Sphynx: περιγραφή της φυλής των γατών, των τύπων, των χαρακτηριστικών, των φωτογραφιών, των ρούχων για τις γάτες, της επιλογής ενός γατάκι

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-17 22:31

Sphinx - μια γάτα από άλλο πλανήτη

Ίσως, από όλες τις πολλές φυλές γάτας, κανένας δεν προκαλεί αμφιλεγόμενες κριτικές όπως το Sphynx. Αυτό το ζώο θεωρείται είτε ένα τέλειο πλάσμα είτε ένα φρικτό τέρας. Χωρίς ημίτονα. Οι φαλακρές γάτες φαίνονται πραγματικά περισσότερο από ασυνήθιστες, αλλά εκτός από την εμφάνισή τους, τα Sphynxes έχουν και άλλα χαρακτηριστικά που τα διακρίνουν σε μεγάλο βαθμό από άλλες φυλές και για τα οποία πρέπει να γνωρίζετε πριν αποφασίσετε να αγοράσετε ένα τέτοιο κατοικίδιο.

Περιεχόμενο

• 1 Ιστορία της προέλευσης της φυλής

• 2 Εξωτερικές δυνατότητες

  • 2.1 Πίνακας: διαφορές στην εμφάνιση των Σφίγγων του Καναδά, του Ντον και της Αγίας Πετρούπολης
  • 2.2 Συλλογή φωτογραφιών: τύποι σφίγγων
• 3 Η φύση και η συμπεριφορά των σφίγγων

• 4 Υγεία

  • 4.1 Κληρονομικές ασθένειες
  • 4.2 Επίκτητες ασθένειες

• 5 Χαρακτηριστικά του περιεχομένου των sphinxes: τι πρέπει να προετοιμαστείτε

  • 5.1 Ο μύθος των υποαλλεργικών άτριχων γατών
  • 5.2 Δεν εξασθενίζουμε, αλλά ιδρώνουμε
  • 5.3 Στο κρύο παγώνουμε, στη ζέστη που καίμε

• 6 Σφίγγες αναπαραγωγής: δεν υπάρχει χώρος για σφάλμα

  • 6.1 Πίνακας: επιτρεπόμενα autocrosses (ζευγαρωμένο ζευγάρωμα) σε σφίγγες
  • 6.2 Συλλογή φωτογραφιών: φυλές γάτας με τις οποίες μπορείτε να διασχίσετε τις σφίγγες
• 7 Βίντεο: Το Sphynx είναι η πιο ασυνήθιστη γάτα
• 8 Κριτικές των ιδιοκτητών φυλής

Ιστορία της προέλευσης της φυλής

Οι περισσότερες νέες φυλές κατοικίδιων ζώων εμφανίζονται ως αποτέλεσμα συστηματικής και μακροχρόνιας εργασίας για τη διέλευση δύο ή περισσότερων ειδών προκειμένου να ενοποιηθούν οι πολύτιμες ιδιότητες και από τους δύο γονείς του απογόνου. Για παράδειγμα, πολύ συχνά οι λάτρεις προσπαθούν να αναμίξουν το αίμα μιας εξωτικής φυλής στο εξωτερικό και ενός αυτόχθονου ζώου που έχει ισχυρή ανοσία, εξαιρετική υγεία και προσαρμόζεται στο μέγιστο της ζωής σε αυτές τις κλιματολογικές συνθήκες.

Τις περισσότερες φορές, οι νέες φυλές γατών λαμβάνονται ως αποτέλεσμα της διέλευσης διακοσμητικών και αυτόχθονων ζώων.

Με τις σφίγγες, ήταν εντελώς διαφορετική.

Η άτριχη είναι μια γονιδιακή μετάλλαξη. Αποδεικνύεται ότι ένα γυμνό γατάκι μπορεί να γεννηθεί σε οποιαδήποτε γάτα ως αποτέλεσμα κάποιου είδους δυσλειτουργίας, την ακριβή αιτία για την οποία οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη καταλάβει. Αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια και, όπως μπορείτε να μαντέψετε, στην άγρια φύση ένα τέτοιο ζώο δεν έχει καμία πιθανότητα να επιβιώσει. Έτσι, το γενετικό σφάλμα "διορθώνεται" γρήγορα και σκληρά: οι άτριχες γάτες δεν ζουν μέχρι την εφηβεία και δεν αφήνουν τους απογόνους τους.

Αλλά όταν ένα γατάκι που στερήθηκε τα μαλλιά εμφανίστηκε στα σκουπίδια ενός κατοικίδιου ζώου (ήταν μια συνηθισμένη γάτα με κοντά μαλλιά). Ένα περίεργο γεγονός συνέβη το 1966 στον Καναδά, στο Οντάριο. Οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν ότι το ατυχές μωρό ήταν άρρωστο και άρχισε να τον παρασύρει σε διάφορους γιατρούς, φυσικά, χωρίς αποτέλεσμα. Και σε κάποιο σημείο, εντελώς απελπισμένοι, οι ιδιοκτήτες ξαφνικά ανακάλυψαν ένα καταπληκτικό πράγμα: παρά το γεγονός ότι η γούνα του ζώου δεν εμφανίστηκε, δεν φαινόταν καθόλου άρρωστη. Το γυμνό δέρμα, καλυμμένο με ζαρωμένες πτυχές, ήταν το μόνο πράγμα που διακρίνει τον Pruno (όπως ονομάστηκε η γάτα, από το αγγλικό «δαμάσκηνο» - δαμάσκηνο) από τους αδελφούς και τις αδελφές του. Τότε οι ιδιοκτήτες κοίταξαν το ασυνήθιστο θηρίο ακόμη πιο προσεκτικά, το σκέφτηκαν και αποφάσισαν: υπάρχει κάτι σε αυτό.

Ένα γατάκι που γεννήθηκε χωρίς μαλλιά προσπάθησε πρώτα να θεραπευτεί

Μπορείτε να μαντέψετε το μέλλον. Ο Pruno εισήχθη στη μητέρα του και - κοίτα! - έχω τρία άτριχα γατάκια στα σκουπίδια. Αυτοί, με τη σειρά τους, άρχισαν να διασταυρώνονται μεταξύ τους και, έτσι, η μετάλλαξη, η οποία ήταν αρχικά λάθος της φύσης, άρχισε συνειδητά να καθορίζεται από τον άνθρωπο ως μια νέα φυλή γατών.

Ωστόσο, οι απόγονοι του Pruno δεν προορίζονταν να γίνουν οι πρόγονοι των καναδικών Σφίγγων. Τα ζώα γεννήθηκαν αδύναμα και άρρωστα, και με κάθε επόμενη γενιά το ποσοστό θνησιμότητας ανάμεσά τους αυξήθηκε σταθερά, οπότε η φαινομενικά υποσχόμενη αναπαραγωγική εργασία έπρεπε να μειωθεί και η προσωρινή απόφαση του Cat Fanciers 'Association (CFA) για την αναγνώριση της φυλή, που εκδόθηκε το 1971, θεωρήθηκε πρόωρη και αποσύρθηκε.

Αλλά το τζίνι απελευθερώθηκε από το μπουκάλι. Όταν, το 1975, ένα άλλο φαλακρό γατάκι, χωρίς χιούμορ που ονομάζεται Epidermis, γεννήθηκε σε μια αμερικανική οικογένεια, και ένα χρόνο αργότερα η μητέρα του έφερε ξανά το μωρό χωρίς μαλλιά, αλλά ήδη ένα κορίτσι (ονομάστηκε Dermis), το οποίο γεννήθηκε επίσης από έναν άλλο πατέρα, οι μισοί δεν προσπάθησαν πλέον να θεραπεύσουν τον αδελφό και την αδελφή, αλλά αμέσως άρχισαν να τα χρησιμοποιούν για αναπαραγωγή. Λαμβάνοντας υπόψη τη θλιβερή εμπειρία των Καναδών, όταν διέσχισαν άτριχες γάτες, πρόσθεσαν λίγο αίμα από το Devon Rex, μια φυλή με πολύ κοντά βελούδινα μαλλιά, με αποτέλεσμα, τελικά, ήταν δυνατό να αποκτηθούν βιώσιμοι απόγονοι.

Η βιωσιμότητα του Sphynx καθορίστηκε διασχίζοντας μια γυμνή γάτα με έναν Devon Rex

Οι διεθνείς φεινολογικοί οργανισμοί, ωστόσο, αντιστάθηκαν για πολύ καιρό προτού δώσουν την φυλή επίσημη κατάσταση. Τέτοιες αμφιβολίες είναι εύκολο να κατανοηθούν, διότι, στην πραγματικότητα, αφορούσε την ενοποίηση μιας γενετικής παθολογίας, η ουσία της οποίας παρέμεινε άγνωστη: η εξαιρετικά χαμηλή βιωσιμότητα των πρώτων άτριχων γατών μπορούσε να εξηγηθεί όχι μόνο μέσω της αναπαραγωγής (διέλευση στενών συγγενών)), αλλά και από κληρονομικές ασθένειες που σχετίζονται άμεσα με το άτριχο γονίδιο. Κοιτώντας μπροστά, παρατηρούμε ότι οι φόβοι δεν ήταν αβάσιμοι.

Ο πρώτος διεθνής οργανισμός που αναγνώρισε το Sphinx ήταν το TICA, The International Cat Association. Αυτό συνέβη το 1985, και στη συνέχεια το πρότυπο φυλής εγκρίθηκε από άλλες διεθνείς ενώσεις felinologists και το CFA, το οποίο είχε ήδη μια αρνητική εμπειρία "επικοινωνίας" με γυμνές γάτες, αυτή τη φορά εγκατέλειψε τη θέση του στην τελευταία, το 1998.

Σχεδόν παράλληλα με τον Καναδά, αλλά ακόμα λίγο αργότερα, σχηματίστηκαν δύο ακόμη ποικιλίες σφιγκτών - ο Ντον και η Αγία Πετρούπολη.

Οι περισσότερες πηγές συνδέουν την καταγωγή τους με μια συγκινητική ιστορία που συνέβη το 1987 στο Ροστόφ Ον Ντον. Σύμφωνα με ισχυρισμούς, ένας απλός δάσκαλος, που επέστρεψε στο σπίτι από τη δουλειά, κτύπησε μια παράξενη γάτα χωρίς μαλλιά από ντόπιους χούλιγκαν, το πήρε στο σπίτι και το ονόμασε Barbara. Και όταν βρέθηκαν δύο φαλακρά γατάκια στα σκουπίδια της Varvara, διασχίστηκαν με μια ευρωπαϊκή γάτα Shorthair και λίγο αίμα από σιβηρικές και ρωσικές μπλε φυλές προστέθηκε στο υβρίδιο που προέκυψε. Έτσι εμφανίστηκε το Don Sphynx, από το οποίο, ζευγαρώνοντας με ανατολίτες, προήλθε η Αγία Πετρούπολη Sphinx ή Peterbald (από το αγγλικό "φαλακρό" - φαλακρό).

Η Ευρωπαϊκή γάτα Shorthair συμμετείχε στο σχηματισμό της φυλής Don Sphynx

Με τον κίνδυνο πρόκλησης αγανάκτησης μεταξύ των υποστηρικτών της «πρωταρχικά ρωσικής» προέλευσης των δύο αναφερθέντων κλάδων των σφιγκτών, θα ήθελα να σημειώσω ότι από διεθνείς εμπειρογνώμονες-φελινολόγους έχω ακούσει μια ελαφρώς διαφορετική εκδοχή της εξέλιξης των εκδηλώσεων. Στα τέλη της δεκαετίας του '80 του περασμένου αιώνα, πολλές πολύ ασυνήθιστες άτριχες γάτες μεταφέρθηκαν ιδιωτικά στη Σοβιετική Ένωση. Η αναπαραγωγή τους επαγγελματικά σε μια χώρα κλειστή από ολόκληρο τον κόσμο ήταν αρκετά προβληματική λόγω του περιορισμένου αριθμού πρωτότυπων ατόμων, τα οποία, προφανώς, εξηγούν το ζευγάρωμα με αυτόχθονες φυλές - ευρωπαϊκό κοντότριχο, σιβηρικό, ρωσικό μπλε. Σε διεθνείς εκθέσεις, όπου παρουσιάστηκαν οι απόγονοι που αποκτήθηκαν με αυτόν τον τρόπο, αυτές οι γάτες, φυσικά, αποκλείστηκαν, καθώς δεν πληρούσαν επίσημα το πρότυπο του καναδικού Sphynx. Οι Ρώσοι, ωστόσο, δεν είναι γνωστό ότι τα παρατάνε. Αντί να θρηνούν για την «αδυναμία» των κατοικίδιων τους, οι ενθουσιώδεις κατευθύνθηκαν τις προσπάθειές τους να τους νομιμοποιήσουν ως νέα φυλή, και αυτά τα έργα στέφθηκαν με επιτυχία, και οι καναδοί Σφίγγες «Ρώτισαν» λόγω τοπικών αιμάτων έλαβαν το όνομα Don Sphynxes.

Οι διεθνείς εμπειρογνώμονες δεν δέχτηκαν αμέσως τη νέα φυλή

Η δεύτερη έκδοση φαίνεται πιο εύλογη για τον συγγραφέα. Πρώτον, είναι απίθανο ότι σχεδόν ταυτόχρονα και ανεξάρτητα το ένα από το άλλο σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, μια φυλή γάτας εκτράφηκε, με βάση τον καθορισμό της ίδιας, μάλλον σπάνιας μετάλλαξης. Δεύτερον, στη Σοβιετική Ένωση, μέχρι την κατάρρευσή της, η felinological επιστήμη ουσιαστικά δεν αναπτύχθηκε. Αναπαραγωγή, γενεαλογικά δέντρα, εκθέσεις και μετάλλια - όλα αυτά υπήρχαν μόνο για σκύλους, ενώ η στάση απέναντι στις γάτες ήταν μάλλον περιφρονητική. Σε τέτοιες συνθήκες, είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς ότι μια γάτα που φαινόταν παράξενη, που βρέθηκε στο δρόμο κάπου στο εσωτερικό, θα μπορούσε να γίνει το αντικείμενο της προσοχής των κτηνοτρόφων και του προγόνου μιας εξωτικής φυλής.

Από την άλλη πλευρά, υπέρ της απουσίας ενός κοινού προγόνου στην καναδική και σοβιετική γραμμή άτριχων γατών, λέγεται ότι η άτριχος σε αυτές καθορίζεται από διαφορετικά γονίδια: στους Καναδάς είναι υπολειπόμενη και στο Ντόνετσκ και τον Πίτερμπαλντς είναι συμβατικά κυρίαρχη.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι Don και η Αγία Πετρούπολη Sphynxes αναγνωρίζονται σήμερα από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Γάτας (WCF) και το προαναφερθέν TICA.

Εξωτερικά χαρακτηριστικά

Αν και μιλάμε για πολλές διαφορετικές φυλές, εξωτερικά έχουν πολλά κοινά. Κανένα από τα υπάρχοντα πρότυπα δεν καθορίζει αυστηρές απαιτήσεις για το μέγεθος, ωστόσο, σε γενικές γραμμές, οι σφίγγες είναι μικρές αλλά ισχυρές γάτες που ζυγίζουν από 3 έως 8 κιλά και ύψος 25-30 cm στο ακρώμιο (τα κορίτσια είναι μικρότερα, τα αγόρια είναι μεγαλύτερα), με ένα ρύγχος σε σχήμα σφήνας, κεκλιμένα μάτια και μεγάλα όρθια αυτιά. Τα χρώματα μπορεί να είναι οποιοδήποτε.

Οι ειδικοί λένε ότι οι Καναδοί, οι Donchaks και οι Petersbolds διαφέρουν ριζικά ο ένας από τον άλλο, αλλά για κάποιον που δεν έχει κρατήσει ποτέ γυμνές γάτες, αυτή η διαφορά μπορεί να μην φαίνεται τόσο αισθητή. Ας προσπαθήσουμε να συστηματοποιήσουμε τα κύρια χαρακτηριστικά καθεμιάς από τις τρεις σφίγγες με τη μορφή πίνακα.

Πίνακας: διαφορές στην εμφάνιση των Σφίγγων του Καναδά, του Ντον και της Αγίας Πετρούπολης

Σημάδι	Καναδική σφίγγα	Ντον Σφίγγα	Πίτερμπαλντ
Ρύγχος	Γύρος	Όχι πολύ καιρό, ελαφρώς στενεμένο, το πηγούνι σαν κομμένο	Μακρύ με επίπεδο μέτωπο
Vibrissae ("μουστάκι" και "φρύδια")	Σπασμένο και κοντό	Μπορεί να λείπει πτυχωτό, χοντρό, σπασμένο εύκολα	Ισχυρά στριμμένα ή απουσιάζουν
Αυτιά	Ευρύ, ανοιχτό και πολύ μεγάλο, όρθιο, άτριχο εσωτερικό	Ευρεία, μεγάλη, ελαφρώς κεκλιμένη προς τα εμπρός, στρογγυλεμένες άκρες	Ευρεία, πολύ μεγάλη, χαμηλή και ελαφρώς απλωμένη
Μάτια	Μεγάλο, ελαφρώς στρογγυλεμένο, το χρώμα πρέπει να ταιριάζει με το χρώμα, επιτρέπονται πράσινο και πρασινωπό-καφέ	Σε σχήμα αμυγδάλου, λοξό, όχι ανοιχτό, σε οποιοδήποτε χρώμα	Σε σχήμα αμυγδάλου, λοξά σετ, πράσινο ή μπλε, ανάλογα με το χρώμα
Σώμα	Μυώδης, όχι χαριτωμένος, με πλατύ στήθος και ελαφρώς κρεμασμένη κοιλιά	Ισχυρό, μυώδες, πυκνό	Κομψό, μυώδες, ευέλικτο
Ουρά	Ευέλικτη, ευέλικτη και λεπτή, μερικές φορές με φούντα στο τέλος, το μήκος είναι ανάλογο με το σώμα	Μακρύ, ευέλικτο, ίσιο και δυνατό	Πολύ μακρύ και λεπτό, αιχμηρό στο τέλος
Άκρα	Μακρύ και μυώδες, τα οπίσθια τετράγωνα είναι ελαφρώς μακρύτερα και το μέτωπο είναι καμπύλο σαν μπουλντόγκ	Μεσαίου μήκους (η ικανότητα άλματος δεν είναι πολύ ανεπτυγμένη)	Μακρύ και λεπτό
Επικάλυψη δέρματος	Προφανής άτριχος, ελαφρύ χνούδι, στην αφή που μοιάζει με το δέρμα ροδάκινου	Τα υπολείμματα τρίχας εξαφανίζονται από την ηλικία των δύο ετών, μπορεί να υπάρχει χνούδι σε νεαρή ηλικία, ακόμη και κοντά μαλλιά στο πρόσωπο	Γυμνή ή καλυμμένη με απαλό χνούδι
Πτυχώσεις	Καλύπτει ολόκληρο το σώμα, ειδικά σε γατάκια	Στο κεφάλι, το λαιμό, τις μασχάλες, τη βουβωνική χώρα	Πολύ στο κεφάλι, λιγότερο στο σώμα

Τα χρώματα Sphynx μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά

Εάν το Canadian Sphynx χαρακτηρίζεται από έναν μόνο τύπο μαλλιού (υπολειμματικό χνούδι με "εφέ σουέτ"), τότε τα Don Sphynxes και Peterbalds μπορούν να έχουν διάφορες παραλλαγές του δέρματος:

• πλήρης απουσία μαλλιών (τέτοιες γάτες ονομάζονται γυμνές, καουτσούκ ή πλαστελίνη).
• βούρτσα (από την αγγλική "βούρτσα" - βούρτσα) - σκληρά, τριχωτά μαλλιά μήκους έως 5 mm, καλύπτοντας ολόκληρο το σώμα, εκτός από ορισμένες περιοχές στο κεφάλι, το λαιμό ή την πλάτη.
• κοπάδι - πολύ κοντές, σχεδόν αόρατες τρίχες στο δέρμα, σκιάζοντας ευνοϊκά το χρώμα.
• βελούδο - μαλακές και λεπτές τρίχες μήκους άνω των 2 mm, καλύπτοντας ολόκληρο το σώμα, οπτικά αισθητές, ειδικά στα πόδια, στο ρύγχος και στην ουρά.
• η παρουσία των μαλλιών - σε τέτοια γατάκια το άτριχο γονίδιο δεν εμφανίζεται, αν και διατηρούν όλα τα άλλα εξωτερικά σημάδια που χαρακτηρίζουν τη σφίγγα.

Τα πιο πολύτιμα είναι οι γυμνές σφίγγες. Το πινέλο Varietta επιτρέπεται για αναπαραγωγή και δεν θεωρείται γάμος, αλλά οι τίτλοι πρωταθλήματος δεν αποδίδονται σε τέτοιες γάτες. Το κοπάδι και το βελούδο είναι πλήρεις παραλλαγές των σφίγγων, επιπλέον, πολλοί ιδιοκτήτες προτιμούν μόνο τέτοιες γάτες, καθώς δεν αρέσει σε όλους την αίσθηση ότι αγγίζουν το απολύτως γυμνό δέρμα του κατοικίδιου ζώου τους. Όσον αφορά τα πλήρη μαλλιά δειγμάτων, αυστηρά μιλώντας, δεν είναι σφίγγες, αλλά ο Peterbalds αυτού του τύπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην αναπαραγωγή εάν έχουν καλά καθορισμένα άλλα χαρακτηριστικά που είναι πολύτιμα για τη φυλή (αναλογίες, σχήματα ορισμένων μερών του σώματος, χρώμα, κατάσταση, κ.λπ.).

Συλλογή φωτογραφιών: τύποι σφίγγων

Το Canadian Sphynx είναι ένα δυνατό και μυώδες ζώο

Το Don Sphynx έχει κοντύτερα πόδια και λιγότερες πτυχές στο σώμα

Peterbald - χάρη και ελαφρότητα

Μερικές φορές το άτριχο γονίδιο δεν εμφανίζεται

Βούρτσα - κοντό και σκληρό παλτό

Το Velor είναι λεπτές τρίχες που καλύπτουν ολόκληρο το σώμα

Ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά των σφίγγων

Παραδόξως, στην περιγραφή της φύσης των σφίγγων, οι απόψεις των ιδιοκτητών διαφέρουν ριζικά. Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι Καναδοί είναι επιφυλακτικοί και ακόμη και μερικές φορές επιθετικοί, ενώ οι άνθρωποι του Ντόνετσκ είναι περίεργοι, φιλικοί και παιχνιδιάρικοι. Άλλοι έχουν σημειώσει μια ευσεβείς ρυθμούς και κινητικότητα στις καναδικές γάτες. Σε ορισμένους, οι γάτες φαίνονται πολύ γρήγορες και εύκολες στην εκπαίδευση, άλλες τις θεωρούν ζοφερές και πολύ ακάθαρτες.

Πολλοί σημειώνουν την ευχαρίστηση και την περιέργεια των σφίγγων

Οι Γάλλοι λένε ότι στη σφίγγα υπάρχουν λίγο-πολύ χαρακτηριστικά μιας γάτας, ενός σκύλου, ενός πιθήκου και ενός παιδιού: αυτό το ζώο είναι εξαιρετικά χαριτωμένο, πιστό, παιχνιδιάρικο και στοργικό. Αλλά ανεξάρτητα από το πόσο όμορφη ακούγεται αυτή η σύγκριση, δεν συμφωνούν όλοι με αυτήν.

Μια γάτα μπορεί να ταιριάξει καλά με τα παιδιά.

Πράγματι, πολλοί άνθρωποι σημειώνουν με ποια χαρά οι γυμνές γάτες πηδούν στην αγκαλιά των ιδιοκτητών τους και συνδέουν αυτήν τη συνήθεια με τρυφερότητα και στοργή. Ωστόσο, η φίλη μου, που έχει σφίγγα, μοιράστηκε την αίσθηση ότι σε τέτοιες στιγμές διαβάζει πολύ καθαρά την ίδια σκέψη στα μάτια του κατοικίδιου ζώου της: «Σε μισώ! Αλλά είσαι θερμός. Και πρέπει να πω ότι σε μια τέτοια υποψία δεν είναι μόνη.

Ίσως η γάτα να είναι κρύα!

Θα τολμούσα να προτείνω ότι, όπως και για τις περισσότερες φυλές γατών, ο χαρακτήρας του Sphynx, ακόμη και με τους πιο γενικούς όρους, δεν είναι κάτι προγραμματισμένο, προσαρτημένο στο πρότυπο. Αυτά τα ζώα μπορεί να είναι καλοί και κακοί, παιχνιδιάρικοι και τεμπέληδες, αγαπώντας τους ιδιοκτήτες τους και απολύτως αδιάφοροι σε αυτά. Μόνο δύο πράγματα παραμένουν αμετάβλητα:

1. Μια γάτα είναι πάντα ανεξάρτητη, περιπλανιέται όπου θέλει και περπατά από μόνη της, και ως εκ τούτου μπορεί να ανταποκριθεί στην εμμονική στοργή με ερεθισμό: στην καλύτερη περίπτωση, φύγε, στη χειρότερη - αρχίστε να υπερασπίζεται τον εαυτό της.
2. Η επιθετικότητα, εάν δεν είναι κίνητρο, είναι ένα σοβαρό ελάττωμα. Τέτοια ζώα αποκλείονται πάντα και δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν στην αναπαραγωγή.

Η μη ενεργοποιημένη επίθεση είναι ένα σοβαρό ελάττωμα

Υγεία

Υπάρχουν πολλές κοινές παρερμηνείες σχετικά με την υγεία των σφιγγών και, όπως πάντα, πολύ αντιφατικές. Έτσι, πολλοί «ειδικοί» πιστεύουν ότι αυτά τα ζώα έχουν ισχυρή ανοσία, ειδικά έναντι μολυσματικών ασθενειών, κάτι που εξηγείται από την αυξημένη θερμοκρασία του σώματος που χαρακτηρίζει τις φαλακρές γάτες.

Είναι μύθος. Η θερμοκρασία σώματος Sphynx είναι στην ίδια περιοχή με εκείνη οποιασδήποτε άλλης φυλής γάτας: 38,0-39,5 ° С. Απλώς αγγίζοντας το γυμνό δέρμα ενός ζώου, νιώθουμε ότι είναι πιο ζεστό από το δικό μας, ενώ το "στρώμα" με τη μορφή μαλλιού κρύβει αυτή τη διαφορά.

Η θερμοκρασία του σώματος του Sphynx δεν είναι υψηλότερη από αυτήν των άλλων γατών

Αλλά είναι επίσης λάθος να πούμε ότι οι σφίγγες έχουν κακή υγεία. Δεν αρρωσταίνουν συχνότερα από άλλες γάτες, αν και υπάρχουν προβλήματα σε σχέση με τα οποία αυτή η φυλή ανήκει στην ομάδα κινδύνου. Μερικά από αυτά είναι κληρονομικά, πιθανότατα σχετίζονται με το γονίδιο για άτριχα, άλλα υπόκεινται στο ζώο λόγω των ιδιαιτεροτήτων της δομής του.

Κληρονομικές ασθένειες

Ένα από τα πιο δυσάρεστα συγγενή νοσήματα που χαρακτηρίζουν τη φυλή είναι η υπερτροφική καρδιομυοπάθεια - μια ασύμμετρη πάχυνση των τοιχωμάτων της κοιλίας της καρδιάς. Αναπτύσσεται συχνότερα στους άνδρες, η κρίσιμη ηλικία είναι από τρία έως πέντε χρόνια. Αυτή η παθολογία βρίσκεται σε άλλες γάτες, αλλά για τις σφίγγες, σε αντίθεση με, για παράδειγμα, το Maine Coon ή το Ragdoll, αυτή είναι ακριβώς μια γενετική παθολογία και δεν μπορεί να ανιχνευθεί χρησιμοποιώντας δοκιμές.

Οι Σφίγγες συχνά πάσχουν από μυοπάθεια, μια σοβαρή προοδευτική μυϊκή διαταραχή, πιθανώς κληρονομική από το Devon Rex, οι οποίοι είναι επίσης ευαίσθητοι σε αυτήν την ασθένεια.

Η απόφραξη των αεραγωγών δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο του ζώου.

Η υπερπλασία των ούλων είναι ένα τυπικό πρόβλημα για γάτες μπλε, μπλε-κρέμας και χελώνα, μια γενετική παθολογία, σε συνδυασμό με ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα και μια προδιάθεση για πυώδη επιπεφυκίτιδα.

Το σύνδρομο γατάκια που κοιμάται , ή, από επιστημονική άποψη, η συγγενής υπανάπτυξη του θύμου αδένατος, σχετίζεται άμεσα με το γονίδιο για την άτριχη κατάσταση, επομένως, είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό των γυμνών σφίγγων, τα οποία επιβιώνουν εξαιρετικά άσχημα: από τη δεύτερη έως τη δέκατη ημέρα της ζωής, αρχικά εντελώς υγιή μωρά πεθαίνουν το ένα μετά το άλλο.

Η μικροφθαλμία (μη φυσιολογική ανάπτυξη των ματιών), η συγγενής κερατίτιδα, το ελλιπές άνοιγμα της ραχιαίας ρωγμής, ο όγκος των βλεφάρων και άλλες παθολογίες των οργάνων της όρασης είναι μια άλλη ατυχία των σφιγγών, ειδικά των γυμνών.

Οι παθολογίες των οργάνων της όρασης στις σφίγγες εμφανίζονται πολύ συχνά

Η καμπυλότητα και η ρυτίδα της ουράς είναι μια παθολογία που αποκλείει τη συμμετοχή του ζώου στην αναπαραγωγή, καθώς, όπως έχει αποδειχθεί, στις επόμενες γενιές εκδηλώνεται με τη μορφή ανωμαλιών που δεν συμβιβάζονται με τη ζωή.

Επίκτητες ασθένειες

Λόγω της έλλειψης μαλλιών, οι σφίγγες συχνά πάσχουν από:

• επιπεφυκίτιδα (ένα πρόβλημα που προκαλείται από την έλλειψη βλεφαρίδων για προστασία του ματιού).
• εποχιακή δερματίτιδα (ειδικά οι γάτες πριν και μετά το οίστρο είναι επιρρεπείς σε αυτό το πρόβλημα).
• αγγειίτιδα (συχνά προκαλείται από στρες).
• ακμή (ακμή)
• παχυσαρκία (θα ασχοληθούμε με αυτό το πρόβλημα).

Το υπερβολικό βάρος είναι ένα κοινό πρόβλημα για τις σφίγγες

Χαρακτηριστικά του περιεχομένου των sphinxes: τι πρέπει να προετοιμαστείτε

Οι σφίγγες, ανεξάρτητα από το πόσο ασυνήθιστο φαίνονται, είναι ακόμα γάτες. Το προσδόκιμο ζωής τους είναι το ίδιο με αυτό των άλλων φυλών - κατά μέσο όρο 12-15 χρόνια, αλλά μερικές φορές περισσότερα (για παράδειγμα, η προαναφερθείσα Επιδέρμη, ο πρόγονος των Καναδών, έχασε ελαφρώς 17 χρόνια και ο καναδικός Sphynx Η Granpa Rexs Allen θεωρείται κάτοχος ρεκόρ, ο οποίος κατάφερε να γιορτάσει τα τριακοστά γενέθλιά του).

Δεν υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές στις συνθήκες διατήρησης άτριχων γατών σε σύγκριση με τις συνηθισμένες. Εκπαίδευση σε δίσκους και γρατζουνιές, υψηλής ποιότητας και ισορροπημένη διατροφή, υποχρεωτική αποστείρωση ζώων που δεν χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή, τακτικοί εμβολιασμοί (ετησίως) και αφυδάτωση (όπως απαιτείται, κατά προτίμηση μία φορά κάθε τρεις μήνες) - όλα είναι όπως όλοι οι άλλοι.

Το Sphynx πρέπει να τρέφεται με τον ίδιο τρόπο όπως και άλλες γάτες.

Ωστόσο, υπάρχουν πράγματα που μπορεί να είναι μια δυσάρεστη έκπληξη για κάποιον που αντιμετώπισε για πρώτη φορά την παρουσία μιας γυμνής γάτας στο σπίτι, και αξίζει να τα καταλάβουμε με περισσότερες λεπτομέρειες.

Ο μύθος των υποαλλεργικών άτριχων γατών

Οι αλλεργίες είναι ένας πολύ συνηθισμένος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι που λατρεύουν τα ζώα δεν μπορούν να έχουν ένα κατοικίδιο. Παραδοσιακά, πιστεύεται ότι το μαλλί προκαλεί αρνητική αντίδραση, και ως εκ τούτου, έχοντας μάθει για την ύπαρξη γυμνών γατών, οι πάσχοντες από αλλεργία αρπάζουν ευτυχώς την ιδέα να αγοράσουν ένα τέτοιο θαύμα. Και αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα.

Το Sphynx είναι τόσο αλλεργικό όσο κάθε άλλη φυλή γάτας. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις πολυάριθμες κριτικές των ιδιοκτητών που έχουν πέσει θύματα του δικού τους μύθου.

Εάν είστε αλλεργικοί στις γάτες, είναι επίσης και στη σφίγγα

Παρεμπιπτόντως, ο συγγραφέας δεν θα συμβούλευε την αγορά άλλων "συστάσεων" σχετικά με το ποια γάτα θα αγοράσει, ώστε να μην υπάρχει αλλεργία (λένε, για παράδειγμα, ότι τα σκοτεινά ζώα είναι πιο επικίνδυνα από τα ελαφριά, οι γάτες είναι χειρότερες από τις γάτες και ψεκάζονται τα ζώα είναι λιγότερο αλλεργιογόνα). Εάν το ζώο βρίσκεται συνεχώς στο σπίτι σας, ακόμη και μια μικρή ποσότητα αλλεργιογόνου πρωτεΐνης που παράγει θα κάνει τη ζωή σας άθλια.

Ας μην εξαπατηθούμε. Ανεξάρτητα από το πόσο προχωρούσε το φάρμακο στη θεραπεία των συμπτωμάτων αλλεργίας, ο πιο πολιτισμένος τρόπος για την επίλυση του προβλήματος είναι η εξάλειψη της επαφής με την πηγή (όπως είπε το κλασικό, οι ανανάς θα περάσουν και οι αλλεργίες θα περάσουν).

Δεν εξασθενίζουμε, αλλά ιδρώνουμε

Μια άλλη ψευδαίσθηση σχετικά με τα οφέλη των άτριχων γατών είναι ότι δεν ρίχνουν και δεν χρειάζεται να χτενιστούν. Στην πραγματικότητα, η φροντίδα του δέρματος της σφίγγας είναι πολύ πιο δύσκολη από τη φροντίδα των μαλλιών της γάτας.

Η έλλειψη μαλλιών για μια γάτα είναι μια αφύσικη κατάσταση. Σε μια προσπάθεια προστασίας του γυμνού δέρματος, οι σμηγματογόνοι αδένες του ζώου αρχίζουν να παράγουν σε μεγάλες ποσότητες μια συγκεκριμένη ουσία που μοιάζει με κερί, η οποία, αναμειγνύεται με τον ιδρώτα και τη βρωμιά, καλύπτει μια άνιση επίστρωση στο πρόσωπο, το στομάχι, τα πόδια και άλλα μέρη το σώμα της γάτας, συμπεριλαμβανομένης της εσωτερικής πλευράς των αυτιών. Εμφανίζεται ως αντιαισθητικά καφέ κηλίδες ανώμαλης υφής, που μερικές φορές περιβάλλεται από νιφάδες δέρμα. Ένα δυσάρεστο θέαμα από μόνο του, αλλά, ακόμη χειρότερα, αυτή η λιπαρή βρωμιά αφήνει τα σημάδια της στο κρεβάτι, τα έπιπλα με επένδυση και ακόμη και στους τοίχους!

Το δέρμα της σφίγγας είναι καλυμμένο με καστανόχρωμες κηλίδες

Οι ιδιοκτήτες Sphynx αναγκάζονται να αφαιρούν τακτικά "βρωμιά" από το δέρμα των κατοικίδιων τους, ευτυχώς, η πλάκα αφαιρείται αρκετά εύκολα. Κάποιος συμβουλεύει να κολυμπήσει τη γάτα, υποστηρίζοντας ότι οι περισσότεροι εκπρόσωποι της φυλής λατρεύουν τις διαδικασίες νερού, κάποιος προτιμά να χρησιμοποιήσει ένα υγρό πανί.

Αλλά ας μην ξεχνάμε το κύριο πράγμα: η λιπαρή πλάκα δεν είναι ασθένεια. Έτσι, τα ζώα που στερούνται μαλλιών αναγκάζονται να πληρώσουν για την ανευθυνότητά μας. Αφαιρώντας "κηλίδες" από το κατοικίδιο ζώο μας, το κάνουμε απολύτως ανυπεράσπιστο μπροστά στον έξω κόσμο, στον οποίο το ατυχές ζώο δεν είναι καθόλου προσαρμοσμένο. Το μπάνιο είναι επιβλαβές για κάθε γάτα ακριβώς επειδή το νερό ξεπλένει την προστατευτική πλάκα από το δέρμα, αλλά για κάποιο λόγο το άτομο αποφάσισε ότι το Sphynx ήταν εξαίρεση. Όσο πιο συχνά λούζουμε το Sphynx ή το τρίβουμε με ένα υγρό πανί, τόσο περισσότερα προβλήματα θα προκύψουν με το δέρμα της γάτας (ξηρότητα, απολέπιση, ακμή, ακμή κ.λπ.) και τη δραστηριότητα της παραγωγής σμήγματος από προσπάθειες να το ξεπλύνετε μόνο αυξάνεται.

Τα δερματικά προβλήματα είναι κοινά για τη σφίγγα

Στο κρύο παγώνουμε, στη ζέστη που καίμε

Το Sphinx παγώνει συνεχώς και αυτή η περίσταση μπορεί επίσης να δημιουργήσει ορισμένα προβλήματα για τον ιδιοκτήτη του. Πρώτον, ορισμένα ζώα υποφέρουν από το κρύο τόσο πολύ που περνούν όλη τους τη ζωή κάτω από μια κουβέρτα και οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν τη χαρά να επικοινωνούν με ένα παιχνιδιάρικο κατοικίδιο. Δεύτερον, οι σφίγγες είναι συνεχώς πεινασμένοι και απαιτούν τροφή τόσο ενεργά που μπορεί να είναι δύσκολο να τα αρνηθούμε. Η παχυσαρκία δεν χρωματίζει κανένα ζώο, αλλά οι κρεμασμένες πτυχές λίπους φαίνονται ιδιαίτερα αηδιαστικές σε μια γυμνή γάτα.

Οι σφίγγες παγώνουν συνεχώς

Και ακόμη και αυτό δεν είναι μόνο. Εάν είστε αρκετά τυχεροί για να ζήσετε σε μια χώρα με ζεστό κλίμα - μην βιαστείτε να χαίρετε, πιστεύοντας ότι η γυμνή γάτα σας θα είναι ευτυχισμένη! Μια φίλη μου έζησε στην Ιρλανδία για αρκετά χρόνια, όπου απέκτησε μια καναδική Σφίγγα. Το γατάκι έπρεπε συνεχώς να ντύνεται και να τυλίγεται, αλλά ακόμα σχεδόν δεν άφησε ποτέ τη φωλιά της. Και έτσι η οικοδέσποινα μετακόμισε στο Σίδνεϊ, παίρνοντας μαζί της λίγο παγετό. Αλλά ένα πρόβλημα αντικαταστάθηκε από ένα άλλο. Η γάτα άρχισε … να καίει στον ήλιο. Ακόμα και σύντομες ηλιοθεραπεία στο περβάζι, όπου το ζώο εγκαταστάθηκε, βλέποντας τι συνέβαινε στο δρόμο, μετατράπηκε σε πραγματικό ηλιακό έγκαυμα, οπότε ο ιδιοκτήτης έπρεπε να αγοράσει ένα αντηλιακό για παιδιά με μέγιστο επίπεδο SPF 50 και να λιπαίνει τη γούνα του κατοικίδιου ζώου της κάθε πρωί. Δεν θα πω ότι μια τέτοια διαδικασία, φυσικά,προστατεύει από τον ήλιο, αλλά είναι πολύ επιβλαβές για το δέρμα, με μια λέξη, έναν φαύλο κύκλο.

Το δέρμα Sphynx καίγεται εύκολα και χρειάζεται προστασία

Αναπαραγωγή σφιγγών: δεν υπάρχει χώρος για σφάλμα

Η γενετική των σφίγγων είναι ένα λεπτό θέμα. Το άτριχο γονίδιο που κάνει αυτές τις γάτες ασυνήθιστο σχετίζεται, δυστυχώς, άμεσα με πολλά άλλα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων των φαύλων, και αυτό ισχύει τόσο για καναδικές όσο και για κατοικίες χωρίς άτριχες γάτες. Στην ιδανική περίπτωση, μόνο οι επαγγελματίες felinologists πρέπει να ασχολούνται με την αναπαραγωγή των σφιγγών, αλλά ακόμη και δεν είναι πάντα σε θέση να αποτρέψουν τη γέννηση ζώων που πάσχουν από σοβαρές κληρονομικές παθολογίες ή να είναι φορείς τους.

Η αναπαραγωγή των σφίγγων είναι ένα ευαίσθητο θέμα

Για παράδειγμα, οι ειδικοί σημειώνουν ότι ο αναλφάβητος ζευγάρωμα με ακατάλληλους συντρόφους έχει πολύ επιζήμια επίδραση στον Peterbald, μεταξύ των οποίων σήμερα, ζώα με ρυτίδες στην ουρά, στραβισμός, διάφορες σκελετικές παθολογίες, επιθετικότητα και άλλα σοβαρά προβλήματα είναι ιδιαίτερα κοινά.

Ο τόμος αυτού του άρθρου δεν επιτρέπει στη διδασκαλία ενός αρχάριου δημιουργού τους κανόνες αναπαραγωγής των σφιγγών, καθήκον μας είναι μάλλον να τον κρατήσουμε από μια τέτοια ιδέα.

Αλλά αν αποφασίσετε να πάρετε μια ευκαιρία, θυμηθείτε τουλάχιστον τους βασικούς κανόνες. Δεν μπορώ να πλέξω:

• διαφορετικές φυλές σφιγγών μεταξύ τους?
• δύο γυμνές γάτες, το ζευγάρι πρέπει να έχει μια βούρτσα ή ένα κοπάδι.
• ζώα του ίδιου χρώματος, αυτό αυξάνει επίσης τον κίνδυνο γέννησης γατακιών με κληρονομικές παθολογίες.

Είναι επιθυμητό να ταιριάζουν συντρόφους της ίδιας φυλής, αλλά το διεθνές πρότυπο επιτρέπει ορισμένες εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα.

Πίνακας: επιτρεπόμενα autocrosses (διασταυρούμενο ζευγάρωμα) σε σφίγγες

Φυλή Sphynx	Αποδεκτό ζευγάρωμα	Μια πηγή
καναδικός	αμερικανικό στενογραφία; Ντέβον Ρεξ.	TICA
Υφηγητής	μικρές κοινές οικόσιτες γάτες (domus)	TICA
Πετρούπολη	Σιαμέζα γάτα; balinesis; ανατολίτικη (ανατολίτικη στενογραφία) γάτα; Ιάβας.	WCF

Συλλογή φωτογραφιών: φυλές γάτας με τις οποίες μπορείτε να διασχίσετε τις σφίγγες

Το American Shorthair μπορεί να ζευγαρώσει με έναν καναδικό Sphynx

Η σιαμέζα γάτα είναι κατάλληλη για peterbald

Ο Πίτερμπαλντ μπορεί να ζευγαρώσει με την Ιάββα

Οικιακή γάτα Shorthair - η μόνη autocross για το Don Sphynx

Βίντεο: η σφίγγα είναι η πιο ασυνήθιστη γάτα

Κριτικές ιδιοκτητών φυλής

Πριν υιοθετήσετε οποιοδήποτε κατοικίδιο, είτε πρόκειται για γάτα, σκύλο ή ινδικό χοιρίδιο, πρέπει να σκεφτείτε προσεκτικά. Αλλά αν η επιλογή σας έπεσε στη Σφίγγα, θα πρέπει να σκεφτείτε δέκα φορές. Αυτά τα φαινομενικά ακατάστατα πλάσματα έχουν έναν ολόκληρο στρατό θαυμαστών, αλλά υπάρχει επίσης ένας μεγάλος αριθμός από εκείνους που βιώνουν πραγματικό πόνο από το γεγονός ότι δεν μπορούσαν να αγαπήσουν το κατοικίδιό τους. Ρίξτε μια πιο προσεκτική ματιά στην εξωτική γάτα και αναρωτηθείτε αν είστε έτοιμοι να την κάνετε ευτυχισμένη. Εάν ναι, ας είναι έτσι!