Λειχήνα γάτας στον άνθρωπο: σημάδια κατά πόσον η ασθένεια μεταδίδεται από ένα ζώο, χαρακτηριστικά της θεραπείας της γάτας και του ιδιοκτήτη, πρόληψη, φωτογραφία

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 12:57

Μπορεί ένα άτομο να πάρει βότσαλα από μια γάτα

Η λειχήνα είναι λοίμωξη του δέρματος. Συχνά, οι γάτες, τόσο οι κατοικίες όσο και οι αυλές, είναι ευαίσθητες σε αυτήν. Ως εκ τούτου, το ζήτημα αν η λειχήνα των αιλουροειδών μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο παραμένει σχετικό μέχρι σήμερα, καθώς και το ζήτημα του τρόπου αντιμετώπισης αυτής της ασθένειας.

Περιεχόμενο

• 1 Χαρακτηριστικά λειχήνων αιλουροειδών

  • 1.1 Τύποι λειχήνων σε γάτες
  • 1.2 Βίντεο: Συχνές ερωτήσεις σχετικά με τις λειχήνες γάτας και απαντήσεις σε αυτές
• 2 Οι λόγοι για την ανάπτυξη της νόσου στα ζώα

• 3 Συμπτώματα λειχήνων σε γάτες

  3.1 Βίντεο: εξωτερικές εκδηλώσεις λειχήνων σε γάτες

• 4 Ο έρπητας ζωστήρας από τις γάτες μεταδίδεται στον άνθρωπο
• 5 Σημάδια λειχήνων σε ανθρώπους
• 6 Κίνδυνος έρπητα ζωστήρα για τον άνθρωπο
• 7 Διαγνωστικά

• 8 Κανόνες για τη θεραπεία της λειχήνας των αιλουροειδών στους ανθρώπους

  • 8.1 Παραδοσιακή ιατρική

  • 8.2 Παραδοσιακές μέθοδοι

    8.2.1 Βίντεο: πώς να θεραπεύσετε τις λειχήνες στο σπίτι

  • 8.3 Εναλλακτικές μέθοδοι

• 9 Προληπτικά μέτρα

  • 9.1 Για τον οικοδεσπότη
  • 9.2 Για κατοικίδιο
  • 9.3 Άλλο

Χαρακτηριστικά της λειχήνας των αιλουροειδών

Η λειχήνα γάτας ονομάζεται έτσι λόγω του γεγονότος ότι η κύρια πηγή της νόσου είναι η γάτα. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα άτομο μπορεί να επηρεαστεί από το δέρμα, τα μαλλιά και τις πλάκες των νυχιών. Ο αιτιολογικός παράγοντας είναι ζωοφιλικοί μύκητες.

Τύποι λειχήνων σε γάτες

Υπάρχουν διάφοροι τύποι λειχήνων, οι οποίοι διαφέρουν όχι μόνο στον τύπο του παθογόνου, αλλά και στις εξωτερικές εκδηλώσεις. Δεν μπορούν όλα να μολυνθούν από ένα άτομο, αλλά για γάτες τέτοιες λειχήνες είναι επικίνδυνες όπως:

1. Κουρά. Τις περισσότερες φορές τα παιδιά εκτίθενται σε αυτό. Έχει μακρά περίοδο επώασης. Χωρίζεται σε δύο τύπους: μικροσπορία και τριχοφύτωση (τα συμπτώματα είναι τα ίδια, αλλά τα παθογόνα ανήκουν σε διαφορετικές ομάδες του μύκητα). Επηρεάζει το πρόσωπο, το λαιμό, τους ώμους, το τριχωτό της κεφαλής. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση στρογγυλών ροζ κηλίδων ή δαχτυλιδιών. Στο προσβεβλημένο μέρος, τα μαλλιά σπάνε, γεγονός που το κάνει να μοιάζει με κομμένο. Αυτός ο τύπος λειχήνας θεωρείται ο πιο επικίνδυνος, καθώς ο μύκητας που τον προκαλεί εξαπλώνεται γρήγορα σε όλο το σώμα και μπορεί να μεταφερθεί σε είδη οικιακής χρήσης, όπου διατηρεί την παθογόνο δράση του για μεγάλο χρονικό διάστημα.

   

   Το Ringworm χαρακτηρίζεται από φαλακρά μπαλώματα στο σώμα.

2. Ροζ. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση κηλίδων ροζ, λιγότερο συχνά ανοιχτού καφέ. Δεν απαιτείται ειδική μεταχείριση. Το Pityriasis rosea περνάει όσο πιο γρήγορα εμφανίζεται. Αλλά ταυτόχρονα, πρέπει να τηρούνται ορισμένοι κανόνες, για παράδειγμα, το ζώο δεν μπορεί να κολυμπήσει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αφήστε το έξω, χρησιμοποιήστε κρέμες. Η ροζ λειχήνα είναι ιογενής λοίμωξη. Αυτός ο τύπος ασθένειας είναι μεταδοτικός σε άλλα ζώα, δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.

   

   Το μεγαλύτερο σημείο με ροζ λειχήνες είναι όποιο είναι πρώτο.

3. Χρωματιστά ή πιτυρίαση. Κηλίδες εμφανίζονται σε όλο το σώμα, εκτός από τα άκρα και το κεφάλι, εμφανίζονται πρώτα σημεία με πρασινωπή απόχρωση και μετά γίνονται καφέ. Είναι δύσκολο να παρατηρήσετε κηλίδες σε μια γάτα με πυκνά μαλλιά και είναι επίσης εύκολο να τα συγχέετε με τακτικά σημεία ηλικίας. Η θεραπεία για αυτές τις λειχήνες είναι απλή - καθημερινό μπάνιο με σαμπουάν με βάση τη μυκολονόζη ή την ενιλκοναζόλη.

   

   Η παχέος εντέρου μοιάζει με σημάδια

4. Κόκκινο επίπεδο. Η ασθένεια επηρεάζει τα νύχια και το δέρμα, λιγότερο συχνά τους βλεννογόνους. Είναι δυνατόν να διακρίνουμε από μια άλλη ασθένεια από την παρουσία μωβ οζιδίων, όταν εμφανίζονται στο στόμα - λευκά. Οι πληγείσες περιοχές κρίνονται έντονα, λόγω του οποίου το ζώο μπορεί να γρατσουνίσει το δέρμα, να το καταστρέψει, γεγονός που οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερο ερεθισμό. Μετά την έκρηξη των φυσαλίδων, στη θέση τους σχηματίζονται σκοτεινά σημεία, τα οποία παραμένουν στο δέρμα για πάντα. Αυτός ο τύπος ασθένειας δεν είναι μεταδοτικός, επομένως τόσο τα ζώα όσο και οι άνθρωποι βρίσκονται εκτός της ζώνης κινδύνου.

   

   Με λειχήνα, σχηματίζονται βλατίδες που γεμίζουν με υγρό

Η λειχήνα που μοιάζει με πίτουρο μπορεί να μεταδοθεί από γάτα σε άτομο, καθώς ο αιτιολογικός παράγοντας στην περίπτωση αυτή είναι ένας μύκητας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η νόσος προσβάλλει άτομα με εξασθενημένη ανοσία, παιδιά, καθώς και σε άτομα με δερματικές βλάβες.

Βίντεο: Συχνές ερωτήσεις σχετικά με τις λειχήνες γάτας και απαντήσεις σε αυτές

Οι αιτίες της ανάπτυξης της νόσου στα ζώα

Ο κύριος λόγος για την εμφάνιση λειχήνων σε γάτες είναι η επαφή με ένα άρρωστο ζώο. Ωστόσο, η επαφή δεν πρέπει να είναι άμεση. Τα σπόρια των μυκήτων μπορούν να ζήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε μια χτένα, έναν ύπνο, παιχνίδια μιας άρρωστης γάτας. Ως εκ τούτου, μια γάτα που δεν περπατά και δεν "επικοινωνεί" με μη εμβολιασμένες γάτες αυλών μέσω οποιωνδήποτε αντικειμένων που ήταν δίπλα σε ένα άρρωστο ζώο κινδυνεύει επίσης να μολυνθεί (αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν συνιστάται να χτυπήσει γάτες αυλή, επειδή οι διαφορές μπορεί να πέσει όχι μόνο στα χέρια, αλλά και στα ρούχα, και στη συνέχεια σε μια γάτα κατοικίας).

Τα ζώα είναι πιο ευαίσθητα στην ανάπτυξη της νόσου:

• κάτω των 1 έτους ·
• με κακή διατροφή
• με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα λόγω προηγούμενης ασθένειας.
• μολυνθεί με παράσιτα.

Εάν η γάτα διατηρείται σε καλή κατάσταση, λαμβάνει επαρκή διατροφή και εμβολιάζεται εγκαίρως, τότε το ανοσοποιητικό της σύστημα είναι ικανό να αντιμετωπίσει τους μυκητιακούς σπόρους και να αποτρέψει τη μόλυνση.

Συμπτώματα λειχήνων σε γάτες

Μπορείτε να υποπτευθείτε λειχήνες σε μια γάτα με την παρουσία φαλακρών κηλίδων στο δέρμα, που μπορεί να είναι με φλύκταινες, κυστίδια, κλίμακες στο κέντρο. Υπάρχουν άλλα σημάδια της νόσου:

• κνησμός
• τριχόπτωση, αυξημένη περιεκτικότητα σε λίπος.
• η εμφάνιση των μπερδεμάτων (hairballs)
• άνισα, λανθασμένα νύχια εάν η λειχήνα εμφανίζεται σε αυτό το μέρος.

Μπορείτε να υποψιάζεστε λειχήνες σε μια γάτα με γυμνά σημεία στο σώμα.

Βίντεο: εξωτερικές εκδηλώσεις λειχήνων σε γάτες

Είναι πολύχρωμο από τις γάτες που μεταδίδεται στον άνθρωπο

Η λειχήνα είναι μια πολύ μεταδοτική ασθένεια, οπότε ένα άτομο μπορεί να την πάρει από ένα άρρωστο ζώο. Τα πιο επικίνδυνα είναι τα ζώα αυλής χωρίς εμβολιασμούς. Μικροσπόρια μπορούν να βρεθούν στη γούνα μιας γάτας σε μεγάλες ποσότητες, οι οποίες, κατά την επαφή, στα χέρια και τα ρούχα ενός ατόμου. Ο κίνδυνος αυξάνεται εάν το δέρμα έχει κοψίματα, εκδορές.

Σημάδια στέρησης στους ανθρώπους

Τα πρώτα σημάδια εμφανίζονται 5-7 ημέρες μετά τη μόλυνση. Σε αυτήν την περίπτωση, τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον τόπο εκδήλωσης. Υπάρχουν τρεις τυπικές τοποθεσίες για λειχήνες γάτας:

• απαλό δέρμα;
• δέρμα της κεφαλής;
• πλάκες νυχιών.

Σε καθένα από αυτά τα μέρη, η δερματοφύτωση μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους. Εάν οι μύκητες άρχισαν να πολλαπλασιάζονται ενεργά στην λεία επιφάνεια του δέρματος, τότε η ασθένεια χαρακτηρίζεται από:

• η παρουσία κόκκινων ή ροζ στρογγυλών κηλίδων με ένα λεπιδώδες μέσο και άκρα που προεξέχουν πάνω από την επιφάνεια του δέρματος.
• υπερανάπτυξη κηλίδων, συνδυάζοντάς τα σε πλάκες.
• εντοπισμός στο λαιμό, το αντιβράχιο, το πρόσωπο (μπορεί να εμφανιστούν κηλίδες σε άλλα μέρη του σώματος).
• κνησμός χαμηλής έντασης.

Η λειχήνα των αιλουροειδών στον άνθρωπο εμφανίζεται ως στρογγυλές ροζ κηλίδες ή δαχτυλίδια.

Όταν επηρεάζεται το τριχωτό της κεφαλής, τα συμπτώματα είναι τα εξής:

• στρογγυλά σημεία με καθαρά όρια με διάμετρο 0,5 έως 7 cm.
• μικρές ζυγοειδείς αλεύρι στην επιφάνεια των βλαβών.
• πρήξιμο του δέρματος

• Σπασμένα μαλλιά σε ύψος 0,5 cm, γεγονός που κάνει την πληγείσα περιοχή να μοιάζει με κομμένη.

  

  Με μια βλάβη που στερεί το τριχωτό της κεφαλής, παρατηρείται θραύση των μαλλιών

• τα προσβεβλημένα μαλλιά αφαιρούνται εύκολα με τσιμπιδάκια και δεν ανακτούν το σχήμα τους μετά το σιδέρωμα.
• εντοπισμός στην βρεγματική και χρονική περιοχή του κεφαλιού.

Εάν οι πλάκες των νυχιών επηρεαστούν, τότε γίνονται κίτρινες και γίνονται εύθραυστες.

Τα νύχια που επηρεάζονται από έρπητα ζωστήρα γίνονται κίτρινα και γίνονται εύθραυστα

Υπάρχουν επίσης γενικά συμπτώματα που εμφανίζονται ανεξάρτητα από την τοποθεσία. Το:

• αυξημένη θερμοκρασία σώματος
• γενική αδυναμία
• διευρυμένοι λεμφαδένες.

Ο κίνδυνος στέρησης ανθρώπων

Για ένα υγιές άτομο με ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, η λειχήνα δεν είναι επικίνδυνη. Ακόμα κι αν έχει συμβεί λοίμωξη, η θεραπεία δεν θα είναι μεγάλη και χωρίς επιπλοκές. Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί σοβαρά, ενδέχεται να εμφανιστούν δυσάρεστες συνέπειες. Λόγω του γρατσουνίσματος των προσβεβλημένων περιοχών, μπορεί να προκληθεί βλάβη στο δέρμα, μέσω του οποίου ο σταφυλόκοκκος και άλλοι παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορούν εύκολα να εισέλθουν στο σώμα.

Διαγνωστικά

Η θεραπεία της λειχήνας γάτας μπορεί να ξεκινήσει μόνο μετά την κατάλληλη διάγνωση. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιείται μια λυχνία ξύλου (εκπέμπει υπεριώδη ακτινοβολία μεγάλου κύματος). Όταν το τριχωτό της κεφαλής και άλλες περιοχές του σώματος είναι ημιδιαφανή, τα προσβεβλημένα μαλλιά λάμπουν με ένα πράσινο φως, που μοιάζει με τη λάμψη του φωσφόρου.

Όταν η λυχνία λάμπει, οι πληγείσες περιοχές ανάβουν πράσινες

Αυτή η διαγνωστική μέθοδος επιτρέπει:

• προσδιορίστε τον τύπο του μύκητα?
• εντοπίστε ακόμη και μία περίπτωση μόλυνσης.
• αξιολογεί το αποτέλεσμα μετά την πορεία της θεραπείας.
• παρακολουθείτε την κατάσταση των μαλλιών των ανθρώπων που ήταν σε συνεχή στενή επαφή με τον ασθενή.

Για μια τελική και πιο αξιόπιστη διάγνωση, απαιτούνται εργαστηριακές εξετάσεις:

1. Εξέταση μαλλιών με μικροσκόπιο. Με την λειχήνα των αιλουροειδών, παρατηρείται διάταξη μωσαϊκών μικροσπορίων.
2. Βακτηριακή σπορά. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να προσδιορίσετε τον τύπο του μύκητα, έτσι ώστε να μπορεί να συνταγογραφηθεί η βέλτιστη θεραπεία.

Κανόνες για τη θεραπεία της λειχήνας γάτας στους ανθρώπους

Είναι σημαντικό να μην καθυστερήσετε τη θεραπεία καθώς τα σπόρια μπορούν να εξαπλωθούν σε όλο το σώμα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιδιά, επειδή οι νέοι ασθενείς δεν μπορούν να ελέγξουν την επιθυμία τους να γρατσουνίσουν το προσβεβλημένο δέρμα.

Η διάρκεια της θεραπείας είναι 3-5 εβδομάδες. Ο όρος εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου. Η θεραπεία θεωρείται πλήρης εάν:

• Δεν υπάρχει λάμψη φθορισμού όταν φωτίζεται από λάμπα.
• απουσιάζουν εξωτερικά σημάδια μύκητα, δηλαδή κηλίδες.
• Σε μια εργαστηριακή μελέτη, ο μύκητας δεν ανιχνεύεται (για την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων, απαιτείται τριπλή ανάλυση).

Παραδοσιακό φάρμακο

Μόνο ένας δερματολόγος μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα. Ακόμα κι αν πρόκειται για υποτροπή της νόσου, η θεραπεία που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως δεν θα είναι πάντα αποτελεσματική ξανά, καθώς ο αιτιολογικός παράγοντας μπορεί να είναι ένας εντελώς διαφορετικός μύκητας.

Σε περίπτωση βλάβης στο δέρμα του σώματος, συνταγογραφείται:

• 2–5% διάλυμα ιωδίου (οι πληγείσες περιοχές λερώνονται μαζί του το πρωί).
• θειική πίσσα ή ειδική αντιμυκητιακή αλοιφή με βάση θείο ή σαλικυλικό οξύ (Mikogel, Lamisil, Ketanozol, Miconazole, Clotrimazole).

Αυτή η θεραπεία πραγματοποιείται κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες. Στη συνέχεια, ένα διάλυμα ιωδίου 3% χρησιμοποιείται για άλλες τρεις εβδομάδες.

Η αλοιφή θείου με βοήθησε (δυστυχώς, δεν θυμάμαι το ακριβές της όνομα). Ο Λίχεν εμφανίστηκε στο αριστερό αντιβράχιο και δεν κατάλαβα αμέσως ότι ήταν μύκητας και έπρεπε να το πολεμήσω. Αγόρασα την αλοιφή αφού το μικρό στίγμα μετατράπηκε σε κηλίδα διαμέτρου 5 εκ. Αλλά η θειική αλοιφή σχεδόν σταμάτησε αμέσως την ανάπτυξη της πλάκας και μέσα σε μια εβδομάδα το σημείο εξαφανίστηκε εντελώς.

Σε περίπτωση βλάβης στο τριχωτό της κεφαλής, το Griseofulvin χρησιμοποιείται για θεραπεία. Είναι ένα αντιμυκητιακό αντιβιοτικό που λαμβάνεται από το στόμα. Αυτό το φάρμακο χαρακτηρίζεται από πλήρη απουσία τοξικότητας, επομένως, επιτρέπεται επίσης για τη θεραπεία παιδιών κάτω των τριών ετών (στην περίπτωση αυτή, μοιάζει με εναιώρημα). Επιπλέον, πραγματοποιείται εξωτερική θεραπεία, για την οποία χρησιμοποιούνται ιώδιο και αντιμυκητιακές κρέμες και αλοιφές. Τα μαλλιά ξυρίζονται κατά τη διάρκεια της θεραπείας · αυτό πρέπει να γίνεται κάθε εβδομάδα. Αυτό θα βοηθήσει στην πρόληψη της περαιτέρω εξάπλωσης των μυκητιακών σπορίων. Το κεφάλι πρέπει να πλένεται καθημερινά, για το οποίο είναι καλύτερο να επιλέξετε ένα ειδικό αντιμυκητιακό φαρμακευτικό σαμπουάν.

Σε περίπτωση βλάβης των βλεφαρίδων και των φρυδιών, το λαμπρό πράσινο χρησιμοποιείται για θεραπεία σε συνδυασμό με αντιμυκητιακή αλοιφή.

Παραδοσιακές μέθοδοι

Οι λαϊκές θεραπείες μπορούν να είναι μόνο μια πρόσθετη θεραπεία για να απαλλαγούμε από την ταλαιπωρία. Οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες για λειχήνες γάτας είναι οι ακόλουθες:

1. Τέφρα εφημερίδας. Μια μεγάλη εφημερίδα πρέπει να τυλίγεται σε ένα σωλήνα, δεμένο σε τρία μέρη. Τοποθετήστε αυτό το πακέτο στο κάτω μέρος της πλάκας και βάλτε το στη φωτιά. Αφήστε την εφημερίδα να κάψει εντελώς. Η καφέ ουσία που σχηματίζεται στην πλάκα έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Χωρίς να περιμένετε να κρυώσει, λιπάνετε την πληγείσα περιοχή. Δύο ή τρεις διαδικασίες είναι αρκετές για ανάκτηση. Η τέφρα της εφημερίδας έχει επιζήμια επίδραση στον μύκητα, που είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της λειχήνας. Το μελάνι της εφημερίδας περιέχει ψευδάργυρο, που είναι αντισηπτικό, αναζωογονητικό και ενισχυτικό αποτέλεσμα στο δέρμα. Εξαιτίας αυτού, η τέφρα είναι σε θέση να ανακουφίσει τον κνησμό, να την στεγνώσει και να την απολύσει, να προστατεύσει την υγιή επιδερμίδα από την περαιτέρω εξάπλωση της λοίμωξης.
2. Ξίδι από μήλο. Οι συμπιέσεις με αυτό το φάρμακο είναι αποτελεσματικές. Για να το κάνετε αυτό, βρέξτε το πανί με ξύδι και στη συνέχεια εφαρμόστε στην πληγείσα περιοχή. Ο αριθμός των διαδικασιών ανά ημέρα πρέπει να είναι έξι. Την τελευταία φορά που η συμπίεση πρέπει να εφαρμόζεται πριν τον ύπνο. Το ξίδι καταπολεμά αποτελεσματικά τον κνησμό που συχνά συνοδεύει τις λειχήνες και αποτρέπει την περαιτέρω εξάπλωση της νόσου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το ξύδι αλλάζει τον βιότοπο του μύκητα, αλλάζοντας την ισορροπία οξέος-βάσης προς την οξείδωση. Σε τέτοιες συνθήκες, ο μύκητας δεν μπορεί να ζήσει, επομένως πεθαίνει. Επιπλέον, το ξίδι μηλίτη μήλου περιέχει μεγάλη ποσότητα αμινοξέων που συμβάλλουν στην ταχεία αναγέννηση του δέρματος.

3. Πίσσα. Πρέπει να αναμιχθεί με 150 κρόκους, 100 γραμμάρια κρέμας. Τρίψτε αυτό το μείγμα στις πληγείσες περιοχές δύο φορές την ημέρα. Η πίσσα μπορεί να αναμιχθεί με βούτυρο. Το μείγμα που προκύπτει πρέπει να απλώνεται στην πληγείσα περιοχή και έπειτα να εφαρμόζεται επίδεσμος. Αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνεται τη νύχτα. Το Tar προάγει την αναζωογόνηση και την ανανέωση των ιστών. Επίσης, αυτό το εργαλείο έχει απολυμαντικό αποτέλεσμα.

   

   Η πίσσα που αναμιγνύεται με βούτυρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επίδεσμος για τη θεραπεία λειχήνων

Βίντεο: πώς να θεραπεύσετε τις λειχήνες στο σπίτι

Εναλλακτικές μέθοδοι

Οι μέθοδοι υλικού είναι επίσης αποτελεσματικές:

1. Ηλιοθεραπεία και υπεριώδης ακτινοβολία. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει αντηλιακή θεραπεία σε αεροζόλα ή σε εξοπλισμένες ιατρικές παραλίες (έχουν ειδικές στέγες με φίλτρα). Οι υπεριώδεις ακτίνες αυξάνουν την απολέπιση του δέρματος, έτσι ώστε να αφαιρεθεί όλο το προσβεβλημένο δέρμα και μαζί με αυτά τα σπόρια του μύκητα. Η βέλτιστη διάρκεια έκθεσης στο ηλιακό φως είναι 2 ώρες. Ωστόσο, συνιστάται να επιλέξετε την ώρα πριν από τις 11 π.μ. ή μετά τις 16 μ.μ. Στο διάστημα μεταξύ αυτού του χρόνου, ο ήλιος είναι πολύ επιθετικός και μπορεί να είναι επιβλαβής. Συνιστάται να πίνετε μικρές ποσότητες νερού ενώ βρίσκεστε στον ήλιο, καθώς οι ακτίνες UV επηρεάζουν επίσης το μεταβολισμό του σώματος. Δεν συνιστάται η ηλιοθεραπεία με άδειο στομάχι ή αμέσως μετά τα γεύματα. Η βέλτιστη θέση βρίσκεται σε ένα τρίποδο ύψους περίπου 40 cm με ελαφρώς ανυψωμένο άκρο κεφαλής. Ταυτόχρονα, το κεφάλι πρέπει να είναι στη σκιά και τα μάτια πρέπει να καλύπτονται με γυαλιά ηλίου.
2. Θεραπεία με λέιζερ. Χρησιμοποιείται για βλάβες με φαγούρα είδη λειχήνων, αν και έχει ευεργετική επίδραση στο δέρμα σε άλλους τύπους βλαβών. Για θεραπεία, χρησιμοποιείται λέιζερ χαμηλής έντασης (κόκκινο ή υπέρυθρο). Η ακτινοβολία λέιζερ έχει αντιβακτηριακή δράση, εξαλείφει τη φλεγμονή και τον κνησμό, καταπραΰνει το δέρμα και μειώνει την ευαισθησία του. Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, παρουσία ογκολογικών και μολυσματικών ασθενειών, ασθενειών του αίματος, ανοιχτής μορφής φυματίωσης, καθώς και στην οξεία περίοδο εγκεφαλικού επεισοδίου ή καρδιακής προσβολής.

3. Κρυοκαταστροφή. Η διαδικασία περιλαμβάνει τη χρήση υγρού αζώτου. Η πιο αποτελεσματική μέθοδος για υπερβολικές δερματικές αλλοιώσεις είναι η στέρηση. Cryodestruction της άδειας χρήσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της παιδικής ηλικίας. Στη διαδικασία έκθεσης σε υγρό άζωτο, δημιουργείται αντιμικροβιακή, αντιική ανοσία, η οποία αποτρέπει τη δευτερογενή μόλυνση. Συνιστάται η χρήση της μεθόδου σε συνδυασμό με φαρμακευτική θεραπεία.

   

   Η Cryodestruction υποδηλώνει μια σημειακή έκθεση σε υγρό άζωτο

Αυτές οι μέθοδοι χρησιμοποιούνται μόνο μετά από διάγνωση και διαβούλευση με γιατρό.

Μέτρα πρόληψης

Κάθε ιδιοκτήτης γάτας πρέπει να ακολουθεί προληπτικά μέτρα, τα οποία θα προστατεύουν τόσο το κατοικίδιο όσο και τον εαυτό του από αυτήν τη δυσάρεστη ασθένεια.

Για τον πλοίαρχο

Η προσωπική υγιεινή μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη πολλών δερματικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της λειχήνας. Αυτό ισχύει κυρίως για τα παιδιά. Πρέπει να εξηγηθεί ότι η επαφή με κατοικίδια ζώα μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες και επικίνδυνες συνέπειες, οπότε είναι καλύτερα να το αρνηθείτε, και εάν συμβεί επαφή, τότε πρέπει να πλύνετε τα χέρια σας αμέσως μετά από αυτό.

Είναι επίσης απαραίτητο να ελέγξετε προσεκτικά αυτά τα ζώα που αποφασίστηκε να στεγάσουν στο σπίτι, ακόμη και αν αγοράζονται από αξιόπιστους κτηνοτρόφους.

Η λειχήνα γάτας μπορεί να μεταδοθεί μεταξύ ανθρώπων, οπότε ο ασθενής πρέπει να χρησιμοποιήσει ξεχωριστά προσωπικά αντικείμενα. Αυτό ισχύει για βούρτσες μαλλιών, πετσέτες, πετσέτες, κλινοσκεπάσματα. Ταυτόχρονα, ένας άρρωστος απαγορεύεται να επισκέπτεται μέρη μεγάλου πλήθους ανθρώπων, όπως σχολείο, νηπιαγωγείο, γραφείο κ.λπ.

Εάν υπάρχει μια άρρωστη γάτα στο σπίτι, τότε πρέπει να την φροντίσετε με γάντια.

Για κατοικίδιο

Τα κύρια προληπτικά μέτρα που θα βοηθήσουν στην προστασία του κατοικίδιου ζώου σας από λειχήνες είναι η καλή διατροφή και η σωστή φροντίδα. Πρέπει επίσης να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής για τη γάτα. Ανεξάρτητα από το πόσο αγαπάει, πρέπει να λούζεται τακτικά, ενώ συνιστάται η χρήση ειδικού σαμπουάν που μπορεί να απομακρύνει όχι μόνο τους ψύλλους από τη γούνα του ζώου, αλλά και τα σπόρια.

Συνιστάται να γίνεται προληπτική εξέταση από κτηνίατρο κάθε έξι μήνες. Οι εμβολιασμοί πρέπει να είναι έγκαιροι. Αυτό ισχύει επίσης για τα ανθελμινθικά μέτρα. Αυτά τα μέτρα θα βοηθήσουν στη διατήρηση της ασυλίας του ζώου στο σωστό επίπεδο.

Αλλα

Μπορείτε να αποφύγετε τη μόλυνση των γατών που δεν περπατούν με τακτικό υγρό καθαρισμό με αντιμικροβιακούς παράγοντες. Επιπλέον, πρέπει να πλένετε αμέσως τα παπούτσια σας αφού έρθετε από το δρόμο και να βγάζετε τα ρούχα σας, χωρίς να επιτρέπεται στο ζώο να έρθει σε επαφή με αυτό.

Η στέρηση για ένα άτομο με ισχυρή ασυλία δεν αποτελεί κίνδυνο. Αλλά μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστο, προκαλώντας ενόχληση και καταστροφή της ποιότητας ζωής. Επομένως, όταν έρχεστε σε επαφή με ένα άρρωστο ζώο, συνιστάται να ακολουθείτε τους κανόνες προσωπικής υγιεινής και, με την παραμικρή υποψία ασθένειας, να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.