Μια γάτα ή μια γάτα κάνει εμετό με λευκό αφρό: οι λόγοι για αυτόν τον εμετό σε γατάκια και ενήλικα ζώα, διάγνωση και θεραπεία, συστάσεις κτηνιάτρων

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Έμετος λευκός αφρός σε μια γάτα: πώς να την βοηθήσετε

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γάτες έχουν εμετό από λευκό αφρό, που συμβαίνει όταν δεν υπάρχει περιεχόμενο στο στομάχι και αποτελείται από σάλιο, γαστρική βλέννα και γαστρικό χυμό, καθώς και φυσαλίδες αέρα. Ο ιδιοκτήτης πρέπει να διακρίνει πότε η γάτα χρειάζεται βοήθεια και πότε δεν αξίζει να ανησυχείτε.

Περιεχόμενο

• 1 Όταν ο εμετός λευκός αφρός στις γάτες δεν αποτελεί ένδειξη ασθένειας

  1.1 Βίντεο: Επικίνδυνος και μη επικίνδυνος έμετος στα κατοικίδια

• 2 Έμετος λευκού αφρού στις γάτες ως σύμπτωμα της νόσου

  • 2.1 Πρόσθετα συμπτώματα που επιβεβαιώνουν τη διάγνωση
  • 2.2 Βίντεο: Έμετος λευκός αφρός στις γάτες
  • 2.3 Πρόσθετες διαγνωστικές μέθοδοι
  • 2.4 Βίντεο: τι να κάνετε με τον εμετό στις γάτες

• 3 Πώς να αντιμετωπίσετε μια γάτα

  3.1 Συλλογή φωτογραφιών: φάρμακα για εμετό σε γάτα

• 4 Πώς να δώσετε πρώτες βοήθειες σε μια γάτα
• 5 Φάρμακα για την πρόληψη του εμετού στις γάτες
• 6 Συστάσεις από κτηνιάτρους

Όταν κάνετε εμετό λευκό αφρό στις γάτες δεν είναι σημάδι ασθένειας

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο εμετός του λευκού αφρού έχει φυσιολογικό χαρακτήρα και εκτελεί προστατευτική λειτουργία:

• Η παρουσία τριχοβαζοαρώνων στο στομάχι - κομμάτια μαλλιών που καταπίνει η γάτα κατά τη διάρκεια της αυτοθεραπείας, ειδικά κατά τη διάρκεια της κοπής. Εάν ο αφρός περιέχει μπάλες μαλλιών, πρέπει να δοθεί στη γάτα Malt Paste για προαγωγή της εξάλειψης.

  

  Bezoars - χτενίσματα που εισέρχονται στο πεπτικό σύστημα της γάτας όταν γλείφονται

• Μεγάλη περίοδος χωρίς φαγητό - με αυτόν τον τρόπο η γάτα εκκενώνει υπερβολικό γαστρικό χυμό, κάτι που μπορεί να βλάψει τον γαστρικό βλεννογόνο.
• Ξένα σώματα κατάποση κατά λάθος από μια γάτα - σε αυτήν την περίπτωση, ένα αντικείμενο που είχε καταπιεί προηγουμένως μπορεί να βρεθεί στον εμετό.

• Τρώτε βότανα και φυτά εσωτερικού χώρου που ερεθίζουν το στομάχι και προκαλούν εμετό.

  

  Ο εμετός του αφρού εμφανίζεται μετά την κατανάλωση εσωτερικών λουλουδιών ή γρασίδι

• Στρες - μια κατάσταση παρατεταμένης νευρικής έντασης στις γάτες μπορεί να συνοδεύεται από εμετό, συμπεριλαμβανομένου του λευκού αφρού.
• Κατά τη διάρκεια του οίστρου και του σεξουαλικού κυνηγιού - οι γάτες και οι γάτες αντιμετωπίζουν άγχος και έχουν επίσης διαταραχές της όρεξης, το αποτέλεσμα όλων αυτών μπορεί να είναι εμετός λευκού αφρού.

• Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι γάτες μπορεί να κάνουν εμετό τόσο λόγω της ανάπτυξης τοξικότητας στα αρχικά στάδια, όσο και λόγω της συμπίεσης των εσωτερικών οργάνων από μια διευρυμένη μήτρα στα μεταγενέστερα στάδια.

  

  Έμετος λευκού αφρού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συμβαίνει τόσο με τοξίκωση όσο και με συμπίεση των εσωτερικών οργάνων της εγκύου μήτρας

• Λήψη ορισμένων φαρμάκων που ερεθίζουν τους βλεννογόνους του πεπτικού συστήματος και επηρεάζουν επίσης την περιστροφή του:

  • αντιβακτηριακοί παράγοντες;
  • κυτταροστατική;
  • προσερίνη
  • θειικό μαγνήσιο.
• Όταν μια γάτα λικνίζεται κατά τη μεταφορά - σε αυτήν την περίπτωση, δεν πρέπει να ταΐζετε τη γάτα για 6-8 ώρες πριν από το ταξίδι και επίσης να της δώσετε ένα ηρεμιστικό.

Σε περιπτώσεις όπου ο εμετός του λευκού αφρού δεν αποτελεί ένδειξη ασθένειας, δεν διαταράσσει τη γενική ευημερία της γάτας, δεν επηρεάζει την κινητικότητα και την όρεξή της. Η φύση ενός τέτοιου εμέτου είναι επεισοδιακή, πιο συχνά μία φορά, λιγότερο συχνά δύο φορές. Εάν η γάτα έχει κάνει εμετό τρεις φορές, αυτό προκαλεί ανησυχία.

Βίντεο: επικίνδυνος και αβλαβής έμετος στα κατοικίδια

Έμετος λευκού αφρού στις γάτες ως σύμπτωμα της νόσου

Έμετος λευκού αφρού μπορεί να συμβεί με τις ακόλουθες ασθένειες σε μια γάτα:

• Λοιμώδης - έμετος συμβαίνει τόσο λόγω της ανεπτυγμένης δηλητηρίασης όσο και λόγω διαταραχής της λειτουργίας του πεπτικού συστήματος που προκαλείται από μολυσματικό παράγοντα που προκάλεσε:

  • πανλευκοπενία;
  • εντερίτιδα
  • καλικοϊός.

• Χρόνιες παθήσεις του πεπτικού συστήματος:

  • γαστρίτιδα;
  • παγκρεατίτιδα
  • λιπαρή ηπατίωση.
• Δηλητηρίαση, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων κακής ποιότητας.

• Παραβάσεις ανταλλαγής:

  • κετοξέωση στον σακχαρώδη διαβήτη.
  • ουραιμία με νεφρική ανεπάρκεια.
• Ελμινθίαση - ο έμετος προκαλείται τόσο από τοξίκωση όσο και από την άμεση διείσδυση των ελμινθών στα ανώτερα μέρη του πεπτικού συστήματος.

• Φλεγμονώδεις ασθένειες της αναπνευστικής οδού:

  • βρογχίτιδα, τραχειίτιδα, λαρυγγίτιδα - συνοδεύεται από σοβαρό βήχα, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει αντανακλαστικό εμετό.
  • πνευμονία - ο έμετος μπορεί να προκληθεί τόσο από βήχα όσο και από σοβαρή δηλητηρίαση.
• Δυσκοιλιότητα - εμφανίζεται ενεργοποίηση των περισταλτικών κινήσεων του πεπτικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της αντιψυχιακής ψύξης, ως αποτέλεσμα της οποίας θα εμφανιστεί εμετός.
• Όγκοι - έμετος συμβαίνει τόσο λόγω διαταραχής της λειτουργίας του πεπτικού συστήματος όσο και λόγω δηλητηρίασης, η οποία προκαλείται από την ανάπτυξη νεοπλασμάτων.

Πρόσθετα συμπτώματα που επιβεβαιώνουν τη διάγνωση

Η παρουσία πρόσθετων συμπτωμάτων θα υποδηλώνει αιτία για την ταλαιπωρία της γάτας. Είναι πολύ σημαντικό να τα αναφέρετε στον κτηνίατρο, κάτι που θα επιτρέψει ταχύτερη διάγνωση. Διάφορες ασθένειες μπορούν να συνοδεύονται από:

• Μεταδοτικές ασθένειες:

  • πυρετός;
  • δίψα;
  • γενική καταπίεση
  • Ελλειψη ορεξης;
  • διάρροια;
  • απόρριψη από τη μύτη και τα μάτια.
  • την εμφάνιση εξανθήματος στο δέρμα ή έλκος στους βλεννογόνους.
  • αποχρωματισμός των ούρων και των κοπράνων

  • παθολογικές ακαθαρσίες στα ούρα και τα κόπρανα:

    • φλέγμα;
    • αίμα;
    • πύο.

• Χρόνιες παθήσεις του πεπτικού συστήματος:

  • μειωμένη όρεξη
  • μείωση του σωματικού βάρους
  • αλλαγές στη συνοχή των κοπράνων: διάρροια ή δυσκοιλιότητα
  • μειωμένη δραστηριότητα, απάθεια, απροθυμία να παίξετε
  • ευερέθιστο;
  • κοιλιακό άλγος;

  • αλλαγή στο χρώμα των κοπράνων:

    • αποχρωματισμός με απόφραξη της χολικής οδού.
    • ερυθρότητα με αιμορραγία από την κάτω γαστρεντερική οδό.
    • η εμφάνιση του μαύρου με αιμορραγία από το άνω πεπτικό σύστημα.

• Δηλητηρίαση - τα συμπτώματα εξαρτώνται από τον τύπο της τοξίνης, καθώς και από την ποσότητα που έχει εισέλθει στο σώμα:

  • σοβαρός εμετός
  • ανήσυχη συμπεριφορά
  • μια έντονη επιδείνωση της ευημερίας.
  • λήθαργος, αδυναμία
  • διάρροια;
  • κοιλιακό άλγος;
  • μείγμα αίματος σε εμετό, κόπρανα, αιμορραγίες στο δέρμα και βλεννογόνους σε περίπτωση δηλητηρίασης με δηλητήριο αρουραίου.
  • η ανάπτυξη νεφρικής ανεπάρκειας - η απουσία απέκκρισης των ούρων στο πλαίσιο μιας γενικά επιδεινούμενης γενικής κατάστασης.
  • σπασμοί
  • κώμα και θάνατος.

• Παραβάσεις ανταλλαγής:

  • ουραιμία:

    • οξεία νεφρική ανεπάρκεια:

      • μείωση της ποσότητας των διαχωρισμένων ούρων μέχρι την απουσία τους.
      • πρήξιμο;
      • αυξημένος καρδιακός ρυθμός
      • διάρροια;
      • γενική αδυναμία
      • πόνος στην ψηλάφηση στην περιοχή των νεφρών.
      • η μυρωδιά των ούρων από τους βλεννογόνους και τη γούνα της γάτας.
      • σπασμοί
      • κώμα και θάνατος.

    • χρόνια νεφρική ανεπάρκεια:

      • διαχωρισμός μεγάλων ποσοτήτων υδαρών ούρων.
      • δίψα;
      • δυσκοιλιότητα;
      • ξηρό δέρμα και βλεννογόνους.
      • ελκώδης στοματίτιδα
      • η μυρωδιά των ούρων από τους βλεννογόνους και τη γούνα της γάτας.
      • διαταραχές του καρδιακού ρυθμού
      • μείωση του σωματικού βάρους
      • αναιμία;
      • αυξημένη αρτηριακή πίεση
      • γενική αδυναμία
      • σπασμοί
      • κώμα και θάνατος.

  • κετοξέωση:

    • αδυναμία;
    • γενική καταπίεση έως λήθαργο
    • διάρροια;
    • μείωση της θερμοκρασίας του σώματος
    • Ελλειψη ορεξης;
    • κώμα και θάνατος.

• Ελμινθίαση:

  • γενική καταπίεση
  • αστάθεια της όρεξης
  • μείωση του σωματικού βάρους
  • εναλλακτική διάρροια και δυσκοιλιότητα
  • ένα μείγμα αίματος στα κόπρανα.
  • βήχας;
  • αλλεργικές δερματικές αντιδράσεις
  • πόνος στο στομάχι;
  • αύξηση του μεγέθους της κοιλιάς.

• Φλεγμονώδεις ασθένειες των αεραγωγών:

  • πυρετός;
  • δίψα;
  • αδυναμία, γενική αδιαθεσία
  • μειωμένη όρεξη
  • απόρριψη από τα μάτια και τη μύτη.
  • βήχας;
  • κατά την ακρόαση των πνευμόνων, καθορίζονται ξηρές ή υγρές ράγες, καθώς και εξασθένηση ή αυξημένη αναπνοή.

• Δυσκοιλιότητα:

  • απουσία καρέκλας για 3 ημέρες ·
  • φούσκωμα
  • κοιλιακό άλγος;
  • επαναλαμβανόμενες και ανεπιτυχείς επισκέψεις στο κουτάκι, όταν η γάτα κάνει επιπλέον προσπάθειες.

• Όγκοι. Οι κλινικές εκδηλώσεις εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη θέση του όγκου, τον τύπο και το στάδιο της διαδικασίας. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:

  • ορατή ή απτική μάζα ·
  • αδυναμία, γενική αδιαθεσία
  • σύνδρομο πόνου
  • αναιμία;
  • αύξηση των περιφερικών λεμφαδένων.
  • αιμορραγία όταν ο όγκος αποσυντίθεται.

Βίντεο: λευκός αφρός εμετός στις γάτες

Πρόσθετες διαγνωστικές μέθοδοι

Πρόσθετες διαγνωστικές μέθοδοι σάς επιτρέπουν να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση:

• Για μολυσματικές ασθένειες:

  • γενική εξέταση αίματος, η οποία παρατηρείται:

    • μείωση ή αύξηση του αριθμού των λευκοκυττάρων.
    • σχετική αύξηση του περιεχομένου των ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω αφυδάτωσης ή μείωση λόγω αιμόλυσης (καταστροφή ερυθρών αιμοσφαιρίων), καθώς και αιμορραγία ·
    • αυξημένη ESR (ρυθμός καθίζησης ερυθροκυττάρων)
    • αυξημένο αιματοκρίτη (ερυθρά αιμοσφαίρια).

  • γενική ανάλυση ούρων (πιο ενημερωτική σε περίπτωση βλάβης των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος), η οποία αποκαλύπτει:

    • πρωτεΐνη;
    • λευκοκύτταρα;
    • ερυθροκύτταρα;
    • βακτήρια.

  • βιοχημική εξέταση αίματος (οι δείκτες εξαρτώνται από τα όργανα που εμπλέκονται στη μολυσματική διαδικασία, καθώς και από το βαθμό εξασθένησης της λειτουργίας τους), είναι πιθανό:

    • αύξηση της χολερυθρίνης σε περίπτωση ηπατικής βλάβης, αύξηση του επιπέδου των ηπατικών τρανσαμινασών (ALAT, ASAT).
    • αυξημένη ουρία και κρεατινίνη με νεφρική βλάβη.
    • αυξημένο ινωδογόνο και C-αντιδρώσα πρωτεΐνη ως δείκτες της φλεγμονώδους διαδικασίας.
    • παραβίαση του περιεχομένου των ηλεκτρολυτών πλάσματος.
  • ανοσολογικές δοκιμές για τον προσδιορισμό συγκεκριμένων αντισωμάτων ή αντιγόνων - σας επιτρέπουν να προσδιορίσετε με ακρίβεια τον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου εξετάζοντας τα βιοϋλικά που λαμβάνονται από το ζώο.
  • βακτηριολογική μέθοδος - απομόνωση του παθογόνου με εμβολιασμό σε ένα μέσο καλλιέργειας για την ταυτοποίησή του.

  • Μέθοδοι ακτινογραφίας:

    • η ακτινογραφία θώρακος σας επιτρέπει να επιβεβαιώσετε ή να αρνηθείτε την παρουσία πνευμονίας, βρογχίτιδας, πλευρίτιδας, αλλαγών στο σχήμα και το μέγεθος της καρδιάς.
    • Οι ακτίνες Χ των αρθρώσεων πραγματοποιούνται για μολυσματική αρθρίτιδα.
    • Ακτινογραφία του κρανίου για αποσαφήνιση της κατάστασης των παραρρινικών κόλπων, καθώς και των ριζών των δοντιών.

  • Η εξέταση με υπερήχους επιτρέπει:

    • να διευκρινίσει το μέγεθος και το σχήμα των εσωτερικών οργάνων, τη ροή του αίματος σε αυτά.
    • ανίχνευση φλεγμονής
    • οπτικοποιήστε παθολογικούς σχηματισμούς: πέτρες, όγκους, αποστήματα.
    • δείτε τη συσσώρευση υγρού στις κοιλότητες του σώματος.

• Για χρόνιες παθήσεις του πεπτικού συστήματος:

  • πλήρης μέτρηση αίματος: πιθανή λευκοκυττάρωση, αναιμία, αυξημένη ESR
  • βιοχημική εξέταση αίματος: πιθανώς αύξηση της χολερυθρίνης, αμυλάσης, μείωση της πρωτεΐνης, αύξηση του επιπέδου των ηπατικών τρανσαμινασών, αύξηση του επιπέδου της τρανσφεράσης γάμμα-γλουταμικού κατά τη διάρκεια της χολικής στάσης.
  • κοπρογράφημα (μελέτη περιττωμάτων για τον προσδιορισμό των ιδιοτήτων του): βλέννα, αίμα, εντερικά επιθηλιακά κύτταρα, συστατικά τροφής που δεν έχουν υποστεί πέψη, μπορούν να προσδιοριστούν αλλαγές στη φυσιολογική σύνθεση της βακτηριακής χλωρίδας.
  • Υπέρηχος των κοιλιακών οργάνων: σας επιτρέπει να διευκρινίσετε το μέγεθος, το σχήμα και τη δομή των κοιλιακών οργάνων. παρουσία ή απουσία λίθων και όγκων ·
  • ενδοσκοπικές μέθοδοι - σας επιτρέπουν να εκτιμήσετε την κατάσταση της βλεννογόνου μεμβράνης των εσωτερικών οργάνων.

• Σε περίπτωση δηλητηρίασης, οι αλλαγές καθορίζονται από τον τύπο της δηλητηρίασης, συνήθως δεν είναι συγκεκριμένης φύσης:

  • πλήρης μέτρηση αίματος - συχνά αντανακλά την αφυδάτωση:

    • αυξημένος αιματοκρίτης
    • σχετική αύξηση του αριθμού όλων των αιμοσφαιρίων.

  • γενική ανάλυση ούρων:

    • με την ανάπτυξη νεφρικής ανεπάρκειας, εμφανίζονται πρωτεΐνες, ερυθροκύτταρα, κύλινδροι στα ούρα.
    • με αιμόλυση - ερυθροκύτταρα που έχουν καταστραφεί.
    • με τοξική βλάβη στο ήπαρ - κρύσταλλοι χολερυθρίνης.

• Με μεταβολικές διαταραχές:

  • ουραιμία:

    • πλήρης μέτρηση αίματος: με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, η αναιμία είναι χαρακτηριστική.
    • βιοχημική εξέταση αίματος: αύξηση του επιπέδου της κρεατινίνης, της ουρίας, της αμυλάσης, παραβίαση του περιεχομένου των ηλεκτρολυτών πλάσματος.

    • γενική ανάλυση ούρων:

      • σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια, βρέθηκαν ερυθροκύτταρα, πρωτεΐνες, καλούπια.
      • με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια - χαμηλή ειδική βαρύτητα και πυκνότητα ούρων.

  • κετοξέωση:

    • γενική ανάλυση αίματος:

      • αυξημένος αιματοκρίτης
      • σχετική αύξηση του αριθμού όλων των αιμοσφαιρίων.

    • χημεία αίματος:

      • αυξημένα επίπεδα γλυκόζης
      • οξέωση (αυξημένη οξύτητα στο αίμα)
      • μειωμένα επίπεδα καλίου και ασβεστίου.
    • γενική ανάλυση ούρων: γλυκόζη, ίσως πρωτεΐνη με νεφροπάθεια.

• Με ελμινθίαση:

  • γενική εξέταση αίματος - το περιεχόμενο των ηωσινόφιλων είναι αυξημένο, μπορεί να υπάρχει αναιμία.
  • κοπρογράφημα - βρίσκονται αυγά σκουληκιών, καθώς και τα θραύσματά τους.

• Για φλεγμονώδεις ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος:

  • πλήρης μέτρηση αίματος - λευκοκυττάρωση, αυξημένη ESR.
  • ακτινογραφία θώρακος - σημεία βρογχίτιδας, πνευμονίας ή πλευρίτιδας.
• Σε περίπτωση δυσκοιλιότητας - οι αλλαγές στις εργαστηριακές εξετάσεις είναι μη ειδικές και ενδέχεται να απουσιάζουν, μια απλή ακτινογραφία της κοιλιακής κοιλότητας μπορεί να εμφανίζει διασταλμένους βρόχους του εντέρου.

• Εάν υπάρχει όγκος:

  • πλήρης μέτρηση αίματος - συχνά αναιμία, αυξημένη ESR.

  • βιοχημική εξέταση αίματος - οι αλλαγές εξαρτώνται από το προσβεβλημένο όργανο, τον βαθμό εξασθένησης της λειτουργίας του, το στάδιο της διαδικασίας του όγκου:

    • μειωμένη ολική πρωτεΐνη
    • αυξημένη γαλακτική αφυδρογονάση.
    • αυξημένη χολερυθρίνη με βλάβη στο ήπαρ και στους αγωγούς.
  • ακτινογραφία θώρακος - σας επιτρέπει να διευκρινίσετε την παρουσία μάζας.

  • κοιλιακή ακτινογραφία:

    • επισκόπηση - αποκαλύπτει την παρουσία εντερικής απόφραξης.
    • με αντίθεση - σχηματισμούς όγκων.
  • Ο υπέρηχος των κοιλιακών οργάνων - σας επιτρέπει να εντοπίσετε όγκους των εσωτερικών οργάνων.
  • ενδοσκοπικές μέθοδοι - σας επιτρέπουν να εντοπίζετε όγκους κοίλων οργάνων, να λαμβάνετε δείγματα για ανάλυση.
  • διαγνωστική λαπαροσκόπηση - σας επιτρέπει να εξετάσετε τα εσωτερικά όργανα από την πλευρά της κοιλιακής κοιλότητας.
  • CT, MRI - οπτικοποιήστε καλά όγκους πολύπλοκων εντοπισμών, ειδικά του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.
  • ιστολογική μέθοδος - η μελέτη ενός δείγματος όγκου προκειμένου να προσδιοριστεί ο τύπος του.

Για να διευκρινιστεί η αιτία του εμέτου, απαιτούνται συχνά πρόσθετες μέθοδοι εξέτασης.

Βίντεο: τι να κάνετε με τον εμετό στις γάτες

Πώς να θεραπεύσετε μια γάτα

Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο της νόσου:

• Λοιμώδεις ασθένειες - Θεραπεία στο σπίτι; εάν είναι απαραίτητο - θεραπεία με έγχυση (σταγονόμετρα) σε νοσοκομείο:

  • αντιβακτηριακά φάρμακα:

    • Sinulox;
    • Τσιπροβέτ.
  • υπερανοσοί οροί

  • ανοσοδιαμορφωτές:

    • Gamavite;
    • Fosprenil.

• Χρόνιες παθήσεις του πεπτικού συστήματος - θεραπεία στο σπίτι:

  • αντιβακτηριακά και αντιμικροβιακά φάρμακα:

    • Sinulox;
    • Μετρονιδαζόλη;
    • Δοξυκυκλίνη.

  • αντισπασμωδικά:

    • Παπαβερίνη;
    • Ντροταβερίνη.

  • παρασκευάσματα ενζύμων:

    • Creon;
    • Εορταστικός.

  • ηπατοπροστατευτές:

    • Heptral;
    • Essentiale.

• Δηλητηρίαση - σοβαρή δηλητηρίαση αντιμετωπίζεται σε νοσοκομείο, συμπεριλαμβανομένων εντατικής θεραπείας, ήπιων περιπτώσεων - στο σπίτι:

  • ροφητικά:

    • Smecta;
    • Ενεργός άνθρακας.
  • καθαρτικά (θειικό μαγνήσιο)
  • διουρητικά (Lasix).
• Μεταβολικές διαταραχές - η κετοξέωση και η ουραιμία σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια είναι επείγουσες καταστάσεις, η θεραπεία πραγματοποιείται σε κτηνιατρικό νοσοκομείο.

• Helminthiasis - θεραπεία στο σπίτι με αντιελμινθικούς παράγοντες:

  • Milbemax;
  • Πρατέλομ.

• Φλεγμονή των αεραγωγών - Θεραπεία στο σπίτι:

  • αντιβιοτικά:

    • Sinulox;
    • Baytril.

  • βλεννολυτικά:

    • Mukaltin;
    • Βρωμοξίνη.

• Δυσκοιλιότητα - θεραπεία στο σπίτι με καθαρτικά:

  • Lactusan;
  • Δισακοδύλιο;
  • λάδι βαζελίνης.

• Όγκοι:

  • χειρουργική θεραπεία σε νοσοκομείο.
  • κυτταροστατική θεραπεία με μαθήματα σε νοσοκομείο.

Ο έμετος είναι πάντα ένα σύμπτωμα, η θεραπεία ξεκινά μόνο αφού ο κτηνίατρος έχει αποδείξει την αιτία του

Φωτογραφίες: φάρμακα για εμετό σε γάτα

Το Milbemax συνταγογραφείται για ελμινθίαση

Το bisacodyl είναι ένα καθαρτικό φάρμακο που διεγείρει την εντερική κινητικότητα

Το Sinulox βοηθά στις βακτηριακές λοιμώξεις

Το Creon βελτιώνει την πέψη

Το Smecta συνταγογραφείται για δηλητηρίαση ως ροφητικό

Πώς να δώσετε πρώτες βοήθειες σε μια γάτα

Εάν εμφανιστεί εμετός, θα πρέπει:

1. Αφαιρέστε τα τρόφιμα από την πρόσβαση της γάτας, αξιολογήστε την ποιότητά της.
2. Εξετάστε το κατοικίδιο, μετρήστε τη θερμοκρασία του σώματός του.
3. Προσδιορίστε εάν υπάρχουν άλλα συμπτώματα.
4. Σε περίπτωση παραβίασης της γενικής ευημερίας της γάτας, παρουσία άλλων συμπτωμάτων, συχνός έμετος, συμβουλευτείτε γιατρό.

Εάν υποψιάζεστε δηλητηρίαση από οξύ ή αλκάλια, δεν πρέπει να προκαλείται έμετος, θα πρέπει να γίνει επείγουσα έκκληση προς τον κτηνίατρο.

Φάρμακα για την πρόληψη του εμετού στις γάτες

Τα ναρκωτικά που αποτρέπουν τον εμετό συνταγογραφούνται μόνο αφού διαπιστωθεί η αιτία:

• αντιεμετικά της κεντρικής δράσης:

  • Cerucal;

    

    Το Cerucal είναι ένα αποτελεσματικό και ασφαλές φάρμακο που μπορεί να συνταγογραφηθεί για να μειώσει την ένταση ή να σταματήσει το αντανακλαστικό του gag

  • Τορέκαν.

• σημαίνει αποκλεισμός της έκκρισης του υδροχλωρικού οξέος:

  • Φαμοτιδίνη;
  • Ομεπραζόλη;
  • Almagel.

• ηπατοπροστατευτές:

  • Heptral;
  • Essentiale;
  • Χοφιτόλη.

• ροφητικά:

  • Smecta;
  • Enterosgel.

• αντισπασμωδικά:

  • Παπαβερίνη;
  • Drotaverin;
  • Πλατυφυλλίνη.

Κτηνιατρικές συστάσεις

Ο έμετος λευκού αφρού στις γάτες μπορεί να συμβεί ως ένα φυσιολογικό φυσιολογικό φαινόμενο και ως σύμπτωμα ορισμένων ασθενειών. Εάν ο εμετός συνδυάζεται με δυσφορία στη γάτα, καθώς και εάν υπάρχουν άλλα συμπτώματα, το ζώο πρέπει να μεταφερθεί στην κλινική. Για να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση και τη σωστή επιλογή της θεραπείας, απαιτείται επιπλέον εξέταση. Μόνο ένας κτηνίατρος μπορεί να διαγνώσει και να συνταγογραφήσει θεραπεία.