Στοματίτιδα σε γάτες (γαστρεντερικές και άλλες): συμπτώματα και θεραπεία στο σπίτι, αποτελεσματικά φάρμακα, πρόληψη

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Στοματίτιδα σε γάτες: μια ποικιλία αιτιών και τύπων φυσικά

Οι γάτες διακρίνονται από το μυστικό και την υπομονή, και συχνά ο ιδιοκτήτης, βλέποντας εστίες ερυθρότητας στο στόμα της γάτας, δεν αποδίδει σημασία σε αυτό. Αλλά όταν η συμπεριφορά του κατοικίδιου ζώου αλλάζει με την ανάπτυξη της νόσου, τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και το κατοικίδιο θα πρέπει να πληρώσουν εντελώς διαφορετική τιμή για ανάρρωση από προχωρημένη στοματίτιδα από ό, τι στη θεραπεία της παθολογίας σε πρώιμο στάδιο.

Περιεχόμενο

• 1 Στοματίτιδα και οι αιτίες της

  • 1.1 Παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της παθολογίας
  • 1.2 Η στοματίτιδα σε μια γάτα αποτελεί κίνδυνο για τον άνθρωπο

• 2 Πώς εκδηλώνεται η στοματίτιδα σε γάτες και γάτες

  • 2.1 Μορφές της νόσου
  • 2.2 Τα κύρια συμπτώματα της στοματίτιδας
  • 2.3 Βίντεο: στοματίτιδα σε γάτες
  • 2.4 Διάγνωση της στοματίτιδας

• 3 Τύποι στοματίτιδας

  • 3.1 Καταρράλ
  • 3.2 Ελκώδες
  • 3.3 Φλεγμονώδης
  • 3.4 Γάγκρενς

  • 3.5 Λεμφοκυτταρικό-πλασμυτικό

    3.5.1 Φωτογραφίες: στοματίτιδα σε γάτες

• 4 Όταν πρέπει να επικοινωνήσετε επειγόντως με τον κτηνίατρο

• 5 Πώς να θεραπεύσετε μια ασθένεια στο σπίτι

  • 5.1 Πρώτες βοήθειες για κατοικίδιο

  • 5.2 Θεραπευτική αγωγή ανάλογα με τον τύπο της στοματίτιδας

    • 5.2.1 Πίνακας: θεραπείες για τη θεραπεία της στοματίτιδας
    • 5.2.2 Φωτογραφίες: Φάρμακα για στοματίτιδα της γάτας
  • 5.3 Λαϊκές θεραπείες για στοματίτιδα
  • 5.4 Κανόνες για τη διεξαγωγή ιατρικών διαδικασιών
  • 5.5 Βίντεο: επεξεργασία με γέλη Metrogyl Denta
  • 5.6 Φροντίδα ασθενών ζώων
• 6 Χαρακτηριστικά της πορείας και της θεραπείας της στοματίτιδας σε έγκυες γάτες και γατάκια
• 7 Πρόληψη της στοματίτιδας
• 8 Συστάσεις κτηνιάτρων

Στοματίτιδα και οι αιτίες της

Η στοματίτιδα είναι μια φλεγμονή του στοματικού βλεννογόνου με πιθανή εξάπλωση σε:

• ούλα;
• γλώσσα;
• σκληρός και μαλακός ουρανίσκος
• η βλεννογόνος μεμβράνη της εσωτερικής επιφάνειας των χειλιών και των μάγουλων ·
• αμυγδαλές και αψίδες του Παλατίνου.
• η βλεννογόνος μεμβράνη του δαπέδου του στόματος.

Με την εξάπλωση της φλεγμονώδους διαδικασίας από τον βλεννογόνο, είναι δυνατόν να εμπλέκονται:

• περιοδοντική;
• σιελογόνων αδένων;
• τους ιστούς της βλεννογόνου μεμβράνης δίπλα στην πληγείσα περιοχή (με την εξάπλωση της φλεγμονής στο πλάτος) και την υποκείμενη (με την εξάπλωση σε βάθος) · με μια ενεργή διαδικασία, είναι δυνατόν να σχηματιστούν εκτεταμένα και βαθιά ελαττώματα της βλεννογόνου μεμβράνης, ο πυθμένας των οποίων θα είναι οστικός ιστός.
• οστικός ιστός με το σχηματισμό οστεομυελίτιδας.
• περιφερειακοί λεμφαδένες - κυρίως παρωτίδα και υπογνάθια.

Η εξάπλωση της φλεγμονώδους διαδικασίας είναι επίσης δυνατή, λόγω των ιδιαιτεροτήτων της ανατομίας, σε:

• η βλεννογόνος μεμβράνη της ρινικής κοιλότητας (με την ανάπτυξη ρινίτιδας) και των παραρρινικών κόλπων (με το σχηματισμό ιγμορίτιδας).
• Ευσταχιακός σωλήνας (θα οδηγήσει σε μέση ωτίτιδα).
• ρινοσακρυϊκό κανάλι (θα οδηγήσει σε φλεγμονώδεις ασθένειες των ματιών, κυρίως επιπεφυκίτιδα).

Σε κατάσταση ανοσοανεπάρκειας, τα παθογόνα μπορεί να εισέλθουν στη συστηματική κυκλοφορία και να σχηματίσουν απομακρυσμένες σηπτικές εστίες σε:

• πνεύμονες
• συκώτι;
• σπλήνα;
• καρδιά με βλάβη στη συσκευή βαλβίδας.
• άλλα όργανα.

Ο προσδιορισμός της αιτίας που προκάλεσε τη στοματίτιδα είναι εξαιρετικά σημαντικός για την επιτυχή θεραπεία της.

Παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της παθολογίας

Ανάλογα με την αιτία της στοματίτιδας, χωρίζονται σε:

• Πρωτοπαθής - όταν η στοματίτιδα είναι μια ανεξάρτητη ασθένεια και οι παράγοντες που την προκάλεσαν είναι στην στοματική κοιλότητα. Οι λόγοι μπορεί να είναι:

  • μη τήρηση της υγιεινής της στοματικής κοιλότητας της γάτας, που οδηγεί στο σχηματισμό πλάκας, τερηδόνας, περιοδοντίτιδας, ουλίτιδας.
  • σίτιση στο κατοικίδιο πολύ ζεστό ή κρύο φαγητό, το οποίο συνεπάγεται χρόνιο ερεθισμό του στοματικού βλεννογόνου και καταστέλλει την τοπική ανοσία.
  • η χρήση στερεών τροφών, που οδηγεί σε τραύμα στη βλεννογόνο μεμβράνη - οστά, κράκερ ·
  • δυσλειτουργία και σχηματισμός δοντιών, με υπερβολική συσσώρευση πλάκας και πιθανό χρόνιο τραύμα στη βλεννογόνο μεμβράνη από εκτοπισμένα δόντια.

  • η κατάποση ερεθιστικών υγρών στο στόμα της γάτας, η οποία, εκτός από τη στοματίτιδα, μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση (συχνότερα αυτό συμβαίνει όταν το κατοικίδιο ζώο τα γλείφει από το παλτό). Αυτές οι στοματίτιδες αναπτύσσονται γρήγορα, αμέσως μετά την έκθεση στην ουσία:

    • οικιακές χημικές ουσίες που περιέχουν οξέα και αλκάλια ·
    • φάρμακα;

    • τρώγοντας φυτά εσωτερικού χώρου (η κατανάλωση dieffenbachia είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη):

      • σοβαρός ερεθισμός του στοματικού βλεννογόνου.
      • οίδημα των τοιχωμάτων του στοματοφάρυγγα.
      • ανάπτυξη ελκώδους στοματίτιδας.
    • απορρυπαντικά - σαμπουάν που δεν προορίζονται για τη φροντίδα των μαλλιών της γάτας ή κακής ποιότητας (αξίζει να θυμόμαστε ότι η γάτα γλείφει τα υπολείμματα απορρυπαντικών από τη γούνα).
  • αλλαγή δοντιών σε γατάκια
  • σίτιση γατών από βρώμικα πιάτα.

• Δευτερογενής - η στοματίτιδα είναι σύμπτωμα ή συνέπεια άλλης νόσου:

  • μεταδοτικές ασθένειες:

    • καλικοϊός;
    • πανλευκοπενία;
    • ιογενής λευχαιμία;
    • ιική ανοσοανεπάρκεια;
    • έρπης;
    • λοίμωξη από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος.
    • λεπτοσπειρωση;

  • ενδοκρινικές και μεταβολικές διαταραχές:

    • σακχαρώδης διαβήτης;
    • ουραιμία;
    • ηπατική ανεπάρκεια;

    • διακυμάνσεις στο περιεχόμενο των ορμονών του φύλου:

      • εγκυμοσύνη;
      • ευνουχισμός, αποστείρωση;
  • αλλεργικές και αυτοάνοσες αντιδράσεις.

  • ασθένειες του πεπτικού συστήματος:

    • γαστρίτιδα;
    • κωλίτης;
    • ηπατίτιδα;
  • αναιμία;
  • μυκητιασικές λοιμώξεις
  • παρατεταμένη αφυδάτωση
  • καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας οποιασδήποτε προέλευσης ·
  • γενική εξάντληση
  • στρες;
  • ογκολογικές ασθένειες, ειδικά με εντοπισμό όγκου στην περιοχή της κεφαλής και του λαιμού.
  • λήψη ορισμένων φαρμάκων, για παράδειγμα, κυτταροστατικών.
  • τραυματισμοί από ακτινοβολία.
• Idiopathic - όταν η αιτία της νόσου δεν έχει αποδειχθεί, τότε η επίδραση άλλων παραγόντων απορρίπτεται με τη μέθοδο αποκλεισμού.

Το Dieffenbachia είναι ένα συνηθισμένο φυτό εσωτερικού χώρου που μπορεί να προκαλέσει σοβαρή στοματίτιδα στις γάτες.

Είναι η στοματίτιδα στις γάτες κίνδυνος για τον άνθρωπο

Η πρωτογενής στοματίτιδα στις γάτες δεν αποτελεί κίνδυνο για υγιείς ενήλικες εάν ακολουθούν τους κανόνες υγιεινής όταν επικοινωνούν και φροντίζουν ένα άρρωστο κατοικίδιο. Ωστόσο, δεδομένης της ποικιλίας της μικροβιακής χλωρίδας που χαρακτηρίζει την στοματική κοιλότητα της γάτας και την υψηλή ποσότητα στοματίτιδας, οι έγκυες γυναίκες και τα άτομα με ανοσοανεπάρκεια πρέπει να προστατεύονται από τη φροντίδα μιας άρρωστης γάτας μέχρι την ανάρρωσή της.

Εάν εξετάσουμε δευτερογενή στοματίτιδα, τότε εδώ αξίζει να εκτιμήσουμε τον κίνδυνο για ένα άτομο της υποκείμενης νόσου. Για παράδειγμα:

• όταν φροντίζετε ένα κατοικίδιο με στοματίτιδα που έχει αναπτυχθεί στο πλαίσιο της πανλευκοπενίας ή του σακχαρώδους διαβήτη, δεν υπάρχει κίνδυνος.

• στο πλαίσιο της λεπτόσπισης - ο κίνδυνος είναι υψηλός, η προστασία του φροντιστή είναι απαραίτητη όχι μόνο με την παρακολούθηση της προσωπικής υγιεινής και τη χρήση παραγόντων φραγμού με τη μορφή μάσκας και γαντιών, αλλά και με τη λήψη προληπτικού αντιβακτηριακού φαρμάκου.

  

  Όταν φροντίζετε μια γάτα με λεπτόσπειρωση, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό

Πώς εκδηλώνεται η στοματίτιδα σε γάτες και γάτες

Η στοματίτιδα εκδηλώνεται με διάφορες μορφές φλεγμονής του στοματικού βλεννογόνου και την πιθανή διαδοχική εμπλοκή γειτονικών ιστών.

Μορφές της νόσου

Κατά τη διάρκεια της νόσου, υπάρχουν:

• οξεία μορφή - συνήθως διαρκεί από 4 ημέρες έως 2 εβδομάδες και τελειώνει με πλήρη ανάρρωση με αποκατάσταση του στοματικού βλεννογόνου και ομαλοποίηση της κατάστασης του ζώου.
• χρόνια μορφή - κατά κανόνα, αυτό δεν εξαλείφει τη δράση των προδιαθεσικών παραγόντων ή της νόσου, το σύμπτωμα της οποίας είναι στοματίτιδα, η εμφάνιση νέων ζωνών αλλοίωσης στο πλαίσιο των υπαρχόντων και δεν έχει χρόνο να θεραπεύσει βλεννογονικά ελαττώματα είναι χαρακτηριστικό Οι χρόνιες μορφές χαρακτηρίζουν την αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Τα κύρια συμπτώματα της στοματίτιδας

Τα πρώτα συμπτώματα στοματίτιδας περνούν συχνά απαρατήρητα από τον ιδιοκτήτη του ζώου και η γάτα λαμβάνει την προσοχή στην κατάστασή του, καθώς και στη θεραπεία, όταν η ασθένεια έχει ήδη ξεκινήσει πλήρως. Εκτός από τις αλλαγές στο στοματικό βλεννογόνο, η στοματίτιδα έχει έναν αριθμό εκδηλώσεων που ποικίλλουν ανάλογα με τον επιπολασμό της διαδικασίας, καθώς και τη σοβαρότητά της.

Οι πρώτες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

• η γάτα σταματά το χαρακτηριστικό ενδελεχή πλύσιμο και περιποίηση του παλτού, επειδή αισθάνεται πόνο όταν κινούνται οι σιαγόνες.
• αρπάζει το παιχνίδι με το στόμα του και το ρίχνει αμέσως.
• προσπαθώντας να μειώσει τον πόνο στο στόμα, το ζώο τρίβει το ρύγχος του στο πάτωμα και τα γύρω αντικείμενα.
• αν η γάτα τρώει ξηρά τροφή, την αρνείται (ένα πεινασμένο κατοικίδιο ζώο έρχεται στο μπολ, παίρνει το φαγητό στο στόμα του και το φτύνει, σαν να καίγεται), ενώ τρώει, η γάτα προσπαθεί να επιλέξει πιο μαλακά κομμάτια, μασά αργά, εμφανίζεται το σκάσιμο.
• όταν προσπαθείτε να ανοίξετε το στόμα και να εξετάσετε τη στοματική κοιλότητα, το προηγουμένως ήρεμο ζώο αντιστέκεται ενεργά, τραβώντας έξω, δαγκώνει και γρατζουνίζει.
• εμφανίζεται ευερεθιστότητα και επιθετικότητα.

Με την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου, παρατηρούνται τα εξής:

• αυξημένη σιελόρροια, ανάπτυξη σιελόρροιας.

  

  Ένα μείγμα αίματος στο σάλιο είναι χαρακτηριστικό της στοματίτιδας.

• δίψα;
• δυσάρεστη οσμή από το στόμα.
• αλλαγή στην εμφάνιση του παλτού: το παλτό είναι ατημέλητο, μπορεί να μυρίζει δυσάρεστο.
• επιδείνωση της όρεξης, η γάτα αγνοεί όχι μόνο την ξηρή τροφή, αλλά και τις αγαπημένες λιχουδιές.

Αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται με σοβαρή στοματίτιδα, καθώς και σε προχωρημένες περιπτώσεις:

• γενική κατάθλιψη, υπνηλία
• χάνω βάρος;
• διακυμάνσεις στη θερμοκρασία του σώματος
• αναπτύσσεται περιφερειακή λεμφαδενίτιδα - οι υπογνάθιοι και οι παρωτιδικοί λεμφαδένες αυξάνονται σε μέγεθος και σχηματίζουν πακέτα που είναι επώδυνα κατά την ψηλάφηση
• ένα μείγμα αίματος, ichor ή πύου εμφανίζεται στο ρέον σάλιο.
• εμφανίζεται απόρριψη από τα μάτια και τη μύτη.
• τα χείλη είναι πρησμένα και πρησμένα.
• μπορεί να υπάρχει απώλεια δοντιών.

Με τη δευτερογενή στοματίτιδα, η κλινική εικόνα της υποκείμενης συστηματικής νόσου αναπτύσσεται παράλληλα, έναντι της οποίας έχει προκύψει στοματίτιδα.

Βίντεο: στοματίτιδα σε γάτες

Διάγνωση της στοματίτιδας

Η διάγνωση της στοματίτιδας μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί τόσο από τον κτηνίατρο όσο και από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη του ζώου, έχοντας δει φλεγμονώδεις αλλαγές στις περιοχές της βλεννογόνου στο στόμα της γάτας. Ο τύπος των φλεγμονωδών αλλαγών καθορίζεται από τη μορφή της φλεγμονώδους διαδικασίας.

Σε αντίθεση με τη διάγνωση, μερικές φορές είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η αιτία της ανάπτυξης στοματίτιδας και αυτό απαιτεί πρόσθετες μεθόδους εξέτασης:

• γενικές εξετάσεις αίματος και ούρων
• βιοχημική εξέταση αίματος
• ELISA και PCR, με στόχο την αναζήτηση ορισμένων λοιμώξεων, όταν υπάρχει υποψία δευτερογενούς φύσης στοματίτιδας.
• βακτηριολογική ανάλυση για τον προσδιορισμό της φύσης της χλωρίδας και της ευαισθησίας της στα αντιβιοτικά.
• βιοψίες των προσβεβλημένων περιοχών για να αποσαφηνιστεί η φύση της φλεγμονής.
• Ακτινογραφία του κρανίου για αναζήτηση αλλαγμένων περιοχών στην περιοχή των ριζών των δοντιών, καθώς και εάν υπάρχει υποψία οστεομυελίτιδας.

Είναι δυνατή η αξιόπιστη θεραπεία της νόσου και η παροχή ευνοϊκής πρόγνωσης εάν η αιτία της ανάπτυξης στοματίτιδας εντοπιστεί και εξαλειφθεί με ακρίβεια, η οποία μπορεί να γίνει μόνο από κτηνίατρο. Η αυτοθεραπεία της στοματίτιδας μπορεί να προκαλέσει προσωρινή βελτίωση κατά τη διάρκεια της νόσου, αλλά χωρίς να αποδείξει τη βασική της αιτία, θα οδηγήσει σε μια χρόνια διαδικασία. Επιπλέον, με τη θεραπεία της στοματίτιδας από μόνη της, ο ιδιοκτήτης της γάτας μπορεί να αγνοήσει τα συμπτώματα μιας υποκείμενης νόσου που απειλεί τη ζωή και την υγεία του κατοικίδιου ζώου, αλλά που δεν θα ξεφύγει από την προσοχή του κτηνιάτρου.

Τις περισσότερες φορές, οι ερεθιστικές ουσίες που οδηγούν σε στοματίτιδα γλείφονται από τα πόδια ή τη γούνα

Τύποι στοματίτιδας

Οι τύποι στοματίτιδας καθορίζονται από τον τύπο της φλεγμονής, ο οποίος, με τη σειρά του, εξαρτάται τόσο από τη σύνθεση μικροβιακών παθογόνων όσο και από τις αποκρίσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.

Καταρροϊκός

Η πιο κοινή και απλή μορφή στοματίτιδας. Οι περιοχές ερυθρότητας και οίδημα του στοματικού βλεννογόνου είναι χαρακτηριστικές. Τις περισσότερες φορές, η στοματίτιδα καταρροής σε μια γάτα προχωρά απαρατήρητη από τον ιδιοκτήτη της. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτός ο τύπος παθολογίας είναι πρωταρχικός. Η μικροβιακή χλωρίδα της στοματικής κοιλότητας εμπλέκεται στη φλεγμονώδη διαδικασία, αλλά ο ρόλος της δεν είναι σημαντικός για την ανάπτυξή της. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, η πρόγνωση είναι καλή, η ασθένεια τελειώνει με ανάρρωση. Από την άλλη πλευρά, με μια δυσμενή εξέλιξη των γεγονότων, είναι δυνατή η μετάβαση αυτής της μορφής σε άλλους, που διαφέρει σε μια πολύ πιο σοβαρή πορεία, καθώς και η χρονικότητα.

Ελκωτικός

Η ελκώδης στοματίτιδα αναπτύσσεται στο πλαίσιο του προηγούμενου καταρροϊκού. Στην οιδηματώδη και κοκκινωμένη βλεννογόνο μεμβράνη, εμφανίζονται πρώτα επιφανειακά ελαττώματα - διάβρωση, με αύξηση και εμβάθυνση των οποίων σχηματίζονται έλκη. Επίσης, η διάβρωση μπορεί να συγχωνευθεί μεταξύ τους, σχηματίζοντας επιφάνειες καλυμμένες με φιλμ ινώδους - επομένως, ορισμένοι συγγραφείς επισημαίνουν επιπλέον τη μορφή στοματίτιδας της διφθερίτιδας. Τα ελκώδη ελαττώματα έχουν διαφορετικά μεγέθη, βάθη και εντοπισμό στην στοματική κοιλότητα, αλλά όλα αυτά είναι πολύ επώδυνα. Η ελκώδης στοματίτιδα εμφανίζεται συχνά σε νεφρική νόσο τελικού σταδίου.

Φλαμονώδες

Με φλεμονική στοματίτιδα, η λοίμωξη εμφανίζεται με πυογενή χλωρίδα, η οποία εξαπλώνεται στο πάχος της βλεννογόνου μεμβράνης. Το προκύπτον πύον απολέγει το επιθήλιο και, εάν υποστεί βλάβη, ρέει έξω. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, αυτή η μορφή περιπλέκεται από βακτηριακή σήψη. Η πρόγνωση εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία. Για παράδειγμα, με φλεγμονώδη στοματίτιδα, η οποία περιπλέκει μια μεγάλη πληγή της βλεννογόνου μεμβράνης και αντιμετωπίστηκε εγκαίρως, η πρόγνωση είναι ευνοϊκή, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις μιλά για αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος και αδυναμία του να συγκρατήσει τη μικροβιακή επιθετικότητα, επομένως η η πρόγνωση μπορεί να είναι τόσο προσεκτική όσο και δυσμενής, ειδικά με δευτερογενή στοματίτιδα …

Γαγγραινώδης

Γάγγρος - μια σοβαρή μορφή στοματίτιδας, συνήθως αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της χρόνιας πορείας της με την προσθήκη πυρηνικής αντίδρασης, μπορεί επίσης να περιπλέκεται από σήψη και χαρακτηρίζεται από βαθιά καταστολή των λειτουργιών του ανοσοποιητικού συστήματος. Εμφανίζεται νέκρωση και απόρριψη των βλεννογόνων θέσεων, τα όρια της πληγείσας περιοχής τείνουν να επεκτείνονται. Η γενική ευημερία της γάτας υποφέρει πολύ. Η γαστρογενής μορφή στοματίτιδας εμφανίζεται σπάνια αρχικά, γεγονός που καθιστά τη θεραπεία της πολύ δύσκολη και η πρόγνωση είναι από προσεκτική σε δυσμενής.

Λεμφοκυτταρικό-πλασμυτικό

Αυτός ο τύπος στοματίτιδας έχει αυτοάνοση φύση, στην οποία υπάρχει αλλαγή στην αντιδραστικότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και προσβάλλουν τα δόντια της γάτας, προκαλώντας έντονη φλεγμονώδη αντίδραση με την επακόλουθη προσκόλληση της δευτερογενούς μικροχλωρίδας του στόματος κοιλότητα, η οποία επιδεινώνει περαιτέρω την πορεία της νόσου.

Υπάρχουν μερικά σημάδια που διακρίνουν την αυτοάνοση φόρμα από τα υπόλοιπα:

• στην αρχή της νόσου, ένας σαφής εντοπισμός των πρώτων εστιών φλεγμονής στην προβολή των ριζών των δοντιών είναι χαρακτηριστικός - σε όλες τις στοές, με την πάροδο του χρόνου η διαδικασία γίνεται διάχυτη, και αυτό το σημάδι γίνεται αόρατο.
• αντοχή της νόσου στις παραδοσιακές θεραπευτικές αγωγές με αντιβιοτικά και αντισηπτικά.

Η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί με βιοψία μιας περιοχής φλεγμονώδους ιστού που περιέχει μεγάλο αριθμό ανοσοϊκανών κυττάρων, η οποία είναι χαρακτηριστική για αυτοάνοσες ασθένειες.

Φωτογραφίες: στοματίτιδα σε γάτες

Η βλεννογόνος μεμβράνη της στοματικής κοιλότητας της γάτας έχει συνήθως ομοιόμορφο ανοιχτό ροζ χρώμα

Στο πρώτο στάδιο της ελκώδους στοματίτιδας, φωτεινές περιοχές διάβρωσης εμφανίζονται στη γλώσσα

Με την πάροδο του χρόνου, υπάρχει η τάση των ελκωτικών ελαττωμάτων να αιμορραγούν.

Η αυτοάνοση στοματίτιδα χαρακτηρίζεται από πρωτογενή εντοπισμό στην προβολή των ριζών των δοντιών και στις δύο σιαγόνες

Όταν πρέπει να δείτε επειγόντως έναν κτηνίατρο

Πρέπει να ζητείται η γνώμη ενός κτηνιάτρου σε όλες τις περιπτώσεις ανίχνευσης περιοχών φλεγμονής στο στόμα μιας γάτας, ακόμη και αν η προέλευσή τους φαίνεται προφανής. Αυτό οφείλεται τόσο στην πιθανότητα επιπλοκών κατά τη διάρκεια μιας απλής καταρροϊκής μορφής στοματίτιδας λόγω της επιθετικής σύνθεσης της μικροχλωρίδας της στοματικής κοιλότητας της γάτας, και στην ανάγκη εξάλειψης τοπικών παραγόντων που προκάλεσαν την ανάπτυξη της νόσου σε πρωτογενή στοματίτιδα, και ακόμη περισσότερο για τη θεραπεία της υποκείμενης νόσου εάν η στοματίτιδα είναι δευτερογενής.

Πώς να θεραπεύσετε μια ασθένεια στο σπίτι

Στο σπίτι, πραγματοποιούνται τα ραντεβού του κτηνιάτρου και η φροντίδα των γατών.

Πρώτες βοήθειες για κατοικίδιο

Οι πρώτες βοήθειες για ένα κατοικίδιο συνίστανται στην άρδευση της στοματικής κοιλότητας με αντισηπτικό διάλυμα και την εξέταση από κτηνίατρο.

Το θεραπευτικό σχήμα εξαρτάται από τον τύπο της στοματίτιδας

Η θεραπεία της στοματίτιδας περιλαμβάνει ένα σύνολο μέτρων:

• για κάθε στοματίτιδα, δεδομένης της επιθετικής φύσης της χλωρίδας στο στόμα μιας γάτας, συνταγογραφείται αντιβακτηριακή θεραπεία:

  • Sinulox;
  • Μετρονιδαζόλη;
  • Stomorgil;
  • Λινκομυκίνη;
• με σύνδρομο σοβαρού πόνου, συνταγογραφείται το Buprenex.

• η στοματική κοιλότητα ποτίζεται με αντισηπτικά διαλύματα:

  • υδατικό διάλυμα χλωρεξιδίνης ·
  • Miramistin;
  • ένα απαλό ροζ διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου ·

• τα ελκώδη ελαττώματα αντιμετωπίζονται:

  • 1-2% διάλυμα Protargol;
  • Η λύση του Lugol;
  • 0,2% διάλυμα γραμμικιδίνης.

• τοπικά εφαρμοσμένες γέλες:

  • Metrogyl Denta;
  • Χόλισαλ;
  • Δενταβιδίνη;
  • Actovegin;

• Τα αντιισταμινικά χρησιμοποιούνται για την πρόληψη αλλεργικών αντιδράσεων σε σοβαρή στοματίτιδα:

  • Ταβέγκιλ;
  • Suprastin;
  • Πίπολφεν;

• Τα κορτικοστεροειδή συνταγογραφούνται με προσοχή με την απόφαση του κτηνιάτρου παράλληλα με τα αντιβιοτικά να μειώσουν την ένταση της φλεγμονώδους αντίδρασης τόσο στην αυτοάνοση στοματίτιδα όσο και σε σοβαρές μη αυτοάνοσες μορφές:

  • Πρεδνιζολόνη - συνταγογραφείται συστηματικά για 2 εβδομάδες.
  • Triamcinolone - χρησιμοποιείται για τοπική ένεση.
• ανοσοκατασταλτικά - χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της λεμφοκυτταρικής-πλασμακυτταρικής στοματίτιδας (κυκλοσπορίνη).

• με τη μυκητιακή φύση της χλωρίδας, συνταγογραφούνται:

  • Κετοκοναζόλη;
  • Φλουκοναζόλη;
• ενισχυτικά φάρμακα (Catosal).

Πίνακας: θεραπείες για τη θεραπεία της στοματίτιδας

Ένα φάρμακο	Δομή	Λειτουργική αρχή	Τιμή, ρούβλια
Sinulox	αμοξικιλλίνη; κλαβουλανικό οξύ.	Αντιβιοτικό ευρέος φάσματος. Μην το χρησιμοποιείτε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της σίτισης.	910
Στόμοργκιλ	μετρονιδαζόλη; σπιραμυκίνη.	Αντιβιοτικό ευρέος φάσματος με δράση κατά των αναερόβιων Κατάλληλο για έγκυες και θηλάζουσες γάτες.	1340
Metrogyl Denta	Τοπικό τζελ μετρονιδαζόλης	Καταστρέφει τα αναερόβια βακτήρια στον τόπο εφαρμογής	από το 195
Buprenex	Βουπρενορφίνη	Κεντρικό αναλγητικό; οι γάτες το ανέχονται καλά	Λίστα Α, μπορείτε να αγοράσετε μόνο στην κτηνιατρική κλινική με δόσεις, η τιμή είναι χαμηλή
Κυκλοσπορίνη	Κυκλοσπορίνη	Το ανοσοκατασταλτικό, αναστέλλει τον κλώνο Τ-λεμοκυττάρων, μειώνοντας την ένταση της αυτοάνοσης αντίδρασης	2500
Πρεδνιζολόνη	Πρεδνιζολόνη, γλυκοκορτικοειδές	έχει ισχυρό αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα. επιβραδύνει το ρυθμό σχηματισμού ανοσοκυττάρων στην αυτοάνοση στοματίτιδα.	από 40
Κετοκοναζόλη	Κετοκοναζόλη	Αντιμυκητιασικό φάρμακο συστηματικής δράσης, συνταγογραφείται για καντιντίαση	από 121
Κατασόλος	βουτοφωσφαμίδιο; κυανοκοβαλαμίνη; 4-υδροξυβενζοϊκός μεθυλεστέρας.	διεγείρει την ανοσία. βελτιώνει το μεταβολισμό. προωθεί την επούλωση πληγών. Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αυτοάνοση στοματίτιδα	767

Φωτογραφίες: φαρμακευτική θεραπεία για στοματίτιδα σε γάτες

Το Catosal βοηθά στη σημαντική αύξηση της αντίστασης του αιλουροειδούς σώματος στις βλαβερές συνέπειες των παραγόντων που προκαλούν ασθένειες

Το Miramistin είναι ένα αντισηπτικό που εμποδίζει την ανάπτυξη μικροβιακής χλωρίδας

Η λύση του Lugol παρουσιάζει εξαιρετικές απολυμαντικές ιδιότητες κατά την άμεση θεραπεία ελκών

Το Metrogyl Denta είναι ένα αντιμικροβιακό φάρμακο με τη μορφή γέλης που χρησιμοποιείται για μολυσματικές και φλεγμονώδεις ασθένειες της στοματικής κοιλότητας

Το Tavegil είναι ένας αντι-αλλεργικός παράγοντας, με στοματίτιδα μπορεί να μειώσει το οίδημα των ιστών

Η πρεδνιζολόνη είναι ένα ορμονικό φάρμακο που βοηθά στην γρήγορη ανακούφιση της φλεγμονής

Το Sinulox είναι ένα αντιβιοτικό ευρέος φάσματος

Κατά τη θεραπεία της στοματίτιδας, συχνά απαιτείται η βοήθεια ενός κτηνιάτρου οδοντίατρου, ο οποίος διεξάγει:

• για όλη τη στοματίτιδα:

  • απομάκρυνση του supragingival και subgingival calculus ·
  • στίλβωση οδοντιατρικών κορωνών.
  • εφαρμογή φθοριδίων, καθώς με στοματίτιδα, το σμάλτο των δοντιών καταστρέφεται γρήγορα.

  • εξαγωγή δοντιού:

    • με εστίες επαναρρόφησης των οστών στη ριζική ζώνη.
    • με σπασμένα κορώνες.
    • ακατάλληλα αναπτυσσόμενα δόντια ·
  • χειρουργική αντιμετώπιση μαλακών ιστών με εκτομή ζωνών νέκρωσης σε σοβαρή στοματίτιδα.

• με αυτοάνοση στοματίτιδα:

  • με την αντίσταση της λεμφοκυτταρικής-πλασμακυτταρικής στοματίτιδας στη θεραπεία, αποφασίζεται η αφαίρεση των δοντιών για τη βελτίωση της πρόγνωσης:

    • Οι πρόμονοι και οι γομφίοι αφαιρούνται πρώτα

      

      Με την αντίσταση της αυτοάνοσης στοματίτιδας στη θεραπεία που πραγματοποιείται, οι γομφίοι και οι πρόδρομοι αφαιρούνται για να βελτιωθεί η πορεία της

    • διατηρώντας παράλληλα τη δραστηριότητα της φλεγμονής, αφαιρούνται οι σκύλοι και οι κοπτήρες.
  • Εάν είναι αδύνατο να παρέχεται λεπτομερής φροντίδα της στοματικής κοιλότητας του κατοικίδιου στο σπίτι, ο κτηνίατρος μπορεί να αποφασίσει να αφαιρέσει τα δόντια σε πρώιμο στάδιο της νόσου.

Στη θεραπεία της στοματίτιδας, δεν μπορείτε να το κάνετε χωρίς τη βοήθεια κτηνιάτρου-οδοντιάτρου

Λαϊκές θεραπείες για στοματίτιδα

Οι λαϊκές θεραπείες χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία της στοματίτιδας:

• Έγχυση χαμομηλιού: 15-20 g ξηρών ταξιανθιών ρίχνουμε ένα ποτήρι βραστό νερό, μπορείτε να προσθέσετε 4 g βορικού οξέος.

• Ένα αφέψημα από φλοιό βελανιδιάς είναι ο καλύτερος παράγοντας που έχει αντιμικροβιακή, αντι-σήψη, στυπτική, αιμοστατική και αντιφλεγμονώδη δράση

  1. Ρίχνουμε μια κουταλιά της σούπας φλοιό με 250 ml βραστό νερό.
  2. Βράζουμε για άλλα 20 λεπτά.
  3. Ψύξτε και διηθήστε μέσω του τυροσκοπίου.

Αυτό σημαίνει ποτίστε το στόμα της γάτας.

Είναι πολύ χρήσιμο να συμπληρωθεί η θεραπευτική αγωγή με άρδευση της στοματικής κοιλότητας με αφέψημα από φλοιό βελανιδιάς.

Οι λαϊκές θεραπείες δεν μπορούν να είναι ο μόνος τρόπος για τη θεραπεία της στοματίτιδας σε ένα κατοικίδιο. Θα πρέπει να θεωρούνται μόνο ως συμπληρωματική θεραπεία.

Κανόνες για τη διεξαγωγή ιατρικών διαδικασιών

Με στοματίτιδα, η στοματική κοιλότητα του κατοικίδιου πρέπει να αντιμετωπίζεται σωστά:

1. Προετοιμαστείτε και τοποθετήστε πιο κοντά:

   • αφέψημα βοτάνων ή αντισηπτικών διαλυμάτων.
   • Η λύση του Lugol ή το protargol;
   • σύριγγα ή μικρή σύριγγα για έκπλυση υγρού.
   • μπατονέτες.
2. Εάν η γάτα είναι επιθετική, σπρώξτε τον με μια πετσέτα. Καθώς η θεραπεία συνεχίζεται, το κατοικίδιο ζώο θα βελτιωθεί, η επιθετικότητα θα μειωθεί, τότε θα είναι δυνατό να γίνει χωρίς στερέωση.
3. Φόρεσε γάντια.
4. Ανοίξτε το στόμα της γάτας, γείρετε το κεφάλι προς τα εμπρός έτσι ώστε να μην καταπιεί το υγρό.
5. Τοποθετήστε το ακροφύσιο της σύριγγας ή της σύριγγας στην περιοχή μιας από τις γωνίες του στόματος της γάτας και εγχύστε το διάλυμα έκπλυσης, κατευθύνοντας τη ροή στα ούλα. Το στόμα πλένεται 5-6 φορές την ημέρα με όγκο 5-10 ml · τα γατάκια έχουν μικρότερο όγκο
6. Βρέξτε ένα βαμβάκι σε διάλυμα καυτηριασμού (Lugol, protargol), ανοίξτε ξανά το στόμα και θεραπεύστε έλκη ή διάβρωση. Η άμεση θεραπεία των βλεννογόνων ελαττωμάτων πραγματοποιείται 3-4 φορές την ημέρα.
7. Δόξα και απελευθέρωση της γάτας.

Βίντεο: θεραπεία με Metrogyl Denta gel

Φροντίδα για ένα άρρωστο ζώο

Κατά τη φροντίδα μιας γάτας, δίνεται προσοχή στα:

• Γατοτροφή. Τα τρόφιμα πρέπει να είναι μαλακά και σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας - υγρό. Το φαγητό για τη γάτα πρέπει να είναι λίγο ζεστό. Θα πρέπει να προσφέρεται συχνά, σε μικρές μερίδες. Μετά τη σίτιση, φροντίστε να πλύνετε το στόμα. Εάν η γάτα αρνείται να φάει, ο ζωμός εγχέεται με σύριγγα. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό για οποιονδήποτε λόγο, ένας ρινογαστρικός σωλήνας τοποθετείται στην κτηνιατρική κλινική για σίτιση.
• Διαθεσιμότητα νερού - το κατοικίδιο πρέπει να πίνει άφθονο καθαρό νερό σε θερμοκρασία δωματίου, η αφυδάτωση κάνει την στοματίτιδα χειρότερη.
• Στοματική υγιεινή - στην κτηνιατρική κλινική, τα δόντια καθαρίζονται και οι πέτρες αφαιρούνται με καταστολή, μετά την οποία τα δόντια πρέπει να διατηρούνται καθαρά. Ίσως, με την κοινή φύση της στοματίτιδας, το βούρτσισμα με οδοντόβουρτσα δεν αξίζει τον κόπο, ώστε να μην τραυματιστεί επιπρόσθετα η βλεννογόνος μεμβράνη, αλλά μπορείτε να σκουπίσετε τις στεφάνες των δοντιών με ένα πανί γάζας για να αφαιρέσετε τη μαλακή πλάκα, η οποία είναι άφθονα σχηματίζεται κατά τη στοματίτιδα, τόσο λόγω της φλεγμονώδους διαδικασίας όσο και λόγω της μαλακής διατροφής. Πρέπει επίσης να αφαιρέσετε την πλάκα από τη γλώσσα.
• Φροντίζοντας το παλτό - πρέπει να το χτενίσετε, για να εξαλείψετε την δυσάρεστη οσμή του παλτού, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξηρό σαμπουάν.
• Η καθαριότητα των κρεβατιών. Είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε μια πάνα μίας χρήσης στο σημείο ανάπαυσης της γάτας και να την αλλάξετε, καθώς το νερό θα ρέει πάνω της.
• Αναισθησία για γάτα - το ανεξέλεγκτο σύνδρομο σοβαρού πόνου προκαλεί άγχος και μετατοπίζει σημαντικά το χρόνο ανάρρωσης. Ένα αναλγητικό συνταγογραφείται μόνο από κτηνίατρο.

Με στοματίτιδα, η γάτα τρέφεται μόνο με μαλακά και ζεστά τρόφιμα.

Χαρακτηριστικά της πορείας και της θεραπείας της στοματίτιδας σε έγκυες γάτες και γατάκια

Τόσο οι έγκυες γάτες όσο και τα γατάκια είναι επιρρεπείς σε στοματίτιδα. Έγκυες γάτες - λόγω ανοσοανεπάρκειας, καθώς και ορμονικών διακυμάνσεων. γατάκια - λόγω της ανωριμότητας του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και της αλλαγής των δοντιών.

Στη θεραπεία μιας εγκύου γάτας, η χρήση των περισσότερων αντιβιοτικών, ορμονών, κυτταροστατικών είναι απαράδεκτη. Θα πρέπει να εξεταστεί από κτηνίατρο με επιλογή κατάλληλης θεραπείας. μετά τον τοκετό, το ζήτημα της σίτισης γατακιών επιλύεται.

Η στοματίτιδα στα γατάκια συνήθως δεν είναι σοβαρή και η πορεία της κατά την αλλαγή των δοντιών διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την τήρηση της στοματικής υγιεινής, τη χρήση φυτικών αφέψημα και αντισηπτικών διαλυμάτων.

Πρόληψη στοματίτιδας

Για να αποφύγετε τη στοματίτιδα σε ένα κατοικίδιο μπορεί:

• έγκαιρος εμβολιασμός

• εξέταση των δοντιών της γάτας και του καθαρισμού τους μία φορά την εβδομάδα χρησιμοποιώντας κτηνιατρική οδοντόκρεμα.

  

  Η συμμόρφωση με την στοματική υγιεινή από νεαρή ηλικία είναι μια καλή πρόληψη της στοματίτιδας

• αφαίρεση πέτρας
• προληπτικές εξετάσεις κτηνιάτρου, συμπεριλαμβανομένου οδοντιάτρου ·
• σίτιση μόνο με ζωοτροφές υψηλής ποιότητας, όταν τρώτε φυσικά προϊόντα - παρακολούθηση της θερμοκρασίας του φαγητού που σερβίρεται.
• εξάλειψη ερεθιστικών ουσιών από τη γάτα.
• τη χρήση μόνο σαμπουάν για κατοικίδια υψηλής ποιότητας στη φροντίδα των μαλλιών της γάτας.
• έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία χρόνιων παθήσεων.

Κτηνιατρικές συστάσεις

Η στοματίτιδα είναι τόσο πρωτογενής, και στη συνέχεια είναι μια ανεξάρτητη ασθένεια, και δευτερογενής, όταν η στοματίτιδα είναι σύμπτωμα μιας γενικής ασθένειας ή της συνέπειάς της. Η πιο κοινή μορφή παθολογίας με την καλύτερη πρόγνωση είναι η καταρροή και είναι επίσης η πιο κοινή με πρωτοπαθή στοματίτιδα. Οι σοβαρές μορφές της νόσου - πεπτικό έλκος, φλεγματώδης, γαστρεντερικός - συνήθως δεν είναι πρωτογενείς και απαιτείται διεξοδική εξέταση της γάτας για τη διάγνωση και τη θεραπεία μιας συστηματικής νόσου. Η αυτοάνοση μορφή στοματίτιδας αντιμετωπίζεται με κορτικοστεροειδή και κυτταροστατικά. Στη θεραπεία όλης της στοματίτιδας, χρησιμοποιείται αντιβακτηριακή θεραπεία, η αποχέτευση της στοματικής κοιλότητας από έναν οδοντίατρο, μεγάλη σημασία αποδίδεται στην κατ 'οίκον φροντίδα του κατοικίδιου ζώου. Δυστυχώς, η πλήρης εξαγωγή δοντιών ενδείκνυται μερικές φορές για τη βελτίωση της πρόγνωσης για αυτοάνοση στοματίτιδα.