Είναι δυνατόν να κρεμάσετε μια φωτογραφία του νεκρού στο σταυρό: απόψεις και συστάσεις

2024 Συγγραφέας: Bailey Albertson | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 12:57

Είναι δυνατόν να κρεμάσουμε μια φωτογραφία του νεκρού στο σταυρό: απόψεις και συστάσεις ιερέων

Οι φωτογραφίες στα νεκροταφεία είναι συνηθισμένες. Πολλοί παραγγέλνουν επιτύμβιες στήλες με την εικόνα του νεκρού, ενώ άλλοι κρεμούν την εικόνα σε ένα πλαίσιο στο σταυρό. Είναι κατάλληλη αυτή η διάταξη του τάφου; Οι ιερείς της Ορθόδοξης Εκκλησίας απαντούν.

Μπορώ να δημοσιεύσω μια φωτογραφία σε ένα σταυρό

Παρά την επικράτηση τέτοιας διακόσμησης στα ρωσικά νεκροταφεία, οι Ορθόδοξοι ιερείς τείνουν μάλλον να καταδικάζουν τις φωτογραφίες στους τάφους. Πιστεύεται ότι το νεκροταφείο πρέπει να παραμείνει ένας τόπος που κυριαρχείται από την εικόνα του σταυρού. Οι επισκέπτες πρέπει να έχουν σκέψεις για τον Θεό και τις προσευχές, για τη θαυματουργή ανάσταση και τη ζωή μετά το θάνατο. Η φωτογραφία, από την άλλη πλευρά, θα μπερδέψει αυτή τη διάθεση και θα προκαλέσει αναμνήσεις.

Υπάρχει όμως μια άλλη άποψη. Η φωτογραφία στο σταυρό θα επιτρέψει στον επισκέπτη να θυμάται τον αποθανόντα, ακόμα κι αν δεν τον γνώριζε. Με αυτόν τον τρόπο η καλή μνήμη ενός ατόμου διατηρείται περισσότερο.

Υπάρχει επίσης μια προληπτική απαγόρευση της απεικόνισης ενός ατόμου σε μια ταφόπλακα. Πιστεύεται ότι η ψυχή φαίνεται να έχει κολλήσει σε αυτόν τον κόσμο και δεν μπορεί να μπει σε έναν άλλο. Ως αποτέλεσμα, ο νεκρός είναι καταδικασμένος να περιπλανιέται στη γη των ζωντανών, είναι μια ανήσυχη ψυχή.

Πώς να επιλέξετε μια φωτογραφία του αποθανόντος

Εάν αποφασίσετε να αφήσετε μια φωτογραφία του νεκρού στο σταυρό, τότε πρέπει να είστε έξυπνοι για την επιλογή του:

• το άτομο πρέπει να είναι καθαρά ορατό τουλάχιστον από τους ώμους, τίποτα δεν πρέπει να τον επικαλύπτει στη φωτογραφία.
• επιλέξτε μια φωτογραφία που αντικατοπτρίζει καλά την προσωπικότητα του αποθανόντος και τον χαρακτήρα του. Δεν πρέπει να τραβάτε μια φωτογραφία όπου ένα άτομο χαμογελά αν ήταν ζοφερή κατά τη διάρκεια της ζωής του και το αντίστροφο.
• αποφύγετε φωτογραφίες με γέλιο - μια τέτοια εικόνα είναι ακατάλληλη σε νεκροταφείο.

Συνιστάται να τοποθετείτε μια φωτογραφία όχι στον ίδιο τον σταυρό, αλλά στα πόδια της. Μια χαρακτική απευθείας στις διασταυρώσεις μπορεί να θεωρηθεί βλασφημία από τους Ορθόδοξους επισκέπτες.

Τι γίνεται με άλλες θρησκείες

Στις περισσότερες άλλες κουλτούρες, δεν είναι συνηθισμένο να τοποθετείτε φωτογραφίες σε ταφόπλακες. Για παράδειγμα, στις Καθολικές χώρες χρησιμοποιείται συνήθως μια απλή ορθογώνια πέτρα, στην οποία αναγράφεται το όνομα και τα χρόνια ζωής. Σε ορισμένα νεκροταφεία, μπορείτε ακόμη να βρείτε επίπεδες ταφόπλακες, μερικώς σκαμμένες στο έδαφος.

Στον Ιουδαϊσμό, οι ταφόπλακες δεν είναι επίσης υπέροχοι. Σε αυτήν την πεποίθηση, είναι συνηθισμένο να προσεγγίζουμε την επιλογή της πέτρας ασκητικά - συνήθως επιλέγεται μια απλή ράβδος με χαραγμένο όνομα. Μερικές φορές εφαρμόζονται πρόσθετες πληροφορίες: χρόνια ζωής, ονόματα γονέων, φύλο, κοινωνική κατάσταση. Γραμμές από θρησκευτικά κείμενα μπορούν να προστεθούν ως επιτάφια. Αλλά οι φωτογραφίες δεν κρέμονται - όπως και τα αγάλματα. Αυτό δεν γίνεται αποδεκτό εδώ.

Στις ασιατικές χώρες, εικόνες των νεκρών δεν γίνονται δεκτές για εφαρμογή σε επιτύμβιες πλάκες. Εδώ, όπως και στους περισσότερους άλλους πολιτισμούς, μόνο το όνομα του νεκρού είναι χαραγμένο στην πέτρα, μερικές φορές τα χρόνια της ζωής του. Όμως οι φωτογραφίες βρίσκονται στο βωμό του σπιτιού. Για παράδειγμα, στην Ιαπωνία, οι συγγενείς αφήνουν συχνά συμβολικές προσφορές στα αποθανόντα αγαπημένα τους πρόσωπα και προσεύχονται γι 'αυτούς ανάβοντας κεριά ή μπαστούνια θυμιάματος δίπλα στην εικόνα.

Τώρα στις ασιατικές χώρες, τα νεκροταφεία σπάνια αναπληρώνονται - οι άνθρωποι επιλέγουν όλο και περισσότερο την αποτέφρωση και διατηρούν τις στάχτες των νεκρών μελών της οικογένειας στο σπίτι τους.

Οι φωτογραφίες σε σταυρούς και ταφόπλακες αποτελούν χαρακτηριστικό αποκλειστικά ρωσικής ταφής. Αν αξίζει να ακολουθήσετε μια τέτοια παράδοση - αποφασίστε μόνοι σας, ξεκινώντας από τις δικές σας πεποιθήσεις και τη θρησκεία του αποθανόντος.