με τη μορφή τέφρας ξύλου (περίπου 1 kg), χλωριούχου καλίου (140-150 g) ή θειικού καλίου (250-300 g). Πριν την προσθήκη, μπορείτε να τα αναμίξετε με ασβεστόλιθο ή ασβέστη (σε αναλογία 1: 1).

Το λάκκο προσγείωσης προετοιμάζεται εκ των προτέρων

Είναι επίσης καλό να προσθέτετε ασβέστη σε μορφή αλεσμένου δολομίτη ή ασβεστόλιθου (0,7-1 kg). Όταν εφαρμόζεται ταυτόχρονα με στάχτη, η ποσότητα ασβέστη μειώνεται κατά 1,5-2 φορές. Σε αμμώδη εδάφη, προστίθεται δολομίτης ή δολομιτοποιημένος ασβέστης εμπλουτισμένος με μαγνήσιο.

Γεμίστε το χώμα που αναμιγνύεται με λιπάσματα στην οπή 2/3 του βάθους του και καλύψτε το με ένα στρώμα γης στην κορυφή.

Η φύτευση των αχλαδιών πρέπει να γίνει στα τέλη Σεπτεμβρίου - αρχές Οκτωβρίου (αλλά όχι αργότερα από 20-25 ημέρες πριν από το πάγωμα του εδάφους) ή στις αρχές της άνοιξης - έως τα μέσα Μαΐου (μετά το χιόνι). Στη μεσαία λωρίδα, η ανοιξιάτικη φύτευση δίνει συνήθως καλύτερα αποτελέσματα από τη φθινοπωρινή φύτευση. Στις νότιες περιοχές, μπορεί να φυτευτεί το φθινόπωρο.

Διαδικασία φύτευσης βήμα προς βήμα:

1. Πριν από τη φύτευση, οι ρίζες του δέντρου βυθίζονται σε υγρό πηλό (ή διάλυμα εδάφους). Απλώς βεβαιωθείτε ότι ο πηλός δεν στεγνώνει στις ρίζες - θα κάνει κακό αντί για όφελος.
2. Ένα χωμάτινο ανάχωμα χύνεται στο πάσσαλο που οδηγείται στο κέντρο του λάκκου. Ένα σπορόφυτο με ισιωμένες ρίζες τοποθετείται πάνω του κοντά στον πάσσαλο, έτσι ώστε το κολάρο της ρίζας να παραμένει 4-7 cm πάνω από το επίπεδο του εδάφους. Αυτό μπορεί να προσδιοριστεί χρησιμοποιώντας μια σανίδα φύτευσης. Είναι πιο βολικό να φυτέψετε μαζί: ένα άτομο τοποθετεί το δέντρο στο απαιτούμενο ύψος και ισιώνει τις ρίζες, το δεύτερο χύνει χαλαρό χώμα. Σε αυτήν την περίπτωση, το δενδρύλλιο πρέπει να ανακινείται αρκετές φορές, τότε είναι καλύτερο να γεμίσετε όλα τα κενά μεταξύ των ριζών με το έδαφος.
3. Ένας κύλινδρος χύνεται γύρω από το δέντρο, και γίνεται μια κατάθλιψη στη μέση για πότισμα. Η διάμετρος ρολού είναι ίση με το μέγεθος του λάκκου.
4. Το δενδρύλλιο ποτίζεται (10-20 λίτρα νερού), ακόμη και όταν βρέχει. Όταν η υγρασία απορροφάται στο έδαφος, το στρώμα γίνεται με χούμο ή τύρφη (18-20 κιλά ανά δέντρο).
5. Το δενδρύλλιο είναι δεμένο σε ένα ποντάρισμα, αλλά όχι πολύ σφιχτά, από τότε δεν μπορεί να εγκατασταθεί με το έδαφος και οι ρίζες μπορεί να εκτεθούν. Μετά την τελική καθίζηση του εδάφους, το δέντρο προσελκύεται σταθερά στο πάσσαλο για να παρέχει υποστήριξη στους ανέμους.

Μετά τη φύτευση, το κολάρο ρίζας πρέπει να είναι 5 - 7 cm πάνω από το επίπεδο του εδάφους

Εάν φυτέψετε ένα σπορόφυτο πολύ ψηλό, θα εκθέσει τις ρίζες του. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να καλυφθούν με γη και το δέντρο θα αρχίσει να αναπτύσσεται ενεργά.

Φύτευση αχλαδιών στο βίντεο

Φροντίδα δέντρων

Πότισμα

Η υψηλή απόδοση της άρδευσης επιτυγχάνεται με τον σωστό συνδυασμό άρδευσης φόρτισης νερού με βλάστηση. Η άρδευση με υγρασία σας επιτρέπει να ξεκινήσετε φυτική άρδευση δύο εβδομάδες αργότερα.

Συνήθως τα οπωροφόρα δέντρα ποτίζονται 3-5 φορές το χρόνο: το πρώτο πότισμα πραγματοποιείται πριν ή μετά την ανθοφορία. 2ος - πριν πέσει η ωοθήκη (Ιούνιος). 3η - 2-3 εβδομάδες πριν από την ωρίμανση των καλοκαιρινών μήλων. Το τελευταίο είναι στα μέσα Σεπτεμβρίου για να εξασφαλιστεί η ανάπτυξη των ριζών του φθινοπώρου, ή αργότερα, το Νοέμβριο, για επαναφόρτιση υγρασίας.

Κατά προσέγγιση ποσοστά ποτίσματος:

• για αμμώδη εδάφη 4-4,5 κουβάδες ανά 1 m ²,
• για loamy - 6-7 κουβάδες ανά 1 m ²;
• για αργιλώδες - 8-9 κουβάδες ανά 1 m ² ?
• άρδευση φόρτισης νερού - 8-10 κουβάδες ανά 1 m ².

Για το πότισμα των οπωροφόρων δέντρων, συνιστάται η χρήση προσωρινών ρηχών (βάθους 13–15 cm) αυλακώσεων. Σχεδιάζονται δύο αυλάκια κοντά στο δέντρο: 1ο - σε απόσταση 0,8-1 m από τον κορμό, 2ο - στα 0,5 m από το πρώτο. Με το επόμενο πότισμα, αυτές οι αποστάσεις αλλάζουν. Το πότισμα μπορεί επίσης να γίνει με δακτυλίους γύρω από το δέντρο και με ψεκασμό.

Η άρδευση με ψεκαστήρα λειτουργεί καλύτερα για τα αχλάδια

Η ομορφιά Talgar υποφέρει περισσότερο όχι από έλλειψη, αλλά από υπερβολική υγρασία. Με την υπερβολική υγρασία του εδάφους, η ζωτική δραστηριότητα των ριζών αναρρόφησης εξασθενεί, αρχίζουν να εξαφανίζονται. Επιπλέον, το συχνό και άφθονο πότισμα μπορεί να προκαλέσει αύξηση των υπόγειων υδάτων. Με επαναλαμβανόμενο πότισμα σε μικρές δόσεις, το δέντρο δεν λαμβάνει αρκετή υγρασία, η ροή οξυγόνου στο έδαφος διαταράσσεται.

Κλάδεμα και διαμόρφωση της κορώνας

Ο σχηματισμός και το κλάδεμα της κορώνας σημαίνει πολλά στη ζωή ενός οπωροφόρου δέντρου. Εάν το δέντρο δεν έχει σχηματιστεί σωστά, ο κορμός μπορεί ακόμη και να σπάσει με έντονη καρποφορία. Για να το αποφύγετε αυτό, αφαιρέστε πάντα έναν από τους ανταγωνιστικούς βλαστούς ίσης αντοχής (δεν πρέπει να υπάρχουν πιρούνια).

Δεδομένου ότι τα δέντρα της ομορφιάς Talgar είναι επιρρεπή σε κρεμαστά κλαδιά, το κλάδεμα μπορεί να διορθώσει το σχήμα της κορώνας του. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να κόψετε τα άκρα των κλαδιών, αφήνοντας τα μπουμπούκια (ή τους μικρούς βλαστούς) στραμμένα προς τα πάνω.

Το σωστό κλάδεμα των κλαδιών που είναι επιρρεπή σε γέρνοντας βελτιώνει το σχήμα της κορώνας

Η κορώνα ενός αχλαδιού συνήθως σχηματίζεται με τη μορφή παλάμης ή αραιοειδούς τύπου. Η κατασκευή μιας αραιής κορώνας συνίσταται στο γεγονός ότι σε ένα δέντρο, 60-70 cm πάνω από τον κορμό, τα κλαδιά της μήτρας (κύρια) τοποθετούνται σε δύο επίπεδα. Κάθε επίπεδο αποτελείται συνήθως από 3 - 4 κλαδιά, με απόσταση μεταξύ βαθμίδων 60-80 εκ. Δηλαδή, η κορώνα αποτελείται από 6-7 κλαδιά της μήτρας ομοιόμορφα κατανεμημένα στο χώρο του στελέχους.

Η αραιή κορώνα μπορεί να έχει διαφορετική διάταξη κλαδιών: 1) 3–2-1–1 2) 3–1-1–1. 3) 2-2-1-1 4) 2-1-1-1

Στις αρχές της άνοιξης, είναι απαραίτητο να αφαιρεθούν τα κλαδιά που έχουν υποστεί ζημιά από παγετό, ασθενή και περίσσεια. Το επόμενο κλάδεμα μπορεί να γίνει το φθινόπωρο.

Λίπασμα επιφάνειας

Τα αχλάδια αγαπούν το λίπασμα και μπορεί να υποφέρουν από έλλειψη λιπάσματος. Η τακτική σίτιση διασφαλίζει την υγεία των δέντρων και τις καλές αποδόσεις.

Εποχή	Τι λιπάσματα χρησιμοποιούμε	Μέθοδος εφαρμογής	Συνεισφέρει σε
Ανοιξη	Κατά τη στιγμή της διόγκωσης των νεφρών, εισάγεται λίπανση που περιέχει άζωτο: διάλυμα 2 κουταλιών της σούπας νιτρικού αραιώνεται σε 10 λίτρα νερού ή 100 g καρβαμιδίου ανά 5 λίτρα νερού. Οι τιμές αναφέρονται για 1 δέντρο Μετά την ανθοφορία: 0,5 κιλά νιτρομάμφο αραιώνονται σε 50 λίτρα νερού. Για 1 δέντρο - 3 κουβάδες διαλύματος	Ρίζα	Βοηθούν στην αύξηση της μάζας των φύλλων και στη βελτίωση της ποιότητας των μελλοντικών φρούτων.
Καλοκαίρι	Μετά την ανθοφορία: παρασκευάσματα που περιέχουν άζωτο, αλλά η δόση είναι 2 φορές μικρότερη από τη δόση της άνοιξης.	Εφαρμογή φυλλώματος	Αυξάνει την αντίσταση στις μυκητιακές ασθένειες.
Φθινόπωρο	Μετά τη συγκομιδή: χλωριούχο κάλιο - 1 κουταλιά της σούπας, υπερφωσφορικό - 2 κουταλιές της σούπας. Αραιώστε σε 10 λίτρα νερού. Αυτός είναι ο κανόνας για το πότισμα 1 m 2. Μην χρησιμοποιείτε λιπάσματα που περιέχουν άζωτο !	Εφαρμόζεται μετά την υγρασία σε κύκλο ποτίσματος.	Βοηθά το δέντρο να προετοιμαστεί για το χειμώνα.

Ένα εξαιρετικό οργανικό λίπασμα είναι η κοπριά των πουλερικών, ιδιαίτερα τα περιττώματα πάπιας, κοτόπουλου και περιστεριού. Για να μειωθούν οι απώλειες αζώτου, μπορεί να προστεθεί τύρφη σε μορφή ψίχουλων (25-30% κατά βάρος των περιττωμάτων) ή υπερφωσφορικής σκόνης (6-10%) στην ακατέργαστη κοπριά. Τα περιττώματα πουλιών μπορούν να εφαρμοστούν στις αρχές της άνοιξης ως το κύριο λίπασμα (0,5-0,6 kg ανά 1 m ²), αλλά ακόμη πιο συχνά χρησιμοποιείται ως επικάλυψη (1-2 κιλά περιττωμάτων αραιώνονται σε 1 κουβά νερό και 1,5 l / m ²). Είναι καλύτερο να το εφαρμόσετε σε αυλακώσεις ή τρύπες, οι οποίες στη συνέχεια καλύπτονται αμέσως με χώμα.

Το ντύσιμο με φυλλώματα γίνεται το πρωί ή το βράδυ.

Τα δέντρα χρειάζονται ιχνοστοιχεία. Σε όξινα εδάφη, υπάρχει έλλειψη μαγνησίου και στη συνέχεια προστίθεται ασβεστόλιθος δολομίτη. Σε ασβεστολιθικά εδάφη, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί · αντ 'αυτού, τα δέντρα ψεκάζονται στην αρχή της ανάπτυξης των βλαστών με ένα διάλυμα θειικού μαγνησίου (1,8%). Με την έλλειψη χαλκού, οι βλαστοί αρχίζουν να στεγνώνουν. Σε αυτήν την περίπτωση, θειικός χαλκός (0,2%) προστίθεται συνήθως με τη μορφή επιδέσμων φυλλώματος.

Πώς να γονιμοποιήσετε ένα αχλάδι - βίντεο

Παράσιτα - τραπέζι

Η ομορφιά Talgar είναι ανθεκτική στις περισσότερες ασθένειες, ακόμη και στην ψώρα, η οποία επηρεάζει τις περισσότερες άλλες ποικιλίες αχλαδιών. Ωστόσο, αυτή η ποικιλία μπορεί να προσβληθεί από παράσιτα.

Τα πιο συνηθισμένα παράσιτα που δεν αποφεύγουν τα αχλάδια είναι αφίδες φύλλων, κόκκινα φρούτα και σκώροι.

Λοιμός	Σημάδια ήττας	Μέθοδοι ελέγχου και πρόληψη
Αφίδα φύλλων	Οι αποικίες εντόμων μπορεί να είναι ορατές σε νεαρούς βλαστούς και φύλλα. Τα φύλλα κυρτώνονται σε ένα σωλήνα και αρχίζουν να στεγνώνουν.	Πρόληψη: καταπολέμηση μυρμηγκιών - φορέων αφίδων, φύτευση δέντρων σε μη σκιασμένα μέρη, αραίωση της κορώνας. Ψεκασμός (οποτεδήποτε απαιτείται, αλλά όχι κατά την ανθοφορία και τουλάχιστον 2-3 εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή). Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φάρμακα: Fufan, Fury, Arrivo, Confidor, BI-28 New.
Άκαρι κόκκινων φρούτων	Η εμφάνιση μικρών κηλίδων στα φύλλα, τα οποία στη συνέχεια συγχωνεύονται. Τα φύλλα γίνονται σκουριασμένα γκρι, σαν σκονισμένα.	Σε περίπτωση μαζικής αναπαραγωγής κροτώνων, πραγματοποιούνται 2-3 ψεκασμοί (από τη στιγμή που οι μπουμπούκια ανοίγουν στην προεξοχή των μπουμπουκιών). Μπορούν να χρησιμοποιηθούν εντομοκτόνα: Fufanon, Fitaverm, Danadim.
Σκώρος φρούτων	Σκούρα σημεία στα φρούτα, γύρω από τα οποία εμφανίζονται γρήγορα σάπιοι κύκλοι.	Αφαίρεση νεκρού φλοιού στους κορμούς και τα κλαδιά Σκάψιμο μεταξύ σειρών και κύκλων κοντά στον κορμό το φθινόπωρο και χαλάρωση την άνοιξη (καταστρέφει κάμπιες και κουτάβια). Βιολογικές παγίδες (με φερομόνες). Ψεκασμός με τυχόν επιτρεπόμενα εντομοκτόνα (μετά την ανθοφορία, με το σχηματισμό ωοθηκών, στο τέλος του καλοκαιριού). Η χρήση ιμάντων ψαρέματος στους κορμούς (από γυαλί μαλλί, λινάτσα και άλλα υλικά). Συλλογή και ταφή εθελοντών (κατά προτίμηση την ίδια ημέρα το βράδυ).

Παράσιτα αχλαδιών στη φωτογραφία

Το φύλλωμα αφίδας βλάπτει τα φύλλα και τους νεαρούς βλαστούς

Απορροφά χυμό από φύλλα, διακόπτοντας τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης

Τα θηλυκά σκώρων γεννούν αυγά σε αχλάδια

Ασθένειες

Οι περισσότερες ασθένειες αχλαδιών προκαλούνται από διάφορους μύκητες. Ευτυχώς, η ομορφιά Talgar είναι ανθεκτική σε τέτοιες ασθένειες, ακόμη και στην πανταχού παρούσα ψώρα. Τα αχλάδια αυτής της ποικιλίας μπορεί να υποφέρουν από πυρκαγιά. Τα αιτιολογικά βακτήρια μολύνουν λουλούδια, φύλλα, ωοθήκες, νεαρούς βλαστούς, ακόμη και το στέλεχος και το κολάρο της ρίζας. Η απόδειξη της νόσου είναι η ξαφνική μαρασμό και μαυρίσματος των ταξιανθιών, των φύλλων και των βλαστών την άνοιξη, που μοιάζει με έγκαυμα. Στη συνέχεια, η βλέννα αρχίζει να ξεχειλίζει από τις πληγείσες περιοχές, αρχικά είναι λευκή και όταν στεγνώνει γίνεται καφέ. Το καλοκαίρι, σε αρρώστους βλαστούς, ο φλοιός καλύπτεται με φυσαλίδες και ρωγμές. Η ασθένεια εξαπλώνεται μέσω σταγόνων βροχής, ανέμου και διαφόρων εντόμων, συμπεριλαμβανομένων των μελισσών.

Μια επικίνδυνη ασθένεια που προσβάλλει κυρίως τα αχλάδια

Για την πρόληψη αυτής της ασθένειας, είναι απαραίτητο, πρώτα απ 'όλα, να αγοράσετε μόνο αποδεδειγμένο, υγιές φυτικό υλικό. Όταν εμφανίζεται μια ασθένεια, θα πρέπει να παρατηρείται καραντίνα και οι εστίες της νόσου πρέπει να εξαλείφονται αμέσως.

Η συμμόρφωση με τις γεωργικές πρακτικές κατά την καλλιέργεια δενδρυλλίων βοηθάει καλά, καθώς αυτό αυξάνει τη ζωτικότητα και την αντίστασή τους. Ως χημικές μέθοδοι ελέγχου, συνιστάται η επεξεργασία με υγρό Bordeaux ή άλλα παρασκευάσματα που περιέχουν χαλκό (για παράδειγμα, Abiga-peak). Επεξεργάζεται καλύτερα κατά την ανθοφορία. Λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν ανοίγουν όλα τα λουλούδια ταυτόχρονα, ο ψεκασμός πρέπει να επαναλαμβάνεται.

Συλλογή, αποθήκευση και χρήση καλλιεργειών

Τα φρούτα ωριμάζουν τον Οκτώβριο, αλλά είναι καλύτερα να ξεκινήσετε τη συγκομιδή στα τέλη Σεπτεμβρίου - αυτό θα αυξήσει τη διάρκεια ζωής. Επιπλέον, εάν τα αχλάδια αφεθούν στο δέντρο μέχρι να ωριμάσουν πλήρως, η γεύση και η εμφάνιση επιδεινώνονται κάπως (ενδέχεται να εμφανιστούν σκοτεινά σημεία). Η διάρκεια ζωής των αχλαδιών αυτής της ποικιλίας είναι υψηλή - περίπου 2 μήνες και τα φρούτα μπορούν να αποθηκευτούν στο ψυγείο έως τον Φεβρουάριο. Κατά την αποθήκευση, η εμφάνιση του αχλαδιού σχεδόν δεν αλλάζει, καθώς ωριμάζει, το χρώμα από το πράσινο μετατρέπεται σε κίτρινο, αλλά δεν εμφανίζονται κηλίδες και σκουρόχρωμα. Λόγω της πυκνής υφής του πολτού, αυτά τα αχλάδια ανέχονται καλά τη μεταφορά.

Αποθηκεύστε τα αχλάδια σε ένα δροσερό, αεριζόμενο δωμάτιο με σταθερή υγρασία και θερμοκρασία. Ξύλινα κουτιά ή ψάθινα καλάθια ταιριάζουν καλά ως δοχεία - τα αχλάδια "αναπνέουν" σε αυτά. Συνιστάται να τυλίγετε κάθε αχλάδι με χαρτί και να τοποθετείτε άχυρο ή σανό μεταξύ των στρωμάτων.

Από τα αχλάδια ομορφιάς Talgar, λαμβάνονται εξαιρετικές μαρμελάδες και ζαχαρωμένα φρούτα, κομπόστες και χυμοί. Είναι καλύτερα να μην κάνετε μαρμελάδα από αυτά, καθώς υπάρχουν συμπαγείς εγκλείσεις στον πολτό. Είναι καλύτερο, φυσικά, να καταναλώνετε αυτά τα αχλάδια φρέσκα, επειδή είναι ποικιλίες επιτραπέζιου.

Κριτικές

Έτσι, το Talgar Beauty είναι μια υψηλής απόδοσης και ανεπιτήδευτη ποικιλία, ανθεκτική σε ασθένειες. Είναι αλήθεια ότι η σκληρότητα του χειμώνα έχει περιορισμούς. Αλλά γενικά, επιλέγοντας αυτήν την ποικιλία, μπορείτε να απολαύσετε γλυκά και τραγανά αχλάδια και μια ποικιλία από υπέροχα επεξεργασμένα αχλάδια.