Μπορούν οι ψύλλοι από μια γάτα ή μια γάτα να πάνε σε ένα άτομο, είναι επικίνδυνα παράσιτα της γάτας, ποιος και πώς δαγκώνουν, πώς να ξεφορτωθούν και να αποτρέψουν

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Ψύλλοι γάτας: υπάρχει κίνδυνος για τους ανθρώπους

Έχοντας βρει ψύλλους σε μια γάτα, πολλοί ιδιοκτήτες φοβούνται ότι τα παράσιτα θα πηδήσουν γρήγορα στο σώμα τους. Όμως οι αιμοπετάδες αιλουροειδών δεν ζουν σε ανθρώπους. Αν και δεν είναι απολύτως ασφαλή για εμάς - τα τσιμπήματά τους μπορούν να προκαλέσουν αλλεργική αντίδραση και μια λοίμωξη μπορεί να μπει στα τραύματα.

Περιεχόμενο

• 1 Γενικές πληροφορίες για τους ψύλλους

  • 1.1 Ψύλλοι γάτας

    • 1.1.1 Μορφολογία
    • 1.1.2 Τρόπος ζωής
    • 1.1.3 Αναπαραγωγή
    • 1.1.4 Κύκλος ζωής
• 2 Λόγοι μόλυνσης γάτας με ψύλλους
• 3 Πώς να αναγνωρίσετε μια λοίμωξη

• 4 Μπορούν οι ψύλλοι από μια γάτα να πάνε σε ένα άτομο

  4.1 Ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι ψύλλων γάτας

• 5 Πώς μοιάζει το δάγκωμα των ψύλλων γάτας;

• 6 Πώς να εξαλείψετε τα αποτελέσματα των δαγκωμάτων

  • 6.1 Πώς να ανακουφίσετε τον κνησμό και τον πόνο
  • 6.2 Αλλεργική αντίδραση
  • 6.3 Θεραπεία της δερματοφιλίας

• 7 Πώς να απαλλαγείτε από τους ψύλλους γάτας

  • 7.1 Πίνακας: Δημοφιλείς θεραπείες για ψύλλους γάτας

    • 7.1.1 Φωτογραφίες: Προϊόντα ψύλλων για γάτες
    • 7.1.2 Βίντεο: πώς να επιλέξετε μια θεραπεία ψύλλων
  • 7.2 Αφαίρεση ψύλλων από έγκυες γάτες και γατάκια
  • 7.3 Περιποίηση δωματίου
• 8 Προληπτικά μέτρα

Γενικές πληροφορίες για τους ψύλλους

Οι ψύλλοι (Siphonaptera) είναι μια ομάδα εντόμων που πιπιλίζουν το αίμα. Επί του παρόντος, 2086 είδη έχουν περιγραφεί από εντομολόγους. Βρίσκονται παντού (βρίσκονται ακόμη και στην Ανταρκτική), αλλά είναι πιο διαδεδομένες σε χώρες με εύκρατο και υποτροπικό κλίμα (στην Ανατολική και Κεντρική Ασία, τη Δυτική Αμερική, την Ανατολική Αφρική). Υπάρχουν 524 είδη παρασίτων στη Ρωσία.

Όταν ένας ψύλλος εγκαθίσταται στο σώμα των πουλιών και των θηλαστικών, αρχίζει να αναπαράγεται ενεργά και να δαγκώνει συνεχώς μέσω του δέρματος για να αποκτήσει πρόσβαση στο αίμα, στο οποίο τρέφεται. Αυτό προκαλεί σοβαρή δυσφορία στον ιδιοκτήτη (κνησμός).

Η ιδιαιτερότητα των ψύλλων είναι ότι διαφορετικά είδη έχουν κάποιες διαφορές στη δομή της στοματικής συσκευής και στη σύνθεση των ενζύμων που είναι υπεύθυνα για την επεξεργασία του αίματος που απορροφάται από έντομα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χωρίζονται ανάλογα με τους ιδιοκτήτες στους οποίους εγκαθίστανται κυρίως. Οι ψύλλοι του είδους Ctenocephalides felis επιλέγουν τη γάτα ως πηγή τροφής.

Ο ψύλλος γάτας Ctenocephalides felis είναι πολύ μικρός, το μέγεθος του σώματός του είναι από 0,75 έως 5 mm

Ψύλλων γάτας

Τα έντομα Ctenocephalides felis έχουν μια σειρά χαρακτηριστικών. Για παράδειγμα, ένας ψύλλος γάτας είναι ο κύριος του άλματος και η ικανότητα να φέρει βάρη. Έχει αποδειχθεί ότι αυτός ο τύπος παρασίτου μπορεί εύκολα να τραβήξει ένα φορτίο που θα υπερβεί το βάρος τους 130 φορές. Και πηδούν σε ύψος που υπερβαίνει το ύψος τους κατά 150 φορές.

Οι ψύλλοι δεν έχουν συνηθίσει να λιμοκτονούν - η διατροφή είναι 10-15 φορές την ημέρα, χωρίς πρόσβαση στο αίμα, το παράσιτο μπορεί να διαρκέσει το πολύ δύο ημέρες

Κάποιος μπορεί να ζηλέψει την αντοχή του εντόμου. Για παράδειγμα, κάνει εύκολα πάνω από 3000 άλματα στη σειρά. Δεν φοβάμαι τους ψύλλους και τις δοκιμές θερμοκρασίας. Σε σοβαρούς παγετούς (πάνω από -20 ° C), πηγαίνει σε αδρανοποίηση (όταν ο μεταβολισμός επιβραδύνεται και το έντομο στην πραγματικότητα κοιμάται). Το πάγωμα μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο. Όταν συμβαίνει ζέσταμα, το παράσιτο "ξεπαγώνει" και αναζητά ήρεμα την πηγή τροφής με τη μορφή θερμόαιμου ζώου.

Ο ψύλλος οφείλει την ικανότητά του να πηδά στη δομή των πίσω ποδιών - είναι ισχυροί και μακρύι

Μορφολογία

Το σώμα του ψύλλου Ctenocephalides felis είναι σε σχήμα αχλαδιού, ελαφρώς ισοπεδωμένο από τις πλευρές, καλυμμένο με πολλές άκαμπτες τρίχες. Το κεφάλι είναι ρηχό (όχι περισσότερο από 1/10 ολόκληρου του σώματος). Έχει τρία ζεύγη άκρων: 4 μπροστινά πόδια είναι κοντό, και τα πίσω πόδια - άλματα - μακριά. Οι σιαγόνες είναι ισχυρές, δαγκώνουν εύκολα από το δέρμα μιας ενήλικης γάτας. Προκειμένου να αποφευχθεί η πήξη του αίματος, ο ψύλλος εγχέει σάλιο στο τραύμα, το οποίο προκαλεί φαγούρα και πρήξιμο στο ζώο στο σημείο του δαγκώματος.

Οι ψύλλοι έχουν αναπτύξει σιαγόνες σαν στυλί που τους επιτρέπουν να δαγκώνουν γρήγορα μέσω του δέρματος των θηλαστικών

ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ

Σε ενήλικες ψύλλους, η μόνη πηγή τροφής είναι αίμα θηλαστικών. Η απορρόφηση διαρκεί 1 έως 5 λεπτά. Το έντομο χρειάζεται συχνή πρόσληψη τροφής (περίπου κάθε ώρα), επομένως, έχοντας φάει, δεν πηδά από το σώμα της γάτας, αλλά παραμένει στη γούνα του ζώου.

Εάν δεν λάβετε μέτρα, αρκετές εκατοντάδες ψύλλοι μπορούν να εγκατασταθούν σε μια γάτα.

Αναπαραγωγή

Οι γάτες είναι δύσκολο να απαλλαγούν από τους ψύλλους, καθώς τα παράσιτα είναι απίστευτα ευκίνητα. Αναπαράγονται επίσης πολύ ενεργά. Το θηλυκό μπορεί να αρχίσει να γεννά αυγά 1-2 ημέρες μετά την είσοδο στο σώμα του ζώου. Πόσοι απόγονοι μπορεί να αφήσει μετά τον εαυτό της εξαρτάται από τη διάρκεια της ζωής της. Κατά μέσο όρο, ένα άτομο γεννά 500-800 αυγά (ένας συμπλέκτης μπορεί να είναι από 10 έως 50 αυγά).

Ένας ψύλλος γάτας γεννά αυγά απευθείας στη γούνα των γατών ή πηδά στο πάτωμα και συνδέει τον συμπλέκτη στις ίνες των χαλιών

Κύκλος ζωής

Υπό βέλτιστες συνθήκες για το έντομο (θερμοκρασία από +18 έως +24 ° C και υγρασία πάνω από 60%), διαρκεί περίπου 10-50 ημέρες από το στάδιο του ωαρίου έως την ωρίμανση. Μια προνύμφη που μοιάζει χωρίς σκουλήκι σέρνεται έξω από το αυγό, το οποίο δεν τρέφεται ακόμα με φρέσκο αίμα και δεν δαγκώνει τη γάτα - τρώει τα κόπρανα των ενήλικων ψύλλων και κομμάτια αίματος ψημένα στην επιφάνεια των πληγών. Στη συνέχεια, η προνύμφη περνά από τρία στάδια τήξης και μετατρέπεται σε παράσιτο ενηλίκων.

Η μέση διάρκεια ζωής ενός ψύλλου γάτας είναι 1,5-2 χρόνια

Οι λόγοι για τη μόλυνση μιας γάτας με ψύλλους

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μια γάτα μπορεί να πιάσει ψύλλους. Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι είναι:

• Οι ψύλλοι περιμένουν το θήραμά τους στο δρόμο, παραμονεύουν στο έδαφος ή πιάνουν στο γρασίδι.
• Μπαίνουν στο σπίτι μαζί με ρούχα και παπούτσια ενός ατόμου.
• Διεισδύουν σπίτια μέσω ρωγμών στους τοίχους και τα δάπεδα (οι κάτοικοι των πρώτων ορόφων επηρεάζονται ιδιαίτερα, καθώς τα υπόγεια των περισσότερων σπιτιών γεμίζουν με διάφορα παράσιτα).
• Οι ψύλλοι πηδούν από το ένα ζώο στο άλλο.
• Η μόλυνση μπορεί να συμβεί όταν το κυνήγι τρωκτικών (Ctenocephalides felis δεν τρέφεται με το αίμα των αρουραίων και των ποντικών, αλλά μπορεί να τα χρησιμοποιήσει ως "μεταφορά" και ως μέρος για την ωοτοκία)

Τα γατάκια μπορούν να πάρουν ψύλλους από τη μαμά τους

Πώς να αναγνωρίσετε μια λοίμωξη

Η παρουσία ψύλλων στη γάτα σας μπορεί να αναγνωριστεί από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά συμπτώματα:

• φαγούρα στο δέρμα - η γάτα ξύνεται συνεχώς και ροκανίζει τη γούνα.
• δαγκώματα (κόκκινα σπυράκια) και ξύσιμο στο σώμα του ζώου.
• μικροί μαύροι κόκκοι - περιττώματα ψύλλων, τα οποία εντοπίζονται εάν η γούνα της γάτας σπρώξει
• την παρουσία των ίδιων των εντόμων - όταν υπάρχουν πολλά παράσιτα και παχύνουν, τότε μπορούν να φανούν εύκολα στο δέρμα του κατοικίδιου ζώου.
• Τα λευκά μπιζέλια, τα αυγά των ψύλλων, σταθερά προσκολλημένα στις τρίχες, φαίνονται μόνο όταν κοιτάζουμε τη γούνα.

Σε προχωρημένες περιπτώσεις, όταν υπάρχουν πολλοί ψύλλοι, το παλτό της γάτας γίνεται λεπτότερο, εξασθενεί από συνεχή φαγούρα, χάνει την όρεξη, υποφέρει από αϋπνία και χάνει βάρος. Στη θέση των συνεχώς χτενισμένων τραυμάτων, συριγγίων ή αποστημάτων, μπορεί να σχηματιστεί αλλεργική δερματίτιδα.

Εάν η γάτα έχει ψύλλους, τότε κατά το χτένισμα, μαύροι κόκκοι (περίσσεια παρασίτων) θα πέσουν στο πάτωμα και τα ίδια τα έντομα θα πηδήξουν

Μπορούν οι ψύλλοι από μια γάτα να πάνε σε ένα άτομο

Οι ψύλλοι γάτας δεν θα μπορούν να δαγκώσουν από το ανθρώπινο δέρμα, επομένως δεν θα μας επιλέξουν για μόνιμη κατοικία. Αλλά μπορούν να προσπαθήσουν να γιορτάσουν το ανθρώπινο αίμα - έχοντας δαγκώσει μερικές φορές και διασφαλίζοντας ότι το άτομο δεν είναι κατάλληλο για να ταΐσει, θα πηδήσουν αμέσως. Φαίνεται να ακούγεται ακίνδυνο, αλλά αυτά τα μικρά τσιμπήματα θα φαγούρα, θα υπάρχει πρήξιμο και ερυθρότητα.

Οι φλεγμονώδεις προσκρούσεις και ο κνησμός είναι σημάδια αλλεργικής αντίδρασης στο σάλιο των εντόμων.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος των ψύλλων γάτας

Τα τσιμπήματα ψύλλων προκαλούν σοβαρό κνησμό. Το ξύσιμο των κατεστραμμένων περιοχών του σώματος οδηγεί σε μολύνσεις που εισέρχονται στο τραύμα, γεγονός που το προκαλεί φλεγμονή και φλεγμονή. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι τα παράσιτα είναι φορείς εγκεφαλίτιδας, πανούκλας, τυφοειδούς, σαλμονέλλωσης, τολεραιμίας και περισσότερων από 25 άλλων θανατηφόρων ασθενειών.

Οι ψύλλοι μπορούν να μεταφέρουν όχι μόνο μολύνσεις, αλλά και αυγά σκουληκιών

Πώς μοιάζει το δάγκωμα των ψύλλων γάτας

Τα τσιμπήματα ψύλλων που αφήνονται στο σώμα των γατών μοιάζουν με μικρά κόκκινα σπυράκια, τα οποία από το ξύσιμο αυξάνουν το μέγεθος και αρχίζουν να αιμορραγούν. Τα παράσιτα για τσιμπήματα στοχεύουν κυρίως τις πιο ευαίσθητες περιοχές του σώματος της γάτας, όπου το δέρμα είναι πιο μαλακό και λεπτότερο, έτσι ώστε να είναι ευκολότερη η πρόσβαση στα αγγεία. Συνήθως οι περισσότερες πληγές από τα παράσιτα είναι στο λαιμό κοντά στα αυτιά, μαραίνονται, στην κοιλιά.

Η δερματίτιδα του ψύλου σε μια γάτα εκδηλώνεται με σοβαρό ερεθισμό στο σημείο του δαγκώματος, εκτεταμένες πληγές λόγω γρατσουνίσματος, τριχόπτωσης

Φτάνοντας στο δέρμα ανθρώπων, ο ψύλλος προσπαθεί να φτάσει στα αγγεία, αλλά αποτυγχάνει (τα σαγόνια είναι αδύναμα να τρυπήσουν το δέρμα μας), αλλά το έντομο δείχνει πείσμα και, πριν πηδήξει στο πάτωμα, κάνει πολλά τσιμπήματα - επομένως, συνήθως από οι ψύλλοι γάτας στον άνθρωπο παραμένει μια σειρά από αποτυπώματα κοντά σε απόσταση. Μοιάζουν με τσιμπήματα κουνουπιών. Εάν υπάρχει αυξημένη ευαισθησία στα ένζυμα του σάλιου του παρασίτου, τα σπυράκια διογκώνονται και κοκκινίζουν.

Τα τσιμπήματα ψύλλων είναι παρόμοια με τα τσιμπήματα κουνουπιών, αλλά μικρότερα σε μέγεθος και, κατά κανόνα, δεν είναι απλά, αλλά συλλέγονται "σε σωρό" (3-5 δαγκώματα σε ένα μέρος)

Πώς να εξαλείψετε τα αποτελέσματα των δαγκωμάτων

Το κύριο καθήκον ενός ατόμου που είδε ένα δάγκωμα ψύλλων στον εαυτό του ή στο κατοικίδιο του είναι να αποτρέψει το ξύσιμο της πληγής. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να εξαλειφθούν τα συμπτώματα - φαγούρα, φλεγμονή. Βοηθούν απλές λαϊκές θεραπείες. Όταν εμφανιστούν σημάδια επιπλοκών, είναι σημαντικό να ξεκινήσετε τη θεραπεία εγκαίρως με τη χρήση φαρμάκων (συμπεριλαμβανομένων αντιφλεγμονωδών, αντι-μολυσματικών κρεμών).

Πώς να ανακουφίσετε τον κνησμό και τον πόνο

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να απολυμάνετε το δάγκωμα με ιώδιο, αλκοόλ ή αντιβακτηριακό σαπούνι. Αυτό θα βοηθήσει στην πρόληψη της εξάπλωσης της λοίμωξης.

Ο επόμενος στόχος είναι να ανακουφίσει τον κνησμό. Ο ευκολότερος τρόπος είναι να εφαρμόσετε ένα κομμάτι πάγου ή τυροκόμου που βρέχεται με κρύο νερό στην περιοχή δαγκώματος. Αυτό θα σταματήσει την επιθυμία να γρατσουνιστεί για λίγα λεπτά. Ένα πιο διαρκές αποτέλεσμα δίνεται με τη χρήση κρέμας με υδροκορτιζόνη ή αντιφθριτικά φάρμακα (Fenistil gel, Psilobalm). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί:

• έλαιο τσαγιού;
• δυνατά φύλλα τσαγιού
• αφέψημα χαμομηλιού.

Είναι απαραίτητο να υγρανθεί ένα βαμβάκι σε υγρό και να εφαρμοστεί στο φαγούρα του σώματος.

Εάν έχετε αντιμετωπίσει τη γάτα με κάποια κρέμα ή λάδι, μην ξεχάσετε να βάλετε ένα κολάρο στο ζώο που δεν επιτρέπει το γλείψιμο του προϊόντος

Αλλεργική αντίδραση

Οι αλλεργίες των εντόμων (οξεία αντίδραση σε ένζυμα από το σάλιο των εντόμων) αντιμετωπίζονται με αντιισταμινικά. Στην περίπτωση τοπικού οιδήματος, δερματικού εξανθήματος, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε κρέμες και τζελ. Εάν εμφανιστεί μια αντίδραση με τη μορφή πυρετού, ναυτίας, εμέτου, θα πρέπει να πάρετε ένα αντιαλλεργικό φάρμακο στο εσωτερικό (με τη μορφή δισκίων, σταγόνων) ή να κάνετε μια ένεση.

Με έντονη αντίδραση στα τσιμπήματα στον άνθρωπο, συνταγογραφούνται τοπικά κορτικοστεροειδή (μεθυλπρεδνιζολόνη aceponate, φουροϊκή μεμεταζόνη κ.λπ.). Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις αλλεργίας στα τσιμπήματα ψύλλων, πάρτε το Prednisol (φυσικά όχι περισσότερο από 3 ημέρες).

Το Advantan - μια αλοιφή με βάση το aceponate μεθυλπρεδνιζολόνης - χρησιμοποιείται για σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις στα τσιμπήματα των ψύλλων

Οι αλλεργίες στον ψύλο στις γάτες αντιμετωπίζονται επίσης με αντιισταμινικά. Δεδομένου ότι το ζώο τείνει να γλείφει ή να σκουπίζει τις κρέμες στο πάτωμα και τα έπιπλα, είναι προτιμότερο να κάνετε ένεση φαρμάκων μέσω ενέσεων - για παράδειγμα, με ένεση δεξαμεθαζόνης, φλουμεθαζόνης, μεθυλπρεδνιζολόνης, βηταμεθαζόνης κ.λπ.

Θεραπεία δερματοφιλίας

Λόγω του επαναλαμβανόμενου γρατζουνίσματος ενός τόπου, εμφανίζεται δερματοφιλίωση - μια δευτερογενής λοίμωξη, που συνοδεύεται από την εμφάνιση φλυκταινών (αποστήματα) ή έλκη. Για τη θεραπεία, η θεραπεία των τραυμάτων χρησιμοποιείται με διάλυμα 1-2% μενθόλης ή σαλικυλικής αλκοόλης (3-4 φορές την ημέρα). Στον ασθενή χορηγούνται αντιβιοτικά:

• Αμοξικάβ

  

  Με την ανάπτυξη της δερματοφιλίωσης, ο ασθενής συνταγογραφείται αντιβιοτικά, όπως το Amoxiclav

• Coamoxiclav;
• Τριμεθοπρίμη.

Το φάρμακο πρέπει να επιλέγεται από γιατρό ανάλογα με το στάδιο και τη μορφή της δερματοφιλίωσης και των επιπλοκών της. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή η θεραπεία είναι κατάλληλη τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τις γάτες - η μόνη διαφορά είναι στη δοσολογία των φαρμάκων.

Πώς να απαλλαγείτε από τους ψύλλους γάτας

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να απαλλαγείτε από το παράσιτο του κατοικίδιου ζώου σας. Όλοι έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους

Πίνακας: δημοφιλείς θεραπείες ψύλλων γάτας

Είδος κεφαλαίων	Πλεονεκτήματα	μειονεκτήματα	Παραδείγματα χρημάτων και τιμής
Περιλαίμιο	Προκαλεί ελάχιστες παρενέργειες στο ζώο	Τα περιλαίμια δεν μπορούν να δράσουν σε όλα τα μέρη του σώματος της γάτας, επομένως τα παράσιτα συχνά "κάθονται" στην περιοχή των οπίσθιων ποδιών και της ουράς, όπου δύσκολα αισθάνονται τη μυρωδιά από το προϊόν κατά των ψύλλων	Μπαρ (200-220 ρούβλια); BioBand (300-340 ρούβλια); Beaphar (440-460 ρούβλια).
Σπρέι	Το φάρμακο αντιμετωπίζει όλη τη γούνα της γάτας, έτσι όλα τα παράσιτα υπόκεινται σε επιρροή του, όπου κι αν κρυφτούν	Τοξικός. Ακόμη και σε χαμηλές συγκεντρώσεις, ο κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών είναι υψηλός.	Κα Kiss (250-290 ρούβλια) "Επιθεωρητής" (550-600 ρούβλια). BlokhNet (160–170 ρούβλια).
Σταγόνες	Αντιμετωπίστε τα παράσιτα καλύτερα από άλλα προϊόντα	Ακόμα πιο τοξικό από τα σπρέι	Μπαρ (300-310 ρούβλια); Ultra-Dana (140-150 ρούβλια) Κα Kiss (160-175 σελ.).
Σαμπουάν	Επεξεργάζεται ολόκληρο το σώμα της γάτας. Δεδομένου ότι το φάρμακο στη συνέχεια ξεπλένεται, η πιθανότητα δηλητηρίασης είναι ελάχιστη.	Οι γάτες δεν τους αρέσει να κολυμπούν και θα αντισταθούν έντονα στη διαδικασία	"Τέσσερα με ουρά" (120-150 ρούβλια). Κυρία Kiss Shampoo (170-200 ρούβλια); BioVax (130-160 ρούβλια).

Φωτογραφίες: θεραπείες ψύλλων για γάτες

Το κολάρο είναι καλό για γάτες που περπατούν ελεύθερα έξω

Το ψεκασμό ψύλλων είναι αποτελεσματικό αλλά τοξικό

Οι σταγόνες ψύλλων πρέπει να εφαρμόζονται αυστηρά στο ακρώμιο, έτσι ώστε το ζώο να μην μπορεί να τα ξεφλουδίσει

Το σαμπουάν ψύλλων είναι ιδανικό για την πρωτογενή θεραπεία ενός ζώου από εξωπαρασίτες

Βίντεο: πώς να επιλέξετε μια θεραπεία ψύλλων

Αφαίρεση ψύλλων από έγκυες γάτες και γατάκια

Για να απαλλαγείτε από παράσιτα σε μια γάτα που περιμένει απογόνους, καθώς και μικρά γατάκια, είναι απαραίτητο να επιλέξετε φάρμακα κατά των ψύλλων με φυσική σύνθεση. Για παράδειγμα, επιτρέπονται σπρέι και σαμπουάν Celandine, Animal Play ή GreenFort για έγκυα ζώα και μωρά. Περιλαμβάνουν:

• λάδι μάνγκο

• εκχυλίσματα:

  • αρωματώδης χλόη;
  • λεβάντα;
  • περγαμότο;
  • γαρίφαλα.

Αυτά τα συστατικά δεν είναι ικανά να προκαλέσουν οξεία δηλητηρίαση εάν το ζώο γλείψει κατά λάθος το προϊόν από τη γούνα.

Τα σαμπουάν ψύλλων με φυσική σύνθεση είναι κατάλληλα για έγκυες γάτες και γατάκια

Με έντονη προσβολή από ψύλλους, τα σπρέι φυτών θα είναι αναποτελεσματικά - απαιτούνται ισχυρά συνθετικά παρασκευάσματα. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζετε προσεκτικά τις έγκυες γάτες και γατάκια μαζί τους, για να επιλέξετε φάρμακα με βάση τις πληροφορίες από τις οδηγίες. Για παράδειγμα, το "Front Line" επιτρέπεται να χρησιμοποιείται από την ηλικία των τριών εβδομάδων, πέφτει "Bars" - από δέκα εβδομάδες.

Οι μετωπικές ακρώσεις έχουν εγκριθεί για χρήση σε γατάκια ηλικίας 3 εβδομάδων

Επεξεργασία δωματίου

Μην νομίζετε ότι γιακά, σπρέι, σταγόνες ξεφορτώνουν τους ψύλλους μια για πάντα. Τα παράσιτα, έκπληκτα από τη μυρωδιά, πηδούν από το ζώο και κάθονται σε απομονωμένες γωνίες του σπιτιού. Όταν τελειώσει η επίδραση των φαρμάκων, τα έντομα θα ενοχλήσουν ξανά το κατοικίδιο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αντιμετωπίζετε ψύλλους, είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίζετε όλα τα δωμάτια. Για αυτό, χρησιμοποιούνται ειδικά εντομοκτόνα παρασκευάσματα.

Δεδομένου ότι οι ψύλλοι δεν μπορούν να φάνε το δηλητήριο, τα φάρμακα διατίθενται με τη μορφή σπρέι, σκόνης και εναιωρημάτων. Η αρχή της δράσης οποιασδήποτε θεραπείας για τους ψύλλους έγκειται στην αερομεταφερόμενη εξάπλωση ουσιών, οι οποίες, μετά από εισπνοή από παράσιτα, επηρεάζουν το νευρικό τους σύστημα, προκαλώντας παράλυση.

Παραδείγματα φαρμάκων κατά των ψύλλων κατάλληλων για τη θεραπεία χώρων σε διαμέρισμα ή ιδιωτική κατοικία:

• Το σπρέι "Raptor ενάντια στα ερπυστικά έντομα" είναι ένα παρασκεύασμα αερολύματος με ελαφρύ άρωμα μέντας. Για να επεξεργαστείτε ένα διαμέρισμα ενός δωματίου, θα χρειαστείτε 2 κυλίνδρους.
• Το Sinusan είναι μια επαγγελματική θεραπεία για τους ψύλλους και άλλα παράσιτα. Είναι πολύ αποτελεσματικό, αλλά έχει έντονη και δυσάρεστη οσμή που απαιτεί πολύ χρόνο για να εξαφανιστεί.

• Delcid in ampoules - διαλύεται σε νερό, το οποίο πρέπει να ξεπλένεται από όλες τις επιφάνειες του διαμερίσματος. Είναι φθηνό, ένα πακέτο είναι αρκετό για την επεξεργασία ολόκληρου του σπιτιού (2-3 δωμάτια).

  

  Κατά τον ψεκασμό του Delcid, ένα άτομο πρέπει να χρησιμοποιεί ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό: αναπνευστική συσκευή και γάντια

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όλα τα εσωτερικά φάρμακα είναι ικανά να προκαλέσουν παρενέργειες σε ανθρώπους και γάτες. Γι 'αυτό, κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας των δωματίων, τα κατοικίδια ζώα πρέπει να λαμβάνονται έξω από το σπίτι και όλες οι διαδικασίες πρέπει να γίνονται σε προστατευτικές μάσκες και γάντια. Επίσης, δεν συνιστάται στους ίδιους τους ανθρώπους να ζουν σε χώρους θεραπείας έως ότου το προϊόν ξεπεραστεί εντελώς (κατά κανόνα, χρειάζονται 2-3 ημέρες).

Μετά την επεξεργασία των εγκαταστάσεων με διαλύματα ψύλλων, είναι απαραίτητο να καθαρίσετε καλά τα δάπεδα με καθαρό νερό αρκετές φορές.

Προληπτικά μέτρα

Η παρασιτική λοίμωξη, όπως και οποιαδήποτε άλλη ασθένεια, είναι πιο εύκολο να αποφευχθεί ή να αντιμετωπιστεί στα αρχικά στάδια παρά να προσπαθήσει να απαλλαγεί από προχωρημένη μορφή:

• Για να αποτρέψετε την επίθεση της γάτας σας από ψύλλους, προσπαθήστε να μην την αφήσετε να βγει έξω και να περιορίσετε τις επαφές του κατοικίδιου ζώου σας με ζώα που δεν είστε σίγουροι για την καθαριότητα.
• Καθαρίστε το σπίτι όσο το δυνατόν συχνότερα, μην περπατάτε γύρω από το διαμέρισμα με παπούτσια στο δρόμο (εξάλλου, τα παράσιτα μπορούν να φέρονται στα πέλματα των μποτών)
• Εξετάστε και βουρτσίζετε τακτικά το κατοικίδιο ζώο σας - εάν εντοπίσετε το παραμικρό σημάδι ψύλλων, πάρτε αμέσως προφύλαξη (για παράδειγμα, πλύνετε το με σαμπουάν ψύλλων). Όσο πιο γρήγορα βρείτε ψύλλους (πριν πολλαπλασιαστούν), τόσο πιο γρήγορα θα τους καταστρέψετε.

Τα περιλαίμια ψύλλων δεν είναι πολύ καλά στην αντιμετώπιση σοβαρών προσβολών, αλλά είναι ιδανικά για πρόληψη.

Οι ψύλλοι όχι μόνο προκαλούν δυσφορία στο ζώο, αλλά μπορούν επίσης να μολύνουν μια γάτα με σκουλήκια, να προκαλέσουν αλλεργίες, δερματίτιδα, μολυσματικές ασθένειες και να οδηγήσουν σε αναιμία. Στους ανθρώπους, οι ψύλλοι γάτας δεν καθιζάνουν, αλλά θα αφήσουν εύκολα μερικά φαγούρα. Η αντιμετώπιση των επιβλαβών εντόμων θα βοηθήσει στην εφαρμογή ειδικών προϊόντων (σαμπουάν, σπρέι, σταγόνες) στη γάτα, καθώς και ενδελεχή επεξεργασία των χώρων με αντιπαρασιτικά διαλύματα.