Ασθένειες και παράσιτα λεμονιού: τι πρέπει να κάνετε εάν πέσουν φύλλα, ξηρές άκρες και άλλα

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 12:57

Ισχυρή σπιτική υγεία λεμονιού

Το λεμόνι είναι ένα αειθαλές φυτό εσπεριδοειδών που καλλιεργείται στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Στη Ρωσία, καλλιεργείται σε καλλιέργεια δωματίου ή σε θερμαινόμενα θερμοκήπια, με εξαίρεση τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας του Καυκάσου. Λόγω των υψηλών απαιτήσεων σχετικά με τις συνθήκες του οικοτόπου, με ακατάλληλη φροντίδα, το φυτό συχνά αρρωσταίνει και δέχεται επίθεση από παράσιτα. Αλλά για εκείνους που θέλουν να δοκιμάσουν το χέρι τους στην καλλιέργεια αυτού του καρπού, υπάρχουν αλγόριθμοι επίλυσης προβλημάτων.

Περιεχόμενο

• 1 Ασθένειες λεμονιού: περιγραφή, πρόληψη και θεραπεία

  • 1.1 Χλώρωση
  • 1.2 Ανθρακνόζη
  • 1.3 Μύκητας Sooty
  • 1.4 Καβούρι
  • 1.5 Ωίδιο
  • 1.6 Φυλοσίδωση (καφέ κηλίδα)
  • 1.7 Καρκίνος εσπεριδοειδών

• 2 Έλεγχος παρασίτων λεμονιού

  • 2.1 Ασπίδα

    2.1.1 Βίντεο: μια απλή μέθοδος για να απαλλαγείτε από τη θήκη

  • 2.2 Αφίδες
  • 2.3 Άκαρι αράχνης
  • 2.4 Mealybug
  • 2.5 Πόδια (podura, collembolans)

• 3 Διάγνωση ασθενειών και παρασίτων λεμονιού με χαρακτηριστικά

  • 3.1 Προβλήματα φύλλων

    • 3.1.1 Τα φύλλα πέφτουν
    • 3.1.2 Βίντεο: πώς να βοηθήσετε ένα λεμόνι εάν πέσουν τα φύλλα του
    • 3.1.3 Στεγνώστε και (ή) μαυρίσετε τις άκρες των φύλλων
    • 3.1.4 Αφήνει ρυτίδες
    • 3.1.5 Μικρά κυματιστά φύλλα
    • 3.1.6 Κονδυλώματα σε φύλλα λεμονιού
    • 3.1.7 Τα φύλλα ραγίζουν
    • 3.1.8 Κατσαρά φύλλα
    • 3.1.9 Τα φύλλα είναι κολλώδη
    • 3.1.10 Τα φύλλα γίνονται κίτρινα
    • 3.1.11 Αχνά φύλλα
    • 3.1.12 Μαύρες κουκκίδες
    • 3.1.13 Καφέ κηλίδες
    • 3.1.14 Λευκές κηλίδες

  • 3.2 Προβλήματα με καρποφορία

    • 3.2.1 Το λεμόνι δεν ανθίζει
    • 3.2.2 Βίντεο: ένας πρωτότυπος τρόπος για να κάνετε το λεμόνι να ανθίσει
    • 3.2.3 Το λεμόνι ανθίζει αλλά δεν αποδίδει καρπούς
    • 3.2.4 Τα φρούτα λεμονιού πέφτουν

  • 3.3 Άλλα προβλήματα

    • 3.3.1 Τα λεμόνια στεγνώνουν
    • 3.3.2 Οι ρίζες σαπίζουν
    • 3.3.3 Το λεμόνι έχει λευκά σφάλματα στο έδαφος

Ασθένειες λεμονιού: περιγραφή, πρόληψη και θεραπεία

Δεδομένου ότι το λεμόνι στα διαμερίσματά μας μεγαλώνει σε συνθήκες ασυνήθιστες για τον πολιτισμό, το φυτό συχνά εκτίθεται σε διάφορες ασθένειες.

Χλώρωση

Η χλώρωση είναι μια ασθένεια στην οποία ο σχηματισμός της χλωροφύλλης στα φύλλα διακόπτεται και η δραστηριότητα της φωτοσύνθεσης μειώνεται. Τα χαρακτηριστικά του:

• πρόωρο κιτρίνισμα και πτώση φύλλων
• μικρά φύλλα
• ξήρανση των κορυφών των βλαστών.
• πεθαίνουν από ενεργές ρίζες.

Η ασθένεια προκαλείται από την έλλειψη σιδήρου (πιο συχνά), αζώτου, μαγνησίου στο έδαφος, καθώς και από υπερβολική οξύτητα και στάσιμο νερό.

Τις περισσότερες φορές, η χλώρωση προκαλείται από έλλειψη σιδήρου στο έδαφος.

Η πρόληψη των ασθενειών συνίσταται σε μια ισορροπημένη διατροφή, η οποία επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικών σύνθετων λιπασμάτων. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, πραγματοποιείται επίδεσμος ρίζας και (ή) φυλλώματος. Για την αναπλήρωση αποθεμάτων σιδήρου, χρησιμοποιείται πότισμα με διάλυμα θειικού σιδήρου (20-40 g ανά 1 λίτρο νερού). Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ναρκωτικά:

• Χηλικό σίδηρο;
• Ferrovit;
• Φεριλίνη;
• Micro-Fe;
• Αντιχλωρώσεις κ.λπ.

Ανθρακνόζη

Η ανθρακνόζη είναι μια μυκητιακή ασθένεια που εμφανίζεται όταν τα σπόρια των παθογόνων εισέρχονται στο φυτό. Αυτό συμβαίνει συνήθως το καλοκαίρι όταν το λεμόνι λαμβάνεται έξω. Τα σπόρια βλαστάνουν σε υψηλή υγρασία και δροσερές θερμοκρασίες. Η έλλειψη φωσφόρου και καλίου συμβάλλει επίσης στην ανάπτυξη της νόσου. Το πρώτο σημάδι της ανθρακινόζης είναι ο σχηματισμός καφέ, στρογγυλών κηλίδων μικρής διαμέτρου στα φύλλα. Στο μέλλον, ο μύκητας μπορεί να εξαπλωθεί σε βλαστούς και φρούτα.

Η ανθρακνόζη επηρεάζει τα φύλλα και τα φρούτα

Η πρόληψη της ανθρακινόζης (όπως και άλλες μυκητιακές ασθένειες) συνίσταται στη δημιουργία ενός βέλτιστου καθεστώτος για το φυτό (θερμοκρασία αέρα εντός 15-25 ° C, υγρασία - 75-85% - μπορεί να μετρηθεί με υγρόμετρο) και θεραπεία με Fitosporin-M. Αυτό είναι ένα βιολογικό μυκητοκτόνο (όπως ονομάζονται αντιμυκητιακά φάρμακα), απολύτως ασφαλές για τον άνθρωπο, που περιέχει χουμικά οξέα, το οποίο σας επιτρέπει να ταΐζετε ταυτόχρονα λεμόνι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα διαμέρισμα χωρίς φόβο. Ο αριθμός των θεραπειών δεν είναι περιορισμένος, το διάστημα τους είναι 1-2 εβδομάδες.

Η θεραπεία της νόσου ξεκινά με την αφαίρεση των προσβεβλημένων μερών του φυτού και στη συνέχεια πραγματοποιείται ψεκασμός με ισχυρότερα χημικά (Horus, Quadris). Όταν εργάζεστε μαζί τους, θα πρέπει να προσέχετε ώστε να αποφεύγετε την επαφή με τρόφιμα, πιάτα κ.λπ.

Μύκητας με αιθάλη

Σπόρια από μύκητες αιθάλης παίρνουν φύλλα λεμονιού όταν αερίζονται ή βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους το καλοκαίρι. Εάν τα φύλλα καλύπτονται με γλυκές εκκρίσεις εντόμων (αφίδες, έντομα κλίμακας), τότε συμβάλλει στην ανάπτυξη μύκητα με αιθάλη. Στο αρχικό στάδιο, στα μικρά φύλλα εμφανίζονται μικρά νησάκια με μαύρη αιθάλη, στη συνέχεια καλύπτει πλήρως τα φύλλα, περνά στους μίσχους και τα φρούτα. Αλλά δεν θα φτάσει σε αυτό εάν σκουπίσετε αμέσως τα φύλλα με ένα υγρό πανί και τα επεξεργαστείτε με Fitosporin-M. Συνιστάται να αερίζετε το δωμάτιο, αλλά μην αφήνετε το εργοστάσιο να υπερψύξει.

Ένας μύκητας με αιθάλη μπορεί να διαγνωστεί με την εμφάνιση μιας μαύρης επικάλυψης που μοιάζει με αιθάλη στα φύλλα.

Ψώρα

Η ψώρα είναι μια κοινή μυκητιακή νόσος των καλλιεργειών φρούτων που προσβάλλει φύλλα, φρούτα και βλαστούς. Το πρώτο σημάδι της νόσου είναι η εμφάνιση μικρών κονδυλωμάτων στην κάτω πλευρά των φύλλων. Είναι επίπεδες στην κορυφή και ελαφρώς πιεσμένες στο κέντρο. Το χρώμα τους είναι από ροζ-κίτρινο έως καφέ ή καφέ. Ο ίδιος ο μύκητας βρίσκεται στο κέντρο του κονδυλώματος με τη μορφή πλάκας. Τα προσβεβλημένα φύλλα και φρούτα στη συνέχεια πέφτουν.

Η ψώρα επηρεάζει τα φύλλα, τα φρούτα και τους βλαστούς λεμονιού

Η θεραπεία μειώνεται στην αφαίρεση των προσβεβλημένων μερών και η θεραπεία με μυκητοκτόνα, για παράδειγμα, διάλυμα 1% θειικού χαλκού ή οξυχλωριούχου χαλκού (φάρμακο Abiga-Peak) σε συγκέντρωση 5 g / l.

Ωίδιο

Χαρακτηριστικό γνώρισμα του ωιδίου είναι η εμφάνιση λευκής άνθισης στα φύλλα. Καθώς ο μύκητας αναπτύσσεται, τα φύλλα κυρτώνουν και γίνονται κίτρινα, η ανάπτυξη του φυτού επιβραδύνεται. Στα λεμόνια εσωτερικού χώρου, αυτή η ασθένεια είναι σπάνια. Η κύρια πρόληψη είναι η παροχή φρέσκου αέρα στο λεμόνι. Όταν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια, τα προσβεβλημένα φύλλα αφαιρούνται και τα υπόλοιπα ψεκάζονται με συστηματικό μυκητοκτόνο (Horus, Speed κ.λπ.) ή διάλυμα θειικού χαλκού 0,5%.

Πρόληψη του ωιδίου φυτού - παροχή καθαρού αέρα

Phylostictosis (καφέ κηλίδα)

Η φυλοστικτώδης είναι μια μυκητιακή ασθένεια στην οποία εμφανίζονται καφέ ή σκούρα καφέ κηλίδες στα φύλλα των φυτών. Έρχονται σε διάφορα σχήματα, συχνά με πιο σκούρα άκρα. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, καλύπτουν ολόκληρη την επιφάνεια του φύλλου, η οποία στη συνέχεια στεγνώνει και πέφτει. Ο μύκητας αναπτύσσεται σε υψηλή υγρασία και θερμοκρασίες αέρα άνω των 25 ° C. Τα σπόρια διεισδύουν μέσω μολυσμένου εδάφους ή νερού και μεταφέρονται από τον άνεμο. Η πρόληψη και η θεραπεία είναι συχνές σε μυκητιασικές ασθένειες.

Με φυλλωστίτωση, εμφανίζονται κηλίδες καφέ ή σκούρου καφέ στα φύλλα του φυτού

Καρκίνος εσπεριδοειδών

Ο καρκίνος είναι μια ιογενής ασθένεια που προσβάλλει όλα τα εσπεριδοειδή, συμπεριλαμβανομένων των λεμονιών. Ο ιός μολύνει μόνο εξασθενημένα φυτά με χαμηλή ανοσία. Εκδηλώνεται με τη μορφή πολλών πρησμένων κηλίδων στα φύλλα σκούρου καφέ χρώματος, που οριοθετούνται από κίτρινο περίγραμμα. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, τα κλαδιά και τα φρούτα επηρεάζονται Τότε το δέντρο μαραίνεται και πεθαίνει.

Σύμπτωμα καρκίνου εσπεριδοειδών - Καφέ κηλίδες με κίτρινα σύνορα

Η ασθένεια είναι ανίατη, τα προσβεβλημένα φυτά πρέπει να καταστρέφονται. Η πρόληψη συνίσταται στην καλή φροντίδα και διατήρηση της ανοσίας του φυτού. Μπορείτε να ξεπλένετε περιοδικά (μία φορά κάθε 2-3 μήνες) τα φύλλα με ένα ασθενές διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου.

Έλεγχος παρασίτων λεμονιού

Τα παράσιτα, φυσικά, προσβάλλουν το λεμόνι στο εσωτερικό πολύ λιγότερο συχνά από τα φυτά του κήπου, αλλά τέτοιες περιπτώσεις συμβαίνουν περιοδικά.

Ασπίδα

Το σώμα της ζυγαριάς καλύπτεται με ένα πυκνό σκουτέλιο. Αυτό το παράσιτο στο λεμόνι μοιάζει με κηρώδες επίστρωμα πλάτους 3-5 mm και παχύ. Συνήθως τα παράσιτα βρίσκονται σε πλευρικούς βλαστούς, στέλεχος και πίσω μέρος των φύλλων, όπου τρέφονται με χυμό φυτικών κυττάρων, αποδυναμώνοντας έτσι. Κατά τη διαδικασία της ζωτικής δραστηριότητας, τα έντομα εκκρίνουν ένα γλυκό κολλώδες υγρό που καλύπτει τα φύλλα και τους βλαστούς. Είναι ένα εξαιρετικό έδαφος αναπαραγωγής για μύκητες με αιθάλη, εκτός από το ότι σφραγίζει πόρους, διαταράσσει την αναπνοή των φυτών και τη φωτοσύνθεση. Ως αποτέλεσμα, τα λουλούδια αρχίζουν να στεγνώνουν, οι ωοθήκες πέφτουν, το φυτό μπορεί να πεθάνει.

Οι θήκες εκκρίνουν ένα υγρό στο οποίο αναπτύσσεται καλά ο μύκητας αιθάλης

Για την καταστροφή του παρασίτου, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα (φάρμακα για την καταπολέμηση επιβλαβών εντόμων). Καλύτερα να χρησιμοποιήσετε αποδεδειγμένα όπως:

• Ακτάρα. Ασφαλές για τον άνθρωπο. Μετά τον ψεκασμό, η ασπίδα πεθαίνει μέσα σε μια μέρα και το προστατευτικό αποτέλεσμα του φαρμάκου διαρκεί για ένα μήνα.
• Φιτόβερ. Έχει δράση εντερικής επαφής, προκαλεί παράλυση και θάνατο του παρασίτου 2-3 ημέρες μετά τη θεραπεία. Το μέγιστο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μετά από 7 ημέρες. Δεν συσσωρεύεται σε φύλλα και φρούτα, χρόνος αναμονής - 48 ώρες.
• Actellic. Έχει πολύ γρήγορο αποτέλεσμα. Μετά τη θεραπεία, τα έντομα θα πεθάνουν σε 10-120 λεπτά. Αλλά μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε μόνο έξω από την έντονη μυρωδιά.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε λύσεις σύμφωνα με τις λαϊκές συνταγές:

• Ένα κρεμμύδι ψιλοκομμένο και εγχύεται για 6-8 ώρες σε 1 λίτρο νερού. Τα φύλλα και οι βλαστοί σκουπίζονται με φιλτραρισμένο διάλυμα.
• Παρομοίως, 5 ψιλοκομμένα σκελίδες σκόρδου πιέζονται σε ένα ποτήρι νερό, στη συνέχεια φιλτράρονται και χρησιμοποιούνται για σκούπισμα.
• Ανακατέψτε 10 g σαπουνιού σε ένα ποτήρι νερό και προσθέστε 30 g λάδι μηχανής. Ένα φυτό που ψεκάζεται με μια τέτοια σύνθεση αφήνεται για 12 ώρες, μετά το οποίο ξεπλένεται με ζεστό νερό.

Βίντεο: μια απλή μέθοδος για να απαλλαγείτε από τη θήκη

Ψείρα των φυτών

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αφίδων σε διάφορα χρώματα. Κατά κανόνα, η αφίδα από ανοιχτό πράσινο ή κιτρινοπράσινες αποχρώσεις καταλήγει στο λεμόνι, οπότε δεν μπορεί πάντα να βρεθεί αμέσως μετά την εμφάνιση. Βρίσκεται στην εσωτερική επιφάνεια των φύλλων, όπου τρέφεται με το χυμό τους. Οι αφίδες εκπέμπουν ένα γλυκό κολλώδες υγρό που μερικές φορές ονομάζεται μέλι. Αυτό το υγρό, με τη σειρά του, προσελκύει μυρμήγκια, το οποίο συμβαίνει το καλοκαίρι όταν το φυτό μεταφέρεται έξω. Το Honeydew είναι επίσης ένα σημείο αναπαραγωγής για μύκητες με αιθάλη. Σε περίπτωση σοβαρής βλάβης, τα φύλλα κυρτώνουν, τα έντομα καταλαμβάνουν όχι μόνο την εσωτερική επιφάνεια των φύλλων, αλλά και την εξωτερική, καθώς και τις άκρες των νεαρών βλαστών.

Οι αφίδες ανοιχτού πράσινου χρώματος συχνά καταλήγουν στο λεμόνι.

Εάν βρείτε ένα παράσιτο, πρέπει πρώτα να προσπαθήσετε να το ξεφορτωθείτε λούζοντας το φυτό σε ζεστό σαπουνόνερο. Τα κατσαρωμένα φύλλα πρέπει να κόβονται και τα υπόλοιπα να ψεκάζονται με εντομοκτόνα ή λαϊκές θεραπείες.

Αράχνη αράχνης

Ένα ακάρεο αράχνης είναι ένα πολύ μικρό (0,3-0,6 mm) αρθρόποδο αραχνοειδές που έχει πολλές ποικιλίες. Στο λεμόνι, ένα κόκκινο ακάρεο με σκούρες πράσινες προνύμφες είναι πιο συνηθισμένο. Τα τσιμπούρια εγκατασταθούν στην κάτω πλευρά των φύλλων, τρυπήστε τα και πιπιλίζετε το χυμό. Σε σημεία παρακέντησης στην μπροστινή πλευρά, σχηματίζονται μικρά κίτρινα σημεία, με τα οποία μπορεί να διαγνωστεί το παράσιτο.

Μπορείτε να προσδιορίσετε την παρουσία ενός άκαρι αράχνης από την παρουσία μικρών κουκκίδων στην μπροστινή πλευρά των φύλλων λεμονιού

Για την καταπολέμηση των τσιμπουριών, χρησιμοποιούνται ακαρεοκτόνα (φάρμακα κατά του τσιμπούρι) και εντομοκτόνα, για παράδειγμα, Actellik και Fitoverm Το Demitan είναι επίσης δημοφιλές, το οποίο καταστρέφει όχι μόνο τα τσιμπούρια στο κινητό στάδιο, αλλά επίσης καταστρέφει τα αυγά τους. Το προστατευτικό αποτέλεσμα μετά τη θεραπεία διαρκεί 60 ημέρες. Το φάρμακο είναι ελαφρώς τοξικό για ζώα και μέλισσες, αλλά επικίνδυνο για τα ψάρια. Εφαρμόστε μία φορά το χρόνο.

Mealybug

Το Mealybug είναι ένα μικρό απορροφητικό έντομο (συνήθως 3-6 mm, αλλά υπάρχουν ποικιλίες στην περιοχή 0,5-12 mm). Πήρε το όνομά του από τις λευκές, βαμβακερές εκκρίσεις που μοιάζουν με αλεύρι. Όπως και άλλα κορόιδα, τα σφάλματα τρέφονται με το χυμό των φύλλων, των βλαστών, των μπουμπουκιών και το εσπεριδοειδές προσβάλλει επίσης το ριζικό σύστημα.

Τα Mealybugs τρέφονται με χυμό φύλλων, βλαστών, μπουμπουκιών

Το σκουλήκι φοβάται την υγρασία και λατρεύει τις ξηρές συνθήκες. Επομένως, τα φυτά που διατηρούνται σε υγρό περιβάλλον, τακτικά ξεπλένονται με ζεστό νερό, σπάνια επηρεάζονται από το σκουλήκι. Και ακόμη και αν το σκουλήκι έχει ήδη χτυπήσει το φυτό, είναι εύκολο να το ξεφορτωθείτε πλένοντας τα φύλλα με σαπουνόνερο, ακολουθούμενο από ψεκασμό με έγχυση καπνού, έγχυση σκόρδου ή ζωμό κυκλάμινο. Μπορείτε επίσης να εφαρμόσετε θεραπείες εντομοκτόνων.

Πόδια (ριπές, κολμπολάνες)

Οι λεοπαρδάλεις είναι μικρά (περίπου 2 mm) λευκά (μπεζ, κόκκινα, γκρι) αρθρόποδα που συχνά αναπτύσσονται στο έδαφος κάτω από φυτά εσωτερικού χώρου. Αυτό συμβαίνει όταν δημιουργούνται οι σωστές συνθήκες για αυτούς:

• υπερβολικά υγρό έδαφος και κακή αποστράγγιση.
• υγρός εσωτερικός ή θερμοκηπικός αέρας.
• βρύο;
• περίσσεια οργανικής ύλης ·
• σάπια υπολείμματα φυσικών λιπασμάτων ·
• χαμηλή θερμοκρασία δωματίου.

Τις περισσότερες φορές, οι πηγές πηγαίνουν στο δωμάτιο με χώμα ή με γρίλιες εξαερισμού. Κινούνται ενεργά στο άνω στρώμα του εδάφους και στην επιφάνειά του, μπορούν να πηδούν. Εάν δεν υπάρχει αρκετή οργανική ύλη για τη διατροφή, τότε τα έντομα μπορούν να φάνε μικρές ρίζες λεμονιού, κάτι που θα οδηγήσει στην ασθένειά του.

Οι λεοπαρδάλεις βρίσκονται συχνά στο έδαφος φυτών εσωτερικού χώρου.

Είναι δυνατόν να απαλλαγείτε από τα σάκχαρα ψεκάζοντας το έδαφος με εντομοκτόνα (Aktra, Iskra, Decis κ.λπ.), αλλά είναι πολύ πιθανό να γίνει χωρίς τη χρήση χημικών. Μερικοί τρόποι:

• Ο ευκολότερος τρόπος είναι να τοποθετήσετε το δοχείο σε νερό. Οι λεοπάρδαλες θα επιπλέουν και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να τις συλλέξετε. Είναι σημαντικό να μην βλάψετε το λεμόνι. Το νερό πρέπει να είναι ζεστό, σε θερμοκρασία δωματίου και ως αποτέλεσμα του χειρισμού του δοχείου, η χωρική διάταξη του φυτού δεν μπορεί να διαταραχθεί.
• Αντικαταστήστε το υπόστρωμα και την αποστράγγιση.
• Κόψτε την ακατέργαστη πατάτα και τοποθετήστε τα μισά στο χώμα, κόβουμε σε φέτες. Μετά από μερικές ώρες, σχηματίζεται μια συσσώρευση παρασίτων, η οποία πρέπει να καταστραφεί και η διαδικασία να επαναληφθεί.
• Απλώστε αποξηραμένα φλούδα λεμονιού και πορτοκαλιού στην επιφάνεια του εδάφους. Η μυρωδιά τους θα απομακρύνει τις ελατήρια
• Πασπαλίστε το χώμα με τέφρα ξύλου με στρώμα 10 cm, για λίγο μειώστε τη δοσολογία του νερού κατά την άρδευση.

Διάγνωση ασθενειών και παρασίτων λεμονιού με χαρακτηριστικά

Για την καταπολέμηση των ασθενειών, είναι σημαντικό να αναγνωριστούν και να διαγνωστούν με ακρίβεια. Μερικές φορές δεν είναι αρκετά απλό και απαιτεί συγκεκριμένη γνώση και εμπειρία.

Προβλήματα φύλλων

Ο κύριος δείκτης της υγείας του λεμονιού είναι τα φύλλα του.

Τα φύλλα πέφτουν

Δεδομένου ότι το λεμόνι είναι αειθαλές φυτό, η εποχιακή πτώση των φύλλων δεν είναι χαρακτηριστική του. Κατά κανόνα, αυτή είναι μια αντίδραση σε διάφορες αγχωτικές καταστάσεις:

• Έλλειψη φωτός. Το χειμώνα, το λεμόνι χρειάζεται επιπλέον φωτισμό για να επεκτείνει τις ώρες της ημέρας σε 12-14 ώρες. Είναι καλύτερα να χρησιμοποιείτε οικονομικούς λαμπτήρες φθορισμού που δεν θερμαίνουν ή στεγνώνουν τον αέρα.
• Ο αέρας είναι πολύ ξηρός και ζεστός. Μην τοποθετείτε δοχεία λεμονιών κοντά σε συσκευές θέρμανσης. Για την υγρασία του αέρα, χρησιμοποιήστε ειδικούς υγραντήρες ή τοποθετήστε πλατιά δοχεία με νερό κοντά στα φυτά.
• Υπερβολική ή ανεπάρκεια υγρασίας. Η υγρασία του εδάφους πρέπει να είναι σταθερή και μέτρια. Οι αποκλίσεις προς οποιαδήποτε κατεύθυνση θα οδηγήσουν σε πτώση ή κιτρίνισμα των φύλλων. Ποτίστε το λεμόνι όταν στεγνώσει το χώμα σε βάθος όχι μεγαλύτερο από 2 cm.
• Ρίζα αποσύνθεση (περισσότερα για αυτό το ζήτημα παρακάτω).
• Διατροφική ανεπάρκεια λόγω εξάντλησης του εδάφους. Το φυτό χρειάζεται συνεχώς τόσο βασικά στοιχεία (άζωτο, φώσφορο και κάλιο) όσο και ιχνοστοιχεία. Η έλλειψη οποιασδήποτε ουσίας οδηγεί πρώτα σε αλλαγή του σχήματος και (ή) του χρώματος των φύλλων και στη συνέχεια στην πτώση τους. Επομένως, η σίτιση πρέπει να γίνεται τακτικά σε διαστήματα 7-10 ημερών.
• Μια απότομη πτώση της θερμοκρασίας. Το φυτό μεταφέρθηκε από το κρύο στη ζεστασιά ή το αντίστροφο - το λεμόνι δεν του αρέσει και ρίχνει αμέσως τα φύλλα του. Εάν είναι απαραίτητο να μετακινηθείτε, η άνοδος / πτώση των θερμοκρασιών πρέπει να είναι ομαλή.
• Κρύοτητα στο δωμάτιο όπου το δέντρο αδρανοποιεί. Το χειμώνα, το λεμόνι χρειάζεται μια δροσερή θερμοκρασία, κατά προτίμηση μεταξύ 12-16 ° C, εάν πέσει κάτω από τους 10 ° C, είναι αγχωτικό και προκαλεί την πτώση των φύλλων.

Τα φύλλα λεμονιού πέφτουν για διαφορετικούς λόγους.

Βίντεο: πώς να βοηθήσετε ένα λεμόνι εάν πέσουν τα φύλλα του

Στεγνώστε και / ή μαυρίστε τις άκρες των φύλλων

Οι άκρες των ξηρών φύλλων προκαλούνται από:

• Ο αέρας είναι πολύ ξηρός.
• Πολύ υψηλή ή χαμηλή θερμοκρασία αέρα.
• Χρησιμοποιώντας νερό βρύσης για άρδευση. Περιέχει χλώριο, φθόριο και μπορεί να είναι πολύ σκληρό. Το λεμόνι πρέπει να ποτίζεται με βροχή, τήξη, φιλτράρισμα ή εμφιαλωμένο νερό. Εάν πρέπει ακόμα να χρησιμοποιήσετε νερό βρύσης, θα πρέπει πρώτα να προστατευτείτε για 3-5 ημέρες.
• Ισχυρά συμπιεσμένο χώμα σε γλάστρες.
• Ανεπάρκεια ή υπερβολική υγρασία.

Οι άκρες των φύλλων λεμονιού στεγνώνουν λόγω ξηρού αέρα, πυκνού εδάφους, έλλειψης υγρασίας

Αφήνει ρυτίδες

Τα φύλλα λεμονιού αρχίζουν να τσαλακώνουν με έλλειψη καλίου. Εάν δεν ταΐσετε εγκαίρως το φυτό, αυτό θα οδηγήσει σε εγκαύματα στο άκρο του φύλλου, θάνατο ιστών, στη συνέχεια στέγνωμα και μαραίωση των κλαδιών και μείωση της κορώνας. Για την εξάλειψη του προβλήματος, το φυτό ποτίζεται στη ρίζα με διαλύματα λιπασμάτων που περιέχουν κάλιο (θειικό κάλιο, μονοφωσφορικό κάλιο) με ρυθμό 5 g ανά 1 λίτρο νερού. Επιπλέον, η διατροφή των φυλλωμάτων γίνεται με ψεκασμό της στεφάνης με το ίδιο διάλυμα, αλλά με τη μισή συγκέντρωση. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται μετά από 7-10 ημέρες.

Τα φύλλα συρρικνώθηκαν στο λεμόνι λόγω έλλειψης καλίου

Μικρά κυματιστά φύλλα

Ο τεμαχισμός των νεαρών φύλλων μπορεί να συμβεί όταν υπάρχει έλλειψη αζώτου και / ή φωσφόρου. Εάν στην πρώτη περίπτωση τα φύλλα γίνονται κίτρινα, σε περίπτωση έλλειψης φωσφόρου, αποκτούν σκούρο πράσινο, μπλε, θαμπό χρώμα. Με την έλλειψη αζώτου, το φυτό θα ανακάμψει αρκετά γρήγορα μετά την προσθήκη επαρκούς ποσότητας ουρίας ή νιτρικού αμμωνίου (2-3 g ανά 1 λίτρο νερού). Και στην περίπτωση ανεπάρκειας φωσφόρου σε ένα φυτό σε νεαρή ηλικία με ανεπαρκώς αναπτυγμένες ρίζες, είναι σχεδόν αδύνατο να εξαλειφθεί η αρνητική επίδραση αυτής της ανεπάρκειας με άφθονο πότισμα με διάλυμα λιπάσματος. Τα ενήλικα φυτά θα ανακάμψουν αρκετά κανονικά μετά την εφαρμογή ενός υπερφωσφορικού διαλύματος κάτω από τη ρίζα σε ποσότητα 5 g ανά 1 λίτρο νερού.

Τα φύλλα γίνονται μικρότερα και κυματιστά λόγω έλλειψης αζώτου και φωσφόρου

Κονδυλωμάτων σε φύλλα λεμονιού

Αυτό το σύμπτωμα υποδηλώνει πιθανή μόλυνση του λεμονιού με ψώρα.

Τα φύλλα ραγίζουν

Με την έλλειψη ασβεστίου, τα νεαρά φύλλα στα άκρα των βλαστών αρχίζουν να φωτίζονται, να κυρτώνουν προς τα κάτω, η πλάκα φύλλων στην πτυχή συχνά σπάει. Στη συνέχεια, οι κορυφές και οι άκρες πεθαίνουν, τα φύλλα πέφτουν. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να προσθέσετε ασβέστη (χνούδι) ή κιμωλία. Αλλά αυτό πρέπει να γίνει προσεκτικά, καθώς η περίσσεια ασβεστίου είναι επίσης επιβλαβής. Είναι καλύτερα να προμετρήσετε την οξύτητα του εδάφους με χαρτί litmus. Εάν το pH είναι κάτω από 5,0, πάρτε 1 κουτ. με μια πλάκα χνούδι (ή κιμωλία), διαλύστε σε νερό και ποτίστε το φυτό. Στη συνέχεια, μετρήστε την οξύτητα του νερού που ρέει από τις οπές αποστράγγισης, εάν είναι απαραίτητο, επαναλάβετε τη διαδικασία. Ως αποτέλεσμα, η οξύτητα πρέπει να είναι σε επίπεδο pH 6-6,5.

Φύλλα μπούκλα

Αυτό το κοινό πρόβλημα μπορεί να έχει τους ακόλουθους λόγους:

• Έλλειψη υγρασίας, πολύ σπάνιο πότισμα και ψεκασμό. Το καλοκαίρι, αυτό πρέπει να γίνεται καθημερινά, αλλά να μην αφήνεται το νερό να καθυστερήσει.
• Έλλειψη καθαρού αέρα. Με την έναρξη σταθερής θερμότητας, το φυτό πρέπει να απομακρυνθεί, αλλά πρέπει να τοποθετηθεί σε μέρη χωρίς ρεύματα και να προστατεύεται από το άμεσο ηλιακό φως.
• Ανεπάρκεια βορίου. Οι νεαροί βλαστοί και φύλλα σε αυτήν την περίπτωση κυρτώνονται, όπως με την έλλειψη υγρασίας, αλλά μετά το πότισμα η κατάσταση δεν αλλάζει. Το φυτό πρέπει να τροφοδοτείται με σύνθετα λιπάσματα ή 0,2% διάλυμα βορικού οξέος (2 g ανά 1 λίτρο νερού).
• Η έλλειψη χαλκού αναγκάζει επίσης τα φύλλα λεμονιού να κυρτωθούν, αλλά σε αυτήν την περίπτωση κυρτώνεται σε ένα τόξο. Η επίστρωση με φυλλώδη κορυφή με διάλυμα θειικού χαλκού 0,5% θα λύσει το πρόβλημα
• Επίθεση αφίδων ή κροτώνων.

Εάν τα φύλλα λεμονιού είναι κατσαρωμένα σε τόξο, τότε θα πρέπει να ψεκάζονται με διάλυμα θειικού χαλκού 1%

Τα φύλλα είναι κολλώδη

Η κολλώδης επικάλυψη στα φύλλα είναι ένα σιρόπι ζάχαρης που απελευθερώνεται από αυτά κατά τη διάρκεια υπερβολικού ποτίσματος. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι εύκολο να απαλλαγείτε από το φαινόμενο - απλά πρέπει να ομαλοποιήσετε τον βαθμό υγρασίας των φυτών. Επιπλέον, μια γλυκιά κολλώδης επίστρωση μπορεί να είναι οι εκκρίσεις παρασίτων - αφίδων ή εντόμων κλίμακας.

Τα φύλλα γίνονται κίτρινα

Αυτή η συχνή εμφάνιση μπορεί να έχει πολλούς λόγους:

• Ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών. Για να το αποφύγετε αυτό, πρέπει να ταΐζετε τακτικά το λεμόνι με σύνθετα λιπάσματα.
• Παραβιάσεις του καθεστώτος θερμότητας και υγρασίας.
• Ανεπαρκής φωτισμός.
• Ζημιά ρίζας, σήψη ρίζας.
• Η χλώρωση είναι μια ασθένεια που προκαλείται από ανεπάρκεια ορισμένων στοιχείων, συνήθως σιδήρου.
• Η ανθρακνόζη είναι μια μυκητιακή ασθένεια.

Τα φύλλα λεμονιού γίνονται κίτρινα λόγω ασθένειας, κακού φωτισμού, έλλειψης θρεπτικών συστατικών

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με αυτό το ζήτημα εδώ.

Ανοιχτά φύλλα

Ο φωτισμός των φύλλων προκαλείται συχνότερα από τον κακή φωτισμό, οπότε δεν πρέπει να ξεχάσετε να οργανώσετε τεχνητό φωτισμό για το χειμώνα, όπως περιγράφεται παραπάνω. Μια άλλη κοινή αιτία είναι η έλλειψη μαγγανίου. Για να είστε σίγουροι για αυτό, πρέπει να ψεκάσετε τα φύλλα με ένα ελαφρώς ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου (υπερμαγγανικό κάλιο) - εάν μετά από μια εβδομάδα τα φύλλα σκουραίνουν, τότε η διάγνωση ήταν σωστή. Τα ανοιχτόχρωμα φύλλα μπορούν επίσης να είναι ένα σημάδι χλωρότητας.

Μια κοινή αιτία της ωχρότητας των φύλλων είναι η έλλειψη φωτός.

Μαύρα στίγματα

Πρώτα πρέπει να ρίξετε μια προσεκτική ματιά. Αυτές οι κουκκίδες μπορεί να είναι επιβλαβή έντομα όπως αφίδες ή έντομα κλίμακας. Επίσης, ένας μύκητας με αιθάλη μπορεί να εγκατασταθεί στα φύλλα.

Καφέ κηλίδες

Τις περισσότερες φορές, καφέ κηλίδες εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της έλλειψης φωσφόρου. Στη συνέχεια, είναι απαραίτητο να ταΐσετε το φυτό με φώσφορο με τον ίδιο τρόπο όπως στην περίπτωση των θρυμματισμένων φύλλων. Επίσης, αυτό το φαινόμενο μπορεί να είναι ένα σημάδι της μόλυνσης από λεμόνι με φυλλωστίτωση ή καρκίνο των εσπεριδοειδών.

Λευκά σημεία

Οι λευκές κηλίδες εμφανίζονται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• τη χρήση κρύου νερού για άρδευση και ψεκασμό ·
• το αποτέλεσμα εγκαύματος στο άμεσο ηλιακό φως.
• λοίμωξη από ωίδιο
• βλάβη του mealybug.

Ασθένειες, παράσιτα, κρύο νερό και εγκαύματα μπορεί να οδηγήσουν σε λευκές κηλίδες στα φύλλα του φυτού.

Προβλήματα με καρποφορία

Υπάρχουν φορές που ένας λεμόνι θάμνος φαίνεται να αναπτύσσεται και να αναπτύσσεται κανονικά, αλλά δεν αποδίδει καρπούς. Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό.

Το λεμόνι δεν ανθίζει

Πολλοί κηπουροί στις κριτικές τους λένε ότι ένα λεμόνι που καλλιεργείται από έναν σπόρο δεν έχει ανθίσει για πολλά χρόνια. Συχνά το πρόβλημα επιλύεται με εμβολιασμό μοσχευμάτων ή μπουμπουκιών από καρποφόρο φυτό στην κορώνα ενός τέτοιου λεμονιού. Ορισμένες πηγές αναφέρουν περιπτώσεις κατά τις οποίες ριζωμένα μοσχεύματα από μη καρποφόρο λεμόνι ανθίζουν τον επόμενο χρόνο. Και, φυσικά, ένα λεμόνι (ακόμη και φυτευμένο με εμβολιασμένο δενδρύλλιο από φυτώριο) δεν θα ανθίσει εάν δεν τηρούνται οι κανόνες της γεωργικής του τεχνολογίας:

• Ακατάλληλη σύνθεση εδάφους.
• Μη συμμόρφωση με το καθεστώς θερμότητας και υγρασίας.
• Ξαφνικές αλλαγές θερμοκρασίας και ασυνέπεια με τις απαιτούμενες παραμέτρους. Η πιο άφθονη ανθοφορία συμβαίνει σε θερμοκρασία 18 ° C.
• Ανισορροπία στη διατροφή.
• Έλλειψη φωτισμού.

Βίντεο: ένας πρωτότυπος τρόπος για να κάνετε το λεμόνι να ανθίσει

Το λεμόνι ανθίζει αλλά δεν αποδίδει καρπούς

Αυτό συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις:

• Το δωμάτιο είναι πολύ ζεστό και στεγνό.
• Πρόχειρα.
• Κακή επικονίαση. Θα πρέπει να γίνει χειροκίνητα τυλίγοντας μια μπάλα από βαμβάκι γύρω από έναν αγώνα, μεταφέροντας γύρη από λουλούδι σε λουλούδι.
• Ανεπαρκής διατροφή - ως αποτέλεσμα, οι ωοθήκες πέφτουν.
• Χάθηκε ο όρος για τη μεταφύτευση σε ένα νέο δοχείο, οι ρίζες έγιναν περιορισμένες. Τα νεαρά φυτά πρέπει να αναφυτεύονται έως και τρεις φορές το χρόνο, ηλικίας 3-4 ετών - μία φορά το χρόνο, στην ηλικία των 5 ετών και άνω - μία φορά κάθε 2-3 χρόνια.
• Πολύ άφθονη ανθοφορία. Το φυτό στερείται δύναμης και τροφής για μεγάλο αριθμό λουλουδιών και ρίχνει τις ωοθήκες. Είναι απαραίτητο να ομαλοποιηθεί στο στάδιο της ανθοφορίας, αφήνοντας έναν οφθαλμό ανά 10-15 φύλλα.
• Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, δεν μπορείτε να μεταφέρετε το φυτό από δωμάτιο σε δωμάτιο και να το μετατρέψετε περισσότερο από 10 ° και συχνότερα από μία φορά κάθε δέκα ημέρες. Ως αποτέλεσμα τέτοιων ενεργειών, το λεμόνι μπορεί να ρίξει λουλούδια ή ωοθήκες.

Μερικές φορές οι ανθίσεις λεμονιών δεν οδηγούν στο σχηματισμό φρούτων

Τα φρούτα λεμονιού πέφτουν

Εάν ο κηπουρός έχει καλλιεργήσει φρούτα φυσιολογικού μεγέθους στο λεμόνι του, τότε αυτό δείχνει ότι η φροντίδα ήταν σωστή και ότι δεν έγιναν λάθη. Αλλά αν ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν ήδη μεγάλα λεμόνια, τότε, προφανώς, το φυτό υπέστη κάποιο είδος στρες (ρεύματα, αλλαγές θερμοκρασίας, στροφή του δοχείου ή μετακίνηση του κ.λπ.).

Μερικές φορές οι ωοθήκες δεν έχουν χρόνο να ωριμάσουν και να πέσουν

Άλλα προβλήματα

Και μερικά άλλα προβλήματα.

Τα κλαδιά λεμονιού στεγνώνουν

Οι λόγοι για αυτό το φαινόμενο, όπως και πολλά άλλα προβλήματα, μπορεί να είναι παραβιάσεις της γεωργικής τεχνολογίας. Τις περισσότερες φορές αυτό είναι συνέπεια της έλλειψης υγρασίας, καθώς και της περίσσειας της. Επιπλέον, τα κλαδιά μπορούν να στεγνώσουν εάν το λεμόνι επηρεάζεται από ένα άκαρι αράχνης. Αν όλα ταιριάζουν με τη γεωργική τεχνολογία και τα παράσιτα, και τα κλαδιά του λεμονιού στεγνώνουν ακόμα το χειμώνα, τότε ίσως αυτό δείχνει την εγκλιματισμό του φυτού. Σε αυτήν την περίπτωση, την άνοιξη, θα πρέπει να αφαιρέσετε όλους τους ξηρούς βλαστούς και θα αναπτυχθούν νέοι.

Τα κλαδιά λεμονιού που πεθαίνουν σηματοδοτούν έλλειψη ή έλλειψη υγρασίας, ασθένεια, εγκλιματισμό των φυτών

Οι ρίζες σαπίζουν

Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει λόγω υπερβολικού ποτίσματος, καθώς και ακατάλληλης επιλογής του δοχείου και (ή) έλλειψης αποστράγγισης. Εάν το δοχείο είναι πολύ μεγάλο, το χώμα θα ξινή, προκαλώντας σήψη των ριζών. Αυτό μπορεί να προσδιοριστεί ρίχνοντας τα φύλλα. Εάν ταυτόχρονα το έδαφος παραμένει υγρό για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη και απουσία ποτίσματος και ξηρού αέρα στο δωμάτιο, τότε αυτό υποδηλώνει ότι είναι επείγουσα ανάγκη να ελεγχθεί η κατάσταση του ριζικού συστήματος:

1. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να αφαιρέσετε το φυτό από το δοχείο με ένα κομμάτι γης και να ελέγξετε τις ρίζες, αφού αφαιρέσετε όλο το υπόστρωμα από αυτές και ξεπλύνετε με νερό.

   

   Σε περίπτωση αποσύνθεσης ρίζας, πρέπει να βγάλετε το φυτό από το δοχείο

2. Οι σάπιες ρίζες πρέπει να κοπούν σε υγιείς ιστούς, οι υπόλοιπες πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με ένα ασθενές διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου βυθίζοντας τις ρίζες σε αυτό για αρκετά λεπτά και πασπαλίζονται με κάρβουνο.

3. Εάν το κλάδεμα έχει μειώσει σημαντικά τον όγκο του ριζικού συστήματος, τότε επιλέγεται ένα μικρότερο δοχείο για φύτευση.

   

   Εάν το ριζικό σύστημα έπρεπε να μειωθεί, πάρτε ένα μικρότερο δοχείο

4. Μετά τη φύτευση, το λεμόνι ποτίζεται άφθονα και ψεκάζεται με ζεστό νερό.
5. Δεν μπορείτε να ταΐσετε το φυτό για ένα μήνα έως ότου ριζωθεί πλήρως.

Το λεμόνι έχει λευκά σφάλματα στο χώμα

Πιθανότατα, οι πηγές είναι στο έδαφος.

Η καλλιέργεια λεμονιού εσωτερικού χώρου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θα πρέπει να αφιερώσει πολλή προσοχή και χρόνο. Ακόμη και μικρές αποκλίσεις από τους κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας συχνά οδηγούν σε σοβαρά προβλήματα. Επομένως, προτού αποφασίσετε να ξεκινήσετε ένα φυτό εσπεριδοειδών, πρέπει να εξοικειωθείτε προσεκτικά με τα χαρακτηριστικά της καλλιέργειάς του στο σπίτι.