Καλλιέργεια διαφορετικών τύπων παιώνιας από σπόρους

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 12:57

Όλα τα κόλπα της καλλιέργειας παιώνιες από σπόρους

Οι παιώνιες είναι εξαιρετικά συχνές σε οικόπεδα κήπου. Η δημοτικότητα και η γοητεία των φυτών οφείλονται στη σχετική ανεπιτήδευτη συμπεριφορά τους, στην καλή επιβίωση τους σε σοβαρούς χειμώνες και, φυσικά, στην εμφάνιση των λουλουδιών, το εκπληκτικό άρωμα και μια ποικιλία αποχρώσεων. Η πιο συνηθισμένη αναπαραγωγή παιώνιες είναι διαιρώντας τον θάμνο. Αλλά μπορείτε επίσης να πάρετε λουλούδια από σπόρους που θα σας ενθουσιάσουν κάθε καλοκαίρι. Η καλλιέργεια έχει πολλές λεπτότητες, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον να περιμένετε το αποτέλεσμα της δικής σας επιλογής.

Περιεχόμενο

• 1 Γιατί οι παιώνιες σπάνια καλλιεργούνται από σπόρους
• 2 Φυσιολογικά χαρακτηριστικά των σπόρων

• 3 Η επιλογή του υλικού φύτευσης

  3.1 Σπόρος - βίντεο

• 4 Βλαστάνοντας παιωνία σπόρους στο σπίτι

  • 4.1 Στάδια διαστρωμάτωσης

    4.1.1 Διεξαγωγή διαστρωμάτωσης - βίντεο

• 5 Καλλιέργεια και φροντίδα φυτωρίων

  • 5.1 Βήμα προς βήμα διαδικασία φύτευσης
  • 5.2 Φροντίδα νεαρών παιώνιες
• 6 Φύτευση σπόρων σε ανοιχτό έδαφος
• 7 Αυξανόμενες παιώνιες - βίντεο

Γιατί οι παιώνιες σπάνια καλλιεργούνται από σπόρους

Ο πολλαπλασιασμός των παιώνιες από σπόρους είναι αρκετά σπάνιος στους ερασιτέχνες κηπουρούς. Και υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι για αυτό. Το κύριο πράγμα στο οποίο καθοδηγούνται όταν αγοράζουν παιώνιες για τον ιστότοπό τους είναι η ομορφιά των λουλουδιών. Επομένως, επιλέγονται υβρίδια που εκτρέφονται ειδικά από κτηνοτρόφους. Το σημαντικό μειονέκτημά τους είναι η ακριβής διατήρηση της εμφάνισης των λουλουδιών μόνο όταν ο θάμνος πολλαπλασιάζεται με διαίρεση.

Ο διπλασιασμός μιας παιωνίας δεν διατηρείται όταν πολλαπλασιάζεται με σπόρους

Ωστόσο, στην κηπουρική του χόμπι, η καθαρότητα είναι λιγότερο σημαντική από την ομορφιά. Τα περισσότερα από τα φυτά που λαμβάνονται από σπόρους δίνουν ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Με αυτόν τον τρόπο, τα άγρια παιώνια μπορούν επίσης να πολλαπλασιαστούν, για παράδειγμα, αποφυγής ή λεπτού φύλλου.

Ορισμένες ποικιλίες δεν αποφέρουν καθόλου καρπό, επομένως λείπουν οι σπόροι. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, το Madame Forel, το Marchal MacMahon, το Montblanc, το Celestial. Σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, αυτό ισχύει για όλες τις παιώνιες με διπλό και γαλακτικό άνθος, οι οποίες, εάν δίνουν σπόρους, τότε σε πολύ μικρές ποσότητες.

Αλλά ακόμη και αν έχετε συλλέξει τους σπόρους, αυτό που θα μεγαλώσει θα μοιάζει μόνο με τον αρχικό θάμνο. Τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας, ειδικά ο διπλασιασμός των πετάλων και η φωτεινότητα της σκιάς, θα εξαφανιστούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα λουλούδια θα είναι άσχημα, αλλά σίγουρα θα είναι εντελώς διαφορετικά. Και για να αξιολογήσετε το αποτέλεσμα, πρέπει να περιμένετε τουλάχιστον πέντε χρόνια.

Η αναπαραγωγή παιώνιες από σπόρους απαιτεί ορισμένες δεξιότητες. Αυτή είναι μια αρκετά περίπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία με πολλές αποχρώσεις. Αλλά όλες οι δυσκολίες, ταλαιπωρία και η μακρά αναμονή αποδίδουν όταν βλέπετε λουλούδια που εκτρέφετε προσωπικά.

Φυσιολογικά χαρακτηριστικά των σπόρων

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των παιωνικών σπόρων είναι η χαμηλή βλάστηση, η οποία οφείλεται στην παρουσία ενός υπανάπτυκτου εμβρύου που απορροφά ελάχιστα θρεπτικά συστατικά και ιχνοστοιχεία απαραίτητα για τη βλάστηση από το έδαφος και ένα πυκνό κέλυφος. Είναι πολύ καλό εάν περίπου το ήμισυ αυτού που έχετε φυτέψει θα βλαστήσει. Από τα φυτά που αποκτήθηκαν, περίπου το ένα πέμπτο από αυτά έχει διακοσμητικές ιδιότητες.

Μια άλλη διαφορά είναι η χαμηλή ενζυματική δραστηριότητα. Αυτό σημαίνει ότι τον πρώτο χρόνο μετά τη σπορά, ένας πολύ μικρός αριθμός σπόρων θα βλαστήσει εάν φυτευτούν αμέσως σε ανοιχτό έδαφος. Οι περισσότεροι θα αυξηθούν το δεύτερο καλοκαίρι. Εάν αναπαράγετε παιώνιες δέντρων, συχνά υπάρχουν περιπτώσεις βλάστησης σπόρων κατά τον τρίτο ή ακόμη και τον πέμπτο χρόνο. Επομένως, για να «εξαπατήσει» τη φύση, χρησιμοποιείται διαστρωμάτωση σταδιακά.

Αυτή η ιδιότητα των σπόρων μεταφέρεται σε φυτά. Αναπτύσσονται πολύ αργά, προσθέτοντας αρκετά φύλλα ανά έτος. Αρχίζουν να ανθίζουν 5-7 χρόνια μετά τη φύτευση στο έδαφος (ανάλογα με την ποικιλία).

Η επιλογή του υλικού φύτευσης

Εάν αποφασίσετε να καλλιεργήσετε παιώνιες από σπόρους, ξεκινήστε να τα συλλέγετε όταν δεν είναι ακόμη πλήρως ώριμα. Διαφορετικά, «πηγαίνουν σε αδρανοποίηση». Είναι σχεδόν αδύνατο να τα βγάλεις έξω από αυτήν την κατάσταση και να τα βλαστώσεις.

Πλήρως ώριμο κουτί σπόρων παιωνία

Ο βέλτιστος χρόνος για τη συγκομιδή είναι από τις αρχές του δεύτερου μισού Αυγούστου έως το τέλος της πρώτης δεκαετίας του Σεπτεμβρίου. Εάν περιμένετε περισσότερο, υπάρχει κίνδυνος ζημιάς από σήψη, μούχλα και άλλους μύκητες.

Ο παιωνικός καρπός είναι ένα πολυστρωματικό ανοιχτό πράσινο φύλλο (ελαφρύτερο από τα φύλλα) ενός σύνθετου σχήματος, που θυμίζει ένα αστέρι, αυτή τη στιγμή αρχίζει να αποκλίνει κατά μήκος της "ραφής". Φροντίστε να περιμένετε αυτή τη στιγμή. Οι άγουροι σπόροι σίγουρα δεν θα βλαστήσουν. Μην κόβετε όλα τα λουλούδια από τους θάμνους για να σχηματίσετε το φυλλάδιο. Αφήστε τουλάχιστον 7-8 κομμάτια.

Οι ίδιοι οι σπόροι είναι χρωματισμένοι σε όλες τις αποχρώσεις του κιτρινωπού-μπεζ ή του ανοικτού καφέ, έχουν γυαλιστερή λάμψη. Το σχήμα είναι στρογγυλό και το κέλυφος είναι ελαφρώς ελαστικό, απαλό και απαλό στην αφή. Το μέγεθος, ανάλογα με την ποικιλία, είναι 5-10 mm. Το δέντρο peony έχει τους μεγαλύτερους σπόρους

Ανάλογα με τον τύπο και τη συγκεκριμένη ποικιλία, οι σπόροι φαίνονται ελαφρώς διαφορετικοί στην εμφάνιση.

Εάν αγοράζετε σπόρους από ένα κατάστημα, είναι προφανές ότι ήταν ήδη εδώ και πολύ καιρό, το κέλυφος έχει σκληρυνθεί. Θα είναι πιο δύσκολο να τα βλαστήσουν. Εάν το κέλυφος είναι επίσης πολύ ζαρωμένο, αρνηθείτε να το αγοράσετε. Οι σπόροι έχουν χάσει πολλή υγρασία, το ποσοστό βλάστησης θα είναι πολύ ασήμαντο.

Ρωτήστε από πού προέρχονται οι σπόροι. Όσο πιο μακριά είναι ο τόπος καταγωγής, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να ανέβουν. Επιπλέον, προσαρμόζονται στις τοπικές συνθήκες. Σκεφτείτε αν τα λουλούδια θα επιβιώσουν στην περιοχή σας.

Κουτί σπόρων - βίντεο

Βλαστάνοντας παιωνία σπόρους στο σπίτι

Προκειμένου να «εξαπατήσει» τη φύση και να αποκτήσει υψηλό ρυθμό βλάστησης την επόμενη άνοιξη, οι σπόροι βλαστάνουν στο σπίτι, χρησιμοποιώντας μια τεχνητά δημιουργημένη διαφορά θερμοκρασίας - στρωματοποίηση, που μιμείται την αλλαγή των εποχών

Πριν από τη φύτευση, εμποτίστε τους σπόρους παιώνιας σε καταβυθισμένο νερό σε θερμοκρασία δωματίου για 2-3 ημέρες. Είναι ακόμη καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ένα διεγερτικό ανάπτυξης για αυτό (τα πιο δημοφιλή είναι τα Epin, Rostock), προετοιμάζοντας ένα διάλυμα σύμφωνα με τις οδηγίες ή ένα ισχυρό διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου (το χρώμα πρέπει να είναι κορεσμένο, μελάνι-βιολετί). Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα δείγματα που αγοράζονται από το κατάστημα με ένα σκληρό κοχύλι και σπόρους παιώνιες.

Στάδια διαστρωμάτωσης

Η διαστρωμάτωση μπορεί να αυξήσει σημαντικά το ποσοστό βλάστησης και επιβίωσης των παιώνιες

Η διαστρωμάτωση λαμβάνει χώρα σε διάφορα στάδια. Είναι σημαντικό να τηρείτε ακριβώς το χρονικό πλαίσιο και όλες τις συστάσεις που δίνονται. Αυτό δημιουργεί:

• τις καλύτερες συνθήκες για την ωρίμανση του σπόρου ·
• υψηλή πιθανότητα εμφάνισης ριζών.
• σωστή ανάπτυξη των σπόρων σε φυτά?
• σωστή ανάπτυξη παιωνικών θάμνων μετά τη φύτευση στο έδαφος.

Φάσεις διαστρωμάτωσης:

1. Ζεστή φάση. Οι σπόροι φυτεύονται σε ρηχά δοχεία γεμάτα με πολύ υγρή θερμαινόμενη άμμο ή χώμα και άμμο σε ίσα μέρη (αν το συμπιέσετε σε μια γροθιά, το νερό πρέπει να εκχυλίσει). Χρησιμοποιήστε ένα συμβατικό φούρνο ή φούρνο μικροκυμάτων για θέρμανση. Παρεμπιπτόντως, μια τέτοια διαδικασία είναι επίσης μια πρόσθετη απολύμανση του εδάφους. Εάν ο καιρός το επιτρέπει, απλώς τοποθετήστε τα δοχεία θέρμανσης έξω ή στο θερμοκήπιο. Στη συνέχεια, καλύπτονται με πλαστικό ή γυαλί για να δημιουργήσουν ένα φαινόμενο θερμοκηπίου. Ο καλός φωτισμός και η επιπλέον ζεστασιά είναι απαραίτητοι. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ειδική ηλεκτρική θέρμανση ή μια συμβατική μπαταρία θέρμανσης. Η βέλτιστη θερμοκρασία είναι περίπου 15 ºС τη νύχτα (βάλτε την έξω, ενώ ο καιρός το επιτρέπει, στη συνέχεια χρησιμοποιήστε ένα τζάμι μπαλκόνι ή χαγιάτι) και 25-28 ºС κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μην στεγνώνετε υπερβολικά τους σπόρους - ψεκάστε το χώμα με ένα μπουκάλι ψεκασμού καθημερινά (το έδαφος πρέπει να κολλήσει μαζί σε ένα κομμάτι όταν συμπιέζεται). Αερίστε τα τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα για να αποφύγετε τη μούχλα.
2. Ψυχρή φάση. Μετά από περίπου δύο μήνες, όταν εμφανίζεται η ρίζα, τα φυτά βουτούν, τσιμπώντας ελαφρώς την άκρη. Μεταμοσχεύονται ένα κάθε φορά σε εύφορο έδαφος. Είναι καλύτερο να αγοράσετε έτοιμο χώμα στο κατάστημα. Τα δισκία τύρφης είναι επίσης μια καλή επιλογή. Τα δοχεία απομακρύνονται σε δωμάτιο με θερμοκρασία 6-12 12. Εάν υπάρχει αρκετός χώρος, ακόμη και ένα ψυγείο είναι κατάλληλο, εάν δεν ανοίγει συχνά έτσι ώστε να μην υπάρχουν ξαφνικές αλλαγές στη θερμοκρασία.
3. Ζεστή φάση. Τα σπορόφυτα πρέπει να περάσουν τρεις έως τέσσερις μήνες στο κρύο. Όταν δείτε το πρώτο φύλλο, βάλτε τα ξανά σε εσωτερικό χώρο και φυλάξτε τα σε θερμοκρασία δωματίου (18-22 ° C) μέχρι να φυτευτούν στο έδαφος σε μόνιμο μέρος (στις αρχές Αυγούστου). Καλύψτε τα ξανά για να διατηρήσετε σταθερή υγρασία.

Το στάδιο της ψυχρής διαστρωμάτωσης μπορεί να συντομευτεί με επεξεργασία του φυτού στην περιοχή του υποκοτύλλου (το τμήμα του στελέχους απευθείας κάτω από κοτυληδόνες) με διάλυμα 0,01-0,025% γιβερελικού οξέος. Είναι μια φυσική αυξητική ορμόνη οργανικής προέλευσης, που χρησιμοποιείται ευρέως στην επαγγελματική αναπαραγωγή για την αύξηση της βλάστησης των σπόρων. Ένα κομμάτι επιδέσμου ή βαμβακερού επιθέματος βρέχεται σε αυτό και εφαρμόζεται στο υποδεικνυόμενο μέρος για μια ημέρα. Οι επεξεργασμένοι σπόροι καλύπτονται με γυάλινα βάζα ή το κάτω μέρος των πλαστικών πλαστικών φιαλών. Εάν μετά από 7-10 ημέρες δεν παρατηρηθούν νεφρά, η διαδικασία επαναλαμβάνεται, αυξάνοντας σταδιακά τη συγκέντρωση του διαλύματος, αλλά όχι περισσότερο από τρεις φορές.

Μια λιγότερο κοινή παραλλαγή στρωματοποίησης μοιάζει με αυτήν:

1. Ψυχρή φάση. Αμέσως μετά τη συγκομιδή, τοποθετήστε τους σπόρους στον καταψύκτη για δύο μήνες.
2. Ζεστή φάση. Διαρκεί επίσης δύο μήνες. Βγάλτε τα φυτά, φυτέψτε τα σε μικρά δοχεία και τα βάλτε σε ζεστό μέρος, παρέχοντας φως και, εάν είναι απαραίτητο, επιπλέον θέρμανση.
3. Ψυχρή φάση. Το φθινόπωρο, σκάψτε το κρεβάτι εκ των προτέρων, κάνοντας ρηχά χαρακώματα (περίπου 10 cm) πλάτους 10-15 cm στο έδαφος και καλύψτε με πλαστικό περιτύλιγμα. Αφού παρέλθει ο καθορισμένος χρόνος, φτυαρίστε το χιόνι, τοποθετήστε τα δοχεία με τα φυτά στα χαρακώματα, γεμίστε τα κενά μεταξύ τους με τύρφη, βελόνες ή πριονίδι και περιμένετε τους βλαστούς την άνοιξη.

Διαστρωματοποίηση - βίντεο

Καλλιέργεια και φροντίδα για φυτά

Διαδικασία φύτευσης βήμα προς βήμα

Τα σπορόφυτα φυτεύονται σε μόνιμο μέρος τη δεύτερη δεκαετία του Αυγούστου. Το σχέδιο φύτευσης είναι συνηθισμένο, η απόσταση μεταξύ των μελλοντικών θάμνων είναι περίπου 50 cm για ποικιλίες νάνων και 80-100 για όλες τις άλλες.

1. Η αποχέτευση τοποθετείται στο κάτω μέρος του παρασκευασμένου πηλού - διογκωμένου πηλού, τσιπ από τούβλα, μικρά κεραμικά θραύσματα, βελόνες πεύκου και ούτω καθεξής.
2. 200 g απλού υπερφωσφορικού, θειικού καλίου και δολομίτη αλεύρι προστίθενται στο μισό της γης από το λάκκο, αναμιγνύονται και χύνονται ξανά. Το υπόλοιπο χώμα αναμιγνύεται σε ίσα μέρη με κομπόστ.
3. Στη συνέχεια, το φυτό τοποθετείται στην τρύπα έτσι ώστε το κολάρο της ρίζας να βρίσκεται στο επίπεδο του άνω άκρου του και να καλύπτεται με γη μέχρι το χείλος.
4. Για να τονώσετε την ανάπτυξη των ριζών, μπορείτε να πασπαλίζετε με ετεροοξίνη ή χαλικό νάτριο (αντίστοιχα, δύο δισκία ή μία αμπούλα ανά κάδο 10 λίτρων).

Στα τέλη Μαΐου, εάν το επιτρέπει το κλίμα, μπορείτε να φυτέψετε προσωρινά παιώνιες σε ένα κρεβάτι με ελαφρύ, χαλαρό χώμα, που βρίσκεται σε ένα ελαφρώς σκιασμένο μέρος, βάθος κατά 1-2 cm. Ισοσταθμίστε το και καλύψτε το με πριονίδι για να αποφύγετε τα ζιζάνια. Οι Παιώνιες λατρεύουν τον δροσερό πρωινό ήλιο, αλλά όχι τη μεσημεριανή ζέστη. Η ιδανική τοποθεσία είναι στη σκιά ενός απλωμένου δέντρου στην ανατολική πλευρά.

Φροντίδα νεαρών παιώνιες

Τα σπορόφυτα δεν ανέχονται το έδαφος με υψηλή οξύτητα. Για να το εξουδετερώσετε, χρησιμοποιήστε δολομίτη ή οστεάλευρο, τέφρα ξύλου.

Ο κύριος εχθρός των παιώνιες είναι η σήψη, οπότε τα φυτά πρέπει να ψεκάζονται τακτικά με υγρό διάλυμα Bordeaux 0,05% (50 ml ανά κουβά 10 λίτρων) ή άλλο μυκητοκτόνο από μια φιάλη ψεκασμού, τουλάχιστον μία φορά κάθε 2-3 εβδομάδες.

Είναι επίσης χρήσιμο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού να ταΐζετε με διάλυμα κοπριάς αγελάδας ή σύνθετων λιπασμάτων (Fertika-Lux, Rainbow, Reasil, Dobraya Sila, Kristalon). Αλλά σύμφωνα με τη συχνότητα που συνιστά ο κατασκευαστής. Η περίσσεια λιπάσματος είναι ακόμη χειρότερη από την έλλειψη λιπάσματος. Το βέλτιστο διάστημα είναι μία φορά κάθε 7-10 ημέρες.

Μια απαλή πράσινη ή πρασινοκίτρινη απόχρωση των φύλλων αποτελεί ένδειξη έλλειψης αζώτου. Σε αυτήν την περίπτωση, η τροφοδοσία με νιτρικό αμμώνιο θα βοηθήσει. Προσέξτε να μην ρίξετε την ουσία στα φύλλα. Ποτίστε αμέσως το φυτό με καθαρό νερό.

Οι παιώνιες χρειάζονται σπάνιο αλλά άφθονο πότισμα

Το πότισμα δεν είναι λιγότερο σημαντικό - δύο φορές το μήνα, αλλά άφθονο. Πραγματοποιείται όχι στη ρίζα, αλλά κατά μήκος της άκρης του κήπου ή τρύπες μεταξύ των σειρών φύτευσης. Η χαλάρωση του εδάφους στις ρίζες προάγει την ανταλλαγή οξυγόνου και τον σωστό σχηματισμό του ριζικού συστήματος.

Η φυσιολογική ανάπτυξη ενός δενδρυλλίου μοιάζει με αυτό:

• Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, πριν από την προσγείωση σε μόνιμο μέρος - ένα συνεχές φύλλο, χωρίς τη χαρακτηριστική παρατυπία. Σε ευνοϊκές καιρικές συνθήκες - δύο. Κατά τη μεταφύτευση, η κύρια ρίζα ξεχωρίζει καθαρά και έχει πάχος περίπου 1 cm ή ελαφρώς μικρότερο. Ένας οφθαλμός πρέπει να εμφανίζεται στον άξονα των φύλλων.
• Το δεύτερο έτος, αναπτύσσονται κυρίως ρίζες. Ο μέγιστος αριθμός φύλλων είναι 3-4. Το στέλεχος είναι κοντό, όχι μεγαλύτερο από 15-20 εκ. Αλλά ο αριθμός των μπουμπουκιών αυξάνεται. Ο κανόνας είναι 6-8 κομμάτια.
• Τρίτο καλοκαίρι - ένας ή δύο βλαστοί ύψους 35-45 εκ. Ο καθένας έχει 3-4 κανονικά φύλλα. Είναι ήδη σαφές ότι αυτά είναι φύλλα peony. Το ριζικό σύστημα στερείται μιας σαφώς καθορισμένης κύριας ρίζας. Ο αριθμός των μπουμπουκιών σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος διπλασιάζεται, το μήκος τους είναι περίπου 2 εκατοστά και μικρότερα μπουμπούκια σχηματίζονται στους κόλπους.

Φύτευση σπόρων σε ανοιχτό έδαφος

Εάν αποφασίσετε να φυτέψετε παιωνία σπόρους στο έδαφος, πρέπει να το κάνετε σχεδόν αμέσως μετά τη συγκομιδή, αφήνοντας στη διάθεσή σας όχι περισσότερο από 3-4 ημέρες για ξήρανση για να τους αποφύγετε να στεγνώσουν και να αδρανοποιηθούν

Τα ελαφρά αργιλώδη εδάφη είναι ιδανικά για φύτευση παιώνιες.

Αυτή η μέθοδος συνιστάται για τις νότιες περιοχές, όπου ο χειμώνας έρχεται σύμφωνα με το ημερολόγιο. Σε αυτήν την περίπτωση, οι σπόροι θα υποβληθούν επίσης σε στρωματοποίηση δύο σταδίων, αλλά με φυσικό τρόπο. Το πρώτο στάδιο διαρκεί τον Σεπτέμβριο, όταν η θερμοκρασία διατηρείται στο επίπεδο των 15–25 ºС, το δεύτερο είναι τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, όταν δεν πέφτει κάτω από 5–10 ºС. Σε πιο σκληρά κλίματα, οι σπόροι θα παγώσουν στο έδαφος.

Ο κήπος πρέπει να προετοιμαστεί εκ των προτέρων. Πρέπει να σκάβεται βαθιά, αφαιρώντας πέτρες και ζιζάνια. Το καλύτερο χώμα είναι το ελαφρύ αργίλιο. Αν είναι βαρύ - πηλός, τύρφη ή λάσπη, χούμους, άμμος ποταμού και κομπόστ προστίθενται επιπλέον κατά τη διάρκεια του σκάφους. Χρειάζεστε μισή άμμο όσο τα υπόλοιπα συστατικά. Για 1 m², θα χρειαστείτε περίπου δύο κουβάδες ενός τέτοιου μείγματος.

1. Σκάψτε ένα ρηχό ξύλινο κουτί στο κρεβάτι του κήπου ή σημειώστε τον τόπο φύτευσης με άλλο τρόπο, για παράδειγμα, με πλαστικά ή πλακίδια, επειδή οι περισσότεροι από τους σπόρους δεν θα βλαστήσουν το επόμενο καλοκαίρι. Μπορεί απλά να ξεχάσετε τον ακριβή ιστότοπο προορισμού. Και σε αυτήν την περίπτωση θα χρειαστεί λιγότερη γη.
2. Βάθος φύτευσης - 3-5 εκ. Βρέξτε το έδαφος πολύ πριν.
3. Στα τέλη Οκτωβρίου ή στις αρχές Νοεμβρίου (πριν τον πρώτο παγετό), οι φυτεύσεις πρέπει να προστατεύονται από το κρύο του χειμώνα. Κλαδιά ερυθρελάτης, άχυρο, πριονίδι, πεσμένα φύλλα, και ούτω καθεξής θα το κάνουν.
4. Περίπου το ένα τρίτο των δενδρυλλίων θα εμφανιστεί την επόμενη άνοιξη. Τα υπόλοιπα - ένα χρόνο αργότερα. Η φροντίδα αποτελείται από τις συνήθεις διαδικασίες - χαλάρωση, πότισμα, σίτιση, αποβολή. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να παρέχει αρκετή υγρασία, το έδαφος πρέπει να είναι υγρό ανά πάσα στιγμή.
5. Μέχρι το τέλος Αυγούστου, τα προκύπτοντα φυτά μπορούν να μεταφερθούν σε μόνιμο μέρος. Να είστε προσεκτικοί κατά τη μεταφύτευση, προσπαθήστε να μην καταστρέψετε τις λεπτές ρίζες. Είναι καλύτερο να αφαιρέσετε το φυτό με ένα κομμάτι γης γύρω από τις ρίζες.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια συνδυασμένη μέθοδο

1. Φυτέψτε τους σπόρους σε ένα κουτί το φθινόπωρο και αφήστε τους έξω για το χειμώνα.
2. Στις αρχές Μαρτίου, τοποθετήστε το δοχείο σε ένα ζεστό δωμάτιο και διατηρήστε το σε θερμοκρασία δωματίου μέχρι τον Μάιο.
3. Τον Μάιο - Ιούνιο, όταν η θερμοκρασία της νύχτας είναι σταθερή στους 15 ºС, φυτέψτε το στο έδαφος.

Αυξανόμενες παιώνιες - βίντεο

Η καλλιέργεια παιώνιες από σπόρους είναι μια μάλλον επίπονη διαδικασία. Επιπλέον, χρειάζεται πολύς χρόνος για να περιμένουμε τα αποτελέσματα. Αλλά οι θάμνοι που λαμβάνονται με αυτόν τον τρόπο προσαρμόζονται καλύτερα στις καιρικές συνθήκες της δεδομένης περιοχής και δείχνουν υψηλότερο ποσοστό επιβίωσης σε σύγκριση με τα μοσχεύματα που αγοράστηκαν από το κατάστημα. Το κύριο πράγμα είναι ότι ένα μοναδικό φυτό θα αναπτυχθεί στον κήπο σας, που δεν βρίσκεται πουθενά αλλού.