Ακμή (μαύρες κουκίδες) σε μια γάτα και μια γάτα στο πηγούνι: οι λόγοι για την εμφάνιση κόκκων όπως βρωμιά κάτω από τη γούνα, θεραπεία στο σπίτι

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Ακμή σε μια γάτα: τι λέει το σύμπτωμα

Η ακμή στις γάτες είναι συχνή και έχει διαφορετική πορεία: από ένα καλλυντικό ελάττωμα έως το πυρόδερμα. Ορισμένοι παράγοντες επηρεάζουν την ανάπτυξη της ακμής, το σύμπτωμα είναι ακριβώς η κορυφή του παγόβουνου των κρυφών προβλημάτων που σχετίζονται με την υγεία ή τη φροντίδα μιας γάτας.

Περιεχόμενο

• 1 Τι είναι η ακμή

  • 1.1 Οι κύριοι λόγοι ανάπτυξης

    1.1.1 Παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη της νόσου

  • 1.2 Είναι η ακμή της γάτας κίνδυνος για τον άνθρωπο

• 2 Πώς εμφανίζεται η ακμή στις γάτες

  • 2.1 Στάδια της νόσου

    2.1.1 Συλλογή φωτογραφιών: στάδια ακμής στις γάτες

  • 2.2 Πιθανές επιπλοκές και συνέπειες

  • 2.3 Χαρακτηριστικά της πορείας της ακμής σε Σφίγγες και Περσικές γάτες

    1 Φωτογραφίες: Sphynx Acne

• 3 Διάγνωση της ακμής

• 4 Πώς να θεραπεύσετε την ασθένεια στο σπίτι

  • 4.1 Πρώτες βοήθειες για κατοικίδιο
  • 4.2 Τι δεν πρέπει να κάνετε

  • 4.3 Θεραπεία ανάλογα με το στάδιο της νόσου

    • 4.3.1 Πίνακας: Επισκόπηση των βασικών φαρμάκων για τη θεραπεία της ακμής
    • 4.3.2 Φωτογραφίες: Φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία ακμής
  • 4.4 Παραδοσιακά φάρμακα για τη θεραπεία της ακμής
  • 4.5 Κανόνες για τη διεξαγωγή ιατρικών διαδικασιών
  • 4.6 Φροντίδα της γάτας σας
• 5 Χαρακτηριστικά της πορείας και της θεραπείας της ακμής σε έγκυες γάτες και γατάκια
• 6 Πώς να αποτρέψετε την ανάπτυξη της νόσου
• 7 Κτηνιατρικές συστάσεις

Τι είναι η ακμή

Η ακμή στις γάτες, ωστόσο, όπως και στους ανθρώπους, είναι συνέπεια της απόφραξης και στη συνέχεια της φλεγμονής των σμηγματογόνων αδένων και των θυλάκων των μαλλιών. Η προσοχή του χρήστη προσελκύεται συνήθως από εξανθήματα που βρίσκονται στην περιοχή του πηγουνιού και (λιγότερο συχνά) στην περιοχή κάτω χείλους.

Οι γάτες έχουν πολλούς σμηγματογόνους αδένες και χωρίζονται σε δύο τύπους:

• Οι σμηγματογόνοι αδένες του πρώτου τύπου εκκρίνουν την έκκρισή τους στην κοιλότητα του τριχοθυλακίου. Αυτός ο τύπος αδένα κατανέμεται ομοιόμορφα σε όλο το σώμα της γάτας. Το μυστικό τους έχει προστατευτική λειτουργία:

  • παρέχει ελαστικότητα του δέρματος.
  • προστατεύει το μαλλί από δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
  • βοηθά στον περιορισμό του αριθμού ορισμένων παρασίτων, όπως ψύλλων ή ακάρεων του δέρματος.
  • αποτρέπει την αναπαραγωγή παθογόνων μικροοργανισμών.

• Η λειτουργία του δεύτερου τύπου σμηγματογόνων αδένων είναι τελείως διαφορετική - εξυπηρετούν τη γάτα για να σηματοδοτήσουν την περιοχή, καθώς το μυστικό τους περιέχει αρωματικές ουσίες που δημιουργούν μια ξεχωριστή μυρωδιά για κάθε άτομο. Αυτοί οι αδένες είναι μεγαλύτεροι και βρίσκονται σε ορισμένα μέρη:

  • στην περιοχή του πηγουνιού
  • στη βάση της ουράς.
  • στα βλέφαρα.
  • στις γάτες, είναι επίσης στο δέρμα του όσχεου και της ακροποσθίας.

Οι σμηγματογόνοι αδένες του δεύτερου τύπου εμπλέκονται συχνότερα στην εμφάνιση ακμής, οι οποίες προορίζονται για σημάδια της περιοχής. Το πηγούνι με αυτή την έννοια είναι το πιο ευάλωτο για πολλούς λόγους:

• η γάτα το χρησιμοποιεί ενεργά, αφήνοντας σημάδια.
• Συνήθως δεν καλύπτεται με χοντρά αφράτα μαλλιά, όπως το υπόλοιπο σώμα της γάτας, το οποίο θα το προστατεύει από ερεθισμούς.
• Είναι δύσκολο για μια γάτα να φροντίσει το πηγούνι της με τη βοήθεια του γλείψιμου, ενώ αυτή είναι η περιοχή που έρχεται πιο συχνά σε επαφή με νερό και τρόφιμα.

Οι κύριοι λόγοι ανάπτυξης

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την ανάπτυξη της ακμής. Η ασθένεια εμφανίζεται σε γάτες όλων των φυλών. Σημειώνεται ότι τα ζώα που δεν έχουν αποστειρωθεί υποφέρουν λίγο πιο συχνά και οι γάτες επηρεάζονται συχνότερα από τις γάτες. Σε μια ειδική ομάδα κινδύνου είναι άτριχες, περσικές και Ιμαλαΐων γάτες.

Οι γάτες Sphynx είναι επιρρεπείς σε ακμή

Παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη της νόσου

Οι αιτίες της ακμής συνήθως χωρίζονται σε εξωτερικές, που σχετίζονται με την επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων και εσωτερικές, που προκαλούνται από αλλαγές στο σώμα της ίδιας της γάτας.

Οι εξωτερικοί παράγοντες περιλαμβάνουν συχνά:

• ανακρίβειες στη διατροφή, καθώς η υπερβολική κατανάλωση οδηγεί σε αυξημένη παραγωγή σμήγματος.

• υγιεινοί λόγοι:

  • χρησιμοποιώντας βρώμικα πιάτα για να ταΐσετε τη γάτα.
  • τη χρήση πλαστικών πιάτων από τα οποία είναι αδύνατο να αφαιρεθεί πλήρως η μικροχλωρίδα ·
  • ανεπαρκής καθαριότητα του χώρου ανάπαυσης της γάτας.
• άγχος, το οποίο οδηγεί επίσης σε αύξηση της έκκρισης των σμηγματογόνων αδένων.

• μόλυνση μιας γάτας με εκτοπαρασίτες:

  • ψύλλοι
  • ακάρεα δέρματος
• Σε άτριχες γάτες, το περιστασιακό μπάνιο μπορεί να προκαλέσει παράγοντα.

Εάν η ασθένεια προκαλείται ακριβώς από την επίδραση εξωτερικών παραγόντων, τότε με την εξάλειψή τους το πρόβλημα επιλύεται.

Εσωτερικοί παράγοντες:

• αλλεργικές αλλοιώσεις στο δέρμα της γάτας, συμπεριλαμβανομένων των ηωσινοφιλικών κοκκωμάτων.
• δερματίτιδα εξ επαφής
• ιογενείς λοιμώξεις (ιογενής λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών και άλλων).
• λοιμώδης δερματίτιδα γατών που προκαλείται από μικροοργανισμούς και μύκητες.
• παραβίαση της εκκένωσης των πρωκτικών αδένων, καθώς η φλεγμονή τους προκαλεί αύξηση της έκκρισης των σμηγματογόνων αδένων.
• κληρονομική προδιάθεση;
• τάση φυλής?
• δυσλειτουργία εσωτερικών οργάνων, για παράδειγμα, του ήπατος ή των γονάδων.
• οποιεσδήποτε καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας που διευκολύνουν τη σπορά των αδενικών περιεχομένων από τη μικροχλωρίδα.

Με άλλα λόγια, η ακμή σηματοδοτεί συχνά ένα πρόβλημα υγείας μιας γάτας.

Είναι η ακμή της γάτας κίνδυνος για τον άνθρωπο

Η ακμή των αιλουροειδών δεν αποτελεί από μόνη της απειλή για την ανθρώπινη υγεία. Από την άλλη πλευρά, η εισβολή ψύλλων που προκάλεσε την ακμή ή την τριχοφυτότωση, η οποία εντάχθηκε στο πλαίσιο της μείωσης της τοπικής ανοσίας στη ζώνη ακμής, μπορεί να είναι επικίνδυνη.

Οι περσικές γάτες είναι επίσης επιρρεπείς σε ακμή.

Πώς εμφανίζεται η ακμή στις γάτες

Η ασθένεια κατά την ανάπτυξή της περνά σε διάφορα στάδια, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Είναι δυνατή η αυθόρμητη σταθεροποίηση της διαδικασίας σε ένα από τα στάδια και είναι επίσης γνωστές περιπτώσεις αυτοθεραπείας.

Στάδια της νόσου

Η ακμή χαρακτηρίζεται συνήθως από διάφορα στάδια:

• Το πρώτο στάδιο της νόσου εκφράζεται με αυξημένη έκκριση των σμηγματογόνων αδένων. Η προσοχή του ιδιοκτήτη μιας γάτας με ελαφρύ παλτό μπορεί να προσελκύσει την επίμονη παρουσία λιπαρών κίτρινων κηλίδων στο πηγούνι του κατοικίδιου ζώου, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η πορεία είναι απαράδεκτη.
• Στο δεύτερο στάδιο, σχηματίζονται κωμωδίες. Αυτό συμβαίνει επειδή η αυξημένη κερατινοποίηση προστίθεται στην αυξημένη έκκριση των σμηγματογόνων αδένων - την παραγωγή πρωτεΐνης κερατίνης, το κύριο δομικό συστατικό του δέρματος και του μαλλιού. Οι μάζες πρωτεΐνης παρεμβαίνουν στην κανονική εκκένωση του σμηγματογόνου αδένα, και ως αποτέλεσμα, το θυλάκιο των μαλλιών, στο οποίο ρέει ο αγωγός του σμηγματογόνου αδένα, εμποδίζεται από ένα μίγμα αδενικών περιεχομένων και πρωτεΐνης. Η κωμωδία μοιάζει με μια μαύρη κουκίδα που προεξέχει κάπως πάνω από την επιφάνεια του δέρματος και συχνά θεωρείται λάθος για μόλυνση. Οι κωμωδίες βρίσκονται συνήθως στο πηγούνι, κάπως λιγότερο συχνά στο δέρμα του κάτω χείλους. Συνήθως, παρόμοιες αλλαγές μπορούν να βρεθούν στη βάση της ουράς της γάτας εάν η γούνα σπρώξει.
• Για το τρίτο στάδιο, οι φλεγμονώδεις αλλαγές στα προσβεβλημένα θυλάκια των τριχών, που προκαλούνται από τη βακτηριακή χλωρίδα, είναι τυπικές. Η θυλακίτιδα αναπτύσσεται: πρώτα ένα κόκκινο θηλάκι (φυματίωση) στη βάση των μαλλιών, στη συνέχεια μια φλύκταινα (απόστημα) - το θυλάκιο των τριχών πεθαίνει ταυτόχρονα και τα μαλλιά δεν θα αναπτυχθούν ποτέ ξανά Μετά το άνοιγμα και το στέγνωμα των φλυκταινών σχηματίζονται κρούστα Αισθάνεται πόνο και κνησμό, η γάτα γρατζουνίζει την πληγείσα περιοχή, επιδεινώνοντας τη μόλυνσή της. Όταν η γάτα αναρρώνει, ίχνη επιφανειακών ουλών παραμένουν στην πληγείσα περιοχή και περιοχές αραίωσης του καλύμματος από μαλλί.

Φωτογραφίες: στάδια ακμής στις γάτες

Η αύξηση της δραστηριότητας των σμηγματογόνων αδένων με το σχηματισμό λιπαρών κίτρινων κηλίδων στο πηγούνι προηγείται του σχηματισμού κωμωδών

Στο δεύτερο στάδιο σχηματίζονται κωμωδίες ακμής στο πηγούνι, είναι ορατές ζώνες υπερχρωματισμού και ερυθρότητας

Στο τρίτο στάδιο της ακμής, εμφανίζονται φλεγμονώδεις αλλαγές στα θυλάκια.

Σε προχωρημένες περιπτώσεις, όλα τα στοιχεία της ακμής μπορούν να υπάρχουν στο δέρμα: κωμωδίες, βλατίδες, φλύκταινες

Οι κωμωδίες μοιάζουν με βρώμικο λεκέ στο πηγούνι

Πιθανές επιπλοκές και συνέπειες

Εάν η γάτα δεν έχει λάβει θεραπεία, τότε η σοβαρή πορεία της νόσου χαρακτηρίζεται από τη διαδοχική σύντηξη μικρών εστιών πυώδους φλεγμονής σε μεγαλύτερες και από την ανάπτυξη πυοδερμάτων (πυώδης δερματική λοίμωξη), η οποία συνοδεύεται από:

• οίδημα;
• ερυθρότητα;
• πυώδης απόρριψη
• πόνος;
• αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.
• αύξηση των περιφερειακών λεμφαδένων.

Με την εξάπλωση της φλεγμονής από το θυλάκιο στον υποδόριο ιστό, σχηματίζεται βράση. Σε αυτό το στάδιο, απαιτείται συχνά χειρουργική βοήθεια, που αποτελείται από άνοιγμα, απομάκρυνση και αποστράγγιση εστιών πυώδους φλεγμονής. Η γενική κατάσταση της γάτας υποφέρει πολύ.

Σε συνηθισμένες περιπτώσεις, οι συνέπειες μπορεί να είναι εστίες αλωπεκίας (φαλάκρα) στο πηγούνι.

Χαρακτηριστικά της πορείας της ακμής σε Σφίγγες και Περσικές γάτες

Στις σφίγγες, η προδιάθεση για ακμή κληρονομείται. Βασικά, οι γάτες που στερούνται εντελώς τα μαλλιά επηρεάζονται σε μπλε, κρεμ-μπλε και κόκκινο χρώμα. Λιγότερο συχνά, τα άτομα που έχουν διατηρήσει μια λεπτή υπολειμματική γούνα είναι άρρωστα. Χαρακτηρίζεται από ευρείες ζώνες βλάβης, που καλύπτουν τον υπογνάθιο χώρο, το ρύγχος, το λαιμό, την πίσω περιοχή κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης με συνέχεια στη ουρά, καθώς και στην κοιλιά. Όταν η ακμή είναι ευρέως διαδεδομένη, μπορεί να οδηγήσει σε υπερχρωματισμό του δέρματος.

Οι πιο συνηθισμένες μορφές ακμής για σφίγγες είναι κωμόνες και οζώδες ακμή. Στην τελευταία μορφή, βαθιά φλεγμονώδη διηθήματα σχηματίζονται στους ιστούς, που περιέχουν κοιλότητες γεμάτες με πύο - κύστες - οι οποίες μπορούν να ενώσουν και να ανοίξουν στην επιφάνεια του δέρματος μέσω του σχηματισμού συσσωματωμένων διόδων. Η πορεία της νόσου είναι μακρά, ο αγαπημένος εντοπισμός για αυτόν τον τύπο βλάβης είναι κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης με συνέχεια της ουράς. Συχνά σε αυτά τα μέρη σχηματίζεται ένα τυπικό "κέλυφος", που αποτελείται από υπερθέσεις νεκρού και κερατινοποιημένου επιθηλίου και πυώδους εξιδρώματος. Μετά την επούλωση, παραμένουν επίμονες κυτταρικές αλλαγές.

Στις γάτες των Περσών και των Ιμαλαΐων, εκτός από την τυπική πορεία της ακμής, υπάρχει μια σπάνια ασθένεια - ιδιοπαθή δερματίτιδα του προσώπου. Εμφανίζεται μεταξύ των ηλικιών έξι μηνών και ενάμισι ετών. Η αιτία της νόσου είναι άγνωστη. Εκδηλώνεται με την άφθονη έκκριση μιας μαύρης κηρώδους επίστρωσης από τους σμηγματογόνους αδένες, ενώ τα μαλλιά πέφτουν εν μέρει. Οι περιοχές του πηγουνιού και γύρω από τα μάτια επηρεάζονται ιδιαίτερα. οι εναποθέσεις συσσωρεύονται στις πτυχές του δέρματος στο πρόσωπο, καθώς και στον εξωτερικό ακουστικό πόρο, προκαλώντας διμερή ωτίτιδα.

Συσσωρεύσεις σκοτεινής απόρριψης σμηγματογόνων αδένων στο πρόσωπο της γάτας, μερική απώλεια μαλλιών στην πληγείσα περιοχή - συμπτώματα ιδιοπαθούς δερματίτιδας του προσώπου

Αυτή η ασθένεια ουσιαστικά δεν θεραπεύεται. Ευτυχώς, εάν ληφθούν μέτρα υγιεινής και περιοριστεί η δευτερογενής λοίμωξη, είναι μόνο ένα καλλυντικό πρόβλημα και δεν επηρεάζει την ποιότητα ζωής της γάτας.

Φωτογραφίες: ακμή sphinx

Οι κωμωδίες και οι βλατίδες στο κάτω χείλος της γάτας Sphynx είναι συχνές

Πολλαπλές κωμόνες προηγούνται της οζώδους-κυστικής μορφής της νόσου

Με την οζώδη-κυστική ακμή, οι φλεγμονώδεις διηθήσεις ανεβαίνουν πάνω από την επιφάνεια του δέρματος, εκφράζεται υπερκεράτωση (κερατινοποίηση) του δέρματος της ουράς, είναι ορατά ίχνη πυώδους απόρριψης

Σε σοβαρές μορφές ακμής, ένα τυπικό "κέλυφος" σχηματίζεται από αποξηραμένο πυώδες εξίδρωμα και νεκρά, καθώς και κερατινοποιημένα κύτταρα του δέρματος

Διαγνωστικά ακμής

Ένας έμπειρος ιδιοκτήτης θα υποψιάζεται την ακμή όταν βλέπει τυπικές εκδηλώσεις στο πηγούνι ή στο κάτω χείλος της γάτας:

• κωμωδίες;
• ερυθρές δερματικές ανωμαλίες (βλατίδες)
• μικρές φλύκταινες (φλύκταινες)
• κρούστες αποξηραμένων απορρίψεων
• πρήξιμο μαλακών ιστών.

Η ανάγκη επίσκεψης στον κτηνίατρο με την προφανή προφανή διάγνωση παραμένει για τους ακόλουθους λόγους:

• ο γιατρός θα πραγματοποιήσει διαφορική διάγνωση - ορισμένες ασθένειες έχουν παρόμοιες εκδηλώσεις και η διάγνωση πρέπει να διευκρινιστεί.
• Ο κτηνίατρος, αναλύοντας τους εξωγενείς παράγοντες σχηματισμού ακμής, θα βοηθήσει στη βελτιστοποίηση της φροντίδας της γάτας, και σε αυτήν την περίπτωση το πρόβλημα της ακμής θα λυθεί για πάντα.
• ο κτηνίατρος θα εξετάσει περαιτέρω τη γάτα αναζητώντας μια ενδογενή αιτία ακμής.
• Σε ορισμένες περιπτώσεις, με κληρονομική ή φυλή προδιάθεση, συνοδευόμενη από μια επίμονη πορεία της νόσου, θα χρειαστεί ένα ατομικό σχήμα δια βίου θεραπείας - και αυτό είναι επίσης καθήκον του κτηνιάτρου.

Η διαφορική διάγνωση πραγματοποιείται με τις ακόλουθες ασθένειες:

• demodicosis - μια βλάβη με ακάρεα του δέρματος.
• αλλεργική δερματίτιδα, συμπεριλαμβανομένου του ηωσινόφιλου κοκκώματος.
• δερματίτιδα εξ επαφής, όπως προκαλείται από επαφή με ένα συγκεκριμένο φυτό.
• βλάβες του δέρματος με τη μαγιά Malassezia
• pyoderma, το οποίο αναπτύχθηκε μετά από τραυματική βλάβη του δέρματος.
• δερματοφύτωση - μια μυκητιακή λοίμωξη του δέρματος, για παράδειγμα, ringworm.
• όγκοι των σμηγματογόνων αδένων, των θυλάκων των τριχών, της επιδερμίδας.
• εάν είναι απαραίτητο, και με άλλες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων σπάνιων, για παράδειγμα, λέπρα (γάπρα) γάτας.

Προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες σχετικά με την υγεία της γάτας, ο κτηνίατρος μπορεί να διατάξει μια εξέταση:

• γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος ·
• γενική ανάλυση ούρων
• Υπέρηχος εσωτερικών οργάνων.

Σε περιπτώσεις όπου η διάγνωση είναι δύσκολο να διαπιστωθεί, βασιζόμενη μόνο σε κλινικές εκδηλώσεις, πραγματοποιείται μελέτη της προσβεβλημένης περιοχής του δέρματος. Κάτω από ένα μικροσκόπιο, αυτή η ασθένεια χαρακτηρίζεται από:

• τέντωμα των ωοθυλακίων με αδενική έκκριση και κερατίνη.
• αυξημένη περιεκτικότητα σε κερατίνη.
• απόφραξη του στόματος των αδένων.
• σημάδια φλεγμονής των ωοθυλακίων και των γύρω ιστών.

Πώς να θεραπεύσετε μια ασθένεια στο σπίτι

Στα αρχικά στάδια, η ακμή προσφέρεται για θεραπεία στο σπίτι.

Πρώτες βοήθειες για κατοικίδιο

Πριν συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο, ο ιδιοκτήτης του κατοικίδιου ζώου πρέπει να παρακολουθεί την καθαριότητα των πληγέντων περιοχών, να τους θεραπεύει 2-3 φορές την ημέρα με ένα στυλεό βουτηγμένο σε ένα υδατικό διάλυμα χλωρεξιδίνης.

Τι δεν πρέπει να κάνετε

Τι πρέπει να αποφύγετε όταν βλέπετε τα πρώτα σημάδια ακμής:

• πιέζοντας κωμόνες και φλύκταινες στο δέρμα μιας γάτας, αυτό προκαλεί την ταχεία εξάπλωση της μόλυνσης και την ανάπτυξη επιπλοκών
• τη χρήση σκληρών πινέλων για περιποίηση μαλλιού, καθώς αυτός είναι ένας επιπλέον παράγοντας τραύματος.
• εφαρμογή φαρμακευτικών ουσιών (αλοιφές, λείμματα) σε περιοχές υγιούς δέρματος για την αποφυγή ερεθισμού.
• παραμέληση της επακόλουθης εφαρμογής ενός παρασκευάσματος αλοιφής με συχνή χρήση αντισηπτικών και σαμπουάν, καθώς το ξηρό δέρμα που προκαλείται από αυτά αυξάνει την έκκριση των σμηγματογόνων αδένων.
• Πολύ άφθονη εφαρμογή παρασκευασμάτων αλοιφής, καθώς αυτό οδηγεί σε μειωμένο αερισμό των προσβεβλημένων περιοχών και προκαλεί απόφραξη των πόρων του δέρματος.

Οι γάτες των Ιμαλαΐων διατρέχουν κίνδυνο ακμής

Θεραπεία ανάλογα με το στάδιο της νόσου

Η θεραπεία ακμής εξαρτάται από το στάδιο της νόσου:

• Το πρώτο στάδιο της νόσου, το οποίο χαρακτηρίζεται από σμηγματόρροια (αυξημένη έκκριση των σμηγματογόνων αδένων), αντιμετωπίζεται με τη χρήση αντι-σμηγματορροϊκών σαμπουάν που περιέχουν σαλικυλική αλκοόλη, υπεροξείδιο του βενζολίου και γαλακτικό αιθυλεστέρα (Doctor, Lactaderm shampoos). Στην αρχή της θεραπείας, τα σαμπουάν χρησιμοποιούνται καθημερινά και στη συνέχεια η συχνότητα εφαρμογής μειώνεται σε μία σε 7-10 ημέρες.
• Στο δεύτερο στάδιο, η τοπική θεραπεία με αντισηπτικά προστίθεται στη χρήση σαμπουάν: ένα υδατικό διάλυμα χλωρεξιδίνης ή Miramistin 2-3 φορές την ημέρα. διαλύματα καθαρισμού σαλικυλικού οξέος, υπεροξειδίου του βενζοϋλίου 1-2 φορές την ημέρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό θα απαλλαγεί από κωμωδίες σε μια εβδομάδα.
• Στο τρίτο στάδιο, ανάλογα με την έκταση της εξάπλωσης της ενωμένης μολυσματικής διαδικασίας, ο κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει τοπική θεραπεία, καθώς και να την συμπληρώσει με συστηματική (χάπια, ενέσεις). Για τοπική χρήση, μια αλοιφή ή γέλη μοπιροκίνης, μια αλοιφή με κλινδαμυκίνη ή ερυθρομυκίνη, μια γέλη με βενζαμυκίνη, είναι πιθανή τοπική εφαρμογή ρετινοειδών - Retin-A gel.

Για συστηματική χρήση, επιλέγονται αντιβακτηριακά φάρμακα ευρέος φάσματος δράσης:

• Αμοξικιλλίνη με κλαβουλανικό οξύ.
• Ενροφλοξασίνη;
• αντιβιοτικά κεφαλοσπορίνης.

Με σοβαρή ακμή, η τοπική ασυλία του δέρματος υποφέρει, μυκητιασικές λοιμώξεις, μαλαζία ή δακτύλιο συχνά ενώνουν, επομένως, η φλουκοναζόλη συχνά περιλαμβάνεται στο θεραπευτικό σχήμα.

Εάν η ακμή επανέλθει μετά τη θεραπεία (επαναλαμβάνεται), τότε ένα ατομικό σχέδιο θεραπείας αναπτύσσεται από έναν κτηνίατρο και απαιτεί ιατρικούς χειρισμούς περίπου δύο φορές την εβδομάδα.

Πίνακας: Επισκόπηση των βασικών φαρμάκων για τη θεραπεία της ακμής

Ένα φάρμακο	Δομή	υποκρίνομαι	Εφαρμογή	Το κόστος
Συστατικό σαμπουάν κατά του σμηγματορροϊκού ζωολογικού κήπου	Υπεροξείδιο του βενζολίου	ήπια δράση απολέπισης μειώνει την περιεκτικότητα σε λιπίδια και λιπαρά οξέα. δραστικό έναντι Propionobacterium Acnes; μειώνει την εμφάνιση των comedones και της ακμής.	Τα συστατικά αποτελούν μέρος των φαρμακευτικών σαμπουάν, η χρήση του σαμπουάν ξεκινά με μια καθημερινή με σταδιακή μείωση της συχνότητας σε 1 φορά σε 10 ημέρες. Το σαμπουάν εφαρμόζεται τοπικά στην περιοχή της ακμής.	Σαμπουάν ζωολογικού κήπου "Doctor" 250-300 ρούβλια. σαμπουάν για κατοικίδια "Laktaderm" 300-700 ρούβλια
Συστατικό σαμπουάν κατά του σμηγματορροϊκού ζωολογικού κήπου	Σαλικυλική αλκοόλη	κερατολυτική (μαλακώνει, διαλύει και απορρίπτει την κεράτινη στιβάδα της επιδερμίδας) και αντιμικροβιακές επιδράσεις. προωθεί τη βαθιά διείσδυση φαρμακευτικών ουσιών της αλοιφής στο δέρμα. τοπική ερεθιστική δράση.
Συστατικό σαμπουάν κατά του σμηγματορροϊκού ζωολογικού κήπου	Γαλακτικό αιθύλιο	μειώνει την περιεκτικότητα σε λιπίδια. διαλύει τα σμηγματογόνα βύσματα στους αγωγούς των τριχοθυλακίων.
Χλωρεξιδίνη	Υδατικό διάλυμα διγλυκονικής χλωρεξιδίνης 0,05%	εξωτερικό αντισηπτικό ευρέος φάσματος δράσης · απολυμαντικό.	2-3 φορές την ημέρα χρησιμοποιείται για να σκουπίσει την περιοχή της ακμής	12-208 ρούβλια
Miramistin	Miramistin 0,01% υδατικό διάλυμα	εξωτερικό αντισηπτικό ευρέος φάσματος δράσης · έχει τοπικό ανοσοδιεγερτικό αποτέλεσμα (ενεργοποιεί φαγοκυττάρωση).		80-100 ρούβλια
Σαλικυλική αλκοόλη	1-2% σαλικυλικό οξύ σε 70% αιθυλική αλκοόλη	κερατολυτικά και αντιμικροβιακά αποτελέσματα. προωθεί τη βαθύτερη διείσδυση φαρμακευτικών ουσιών της αλοιφής στο δέρμα. τοπική ερεθιστική δράση.	1-2 φορές την ημέρα. χρησιμοποιείται για να σκουπίσει περιοχές ακμής? δεν ισχύουν για το δέρμα που δεν επηρεάζεται. μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό - τότε μην το εφαρμόσετε.	6-10 ρούβλια
Bactroban, Bonderm	Μουπιροκίνη, αλοιφή	Αντιβακτηριακά, βακτηριοκτόνα αποτελέσματα ευρέως φάσματος	Εφαρμόστε μία φορά την ημέρα στην περιοχή της ακμής	Bactroban - 367-600 ρούβλια. Bonderm - 290-400 ρούβλια.
Dalatsin, Klindovit	Κλινδαμυκίνη, αλοιφή ή γέλη	Αντιβακτηριακός παράγοντας ευρέος φάσματος	Απλώστε 1-2 φορές την ημέρα στην περιοχή της ακμής	Dalatsin - 525-1074 ρούβλια. Clindovite - 301–415 ρούβλια.
Ερυθρομυκίνη	Ερυθρομυκίνη, αλοιφή	Αντιβακτηριακός παράγοντας ευρέος φάσματος	Απλώστε 1-2 φορές την ημέρα στην περιοχή της ακμής	80-100 ρούβλια
Βενζαμυκίνη	Τζελ που περιέχει ερυθρομυκίνη και υπεροξείδιο του βενζοϋλίου	αντιβακτηριακός παράγοντας ευρέος φάσματος ήπια δράση απολέπισης μειώνει την περιεκτικότητα σε λιπίδια και λιπαρά οξέα. δραστικό έναντι Propionobacterium Acnes; μειώνει την εμφάνιση των comedones και της ακμής.	Απλώστε στην περιοχή της ακμής 2 φορές την ημέρα	1.850-2.000 ρούβλια
Αμφιβληστροειδής χιτώνας	Τζελ transretinoic acid 0,025 ή 0,05%	μειώνει την ποσότητα των εκκρινόμενων σμηγματογόνων αδένων. ομαλοποιεί τη διαδικασία της κερατινοποίησης. αποτρέπει το σχηματισμό κωμωδών? προωθεί τη θεραπεία των τραυματισμών.	Εφαρμόστε μία φορά την ημέρα στην περιοχή της ακμής	1000-1400 ρούβλια
Λεβομέκολ	Χλωραμφενικόλη, διοξυμεθυλοτετραϋδροπυριμιδίνη, αλοιφή	αντιμικροβιακός παράγοντας ευρέος φάσματος · βοηθά στον καθαρισμό πυώδους πληγών. έχει αντιφλεγμονώδη δράση. προωθεί την αναγέννηση των ιστών.	2 φορές την ημέρα	94-157 ρούβλια
Αμοξικάβ	Αμοξικιλλίνη, κλαβουλανικό οξύ; δισκία και εναιώρημα	Αντιβακτηριακό φάρμακο ευρέος φάσματος	12,5 mg / kg, από του στόματος 2 φορές την ημέρα, πορεία θεραπείας 2-3 εβδομάδες	300-400 ρούβλια
Ενροφλοξασίνη 50	Ενροφλοξασίνη, ενέσιμο διάλυμα	Αντιβακτηριακό φάρμακο ευρέος φάσματος	5 mg / kg υποδορίως μία φορά την ημέρα, φυσικά 2-3 εβδομάδες	21,56 ρούβλια κοστίζει 10 ml του φαρμάκου. 300 ρούβλια για 100 ml
Φλουκοναζόλη	Κάψουλες φλουκοναζόλης	Αντιμυκητιασικό φάρμακο	10 mg / kg για 30 ημέρες	7,69-179 ρούβλια

Φωτογραφίες: φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία ακμής

Το Levomekol βοηθά με πυώδη, φλεγμονώδη εξανθήματα

Η φλουκοναζόλη συνταγογραφείται εάν η ακμή προκαλείται από μυκητιασική λοίμωξη.

Το Amoxiclav είναι ένα αντιβιοτικό ευρέος φάσματος, ενισχυμένο με κλαβουλανικό οξύ, το οποίο προστατεύει από την ανάπτυξη αντοχής μικροοργανισμών στην αμοξικιλλίνη

Η ενροφλοξασίνη είναι ένα αντιβιοτικό ειδικά σχεδιασμένο για κτηνιατρική χρήση

Το Retin-A αποτρέπει τις κωμωδίες

Miramistin - τοπικό αντισηπτικό

Παραδοσιακά φάρμακα για τη θεραπεία της ακμής

Σε ήπιες περιπτώσεις, είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν φυσικά αντισηπτικά που αποτελούν μέρος των φυτών. Εάν η γάτα σας είναι αλλεργική, δεν πρέπει. Όταν εμφανιστούν σημάδια θυλακίτιδας (φλεγμονή των comedones), θα πρέπει να στραφείτε σε τελικές δοσολογικές μορφές φαρμάκων.

Για να σκουπίσετε περιοχές με κωμωδίες χρησιμοποιήστε:

• Φρέσκος χυμός κολοκύθας - ένα φρεσκοκομμένο κομμάτι κολοκύθας πρέπει να τρίβεται και στη συνέχεια να εφαρμόζεται ως συμπίεση στην πληγείσα περιοχή για 5 λεπτά.

  

  Οι μάσκες κολοκύθας ομαλοποιούν την παραγωγή σμήγματος, απομακρύνουν τις τοξίνες και αποκαθιστούν την επιφάνεια του δέρματος

• Λοσιόν από έγχυση φικελίνης - 4 κουταλιές της σούπας ξηρά βότανα παρασκευάζονται με ένα λίτρο νερό, διηθούνται και χρησιμοποιούνται 2-3 φορές την ημέρα.

  

  Το Celandine στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται για δερματικές παθήσεις

• Έγχυση λουλουδιών yarrow - ένα κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένα λουλούδια παρασκευάζεται σε ένα ποτήρι νερό και η προκύπτουσα έγχυση χρησιμοποιείται για να σκουπίσει τη ζώνη comedone 2-3 φορές την ημέρα.

  

  Το Yarrow περιέχει τανίνες και είναι αντιφλεγμονώδες

Κανόνες για τη διεξαγωγή ιατρικών διαδικασιών

Οι διαδικασίες θεραπείας για κατοικίδια πραγματοποιούνται με μια συγκεκριμένη σειρά:

1. Τα μαλλιά στην πληγείσα περιοχή πρέπει να κοπούν.
2. Το δέρμα της πληγείσας περιοχής πλένεται με ένα αντι-σμηγματορροϊκό σαμπουάν και μετά ξηραίνεται.
3. Στην πληγείσα περιοχή, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξηρή θερμότητα - απλώστε μέτρια θερμαινόμενο αλάτι ή ρύζι σε μια σακούλα για 5 λεπτά στο πηγούνι της γάτας.
4. Το δέρμα της πληγείσας περιοχής αντιμετωπίζεται με αντισηπτικό διάλυμα.
5. Στη συνέχεια εφαρμόζεται σαλικυλική αλκοόλη, ακολουθούμενη από ένα παρασκεύασμα αλοιφής.
6. Ακολουθήστε τη γάτα για 30 λεπτά, μην αφήσετε την αλοιφή να γλείψει και στη συνέχεια στυπώστε την υπόλοιπη αλοιφή στο πηγούνι και αφήστε το ζώο.

Εάν η γάτα χαράζει την πληγείσα περιοχή, χρησιμοποιείται ένα κολάρο Ελισάβετ.

Χρησιμοποιήστε ένα κολάρο Ελισάβετ για να αποφύγετε το γλείψιμο ή το γλείψιμο της αλοιφής από τις πληγείσες περιοχές.

Σε περιπτώσεις όπου το εφαρμοσμένο προϊόν προκαλεί ερεθισμό του δέρματος της γάτας, σταματήστε να το χρησιμοποιείτε. Εάν η φλεγμονώδης διαδικασία συνεχίζεται και συνοδεύεται από επέκταση της πληγείσας περιοχής, το φάρμακο πρέπει να αντικατασταθεί με άλλο. Εάν η φλεγμονή συνεχιστεί και συνοδεύεται από τριχόπτωση, είναι απαραίτητο να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει σχετική τριχοφυτότωση. Σε όλες τις περιπτώσεις όπου απαιτείται αλλαγή φαρμάκου, η γάτα πρέπει να εξεταστεί από κτηνίατρο.

Περιποίηση γάτας

Η συμμόρφωση με ορισμένες συστάσεις θα βοηθήσει στην γρήγορη αντιμετώπιση του προβλήματος:

• Παρακολουθήστε την υγιεινή της γάτας, ειδικά την άτριχη φυλή, αφαιρέστε τους ψύλλους.
• Η διατροφή μιας γάτας δεν πρέπει να περιλαμβάνει τρόφιμα από τον κοινό πίνακα, καθώς η υπερβολική περιεκτικότητα σε λίπος στα τρόφιμα ενεργοποιεί την εργασία των σμηγματογόνων αδένων μην υπερβάλλετε τη γάτα.
• Αντικαταστήστε τα σκεύη του κατοικίδιου ζώου σας, εάν είναι πλαστικά, με κεραμικό, γυαλί ή ανοξείδωτο ατσάλι υψηλής ποιότητας.
• Αλλάζετε το νερό στο μπολ πόσιμο δύο φορές την ημέρα, σκουπίστε την περιοχή του πηγουνιού της γάτας μετά το φαγητό.
• Τηρήστε τις συστάσεις του κτηνιάτρου, εάν εντοπιστεί ο ρόλος των ενδογενών παραγόντων στην ανάπτυξη της ακμής, είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπιστεί η ασθένεια, το σύμπτωμα της οποίας είναι το εξάνθημα.
• Βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει φλεγμονή των πρωκτικών αδένων στο κατοικίδιο.

Χαρακτηριστικά της πορείας και της θεραπείας της ακμής σε έγκυες γάτες και γατάκια

Τα συστηματικά αντιβακτηριακά φάρμακα, καθώς και η τοπική εφαρμογή του transretinoic acid, αντενδείκνυται σε έγκυες γάτες. Η τοπική χρήση αλοιφών με αντιβιοτικά είναι επίσης ανεπιθύμητη, καθώς είναι δυνατή η διείσδυση της ουσίας στη συστηματική κυκλοφορία και η αρνητική επίδραση στο έμβρυο. Θα πρέπει να περιορίζεται στις διαδικασίες υγιεινής και στην τοπική αντισηπτική θεραπεία. Ευτυχώς, τόσο τα συστηματικά αντιβιοτικά όσο και τα ρετινοειδή σπάνια χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ακμής.

Για να αποφευχθεί η εξασθένιση της ανοσίας σε ένα γατάκι που σχετίζεται με την ανάπτυξη εντερικής δυσβολίας κατά τη συνταγογράφηση ενός συστηματικού αντιβιοτικού, η φροντίδα και η τοπική θεραπεία είναι επίσης πρώτες.

Πώς να αποτρέψετε την ανάπτυξη της νόσου

Η πρόληψη της ακμής σε ένα κατοικίδιο είναι:

• προσεκτική στάση απέναντι στην υγεία της γάτας.

• Συμμόρφωση με τα μέτρα υγιεινής, ειδικά σε φυλές με τάση ακμής:

  • κολυμπάτε εγκαίρως.
  • σκουπίστε το πρόσωπό σας μετά το φαγητό.
  • τροφή / ποτό μόνο από καθαρά πιάτα.
  • Μην χρησιμοποιείτε πλαστικά μπολ.
• σωστή διατροφή και συντήρηση της γάτας
• έγκαιρη θεραπεία των εσωτερικών ασθενειών - τελικά, η ακμή, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι μια εκδήλωση ασθένειας εκ μέρους της υγείας της γάτας.

Κτηνιατρικές συστάσεις

Η ακμή της γάτας είναι μια κοινή ασθένεια που δεν είναι επικίνδυνη σε μια απλή περίπτωση. Συχνά είναι μια εκδήλωση εσωτερικής παθολογίας ή λαθών στη φροντίδα, που προκαλούν πολύ μεγαλύτερη βλάβη στην υγεία της γάτας από την παρουσία της ίδιας της ακμής. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ακμή περιπλέκεται από τη φλεγμονή, πιθανώς μια σοβαρή πορεία με την ανάπτυξη πυοδερμάτων, που απαιτεί τη χρήση συστημικής αντιβιοτικής θεραπείας. Μέρος της πρόληψης της ακμής είναι η καλή φροντίδα της γάτας σας και η φροντίδα της υγείας της γάτας σας. Σε όλες τις περιπτώσεις εμφάνισης εξανθημάτων, η γάτα πρέπει να εξεταστεί από έναν κτηνίατρο, καθώς είναι απαραίτητο τόσο να εντοπιστούν όσο και να εξαλειφθούν οι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση της ακμής και να αποκλειστούν οι διαγνώσεις με παρόμοιες εκδηλώσεις του δέρματος.